เมื่อรักทักทาย (the end)

ตอนที่ 28 : ตอนที่ ๒๖ เที่ยวห้างฯ

 

               นอกรอบ : ตอบความบางคอมเม้นต์

มีคอมเม้นต์จากหลายๆ ท่านอ่านแล้วอยากตอบความกลับ แต่จนใจด้วย ‘ข้ออ้าง’ มากมาย ทำให้ต้องเลื่อนออกไปเรื่อยๆ วันนี้นึกครึ้มใจไปขุดมาตอบเท่าที่ยังจำได้ เริ่มด้วยคอมเม้นต์นี้ค่ะ

#44 : ความคิดเห็นที่ 2201

ชอบพระเอกนางเอกคู่นี้จริงๆ เลย แหย่กันไปก็แหย่กันมา ฮาดี บางครั้งอ่านแล้วเหมือนว่าคู่นี้เหมือนคู่ตัวเองเลย ปากร้ายอย่างนี้ทั้งคู่

ตรงประโยค "มันมีเส้นสายใยเล็กๆ" คิดว่า น่าจะตัดคำว่า "เส้น" ออกจะดีกว่านะคะ เพราะอ่านแล้วมันแปลกๆ เหมือนมันใช้คำเปลืองโดยที่ไม่ต้องมีประโยคมันก็สมบูรณ์อยู่แล้วนะคะ

Name : ไรน้ำ< My.iD > [ IP : 202.12.74.201 ]
Email / Msn: - '>
วันที่: 24 มีนาคม 2554 / 13:51

 

ขอบคุณคำแนะนำค่ะ ‘มันมีสายใยเล็กๆ’ ตามนั้นค่ะ

#59 : ความคิดเห็นที่ 2272

ก็ดี่แล้วนะคะที่คุณแก้วมีจุดยืนเป็นของตัวเอง  ฉากเลิฟซีนเอาแค่พอรู้ก็ได้ว่าอะไรเป็นอะไรไม่ต้องบรรยายจนเห็นภาพก็ดีแล้ว แต่คนที่เค้าเขียนฉากเลิฟซีนได้ดีก็ใช่ว่าวัน ๆ เค้าจะคิดแต่เรื่องบนเตียงนะคะคุณแก้ว หรือบางทีเค้าอาจจะไม่เคยมีประสบการณ์เลยก็มี  ไม่อยากให้คุณแก้วคิดว่าการที่เค้าเขียนแบบนั้นได้เพราะเค้าต้องเป็นหรือต้องคิดแต่สิ่ง ๆ นั้นตลอดเวลา ชอบและชื่นชมมาก ๆ นะคะ ถึงได้แสดงความคิดเห็นออกมาแบบนี้ หวังว่าคงเข้าใจนะคะ

Name : milan-tee< My.iD > [ IP : 118.173.54.178 ]
Email / Msn: - '>
วันที่: 25 มีนาคม 2554 / 09:37

อันนี้เกี่ยวเนื่องด้วยขอความที่แก้วคุยไว้วันก่อน อยากจะบอกนะคะว่าข้อความที่แก้วคุยด้วยวันนั้น แก้วกล่าวถึงแต่ในส่วนงานเขียนของแก้วเท่านั้น ไม่ได้ตั้งใจจะพาดพิงงานของนักเขียนท่านอื่นเลย เรื่องการบรรยายฉากเลิฟซีนของใครจะมากจะน้อย แก้วคิดว่านักเขียนแต่ละคนคงมีเหตุผลแล้วแนวทางของตัวเองดีแล้ว ส่วนในประโยคที่ว่า

“วันๆ มันคิดแต่เรื่องใต้สะดือหรือไง ถึงได้เขียนหนังสือออกมามีแต่เรื่องอย่างว่า”

อันนี้หมายถึงในมุมที่คนในครอบครัวจะมองแก้วเท่านั้นค่ะ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับความคิดของแก้วที่มีต่อนักเขียนท่านอื่นๆ แต่อย่างใด แก้วอยู่ในจุดนี้ ได้อ่านนิยายมาเยอะพอควร และอ่านมาหลายประเภทด้วย ทั้งรักหวานธรรมดา รักหวือหวาเร้าใจ หรือรักเศร้าเคล้าน้ำตา นิยายแปลของต่างประเทศก็อ่านมาไม่น้อย ไม่ได้ปิดกั้นนิยายแนวใดๆ นะ อ่านได้ทุกแนว ทั้งแก้วและคุณนักอ่านคลุกคลีอยู่กับนิยายรักหลากแนวแบบนี้ ก็เข้าใจค่ะว่าฉากเลิฟซีนที่ติดเรทมากๆ เป็นเรื่องธรรมดาของเราไปแล้ว แต่สำหรับคนที่เขาไม่เคยอ่านหนังสือแนวนี้มาก่อน อย่างแม่ของแก้ว อย่างพี่ชาย อย่างญาติๆ บางคน มาเจอเข้าก็คงอึ้งรับประทานล่ะค่ะ (คิดว่างั้นนะ) แก้วพยายามเอาใจเขามาใส่ใจเราเท่าที่จะทำได้ ขณะเดียวกันก็ไม่ทิ้งความเป็นตัวของตัวเองด้วย โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าการแสดงออกในเรื่องความรักแบบถึงเนื้อถึงตัวของพระเอกนางเอก เป็นเรื่องที่โรแมนติกอยู่ไม่น้อย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องพอประมาณ ไม่มากไม่น้อยเกินไป นิยายที่แก้วเขียนจึงมีฉากกอด จูบ ลูบไล้สัมผัสกันเยอะพอสมควร

แก้วไม่ได้คิดว่านิยายที่ตัวเองเขียนเป็นสีขาวบริสุทธิ์ผุดผ่องเลยนะคะ แต่มันเป็นนิยายสีเทาๆ ที่ถ้าใครชื่นชอบบทเข้าพระเข้านางของคู่เอกก็คงถูกใจกันบ้าง แต่หากใครที่ไม่สันทัดฉากหวือหวาหากบังเอิญได้มาอ่านงานของแก้วก็คงไม่ถึงกับรังเกียจเดียดฉันท์ว่ามันจะบรรยายฉากเลิฟซีนอะไรนักหนา

แต่หากข้อความในวันก่อน ทำให้นักอ่านหรือนักเขียนท่านใดบังเอิญผ่านมาอ่านเจอ แล้วรู้สึกไม่พอใจ ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ อยากให้รู้ว่าแก้วไม่ได้มีเจตนาในทางอื่น นอกจากจะแค่ต้องการชี้แจงให้นักอ่านทราบเท่านั้นว่า อย่าคาดหวังกับฉากเลิฟซีนของแก้วมากมายนัก เท่านั้นเองค่ะ

ความคิดเห็นที่ 2496 (จากตอนที่ 26)

writer คะ ตอนนี้ตามที่บรรยายไว้ว่าพี่ริต ไปรับหนูเทียนตอน "เย็นมากแล้ว" ซึ่ง เวลาเย็นมากแล้วน่าจะเป็น หลัง 5 โมงเย็น แล้วก็กว่าจะทานข้าว เสร็จขับรถกลับบ้าน อย่างเร็วสุดก็น่าจะเป็น 6 โมงเย็น แล้วหกโมงเย็นหน้าฝนทางใต้ ท้องฟ้าจะมืดเร็วมากจนแทบจะมองไม่เห็นอะไร เด็ก ๆ ก็คงไม่ออกมาเล่นน้ำ และพายแพหยวกกล้วยกันแล้ว เอาจากประสบการณ์ตัวเอง เราจะไปเล่นกันช่วงบ่าย แก่ ๆ และถ้าฝนตกหนักแบบนี้แล้ว ค่ำมืดยังไม่กลับบ้านเพราะมัวแต่เล่นน้ำ เป็นได้โดนก้านมะยม หรือไม่ก็ก้านตอเบาขนาบน่องเป็นแน่แท้ค่ะ ปล. ถ้าพี่ริตจะเห็นภาพเหล่านี้ตอนช่วงขับรถไปรับหนูเทียนที่บ้านย่า นั่นล่ะใช่เลยค่ะ

Name : แมวเหมียว [ IP : 49.229.95.186 ]
Email / Msn: -
วันที่: 2 เมษายน 2554 / 12:00

สำหรับคอมเม้นต์นี้ขอบคุณนะคะที่ทักมา ยอมรับว่าตอนเขียนกังวลอยู่เหมือนกันว่าเวลาจะเข้ากับบรรยากาศหรือเปล่า ทีแรกไม่มีใครทักมาก็นอนใจล่ะว่า ‘ผ่าน’ เพราะไม่มีนักอ่านคนใดสะดุดใจสักคน แต่พอทักมาแบบนี้ก็ต้องกลับไปดูอีกที แต่อยากจะแย้งหน่อยนึงค่ะว่า เรื่องเล่นน้ำน่ะ เด็กๆ ไม่สนใจเวลาหรอกค่ะ อะไรจะรอเราอยู่ที่บ้านก็รอไป ขอสนุกกันให้เต็มที่ก่อน แก้วเคยเล่นถึงค่ำมืด พอกลับบ้านก็โดนหวดซะน่องยับ ส่วนในเรื่องน่ะ จินตนาการให้เด็กๆ ออกมาเล่นกันตั้งแต่หลังเลิกเรียน ส่วนที่เห็นเนี่ยพวกเขากำลังพายเรือถ่อแพกลับบ้านกันแล้วค่ะ แต่ไม่ได้เขียนบรรยายไว้ (แล้วใครจะไปรู้กับแกวะ >//<)

ส่วนเรื่องค่ำมืด ที่ทำให้คนในรถไม่อาจมองเห็นภาพข้างนอก อันนี้น่าคิดมากเลยค่ะ เป็นความสมเหตุสมผลของเรื่องทีเดียว เด๋วต้องกลับไปแก้ใหม่ล่ะ ที่คิดไว้คร่าวๆ คือให้หนูเทียนเห็นเงาตะคุ่มๆ กลางน้ำแล้วถามพี่ริตว่า

“นั่นอะไรคะพี่ริตขา?”

ได้ฟังคำพูดหวานๆ ของเทียนเข้าพี่ริตก็ตาลอยคว้างรีบชลอรถอธิบาย พอดีกับพวกเด็กๆ พายเรือเข้ามาใกล้ถนนทำให้คนในรถเห็นชัดขึ้น ยัยน้อยหน่าก็เลยบอก

“น้อยหน่าอยากเล่นแบบนั้นบ้างค่ะ”

เป็นไงคะ แหล่มเลยใช่มั้ยล่ะ อุ อุ >O<

ขอบคุณทุกเม้นต์ ทุกแรงใจค่ะ ไม่อาจนำมาตอบได้ทุกคอมเม้นต์ต้องขอโทษด้วย แก้วเลือกมาเฉพาะเม้นต์ที่สะกิดสะเกาและสะดุดใจ แต่ได้อ่านได้ยิ้มทุกเม้นต์ค่ะ

กลิ่นแก้ว