กรรมาธิษฐาน

..........ณ บรรพกาล กว่า200ปี ดินแดนในแถบสุวรรณทวีป มีแคว้นน้อยใหญ่ที่อยู่เรียงรายกัน ณ ที่แห่งนี้ เป็นที่อุบัติแห่ง....สัตยาแห่งรัก และวงล้อแห่งกรรม อันนำมาซึ่งปริศนาในการตามหาความจริงในชาติภพปัจจุบัน
.........." หม่อมฉันขอให้สัตย์สัญญา นิรันดร์รักแห่งหม่อมฉัน ขอถวายใต้เบื้องพระยุคคลบาทตลอดไป" คำสัตยาธิษฐานแห่งรักของเจ้านางศศิมณี ที่ถวายแด่องค์เจ้าหลวงอุษณกร ประดุจดั่งทิพยวจนะในวันวาน หากยังคงดังก้องในโสตสำนึกของเขา "ทินกฤต" ตลอดมา พร้อมกับคำถามที่มากมาย ถึงมูลเหตุแห่งสัตยารักนั้น และ "ใคร" ...คือเจ้าของวจนะอันหวานล้ำที่ตราตรึงในทุกอณูของเขาตลอดมา.......
..........."หากเพียงแต่จะทรงเชื่อหม่อมฉัน แค่เพียงเชื่อมั่นในตัวหม่อมฉัน ไม่ได้เชียวหรือเพคะ"...สายเนตรเว้าวอนที่คลอไปด้วยอัสสุชลของเจ้านางศศิมณี ในวันวาน ยังคงเป็นภาพตราตรึงในความคิดของ "ทินกฤต" เสมอ....."เธอ" ผู้นั้นคือใคร ทำไมในทุกห้วงความคิดคำนึง ถึงมี "เธอ" อยู่เสมอ
.........."เชื่อมั่นในตัวจันทร์ ได้มั๊ยคะคุณกฤต จันทร์ขอแค่ให้คุณเชื่่อจันทร์ แค่เชื่อใจจันทร์นะคะ".......ทำไมภาพเหตุการณ์นี้เหมือนเคยเกิดขึ้นแล้วในอดีต ทำไมเหมือนมีเงาลางเลือนของใครสักคนในวันวานทาบทับกับภาพในวันนี้ และสายตาคู่ที่นองไปด้วยน้ำตาคู่นั้นของ "สิตางศุ์" ทำไมจึงคุ้นตานัก ช่างเหมือนกับสายตา....ของใครสักคนในความทรงจำ!