ตอนที่ 1 : บทนำ
บทนำ
“...ลอง ปัน หลอง เลา หม่าน เลย โถว โถ้ว ก๊วย สุย หวิน ปั๊ก เยา...”
เสียงเพลง ‘เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้’ ซึ่งตั้งเป็นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือที่ผู้เป็นเจ้าของเครื่องแสนจะถูกอกถูกใจเป็นนักหนา ดังมาจากตัวเครื่องสีชมพูหวานแหวว หญิงสาวร่างเล็ก กลมกลึง ตัดผมบ๊อบเคลียไหล่ ดวงหน้าอิ่ม แก้มป่อง ซึ่งกำลังจดจ่ออยู่กับหนังสือเล่มหนา ผละมือข้างหนึ่งมาควานหาโทรศัพท์ หากดวงตายังไม่ละจากหน้ากระดาษ ขณะริมฝีปากบ่นอุบ
“ใครวะบ้าจริง โทร.มาทำไมตอนนี้ กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่เชียว”
ดวงตากลมโตเหลือบมองหน้าจอ แล้วถอนใจพรู
“ไอ้บ้าบอย! ไอ้ตัวมาร” เสียงเข่นเขี้ยว กัดฟันกรอด อย่างหงุดหงิดนัก “ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญล่ะก้อ แม่กระโดดถีบผ่านหน้าจอเลย คอยดู!” ว่าแล้วกดรับ
“โทร.มาทำไมวะ คนจะทำการทำงาน แกนี่ยุ่งจริง มีเวลาว่างมากรึไงถึงได้โทร.มากวนคนอื่นเขาไปทั่ว มีอะไรก็รีบๆ พูดมาฉันมีเวลาไม่มาก อ้อ...ถ้าจะโทร.มาขอส่วนบุญ รอไว้พรุ่งนี้จะใส่บาตรกรวดน้ำไปให้”
“โธ่...แม่คู้ณ แม่ทูนหัว สวดตั้งแต่ฉันยังไม่ทันอ้าปาก จะไปรู้เรอะว่าคุณเธองานยุ่ง ถ้ารู้ฉันไม่โทร.มาให้สวดหรอก ปากหยั่งงี้ไงเล่ามันถึงไม่มีใครเอา”
“ไอ้เวรบอย ไอ้ปากเสีย ไม่คุยธุระของนายแล้วใช่มั้ย งั้นแค่นี้!”
“เฮ้ย! เดี๋ยวๆ แป้ง”
โทรศัพท์ที่ดึงออกห่างหูเพียงนิดกลับแนบลงไปดังเดิม
“ว่าไง มีอะไรก็รีบๆ พูด” ปากกล่าวขณะดวงตาไล่หาบรรทัดที่อ่านค้างไว้
“ยุ่งอ่านนิยายสะท้านทรวงอยู่ล่ะสิ”
“แหม...ไอ้รู้ดี!...” เจ้าหล่อนเน้นคำ
“เออ...รีบๆ อ่านให้จบนะ พรุ่งนี้ฉันหยุด ไปดูหนังกัน”
“ไม่ต้องมาชวน ไม่ไป ไม่ว่าง” หล่อนเหลือบตามองกองหนังสือข้างเก้าอี้ จะให้ว่างได้อย่างไร มีหนังสือรอให้อ่านเป็นตั้ง พระเอกล่ำๆ ทั้งน้าน... เอาช้างทั้งโขลงมาลากก็ไม่ไปโว้ย!
“ไม่ไปจริงอ่ะ ฟรีนะ ไม่สนเหรอ”
“ห๊ะ! ฟรีเหรอ” คนฟังหูผึ่ง “ฟรีป๊อบคอร์นด้วยป่าว แถมโค้กใหญ่ยักษ์อีกแก้วนะ” น้ำเสียงตอนท้ายติดจะอ้อน ครั้นได้ฟังคำตอบหล่อนก็ละล่ำละลัก “ไปสิ ไปๆ”
“ไหนว่าไม่ว่าง”
“ว่างแล้วจ้า ว่างแล้ว เคลียร์คิวหมดแล้ว แหม...เพื่อนบอยอุตส่าห์โทร.มาชวนทั้งที ต่อให้ยุ่งแค่ไหนแป้งก็เคลียร์คิวให้โหม้ด” เสียงหวานฉอเลาะ แตกต่างอย่างลิบลับกับเสียงแง้วๆ เมื่อแรกเริ่ม
เมื่อนัดแนะเวลาและจุดนัดหมายกับคนทางปลายสายเรียบร้อยหล่อนก็วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ หันมาสนใจหนังสือในมือต่อ
ถึงไหนแล้วน้า...อ๊าย...พระเอกเลื้อยไปที่หน้าอกนางเอกแล้ว อุ๊ยๆ ถอดเสื้อแล้วด้วย อรั๊ย...เขินอ่ะ!
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
นิตยาสารสัตว์โลกหรอคะ
อุ๊ย!!! เขิลลลลล
>////<
แม่แป้งสวยเลือกได้ อยากเห็นวันที่แป้งตกหลุมรักคนตัวดำจริงๆค่ะ ว่าจะออกมาแบบไหน
รอตอนต่อไปค่า
คือติดนิยายกันเป็นบ้าเป็นหลัง 5555+
อ่านนางเอกแล้วเห็นตัวเองว่ะ กร๊ากกกก
ทำให้อยากอ่านต่อด้วยดิ
ตามมาติดตามแล้วคะ เปิดเรื่องน่ารักมา สาบานได้ต้องตามติด ๆ คะ
เปิดบทนำมาทำเอาฮาแตกฮาแตนเลยค่ะ หุหุ
เจ้แป้งแรงงงงงงงส์...ได้ใจมั๊ก..มาก
เพื่อนแกก็ใช่ย่อย ตีฝีปากได้ทันท่วงทีเลยทีเดียว ฮ่าฮ่าฮ่า
อยากอ่านค่ะอยากอ่าน