ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    - - ยัยบ๊องสุดซ่ากะตาบ้าตัวแสบ - -

    ลำดับตอนที่ #1 : วันเปิดเทอมของสุดหล่อ

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 48




    .........



       ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง..โฮะๆ^o^ เปิดเทอม ม.5 ของฉัน...ดีใจเจรงๆเลย จาได้เจอ My Friend ยัยปราง ยัยกิ๊ฟ ยัยมายด์



    อืมผมหวีแล้ว ชุดใส่แล้ว สะพายเป้แล้ว หน้าตาเพอร์เฟ็ค(หล่อใช่ด้ายเลยแก) เอ..ลืมไรป่าวหว่า? เอ่อ..สเก็ตบอร์ดสุดจ๊าบ 555+



    \"คุณคีมค่ะ...คุณพ่อจาไปส่งแล้วนะค่ะ\"  โอ้เยส..พ่อจะไปส่ง ก๊ากกกกั๊กๆๆ ฉันเดินไปเปิดประตูห้อง



    \"คร๊าบ...ป้าจันดูยังไงๆก็สาวเนอะ ไปนะคะ หวัดดีค่ะ\"  ฉันกระโดดไปบนราวลื้นลงมาอย่าง สวยเช้ง!



    ฉัน ฟรีหัทยา อณทัยกุล ก็คีมนั่นแหละ พ่อฉันเป็นรัฐมนตรี(สุดยอดปะล่ะ) แม่ฉันเสียตั้งแต่ฉัน 4 ขวบ ก็มีป้าจันดูแลฉันมาตลอด



    อ๊ะ! ...ฉันมีน้องชายสุดหล่อ ชื่อ คิน นคินทร์ อณทัยกุล อยู่ ม.2 คร๊าบบบบผม



    \"พ่อจาไปส่งคีมจิงอะหรอ\"  วันนี้มาแปลกแฮะพ่อเรา(ใจดีเกินไปจนน่ากลัว)



    \"ป่าว...พ่อรอลูกหอมพ่ออยู่เนี่ย...เร็วๆซิ\"  พ่อเรากินยาผิดแหงๆ อยู่ดีๆก็ทำตัวแปลกๆ



    \"เชอะ...มาหงมาหอม ไม่ไปส่งก็อย่าหวัง\"  



    \"เคๆ ขึ้นมาพ่อจะไปส่ง\"



    \"ขอบคุณครับแต่คีมไม่หอมนะพ่อ ^-^\"  555+ พ่อนี้ก็ไม่ใช่ย่อยเลย แต่คีมเจ๋งกว่าพ่อเยอะ ก๊าก!



    \"ไปได้แล้ว ยืนปลื้มอยู่นั่นแหละ สายแล้วนะ\"  เออ...จิงด้วย โม้มากไปหน่อยแฮะ



    \"ซิ่งเลยพ่อเน่า\"  เอี๊ยดดดดดด! ไม่น่าเลยซิ่งที่หัวใจจะวาย นึกว่าจะไม่ได้มาร.รครบส่วนซะแล้ว คิดถึงร.รจางเลย(วิ่งไปจูบเลยสิ)



    \"บ๊ายบาย...ป๊ะป๋า^^\"ชั้นวางสเก็ตบอร์ดแล้วแล่นเข้าร.ร.ไปอย่างเร็ว เพราะนี้ก็สายแล้ว  ฟิ้ววววววว~ อยู่ห้องไหนหว่า



    ฉันดูบอร์ดของม.ปลาย เย้ส 555+ อยู่ห้อง 6 ห้องเดียวกะยัยปราง ยัยกิ๊ฟ ยัยมายด์ โชคเดเจรงๆเลย



    \"ตาย...สายแล้วๆ\"  เฮ้ย! นั่นอะไรดำๆ ไรงะ อ้าวคนหนิ มาขวางอะไรเนี่ย



    \"เฮ้ย! หลบ หลบๆๆ...หลบเซ่!\"  ไมไม่หลบฟะ เหม่อหาเขียดที่บ้านรึงัยฟะ ฉันหันไปมองทางขวาเพื่อหาทางหลบ แต่...



    มันมีคนจูบกันอยู่O_o โอ้จอร์จ แกล้งลูกรึเนี่ย



    \"อ๊ากกกกก! ตุ๊บ! โอ๊ย! T^T \"  เจ็บก้นจังเลยTToTT ฉันชนเข้ากะใครก้อไม่รุ้ หน้าหยั่งกะเต้าหู้ยี้ ...หึย...สยอง...บรื๋อ...



    \"โธ่เอ๊ย! สายแล้วยังซวยอีก\" ไอหน้าเต้าหู้ ปากร้ายชะมัด วอนตายก่อนหาเขียดแล้วไง



    \"หนอย...ตาบ้าหน้าเต้าหู้ยี้ นายมาขวางทางชั้นและยังปากเสียอีก\"



    \"ยัยบ๊องหน้าปลาหมึก เธอนั่นแหละมาเล่นอะไรแถวนี้ เกะกะชะมัด\"  อย่าอยู่เลยตาบ้าหนิ คัย...ครายยัยบ๊องหน้าปลาหมึก -*-



    หึ...ปลาหมึกที่ไหนจาสวยเหมือนปลานีโม่...



    \"มันเรื่องของชั้น...ไม่เกี่ยวกับนายเลยซักนิด\" ไปดีก่า อยู่ตรงนี้นานๆเดี๋ยวกลายเป็นปลาบู่แน่...เอ๊ะ! สเก็ตบอร์ดช้านนนนน



    หายไปไหนนะ T^T



    \"ก็ไม่ได้อยากยุ่งเลยนะยัยบ๊อง มาขอโทษฉันดีๆเลย\" ตัวเองผิดแล้วให้คนอื่นขอโทษ นิสัยแย่ชะมัด เอ...ไอเต้าหู้มานเหยียบอารายฟะ



    เฮ้ย! น...นั่น นั่น...มัน...อ๊าก...สเก็ตบอร์ดช้านนนนน~



    \"นี่ตาบ้า...เอาสเก็ตบอร์ดฉันมาเดี๋ยวนี้\"



    \"555+ นี่สเก็ตบอร์ดเธอหรอยัยบ๊อง ดูดีกว่าหน้าคนใช้ซะอีก\"  โหย...ปากหมาหยั่งงี้ น่าจับลงรูแย้ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย



    \"บอกให้เอาคืนมาไง..ไอ้หน้าเต้าหู้\"



    \"อะ...เอาไป มันสายแล้ว ฉันไม่มีเวลามาคุยกะปลาบู่หรอกนะ\" ปลาบู่..ไมมานคุ้นๆจางฟะ...จิงสิสายแล้ว ต้องรีบแล้ว



    คาบแรกอาจารย์ มีลารัตน์ กึ๋ย~ ขนลุกหมด  ฉันมักจะใช้สเก็ตบอร์ดไปทั้งร.ร. จารย์ก็ว่าทุกวัน จนจารย์เบื่อเลยเลิกว่า



    แหะๆ...จนไม่มีจารย์คนไหนว่า นอกจากอาจารย์ มีลารัตน์ เจอกันเป็นจายึดๆให้ได้ ไม่รู้จารย์จาเอาไปทำไม เล่นก้อไม่ได้...ฟิ้วววววว~



    ห้อง1 ห้อง2 ห้อง3 ...อ๊ะ...ห้อง6 ครื้ดดดดดด...ฉันเปิดประตุเข้ามาแล้ว...





    -----------------------------------

    ลงเรื่องครั้งแรกของชีวิตเลยนะเนี่ย ฝากสาวหล่อคนนี้ด้วยนะคร๊าบ

    และก้อขอบคุนเพื่อนๆที่น่ารักทุกคน โดยชาเพาะ ยัยปราง^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×