คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่2/2 หลานรัก
“ไปกวนพี่เขาก่อนอีกแล้วใช่ไหม” สายตาที่บ่งบอกว่าเหนื่อยที่ต้องพูดต้องย้ำกับเรื่องเดิม ๆ หันไปจดจ้องที่เวหา ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยโดนว่าแต่เป็นเพราะเขาเป็นลูกเมียแต่งและคิดว่าย่าคงเกรงใจและรู้สึกผิดต่อมารดาเขาอยู่พอสมควรจึงไม่ค่อยดุด่าเขาต่อหน้าคนอื่น หากท่านจะดุด่าว่ากล่าวก็มักจะเรียกเขาให้เข้าไปพบเพียงลำพัง ทุกคนเลยมองว่าเขาเป็นหลานรักส่วนพสุธาเป็นหลานชัง
“ผมก็แค่ทักทายมันตามปกติ” เวหาไหวไหล่ตอบย่า ใช้คำว่าปกติน่ะถูกแล้วเพราะเขากับพสุธาเห็นหน้ากันทีไรก็ทะเลาะกันทุกครั้ง แม้ว่าจะอยู่บ้านหลังเดียวกันแต่ก็ใชัชีวิตแบบต่างคนต่างอยู่มาโดยตลอด
“ทักทายยังไงล่ะถึงได้หน้าช้ำดำเขียวกันแบบนี้” คุณอรุณรัศมิ์ถอนหายใจหนัก ๆ อีกรอบ รู้ว่าที่หลานเป็นแบบนี้ส่วนหนึ่งก็มาจากการเลี้ยงดูของตัวเองมารู้ตัวก็สายเกิรแก้แล้ว
“ย่าเลิกคิดที่จะจับคู่มันกับน้องเถอะ ย่าก็รู้ว่าคนอย่างไอ้ดินมันรักใครเป็นที่ไหนนอกจากตัวมันเองกับแม่มัน” เวหาว่าขึ้นทำให้คนเป็นย่าหันกลับมาจ้องหน้าหลานชายคนเล็กอีกครั้ง
“งั้นเวย์ก็หมั้นกับน้องสิ พรุ่งนี้ มะรืนนี้เลยก็ได้” คนเป็นย่าว่าขึ้นทันควัน ท่านไม่ได้อยากจะบังคับหลานชายคนโต หนึ่งนทีท่านหมายปองให้เวหาเพราะเห็นว่าเด็กทั้งสองสนิทสนมกันและเข้ากันได้ดีและคิดว่าด็ก ๆ คงจะมีใจให้กัน แต่มาวันนี้เวหากลับมาผิดนัดท่านจนเกือบเสียหน้าหากไม่ได้พสุธาช่วยไว้
“ย่า! ผมไม่ได้รักน้อง” เวหาตอบคนเป็นย่าไปตามตรง และเขาก็คิดว่าน้องเองก็คิดเหมือนกันกับเขา
“งั้นเวย์ก็ไม่ต้องมาขัดย่า แค่ที่เวย์ผิดนัดจนเกือบทำย่าขายหน้าวันนี้ย่าก็ผิดหวังในตัวเวย์มากแล้ว ส่วนเรื่องของเวย์ย่าคิดว่าที่ผ่านมาย่าตามใจเวย์มากพอแล้ว ถึงเวลาที่เวย์ต้องกลับมาช่วยงานที่ไร่และบริษัทจริง ๆ จัง ๆ เสียที เพราะฉะนั้นย่าจะให้เวลาเวย์อีกแค่สองเดือน เคลียร์ทุกอย่างที่นั่นให้เรียบร้อยแล้วกลับบ้านเราซะ” คุณอรุณรัศมิ์ว่าทิ้งท้ายก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไป
เมื่อพ้นหลังคนเป็นย่าเวหาก็ถอนหายใจหนัก ๆ ออกมาบ้าง เรื่องที่เขาต้องกลับมาช่วยงานที่บ้านไม่น่ากังวลเท่าเรื่องที่ย่าจับคู่ให้พสุธา เพราะเขามันเซียนในการหาข้ออ้างอยู่แล้ว ส่วนเรื่องพสุธากับหนึ่งนทีหากทั้งหมดเริ่มต้นด้วยรักจริง ๆ เขาจะไม่ขัด เพราะเชื่อว่าหากเป็นคนที่พสุธามันรักแล้วมันพร้อมปกป้องดูแล แต่นี่พี่ชายต่างมารดาของเขามันทำเพื่อตัวมันเองและเพื่อผลประโยชน์ของมัน ไม่ต่างจากการหลอกใช้น้องเลยสักนิดเขาถึงกังวลอยู่ในตอนนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้คิดกับหนึ่งนทีเกินน้องสาว แต่ความห่วงใยที่เขามีให้น้องมันมากกว่าพสุธาที่เป็นพี่น้องแท้ ๆ กันด้วยซ้ำ ซึ่งก็เป็นเพราะว่าเราทั้งคู่โตมาด้วยกันตั้งแต่ประถมจนถึงมหาวิทยาลัยก็ไม่แปลกที่จะสนิทสนมกันเหมือนพี่น้อง
“พ่อว่าพี่ดินเขาก็โอเคนะลูก ความคิดความอ่านดูเป็นผู้ใหญ่ มีความเป็นผู้นำ เห็นว่ารับหน้าที่ดูแลไร่รุ่งอรุณกับ R.A. group ต่อจากย่ารัศมิ์หลายปีแล้วนะฝีมือไม่ได้แย่ ปีนี้เห็นมีชื่อส่งสินค้าออกนอกด้วย อีกปีสองปีคงจะมีรายชื่อติดหนึ่งในห้าผู้บริหารหน้าใหม่ไฟแรง ว่าไหมแม่” คุณทรงผลที่ทำหน้าที่เป็นสารถีเปรยให้ยุตรสาวฟัง ก่อนประโยคหลังจะหันไปถามความเห็นภรรยาที่นั่งอยู่เบาะหน้าคู่กัน
“ถ้าเรื่องงานแม่ก็เห็นด้วยกับพ่อ แต่เรื่องนั้นแม่ขอไม่ออกความเห็น คนที่จะใช้ชีวิตคือยัยหนู แม่ให้ห้ยัยหนูตัดสินใจเองดีกว่า” คุณมณีนาถว่าพลางปลายมองบุตรสาวผ่านกระจกบานเล็กฝั่งหน้า
ความคิดเห็น