ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สุดหล่อถูพื้น สุดซ่า มาสาย
..
ฉันเปิดประตูเข้ามา
“มาแล้วหรอ ฟรีหัทยา”  -  - +++ สายตาอย่างงี้ เหมือนเดิมเป๊ะ ตายแน่ๆฉัน
“แหะๆ  ซาหวัดดีดีค่ะ อาจารย์ ไม่เจอกันตั้งนาน สบายดีรึป่าวค่ะ”
“ใช่! ไม่เจอกันนาน นานจนลืมดูเวลารึไง ออกไปยืนถือไม้ถูพื้นจนกว่าจะพักเที่ยง”การลงโทษของจารย์ก็ยังเด็ดไม่มีเปลี่ยน
ฉันเดินไปหยิบ และ...ครื้ดดดดด ประตูห้องเปิดออก  เฮ้ย! O_o นั่นมันไอหน้าเต้าหู้หนิ
“ว่ายังไง นารุต เธอมาสายที่สุดเพราะฉะนั้น ไปถือไม้กวาดกับที่ตักผงจนถึงพักเที่ยง...ไปซิ” 
เฮ้อ...วันแรกก็แย่ซะขนาดคนใช้เรียกพี่ วันต่อไปคงสมัครเป็น พรีเซ็นเตอร์ขายถังขยะ แหงมๆ
“พี่คีม มาทำอะไรแถวนี้ค่ะ”  เด็กผู้หญิงทุกคนในร.ร.รู้จักฉันดี
เหอะๆ ก็น่าตาฉันไปสะดุดตาสะดุดใจพวกหล่อนเข้าหนะสิ  -*-
“คือ...พี่ถูกทำโทษหนะ”
“จริงหรอค่ะ...ฟองเป็นห่วงพี่คีมนะ” ทำไมเด็กพวกนี้ต้องคิดว่าฉันเป็นผู้ชายด้วยนะ T^T
หน้าฉันก็น่ารักซะขนาดนี้ (หล่อต่างหากล่ะยะ)
“พี่ไม่เป็นไรไม่ต้องห่วงหรอกนะ”
“งั้น...ฟองไปก่อนนะคะ”  ตลอดเวลา ที่โดนทำโทษมีแต่พวกรุ่นพี่ รุ่นน้อง(ผู้หญิงทั้งหมด เอ่อ..แม้แต่ทอม กะ กระเทย)
เดินมาทักตลอดเวลา ฉันหละเซ็ง จาว่าไปไอเต้าหู้ก็มี ญ. มาทักเหมือนกาน ชีวิตฉันทำไมอาภัพแบบนี้เนี่ย
“เพราะนายคนเดียวเลย ไอหน้าเต้าหู้” ฉันเริ่มอารมณ์เสีย ก็เลยทาไอบ้านี่ซะเลย
“เพราะชั้น ! ” ไอเต้าหู้ขึ้นเสียงสูง หยั่งกับกระเทย หน้าตาเอ๋อเหรอสุดๆ 555+
“ก็นายนั่นแหละ ตาบ้า จาตะโกนไปถึงขั้วโลกให้นกเพนกวินมันบินได้รึไงฮะ”
“เธอนั่นแหละ ยัยบ๊อง อยู่ดีๆก็มาชน ฉันเลยซวยไปด้วย ยั ย ห น้ า ป ล า ห มึ ก ” โหย...ขึ้นเลยๆ วอนตายแล้วไอนี่
เล่นกะคีมรึ เดี๋ยวเถอะ จะได้ตายก่อนหาเขียด
“ว่าใครฮะ! ไ อ ห น้ า เ ต้ า หู้ ยี้ ” กริ๊งงงงงงง (เสียงออด) เฮ้อ...เมื่อยจาตายอยู่แล้ว แม่ม...ครื้ดดดดดด
ประตูห้องเปิดออกพร้อมเด็กนักเรียนอีกเป็นร้อย O_O
“ว้าย! เธอดูสิ พี่คีมของฉันเท่ห์ซะไม่มีเลย” ใช่น้อง...พี่เท่ห์ซะไม่มีเล๊ย มีแต่มาดภารโรงถูพื้นนั่นแหละ ฉันเดินหนีออกมา
“ดีเว้ย...ไอคีมถูพื้นสุดซ่ามาสาย” เห็นหน้าปุ๊บก็ทักงี้เลยหรอ ไอเพื่อนบ้า คนนี้คือ ยัยกิ๊ฟ คนนี้จัดว่า หน้ากวนทีนสุดๆ
แต่มันก็ป๊อบในหมู่ผู้หญิงนะ(แต่น้อยกว่าฉัน โฮะๆๆ ^^) กิ๊ฟนี่บ้าการ์ตูนมากๆ ถึงมากที่สุด แต่ก็เพื่อนซี้เลยล่ะ
“เออดี...แล้วไอปรางกะไอมายด์ล่ะ”
“มันกำลังถ่ายรูป ไอเซนต์ ถือไม้กวาดกะที่ตักผงหนะ” ตาบ้านั่นชื่อ เซนต์...
โหยแล้วไอเพื่อนฉันมันจะไปดูทามมัยฟะ หน้าก็เต้าหู้ยี้ ชิ...ฉันมันไม่สำคัญเลยรึงัย TOT ใจร้ายยยย...
“ช่างมาน...นี่ไอกิ๊ฟรู้มั้ย ที่ฉันมาสายก็เพราะตาบ้าเซนต์นั่นแหละ ”
“เฮ้ย! แกไปทำอะไรเค้าวะ” หนอยเพื่อนฉัน คิดไปได้ หัวสมองมันทำด้วยอะไรฟะ
“ข้าไม่ได้ทำนะโว้ยยยยย ”  ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ไอกิ๊ฟฟัง
มันทำตาโตอย่างงี้เลย o_o ไม่สิอย่างงี้ O_o ไม่ช่ายๆ O_O อย่างงี้มั้ง
“โห...ขนาดนั่น ไอคีมแกนี่โชคดีเจรงๆเลย ” นี่แกอิจฉาฉันทำไม ฉันล่ะต้องอิจฉาแก ไม่ต้องซวยแบบนี้
“นี่หรอโชคดี โชคร้ายอะดิไม่ว่า ไปขัดส้วมยังดีกว่าอีก”
“อ้าวไอคีม แกมาเมื่อไหร่วะ” ยัยมายด์ แกไม่รู้ว่าฉันมา หรือตาแกเอาแต่มองไอ้หน้าเต้าหู้ฮะ นี่ก็เพื่อนในกลุ่มฉันอีกคน
มายด์ก็จัดว่าหน้าตาดีจนถึงสวยเลย แต่ถ้ามันโกรธล่ะก็ พายุยังต้องหลีก...=_=;;
ส่วนยัยปรางนี่ก็ใช้ได้ แต่มันหวานไปหน่อย อะไรๆก็ชมพู ชมพู๊ ชมพู...-*-
“มาเมื่อแกเห็นไง”
“ไอคีม...คิดถึงจังเลย แกยังหล่อลากให้หัวใจสูบฉีดเลือดเหมือนเดิมนะ”
“อ๊ากกกก! นี่ยัยปรางอย่ากอดดิ คนอื่นเค้าเข้าใจผิดหมดแล้วนะเฟ้ย อีกอย่างฉันสะยิ๋ว สยองแกม๊ากมั้ก” กอดดีๆก็ไม่ได้
เล่นรัดคอเอาหน้าตาถูๆ ยึ๋ย -*-
“ออกก็ได้ฟะ แต่ทำไมแกมาสายล่ะ”
“ก็เพราะไอบ้าหน้าเต้าหู้อะดิ อยากกระโดดถีบซักป๊าบ 2 ป๊าบ”
“ใครอะ...ไอคีม ใครคือไอบ้าหน้าเต้าหู้ยี้ฮะ” ก็จะใครซะอีกล่ะ นอกจากไอบ้านั่น
“ก็ไอคนที่เป็นคนใช้คู่กับฉันไง” ฉันทำท่าบุ้ยใบ้ไปทางนายเซนต์ แล้วหันมายักคิ้ว...เต๊ะท่ากวนทีน ส่งไปทางยัยปราง
“ห๊า! ” จะตะโกนหาพระแสงอะไรเล่า พวกนี้หนิ แสบหู
“เออ..ไอนั่นแหละ คิดแล้วแค้น ” ฉันกำหมัดตัวเองแน่น
-------------------------
ขอบคุนๆ T^T กำลังใจที่ให้มาจารักษาเปนอย่างดีเลย
ขอบใจนะเพื่อนๆที่น่ารักของข้า
ปราง มายด์ อ้อม เดียร์ กิ่ง พีท บอส มาร์ค พี่หนุ่ย น้องแพรว..จำมะได้แล้ว
ฉันเปิดประตูเข้ามา
“มาแล้วหรอ ฟรีหัทยา”  -  - +++ สายตาอย่างงี้ เหมือนเดิมเป๊ะ ตายแน่ๆฉัน
“แหะๆ  ซาหวัดดีดีค่ะ อาจารย์ ไม่เจอกันตั้งนาน สบายดีรึป่าวค่ะ”
“ใช่! ไม่เจอกันนาน นานจนลืมดูเวลารึไง ออกไปยืนถือไม้ถูพื้นจนกว่าจะพักเที่ยง”การลงโทษของจารย์ก็ยังเด็ดไม่มีเปลี่ยน
ฉันเดินไปหยิบ และ...ครื้ดดดดด ประตูห้องเปิดออก  เฮ้ย! O_o นั่นมันไอหน้าเต้าหู้หนิ
“ว่ายังไง นารุต เธอมาสายที่สุดเพราะฉะนั้น ไปถือไม้กวาดกับที่ตักผงจนถึงพักเที่ยง...ไปซิ” 
เฮ้อ...วันแรกก็แย่ซะขนาดคนใช้เรียกพี่ วันต่อไปคงสมัครเป็น พรีเซ็นเตอร์ขายถังขยะ แหงมๆ
“พี่คีม มาทำอะไรแถวนี้ค่ะ”  เด็กผู้หญิงทุกคนในร.ร.รู้จักฉันดี
เหอะๆ ก็น่าตาฉันไปสะดุดตาสะดุดใจพวกหล่อนเข้าหนะสิ  -*-
“คือ...พี่ถูกทำโทษหนะ”
“จริงหรอค่ะ...ฟองเป็นห่วงพี่คีมนะ” ทำไมเด็กพวกนี้ต้องคิดว่าฉันเป็นผู้ชายด้วยนะ T^T
หน้าฉันก็น่ารักซะขนาดนี้ (หล่อต่างหากล่ะยะ)
“พี่ไม่เป็นไรไม่ต้องห่วงหรอกนะ”
“งั้น...ฟองไปก่อนนะคะ”  ตลอดเวลา ที่โดนทำโทษมีแต่พวกรุ่นพี่ รุ่นน้อง(ผู้หญิงทั้งหมด เอ่อ..แม้แต่ทอม กะ กระเทย)
เดินมาทักตลอดเวลา ฉันหละเซ็ง จาว่าไปไอเต้าหู้ก็มี ญ. มาทักเหมือนกาน ชีวิตฉันทำไมอาภัพแบบนี้เนี่ย
“เพราะนายคนเดียวเลย ไอหน้าเต้าหู้” ฉันเริ่มอารมณ์เสีย ก็เลยทาไอบ้านี่ซะเลย
“เพราะชั้น ! ” ไอเต้าหู้ขึ้นเสียงสูง หยั่งกับกระเทย หน้าตาเอ๋อเหรอสุดๆ 555+
“ก็นายนั่นแหละ ตาบ้า จาตะโกนไปถึงขั้วโลกให้นกเพนกวินมันบินได้รึไงฮะ”
“เธอนั่นแหละ ยัยบ๊อง อยู่ดีๆก็มาชน ฉันเลยซวยไปด้วย ยั ย ห น้ า ป ล า ห มึ ก ” โหย...ขึ้นเลยๆ วอนตายแล้วไอนี่
เล่นกะคีมรึ เดี๋ยวเถอะ จะได้ตายก่อนหาเขียด
“ว่าใครฮะ! ไ อ ห น้ า เ ต้ า หู้ ยี้ ” กริ๊งงงงงงง (เสียงออด) เฮ้อ...เมื่อยจาตายอยู่แล้ว แม่ม...ครื้ดดดดดด
ประตูห้องเปิดออกพร้อมเด็กนักเรียนอีกเป็นร้อย O_O
“ว้าย! เธอดูสิ พี่คีมของฉันเท่ห์ซะไม่มีเลย” ใช่น้อง...พี่เท่ห์ซะไม่มีเล๊ย มีแต่มาดภารโรงถูพื้นนั่นแหละ ฉันเดินหนีออกมา
“ดีเว้ย...ไอคีมถูพื้นสุดซ่ามาสาย” เห็นหน้าปุ๊บก็ทักงี้เลยหรอ ไอเพื่อนบ้า คนนี้คือ ยัยกิ๊ฟ คนนี้จัดว่า หน้ากวนทีนสุดๆ
แต่มันก็ป๊อบในหมู่ผู้หญิงนะ(แต่น้อยกว่าฉัน โฮะๆๆ ^^) กิ๊ฟนี่บ้าการ์ตูนมากๆ ถึงมากที่สุด แต่ก็เพื่อนซี้เลยล่ะ
“เออดี...แล้วไอปรางกะไอมายด์ล่ะ”
“มันกำลังถ่ายรูป ไอเซนต์ ถือไม้กวาดกะที่ตักผงหนะ” ตาบ้านั่นชื่อ เซนต์...
โหยแล้วไอเพื่อนฉันมันจะไปดูทามมัยฟะ หน้าก็เต้าหู้ยี้ ชิ...ฉันมันไม่สำคัญเลยรึงัย TOT ใจร้ายยยย...
“ช่างมาน...นี่ไอกิ๊ฟรู้มั้ย ที่ฉันมาสายก็เพราะตาบ้าเซนต์นั่นแหละ ”
“เฮ้ย! แกไปทำอะไรเค้าวะ” หนอยเพื่อนฉัน คิดไปได้ หัวสมองมันทำด้วยอะไรฟะ
“ข้าไม่ได้ทำนะโว้ยยยยย ”  ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้ไอกิ๊ฟฟัง
มันทำตาโตอย่างงี้เลย o_o ไม่สิอย่างงี้ O_o ไม่ช่ายๆ O_O อย่างงี้มั้ง
“โห...ขนาดนั่น ไอคีมแกนี่โชคดีเจรงๆเลย ” นี่แกอิจฉาฉันทำไม ฉันล่ะต้องอิจฉาแก ไม่ต้องซวยแบบนี้
“นี่หรอโชคดี โชคร้ายอะดิไม่ว่า ไปขัดส้วมยังดีกว่าอีก”
“อ้าวไอคีม แกมาเมื่อไหร่วะ” ยัยมายด์ แกไม่รู้ว่าฉันมา หรือตาแกเอาแต่มองไอ้หน้าเต้าหู้ฮะ นี่ก็เพื่อนในกลุ่มฉันอีกคน
มายด์ก็จัดว่าหน้าตาดีจนถึงสวยเลย แต่ถ้ามันโกรธล่ะก็ พายุยังต้องหลีก...=_=;;
ส่วนยัยปรางนี่ก็ใช้ได้ แต่มันหวานไปหน่อย อะไรๆก็ชมพู ชมพู๊ ชมพู...-*-
“มาเมื่อแกเห็นไง”
“ไอคีม...คิดถึงจังเลย แกยังหล่อลากให้หัวใจสูบฉีดเลือดเหมือนเดิมนะ”
“อ๊ากกกก! นี่ยัยปรางอย่ากอดดิ คนอื่นเค้าเข้าใจผิดหมดแล้วนะเฟ้ย อีกอย่างฉันสะยิ๋ว สยองแกม๊ากมั้ก” กอดดีๆก็ไม่ได้
เล่นรัดคอเอาหน้าตาถูๆ ยึ๋ย -*-
“ออกก็ได้ฟะ แต่ทำไมแกมาสายล่ะ”
“ก็เพราะไอบ้าหน้าเต้าหู้อะดิ อยากกระโดดถีบซักป๊าบ 2 ป๊าบ”
“ใครอะ...ไอคีม ใครคือไอบ้าหน้าเต้าหู้ยี้ฮะ” ก็จะใครซะอีกล่ะ นอกจากไอบ้านั่น
“ก็ไอคนที่เป็นคนใช้คู่กับฉันไง” ฉันทำท่าบุ้ยใบ้ไปทางนายเซนต์ แล้วหันมายักคิ้ว...เต๊ะท่ากวนทีน ส่งไปทางยัยปราง
“ห๊า! ” จะตะโกนหาพระแสงอะไรเล่า พวกนี้หนิ แสบหู
“เออ..ไอนั่นแหละ คิดแล้วแค้น ” ฉันกำหมัดตัวเองแน่น
-------------------------
ขอบคุนๆ T^T กำลังใจที่ให้มาจารักษาเปนอย่างดีเลย
ขอบใจนะเพื่อนๆที่น่ารักของข้า
ปราง มายด์ อ้อม เดียร์ กิ่ง พีท บอส มาร์ค พี่หนุ่ย น้องแพรว..จำมะได้แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น