ส่วนตัว

ลำดับตอนที่ #8 : เมธาวี สุดเทพ

+++ใบสมัคร+++


รูป



"เฮ้อ"

ชื่อ //เมธาวี สุดเทพ

ชื่อเล่น //องศา

อายุ //20

รูปร่างลักษณะหน้าตา //สูง185 หนัก64 ผิวขาวชอบใส่คอนเทคเลนสีแดง ผมสั้น(ตามรูป)

นิสัย //กวนตีนบางครั้ง ชอบหลีสาวๆมักจะปฎิเสธคนไม่เป็น และแพ้ทางคนขี้อ้อนและน้ำตา ถ้าโมโหจะรุนแรงมาก ถ้าอารมณ์ดีจะอารมณ์ดีสุดๆ เอาแต่ใจบางครั้ง ชอบเด็กๆน่ารัก อ้อ บางครั้งก็เถื่อน หื่น

ชอบ //ชาเขียว สีดำ

ไม่ชอบ //ปลิง

แพ้ //หน้าอก และ คนขี้อ้อน ขี้ยั่ว ถ้าอาหารไม่มี

กลัว //ผี

การแต่งตัว //ชอบใส่เสื้อเชิต ฮูต  กางเกงยีนหรือไม่ก็ขาสั้น

ประวัติ //

สายการเรียน // ตามใจ

พลังเวทย์ //ตามใจ

บทที่ต้องการ //อะไรก็ได้ หมาแมวปูปลา



มุมคำถามนะครับ

ถ้าผมแต่งลูกคุนออกมาไม่ค่อยเข้ากับนิสัยจะรับได้ไม?

-ได้

ผมแต่งทุกครั้งก็มีคำผิดทุกครั้ง รับไหวไม? = =^

-ไหว ของตรูผิดมากกว่านี้อีก

ผิดตรงไหนบอกได้ไหม? คือไม่ค่อยมั่นใจตัวเองเบยครัช= =^

-ได้ๆ จะจับผิดทุกคำ

ถ้ากระผมจะแก้ไขเปลี่ยนบทจะยอมรับได้ไมเอ่ย?

-ตามใจเลย จะเป็นอีแร้งอีกาก็เป็น


ต่อไปปปป เป็นมุมตอบคำถามของตัวละคร จะเป็นการสร้างสถานการณ์ขึ้นมานะครับผม

คุณกำลังเดินอยู่ดีๆ แต่เมื่อถึงหัวมุมที่คุณจะเดินผ่าน ก็มีคนมาชนคุณจนทั้งคุณและเขาล้มไปกระแทกพื้นทั้งคู่

คุณ - เวลาตอนเช้าของการเข้าเรียนที่ปรกติ แน่นอนว่าเขาต้องปีนกำแพงเข้ามาเพราะอาจจะโดนเช็กชื่อ เพราะมาสาย ผมก็เดินหามุมปีนกำแพงดี คาดว่ากำแพงตรงฝั่งนู้นน่าจะปีนง่ายกว่าจึงเดินไปและก็ชนอะไรบางอย่าง อะไรบังอาจชนตรู กล้ามาก จับกระทืบซะดีไหมไหนขอดูหน้าแมร่หน่อยดิว่ะ - - * ถ้าเป็นหญิงนี้จับปล่ำเลย

เขา - หวา... สายอีกแล้วสิเรา /เขาที่คุณเห็นมีผมสีแดงฉาน แต่ทว่าใบหน้าของเขากลับถูกปิดปังด้วยหน้ากากสีขาวครึ่งหน้า/

คุณ - ......- -* มองหน้าคนชน เพศผู้นี้หว่า

เขา - สวัสดีครับ^^ คุณ... ผมไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ รู้ล่ะ คุณคงเป็นพวกใหม่สินะ^^

คุณ -"หน้าแบบนี้พวกเก่ามั้งครับ "ผมรีบปรับสีหน้าให้ดูปรกติ" ใช่มาใหม่ครับ ผมชื่อองศา " ผมยิ้มออกมาเล็กน้อย ชิ เห็นว่าเป็นมิตรเถอะนะเลยให้อภัย ไม่งั้นก็ก็พ่อจะจับเชือดให้เลือดสาด

เขา - อ้าว? นี่คุณ... /เขาเงียบไปสักพักก่อนจะเผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมา ตอนนี้ทั้งคุณและเขาลุกขึ้นยืนแล้ว/ คุณเดินตรงไปที่ซ้ายมือนะครับ แล้วไปบอกคนที่ดูโหดๆ ว่าเป็น พวกใหม่ นะครับ^^ ผมไปล่ะครับ ไว้เจอกันใหม่นะครับ^^

และจากนั้นคุณก็แยกตัวมา... ไม่สิ พอคุณหันกลับมาอีกครั้งหลังจากที่คุณหันไปตามที่เขาชี้ไป คุณก็ไม่พบเขาอีกเลย...



อีกสถานการณ์นะครับผม^^

คุณกำลังเดินไปขึ้นบันไดไปตามทาง เพื่อที่จะเอาจดหมายที่ครูฝากไปให้คนหนึ่งที่อยู่บนดาดฟ้า และพอคุณเปิดประตูเข้าก็เจอคนที่ชนกันเมื่อเช้า แต่ว่าหน้ากากนั้นเป็นสีแดงสลับกับสีดำที่ส่องประกายเหมือนเพชร ประดับอย่างสวยงาม

คุณ -ตัวอะไร ใครหว่า

ผม - อ้าว เจอกันอีกล่ะ สวัสดีครับ^^ ชื่ออะไรเหรอครับ? /เขาเพียงแค่ยิ้มและถามคุณ แต่รอยยิ้มนั้นเป็นรอยยิ้มเสแสร้งที่เห็นได้อย่างชัดเจน/

คุณ -องศา

ผม - เชื่อเรื่องเกาะลอยฟ้าไมครับ^^ อะ ไม่ต้องตอบก็ได้ครับผม ถ้าไม่สะดวกนะ^^ แล้วจดหมายล่ะครับ? /เขายังคงยิ้มและมองคุณอยู่แบบนั้น/

คุณ - อะ/ยื้นจดหมายให้
ผม - อืม... เอาเถอะ /เขาเก็บจดหมายนั้นไป และกำลังจะเดินสวนคุณไปเหมือนคุณไม่มีตัวตน/

คุณ - ท้องฟ้าสวยจัง "มองท้องฟ้าจินตการถึงหน้าอก"

ผม - อ้อ ถ้าคุณอยากรู้อะไรถามผมได้เสมอเลยนะครับ^^ /เขาตบไหล่คุณสองสามทีก่อนจะเดินลงบันไดไป/

คุณ - "อืม" พยักหน้าแล้วมองท้องฟ้า พลางปัดไหล่ตัวเองที่คนคนนั้นจับ"เหม็นสาปตัวผู้"พึมพัม