ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องโกหกของโกตะ

    ลำดับตอนที่ #2 : ไปเรียนด้วยเสียงหัวเราะกันเถอะ I

    • อัปเดตล่าสุด 7 ธ.ค. 49


    ตอนที่ 2  ไปเรียนด้วยเสียงหัวเราะกันเถอะ I

                "แม่ครับหวาดดีครับท่านแม่ลูกคนนี้จะขอกุญแจเฟอรารี่คันสีแดงที่แม่

    ไม่ใช้แล้วขับไปโรงเรียนนะขอรับ
    "


    "โกตะหยุดโม้ได้แล้ว ไม่เห็นหรือไงแม่จะไปทำงาน"


    "ครับท่านแม่"


    "อืมรู้สึกตัวก็ดี"


    "แม่ครับ ขอเงินห้าล้าน เอาไปแจกเพื่อนๆที่โรงเรียนครับ"


    "ไอ้บ้า พูดโม้อยู่ได้ วันนี้งดค่าขนม"


    "แม่ผมล้อเล่น"


    "ไม่ได้ ไปโรงเรียนได้แล้ว"


    "ครับ"


     

    ณ โรงเรียนมิสึเระ


    "หวัดดีครับคุณครู"


    "หวัดดีจ๊ะโกตะ โดนอะไรมาหน้าบอกบุญไม่รับเลย"


    "ก็แบบว่าเป็นโรครวยเรื้อรังอะครับคุณครู"


    "จริงหรือโกตะ"


    "ก็แบบว่าอะครับ"


     

     "ไงโกตะวันนี้มาโรงเรียนกับใคร"


    "กับพระเจ้าจอจที่13นั่งเครื่องบินส่วนตัวมาจอดหน้าโรงเรียนอะ"


    "โหพูดได้เว่อมากโกตะ"


    "ใครว่าเว่อ เรื่องจริงทั้งงั้น"


    ขณะที่โกตะและเพื่อนๆเรียนกันอยู่คุณครูก็พูดขึ้นมาว่า


    "นักเรียนทุกคน วันนี้ครูจะให้นักเรียนเขียนเรียงความเรื่อง ชีวิตประจำวันของฉัน"


    "ครูครับเขียนยาวเท่าไหร่ก็ได้ใช่มั้ยครับ"


    "ตามสบายเลยคะโกตะ"


    "ครับผม"


    "งั้นเริ่มเขียนได้ท้ายคาบ ครูจะเรียกให้ออกมาอ่าน"


    สถานการณ์ในห้องนักเรียนทุกคนขยันตั้งหน้าตั้งตาเขียนเรียงความกันอย่างตั้งใจ


    แต่ที่เห็นตั้งใจมากที่สุดในห้องคือโกตะ


    "กริ๊งๆๆๆๆ"


    "หมดเวลานักเรียนทุกคนเตรียมตัวออกมารายงานหน้าชั้นเรียน"


    "ครับ  คะ"


    "คนแรกครูขอเรียก  โกตะ เค็น ออกมาเล่าเรื่องให้เพื่อนๆฟังกันหน่อยนะ"


    "ครับกระผม"


    "เรื่องที่ผมเขียนเกี่ยวกับการใช้ชีวิตประจำวันคือ งานอดิเรกนะครับ ผมเอาแบงค์ยู

    โรพับจรวดร่อนเล่นร่อนจนรู้สึกเบื่อก็เลยเผาทิ้ง งานประจำ หนึ่งผมช่วยพ่อแม่เผา

    แบงค์ยูโรวันละหนึ่งตันเผาจนต้องซื้อเตาเผามาเผาเงินทำไงได้ครับเงินมากเกินไป

    ทั้งครอบครัวเป็นโรคทางพันธุกรรมครับคือว่าเป็นโรครวยถาวร รักษาเท่าไหร่ก็ไม่

    หายถึงครอบครัวผมจะรวยเพียงใดก็ไม่สามารถหายามารักษาโรคได้ครับ สอง......
    "





    ******************************************************************
    โพสติชมกันหน่อยนะครับ....>_< "
    ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ.......

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×