ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Class War ศึก(รัก)ระหว่างห้อง

    ลำดับตอนที่ #2 : เรียลลิตี้โชว์ โดย ลำปาย

    • อัปเดตล่าสุด 13 มี.ค. 56


    โอ๊ย จะบ้าตาย

                    แค่โผล่ไปที่ประชุมนิดเดียวต้องไปงานเรียลลิตี้บ้าบอนั่น ฉันอยากนอนเกลือกกลิ้งอยู่ที่บ้าน คิดในแง่ดีได้แค่สองข้อ ข้อแรก ไม่ต้องเจอไอ้พี่เชียงเลย ข้อสอง ได้อยู่กับเพื่อน แล้วข้อเสียล่ะ มีเป็นหลายร้อยข้อถ้าพูดคงเหนื่อยจะแย่ แต่ก็อยากจะพูดนะ ข้อแรก นอนที่โรงเรียน ฉันกลัวผี >*< ข้อสอง ต้องนอนรวมกันสามห้อง โอ๊ย อย่าให้บอกเลยว่าฉันเกลียดนายโพดำขนาดไหน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหมอนี่มาด้วย ข้อสาม ไอ้เฟย์มันกวนประสาทแถมยังอวดรวย น่าหมั่นไส้ ไม่ว่าเหตุผลมากมายแค่ไหนก็ยับยั้งการต้องแข่งกันสามห้องไม่ได้ ใช่ ช่วยไม่เคยได้เลย

                    “แกว่าใครจะชนะ” ฉันหันไปถามเพื่อนซี้สุดชีวิตของฉัน แพน เธอชื่อเต็มๆว่า แพนโดร่า ซิลเวียร์ ลูกเสี้ยวอเมริกัน เธอหน้าตาน่ารัก แม้ผิวจะแทนแต่ว่าน่ารัก ได้ยังไงเนี่ย แปลกคนจริงๆ หรือว่าฉันที่คิดแปลก คนผิวแทนไม่น่ารักกัน ใช่ไหม

                    “ยังไงก็... ห้องคิง”

    อืม คิงยังไงก็คิงอยู่ดี เพราะคนอย่างห้องคิงย่อมชนะทุกเรื่อง เศร้า T.T

    “แน่นอน ยังไงก็ห้องคิง” เพื่อนซี้อีกคน ทั้งรักทั้งแค้น เป็นยังไงไม่รู้ถึงได้ทะเลาะกันทุกวันเลย โฟน ชื่อเธอเหมาะกับนิสัยมาก เพราะเธอคุยโทรศัพท์ทั้งวัน เธอมีฝีปากดีถึงมีคนชอบเธอมาก ฮอตสุดๆในหมู่เฮา แถมยังมีแฟนหลายคนเข้าไปแล้ว ทำไมฉันยังไม่มีล่ะเนี่ย >^<

    “ห้องแจ๊คต้องชนะอยู่แล้ว หุบปากเน่าๆซะ ยัยแก๊งเกรียน” โพดำยื่นมือมาตบหัวฉันจากด้านหลัง

    แก๊งเกรียนคือคำที่หมอนี่สรรหามาตั้งชื่อกลุ่มฉัน โดนคนรวยด่า เจ็บไหม ไม่ย่ะ ฉันหน้าหนาพอ

    “หยุดว่าฉันเลย โบดำ” ฉันหันไปยิ้มกริ่ม เลยโดนตบหัวมาอีกดอก

    โชคดีฉันได้รับอานุภาพหัวป้องกันแรงสะท้านโดยปรมาจารย์เชียงเลย - -“”

                    “อย่าไปตบหัวมันเลย ยิ่งสมองไม่มีอยู่” โฟนหันไปว่าฉันกับโพดำ

                    เออ สมองฉันมันตกต่ำนี่ -*-

                    “เงียบๆหน่อยได้ไหม ฉันจะตั้งใจฟังพิธีกรได้ยังไง ถ้ายังมีคนนั่งพูดอยู่ข้างๆ” คนๆหนึ่งหันหน้ามาว่าโพดำ

                    โอ้ มาย ลอร์ด O_O

                     คนบ้าอะไร น่ารักโลกแตก ผมสีน้ำตาลอ่อนพลิ้วไหว ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักเหมือนผู้หญิง หน้าตาราวกับเกย์ควีนการ์ตูนญี่ปุ่นเลย น่ารักมว้ากกก~ คนอะไรน่ารักน่าหยิกน่าจับน่ากอดขนาดนี้ นายคนนี้เป็นใครเนี่ย ทำไมฉันไม่รู้จักมาก่อนเลย อยู่ห้องแจ๊คหรอเนี่ย โอ๊ย ละลาย

                    “ใครอ่ะ” ฉันถามเพื่อนสาวทั้งสอง

                    “ไม่รู้จักหรอ นี่คุณชายนิลกาฬ เจ้าชายของห้องแจ๊ค” แพนตอบ ฉันมองหน้าของเขา

                    แต่ละห้องก็จะมีหน้าของห้อง ถ้าเป็นห้องแจ๊ค ตัวแทนคือเจ้าชายนิลกาฬ ส่วนห้องฉันตัวแทนคือราชินี ซึ่งก็แน่นอนว่าต้องเป็นคุณหัวหน้าห้องอยู่แล้ว ส่วนห้องคิงก็ราชา ซึ่งก็คือไพค์ ตัวแทนแต่ละห้องต่างก็มีหน้าตาของห้อง ยกเว้นห้องช้านนนนน ซี้แหงแก๋

                    “...ลำปาย” แพนเรียก

                    “ทำไมเขาน่ารักจังเลยอ่ะแก *o*

                    “หา!”

                    สายตาทุกคนจับจ้องที่ฉัน ทำไมหรอ พิธีกร ทุกคนในห้องไม่ว่าหญิงชาย คุณชายนิลก็หันมาด้วย เขาหันมาหาฉันด้วยแหละ >///< นั่นไม่ใช่ประเด็น เขาหันมาหาฉันทำไม เขาหลงรักฉันแน่เลย หลงรักฉันทุกคนเลยหรอ ไม่น่าใช่แล้ว อะไรเนี่ย งงนะ

                    “มีอะไรหรือเปล่าค่ะ”

                    “เอ่อ... เราถามว่าคุณมีความคิดเห็นยังไงกับรายการนี้ครับ -///-” พิธีกรพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำเพราะความเขิน

    อึ๊ย ตายแล้ว ทุกคนกำลังคิดว่าฉันกำลังชมพิธีกรใช่ไหมเนี่ย

    “เอิ่ม ดีค่ะ รายการนี้นี่น่ารักดีค่ะ” ฉันแถ หน้าจะถลอกไหมเนี่ยฉัน

    “ดีครับ ต่อไปเลยครับ กำหนดการ...” พิธีกรร่ายยาวต่อ

    นี่มันถ่ายทอดสดนี่ ฉันกำลังทำขายหน้าต่อฟ้าประชาชี ทุเรศมาก อ๊ากกกกกกก~ ปายอยากตาย T^T

     

    “ฮ่าๆๆๆ”

    หลังจากการประกาศพิธีการจบแล้ว เขาก็พาเรามานั่งโต๊ะกินข้าวยาวเป็นครึ่งห้องเพื่อความสมานฉันระหว่างห้อง ฉันได้แต่นั่งหน้าแดงก่ำท่ามกลางเสียงหัวเราะ เออ ฉันผิดเองที่ทำตัวเองหน้าแตก วนิลาดันมาหันหน้าตาน่ารักมาหาฉันก่อนทำไมเล่า อ้อ ฉันเปลี่ยนชื่อของคุณชายนิลในใจเสร็จสรรพ หน้าหวานขนาดนั้นชื่อนิลได้ยังไงเล่า ต้องวนิลาสิ

    “คิดหื่นอะไรของแกอยู่เนี่ย ตาประกายเชียวตอนที่พูด” โฟนพูดพร้อมตักข้าวเข้าปาก ส่วนแพนนั่งขำจนไม่ได้ตักข้าวเข้าปาก ส่วนฉันก็ต้องมองวนิลาอยู่แล้ว น่ารักจนละสายตาไม่ได้เลยล่ะ  

    “ตาเยิ้มขนาดนี้ ชอบเขาอยู่ล่ะสิ แหมๆๆ”

    “เงียบไปเลย ยัยโฟน ฉันกำลังส่องอยู่นะ”

    เฮ้ย เมื่อกี้ฉันสารภาพออกไปหรือเปล่าเนี่ย พูดไม่คิดอีกแล้วปายเอ้ย

    “เอาจริงอ่ะ” โฟนกับแพนตาโตเขยิบหน้าเข้ามาใกล้

    “จะบ้าหรอ เขาเป็นถึงเจ้าชายแห่งห้องไฮโซเชียวนะ ฉันหรือจะกล้า เดี๋ยวโดนเจ้าหญิงดักตบพอดี” ฉันเพยิดหน้าไปทางผู้หญิงที่นั่งข้างๆวนิลา หน้าตาสวยหวาน ทั้งยังมีจมูกหยิ่งเชิดๆนั่นอีก เจ้าหญิงชัดๆ นั่งชิดวนิลาขนาดนั้น ไม่เอาป้ายมาติดเลยล่ะว่า นี่เจ้าชายของฉัน แต่ยังไง คนสวยกับคนหล่อยังไงก็เป็นของคู่กัน คู่บ้านคู่เมือง

    “ก็แน่นอน เจ้าชายก็ต้องคู่กับเจ้าหญิงอยู่แล้ว จะมาสนใจชาวบ้านอย่างเธอได้ยังไง” โฟนว่าแล้วกินต่อ ขอบคุณที่ตอกย้ำ ฉันกินเสร็จนานแล้วจึงมานั่งส่องรอทุกคนอยู่ ยิ่งฟังยิ่งฝังใจ

    “แกจะเขียนสมุดบันทึกหรือเปล่าเนี่ย” แพนถาม

    “สมุดอะไร”

    “ก็สมุดที่เขาบอกว่าให้ใครมีอะไรในใจให้ไปเขียนได้ เหมือนสมุดสารภาพบาปนั่นแหละ” แพนชี้หนังสือปกแข็งไม่มีรูปที่ปกที่อยู่ในกระเป๋าสัมภาระให้เห็น เขาเอามาใส่กระเป๋าฉันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

    “เดี๋ยวค่อยเขียนแล้วกัน เดี๋ยวไปเล่าปี่แปปนึงนะ” ฉันว่าแล้วเดินไปหาเล่าปี่ที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างผู้ชายในห้องทั้งหมด ฉันไม่ชอบเผชิญหน้าคนกลุ่มใหญ่ๆเลย โดยเฉพาะกลุ่มคนที่ฉันไม่รู้จักด้วยแล้ว

    “เจ้ปี่ ฉันมาถามอะไรบางอย่างหน่อยสิ”

    “มีอะไรหรอ ปาย”

    ฉันกับเล่าปี่เป็นเพื่อนสนิทสมัยเด็กๆ ตอนนี้อยู่คนละชั้นเลยไม่ได้คุยกันเท่าไหร่ โดยเฉพาะต้องมาแข่งกันแล้วก็รู้สึกแปลกๆ   

                    “คือว่า... เรื่องที่ชี้ที่เพดานจนเธอโดนจับได้ ขอโทษนะ” ฉันมาพูดแค่นี้แหละ ฉันรู้สึกผิดมาทั้งวันแล้ว ฉันรู้สึกแปลกๆเหมือนโดนเธอรังเกียจยังไงก็ไม่รู้ เล่าปี่ไม่ได้ว่าอะไรอย่างที่คิด แต่กลับยิ้มแล้วตบบ่าฉันเบาๆ

                    “อะไรเล่า ก็ปายไม่ได้ตั้งใจนี่”

                    ยัยเพื่อนคนนี้ น่ารักจริงๆเลยเลย ฉันดีดหน้าผากเล่าปี่เล่น แหม ความจริงแล้วที่มาขอโทษเล่าปี่เป็นเหตุผลหลักก็จริง แต่เหตุผลรองคือวนิลามานั่งแถวนี้พอดี น่ารักจริงเลย เล่าปี่ >.<

                    “นี่เธอ”

                    ใครบางคนสะกิดไหล่ของฉัน นั่นคือไพค์ ราชาแห่งห้องคิง หน้าตาก็ดูดีอยู่นะ แต่ฉันไม่ชอบ นิสัยไม่ได้ตรงสเป็คฉันเลยแม้แต่น้อย ฉันมองหน้าเขาด้วยสายตาประเมินความคิด

                    “เป็นเป็นเลสเบี้ยนหรือเปล่าเนี่ย”

                    “จะบ้าหรอ! -^-” ฉันกระแทกเสียงใส่แล้วเดินหนีไป จะบ้าหรือไง ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนหรอก ฉันแค่มาหาเล่าปี่เพื่อมองวนิลา >,< แค่นั้นเอง

                    “เฮ้ย ไอ้ปาย ดูนี่” แพนสะกิดฉันเมื่อฉันนั่งลงที่โต๊ะ ตอนนี้ทุกคนกำลังก้มมองในไอโฟนของตัวเองกันอยู่ ฉันมองตาม

     

                    Vote for Class War Reality

                ห้อง คิง

    1.       เล่าปี่ นางสาว เล่าปี่ ภิบูลย์ผล  124 โหวต เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว

    2.       ไพค์ นาย ไพบูลย์ พานพบ 100 โหวต เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว

    ....

    ห้องควีน

    1.       ลำปาย นางสาว ลำปาย สิริโรจน์ 131 โหวต เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว

    ....

    ห้อง แจ๊ค

    1.       นิล นาย นิลกาฬ จิฬาธิตยาการณ์ 120 โหวต เมื่อ 3 นาทีที่แล้ว

    2.       เฟย์ นาย เฟย์ ฟาลอส 114 โหวต เมื่อ 6 นาทีที่แล้ว

    3.       น้ำเอก นางสาว นางเอก ศรีไอศูรย์ 108 โหวต เมื่อ 5 นาทีที่แล้ว

    4.       โพดำ นาย โพดำ ตองเอก 100 โหวต เมื่อ 3 นาทีที่แล้ว

     

    ความคิดเห็นล่าสุด

    `               Cho’ Chaw น้องนิลน่ารักอ่ะ เทใจให้หมดเลย

                    D-Day Doom น้ำเอกสวยจริงๆเลย มาเป็นแฟนพี่ไหมน้อง

                    Yuri Otaku ต้องคู่เลสเบี้ยนอย่างพี่ลำปายกับพี่เล่าปี่ ล นำหน้าเหมือนกันเลย ><

                    Yaoi Otaku จะบ้าหรอ ต้องวายเท่านั้น คุณชายนิลกับโพดำ ชัวร์

                    Nam-Ak Fan club คุณชายนิลต้องคู่กับน้ำเอกย่ะ

                    Tap’ Tp Taiwan น้องลำปายซุ่มซ่ามนะ แต่ก็... ฮาดี 555+

                    Yaoi Otaku คุณชายนิลต้องคู่กับโพดำ

                    Yuri Otaku ยังไงก็ตาม พี่ลำปายกับพี่เล่าปี่ เลสชัวร์

                    Sarari เห็นด้วยกับ Yuri Otaku นะ คู่นี้น่ารัก

                    OK pan tip เห็นด้วยๆ

                    ดามดีใจ ใจดีจัง ใช่ๆๆ เห็นตอนที่บีบจมูกกันไหม

                    Karamel Goon ไม่เป็นเลสให้ถีบ

     

                   อึ้ง มาก มาก อะไรเนี่ย ฉันรีบหันไปมองเล่าปี่ มิน่าล่ะ ไพค์ถึงถามอะไรบ้าๆแบบนั้น ไอ้ Karamel Goon นั่นพูดบ้าอะไรเนี่ย เดี๋ยวฉันตามไปถีบแกถึงบ้านนี่แหละโว้ย

                    “แกโชคดีนะ มีคนโหวตให้แกเยอะที่สุดเลย เขาใช้อะไรคิดเนี่ย” โฟนว่า

                    เพราะเรื่องเลสเบี้ยนเนี่ยนะ ภูมิใจจังเลย -“-

                    “เออใช่ อย่าคิดมาก เขาบอกว่ามีคะแนนจากผลโหวตด้วยนะ ห้องเราอาจจะชนะก็ได้” แพนเสริมเข้าไป “ถือว่าใช้ความซุ่มซ่ามของแกให้เป็นประโยชน์ ฮาดี”

                    นี่รายการเรียลลิตี้นะ ไม่ใช่เชิญยิ้ม Y^Y

                    “มีคนโพสต์รูปด้วยนะแก” แพนชี้ไปที่ภาพที่มีคนพึ่งอัพเดท เป็นรูปฉันกำลังบีบจมูกของเล่าปี่อยู่

                    ทำไมในรูปมีออร่าสีชมพูกับหัวใจอยู่บนหัวฉันด้วยล่ะเนี่ย -*-

                    “แกเป็นเลสหรอเนี่ย” โฟนมองฉันอย่างขยาดแล้วเขยิบหนี ทำให้คนอื่นทำท่าขยาดตาม

                    “จะบ้าหรอ ฉันไม่ใช่เลส!

                    สายตาฉันไม่ได้มองหน้าของโฟนเลยแม้แต่น้อย ฉันหันไปมองวนิลาตลอดการพูด เขาก็มองฉันเหมือนกัน ฉันก็ควรยินดีนะ ที่เขายิ้มให้ฉันหรือสังเกตเห็นฉัน ถ้ารอยยิ้มของเขาไม่ใช่รอยยิ้มตลกขบขันแบบนั้น นี่เขาเชื่องั้นเหรอ ฉันตัวชาหน้าชาไปหมดแล้ว ไม่นะ ได้โปรด อย่าให้เจ้าชายวนิลาเข้าใจฉันผิดเลย T.T

                    ไม่งั้นฉันคงไม่มีหน้าไปจีบเขาแน่!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×