SAIMAI

ลำดับตอนที่ #2 : ๒

ณ ผับ....แห่งหนึ่งในกรุเทพ

"เฮ้ยรุม!!!!!!!!!!!!!!....มันไม่ตายอย่าหยุดเว้ย"เสียงโหดๆของผู้ชายร่างยักษ์แบบกึ่งๆคิงคองหน้าตาโคตรน่าเกลียดตะโกนสั่งเพื่อนมันอีกสิบคนรุมซ้อมผู้ชายร่างบางแต่ทักษะการต่อสู้โคตรดี....หึแต่คงสู้ไม่หรอกตอนนี้หนึ่งคนกับอีกสิบชีวิตเนี่ยนะให้ตายผมไม่ใช่พรเจ้านะทีมีหลายมือแยกร่างได้นะ

"........!!พวกหมาหมู่เอ้ยแม่ม...."ผมพูดออกมาได้เพียงเล็กน้อยก่อนจะสลบไปเพราะมันรุมผมมาเกือบ2 ชม.ในขณะที่ผมทำได้แค่ปัดๆมันกับนอนรอความตายอยู่ตรงนี้แค่นั้นเหอะนี้ถ้าพ่อผมยังอยู่แล้วผมยังไม่ได้ถูกทิ้งให้อ้างว้างแบบนี้ผมคงไม่จนตรอกแบบตอนนี้หรอกทำไม....?พ่อผมใจร้ายจังวะทิ้งลูกคนเดียวได้ลงคอเหอะ..!แต่ก็เข้าใจนะพ่อผมมันมาเฟียคุมบ่อนที่มาเก๊าใหญ่ดวยแต่กลับทิ้งลูกที่อายุเพียง15บวกเงินอีกไม่กี่บาทเหอะแสนนึงยังไม่ถึงเลย......ให้มาผจญปัญหาในกรุมเทพนี้อีกแม่ม...ทิ้งตรงไหนไม่ทิงมาทิ้งกลางผับที่มีแต่มาเฟียเนี่ยนะพ่อนะพ่อทำได้ไง....รันทดชีวิตมากๆเลยผมจากที่เมื่อก่อนโคตรรวยทำไรก็ได้ไม่อดตายเหอะ!!!....แต่ก็ดีแล้วละผมชอบมาก(ประชด)ไอชีวิตเฮงซวยเนี่ย

".....คุณค่ะเป็นอะไรหรือเปล่า.....เฮ้ๆๆ"เสียงหวานๆเขย่าตัวเรียก.....ผมอย่างเเรง(?)

"อื้อ.....ธะ...เธอ..เป็นคะ...ใคร"ผมใช่เเรงเฮือกสุดท้ายเปล่งเสียงออกไปอ้า....เธอสวยจังสวยแบบที่คิดว่าเป็นนางฟ้าเลยผมยาวๆอ่อนๆสีทองรูปร่างได้สัดส่วนอืมม....จะมีแฟนยังนะ...ฮ่ะๆๆจะตายละยังมาคิดอีกผม

"อ่า...ดีใจจังคุณยังไม่ตาย...งั้นมาเดี๋ยวพาไปหาหมอ"เธอพูดเองเออเองจบก็พยุงผมขึ้นรถสปอต์คันงามของเธอ...หึลูกคนรวยละสิ...ก่อนจะซิ่ง..ย้ำครับว่าซิ่ง...ตรงไปยังโรงพยาบาลโศกโศกา(เอิ่มชื่อมันแช่งๆ....ยังไงไม่รู้ให้ตายโคตรมงคล)

"อะ...มาถึงแล้วคุณรอดแล้วละ...หมอค่ะหมอรักษาด่วนเลยค่ะเห็นทีถ้าไม่รีบคงไม่รอดเสียดายคนหล่อฮิๆๆๆ".....ถ้าผมไม่หล่อเธอคงไม่ช่วยสินะให้ตายผู้หญิงบ้าไรฟร่ะเฮ้อ....

"...."ผมพยายามลืมลามองเพื่อจะจดจำหน้าตาอันโคตรสวยไว้ก่อนจะสลบไปอีกรอบ

{รุ่งเช้า}

"อื้อ.....น้ำ...ขะ..ขอ.น้ำ"

"เฮ้ยนายอย่าขยับๆๆ....เดี๋ยวเอาให้นะ"อืม...ผมตายแล้วเหรอทำไมมีนางฟ้าละ...

"....ที่นี้ที่ไหน..??"หลังจากดื่มน้ำเสร็จผมก็ค่อยๆถามเธอด้วยเสียงอันแหบแห้ง

"อืม....โรงพยาบาลละ..ฉันเห็นนายนอนตายตากแห้งเลยเข้าไปช่วยโชคดีนะทีนายหล่อไ่ม่งั้นอย่าได้หวัง...เฮ้ๆๆอย่ามองฉันแบบนั้นสิฉันจริงใจนะแลวนี่โทรบอกครอบครัวนายยังฮะ...เดี๋ยวเค้าเป็นห่วงแย่"เธอพูดรัวๆแบบไม่เว้นวักให้ผมได้ขัดเลยสักนิดให้ตายผู้หญิงคนนี้เธอหายใจทางปอดเหรอไง

"...ไม่ต้องโทรผมไม่มีครอบครัว...กำพร้านะ"ผมยิ้มบางๆตอบไป...ใจดีจิงเลยแม่สาวคนนี้

"งั้นมาพักบ้านฉันก่อนไหม๊ละ.....สบายนะ...เอ่อ..อย่ามองว่าฉันใจแตกสิพอดีพ่อแม่อยู่ต่างประเทศก็เหงาแบบแฟนไม่มีฮ่าๆๆ"เธอพูดอ้อมๆเเบบเขินๆให้ตายชวนผช.นอนบ้าน...ฮ่ะๆๆเพิ่งเคยเจอแต่ก็ดีได้ไม่เสียตังค์:")

"อืม...."

 {หนึ่งเดือนผ่านไป::แบบขี้เกียจ555555555}

ตุ๊บ!! เพล้ง!!!!

 "เฮ้!!!!!!!!!...ไลน์ผญ.มาหาอีกแล้วนี่นายทำไมมีผญ.ไม่เว้นแบบนี้ฮะไอเวนเอ้ยหนึ่งเดือนที่ผ่านมานายไม่เคยหยุดเลยให้ตาย!!.......คราวนี้พามาอีกแล้วเหอะสาวต่างชาติซะด้วยเมียก็มีอยู่แล้วจะพาใครเข้ามาหนักหนาบ้านฉันนะช่วยเกรงใจกันหน่อยเหอะ...ไม่น่าเห็นใจในหน้าหล่อๆเลยฉันเสียใจและเกลียดนายที่สุดไปไหนก็ไปเล้ย!!!!!!!!....ฉันจะไม่ทนอีกต่อไปแล้วเฟ้ยอย่างน้อยก็คิดซะว่าเคยหลงผิดไปกับผู้ชายเลวๆแล้วกัน"เธอด่าผมทันทีที่เข้ามาเห็นสภาพผมนอนเปลือยกายกับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้อยู่บนห้องนอนของเธอแบบไม่ไว้หน้าเจ้าของบ้านที่เป็นคนช่วยชีวิตรวมถึงเป็นแฟน(ไม่ผูกมัด)ของเธอด้วย


"ได้....ผมจะไปจากคุณฮะๆๆผมรอคำนี้มานานมากละฮะเบื่อคุณจะเเย่แล้วเหมือนกันไอปากที่ผมจูบคุณมาหลายครั้งเนี่ยจะถือซะว่าทำบุญให้ผญ.ชั้นต่ำละกันฮะผมไม่เคยถือหรอกครับที่รัก...อ้อ!!!แล้วก็นะ..ผมเคยบอกรักคุณเหรอไงฮะ??แล้วไอที่เข้ามาอยู่นี่ก็เพราะคุณมาชวนผมเองไม่ใช่เหรอไงฮะยัยบ้า!!!!!!........เหอะงี้แหละหึงแล้วความโกรธเข้าตาพูดก็มีแต่จะพูดให้ตัวเองดีไปหมดเหอะ....ให้ตายคนแบบเธอมันโง่เง่าสิ้นดี...อ้ออีกอย่างนะฮะกรุณาช่วยตีความใหม่ดีๆครับว่า......ผมหนะเป็นแค่"แฟนไม่ผู้กมัด"ไม่ใช่สามีคุณนะครับถึงได้มายื่นด่าเเว๊ดๆแบบเนี่ยมันน่ารำคาณรู้มั้ยอีกอย่างมันทำร้ายเซลล์ประสาทหูผมโคตรๆอ้อ....จะบอกไว้ว่าอย่ามาขัดขวางคนกำลังขึ้นสวรรค์สิครับ....มันอารมณ์ค้างคาไม่ดีนะฮะ"ผมแสยะยิ้มใส่เธอทั้งที่ในใจก็ขอโทษเธอเป็นร้อยล้านพันหนแต่ด้วยว่าไม่อยากให้เธอต้องมาหยุดกับคนโลเลหลายใจแบบผมเพราะงั้นแบบนี้ดีแล้ว....ให้เกลียดไปซะดีกว่าต้องมาร้องให้ครั้งที่99{มันยังเล่นมุขได้}......แต่ถ้าอยากรู้ว่าผมรักเธอบ้างไหมผมตอบได้เต็มปากว่า"รัก"มาก...มากจนไมสามารถทำให้เธอเสียบริสุทธิ์กับคนแบบผมได้แน่เพราะงั้นผมเลยไปหาผู้หญิงข้างทางมาเพื่อ"ระบายอารมณ์อย่างว่า"ก็แค่นั้นเพราะผู้หญิงพวกนั้นนะน่ะจะท้องมีลูกทำแท้งก็ไม่สนหรอกฮะเพราะผมไม่ได้รักนี่จริงไหมจะว่าผมเลวก็ได้หึก็น่ะผมไม่เคยแคร์คำพูดใครเท่าเมลลี่แล้วละ.......หึแล้วก็นะให้เรื่องมันจบแบบนี้แหละฮ่ะดีแล้วได้ไม่ต้องมานั่งเจ็บกันทั้งสองฝ่าย....มันดีแล้ว..ดีจริงๆ

เพี๊ยะ!!!!

มือเล็กๆของเธอตบเข้าเต็มๆหน้าผม....แต่ผมก็ทำใจไว้แล้วละครับไม่เป็ยไรก็ผมมันเลวจะเอาไรมากมายจริงไหม....ปล่อยเธอไปตามทางของเธอให้เธอได้เจอคนดีๆผมว่ามันจะทำให้ผมดูเป็นพระเอกขึ้นเยอะเลยละ....หึๆก็ดีนะเพราะยังไงก็ไม่อยากเป็นตัวโกงเท่าไรนี่

"ออกไปเล้ย.....ไป๊!!!!!!!!"เธอทรุดลงร้องไห้เหมือนจะขาดใจ..ผมอยากเข้าไปกอดไปปลอบเธอแบบบ้า.....แต่สุดท้ายคนแบบผม..ก็ได้แต่ขอโทษเธอในใจแล้วเดินออกจากบ้านไปเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยกับการที่เธอร้องเหมือนจะขาดใจแบบนี้...ผมรู้ว่าผมเลวแต่สิ่งสุดท้ายที่ผมจะสามารถทำให้เธอก็คงจะเป็นความรักอันจีรังยังยืนทีี่จะมีให้เธอแค่คนเดียวและไม่เปิดใจรับใครมาเเทนที่เธออีกผผมคงทำได้แค่นี้

{ณ สวนสาธารณะในหมู่บ้าน}


"ตัวเอง....ไหน"เงิน"ค่าจ้างเค้าละห๊??อย่าเบี้ยวน่ะย่ะ..คนทำมาหารับประแ_กเก็ทไหมถ้าไม่มีก็เอาทองนั้นมาจะได้เอาไปขาย."ยัยนี้ก็นะทวงอยู่ได้เหอะแค่ผญ.ริมทางเหอะสองสามพันจะเอาไรนักหนา....

"อ่ะ...แล้วจะไปไหนก็ไปเบื่อ"ผมยื่นเงินปึกหนึ่งให้เธอก่อนจะเดินออกห่างมาอย่างไร้จุดหมาย....ให้ตายแล้วจะไปไหนดีเนี่ยมาเก๊าก็กลับไม่ถูกแม่มไม่น่าอยู่กับยัยเมลมาหนึ่งเลยรู้งี้บอกว่ามีที่อยู่แล้วดีกว่า...มันจะไม่จบแบบนี้...เพราะคนเลวอย่างผมนะสมควรแล้วที่จะต้องทนทรมานอยู่คนเดียวเปลี่ยนเอกาไม่สมควรจะมีความรักแบบใครเขาหรอก{เดินตากฝนทำเอ็มวี::มาจามฮัดชิ้วๆหลังไมค์}

 ....................................
............
....

.

ตึง!!!!!!!!!!!

"โอ๊ย......อะไรเนี่ยป้ายเวรให้ใช้ให้มาตั้งแถวนี้ฟร่ะ...หือ...ฮ่ะๆๆน่าสนนี้แบบนี้ก็ม่อหญิงได้ไม่เลือกหนาแล้วสิหวานหมูไอ้ไลน์ไงมีเงินใช้อีกฮ่ะๆๆสุขสบายละงานนี้"ป้ายที่เขาไปเดินแบบไม่ได้ตั้งใจนั้นก็คือป้ายร้านCARNIVORE HOST CLUBนั้นเองเหอะๆๆมีหญิงมีเงินแค่นี้ก็สบายใจละ...คร้าบบบบบบบบ

...............................................
.....................................
......................
.............
.......
....
..

สิ่งที่หวังจากที่นี้มีเพียงสิ่งเดียวคือ"ทำไงผมถึงจะลืมเธอไปจากหัวใจได้สักไม่อยากทรมานอีกแล้ว....ได้โปรด...ออกไปจากความทรงจำผผมทีเมลที่รักคนสุดท้ายของผม"