พสุธาโอบนที (มี E-book)

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1/3 หลานชัง

เวลาสิบเจ็ดนาฬิกาสิบนาทีไม่ขาดไม่เกินที่คุณอรุณรัศมิ์กับพสุธามาถึงร้านที่นัดหมาย ท่านกับหลานชายมาก่อนเวลานัดยี่สิบนาที ด้วยเป็นฝ่ายชายจึงเข้ามาจองโต๊ะและสั่งอาหารรอก่อน และท่านเองก็มีเรื่องอึดอัดใจที่อยากจะคุยกับหลานชายด้วย

“ทำไมแกถึงอยากไปจากย่านัก อยู่กับย่าแกไม่เคยมีความสุขเลยเหรอ” คุณอรุณรัศมิ์ถามสิ่งที่ค้างคาในใจเสียงสั่น ว่าจะไม่ถามแล้วแต่มันอดไม่ได้จริง ๆ ยิ่งเห็นท่าทีห่างเหินของหลานชายมันยิ่งทำให้ใจท่านเป็นทุกข์ พลันเกิดคำถามว่าท่านเลี้ยงไม่ดีหรือหลานถึงไม่มีความรักความผูกพันธ์กันถึงเพียงนี้ ไม่เพียงแค่พสุธาแม้แต่เวหาที่ท่านมอบความรักความเอาใจใส่ให้อย่างเต็มเปี่ยมยังไม่อยากกลับมาเหลียวแล

“เวลานี้คงไม่ใช่เวลาที่เราจะมาคุยเรื่องแบบนี้มั้งครับ” พสุธายังว่าด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่ต่างจากเดิม ไม่ทันที่คนเป็นย่าจะได้เอ่ยประโยคใดออกมา เสียงทักทายของคนมาใหม่ก็ดังขึ้นทำให้บทสนทนาของย่าหลานต้องเป็นอันจบลง

“สวัสดีครับอารัศมิ์ มานานหรือยังครับ” เสียงของคุณทรงพลเจ้าของไร่เหนือนทีเอ่ยทักทายขึ้นตามด้วยคุณมณีนาถที่เป็นภรรยาของคุณทรงพลยกมือไหว้ทักทายท่านทำให้หญิงสูงวัยต้องปั้นยิ้มรับ

“สวัสดีจ้ะ อาก็เพิ่งมาถึงก่อนหน้านี้เอง” หญิงสูงวัยรับไหว้ชายหญิงรุ่นลูก ก่อนจะผายมือเชิญให้คนมาใหม่เข้ามานั่ง พสุธาเองยกมือไหว้ทักทายชายหญิงรุ่นราวคราวพ่อตามมารยาทโดยไม่รอให้คนเป็นย่าต้องแนะนำตัว เพราะเขาเองก็เคยเจอหน้าคร่าตาท่านทั้งสองอยู่บ่อยครั้งยามที่ต้องออกงานจังหวัดแต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ร่วมงานกัน

“หนูหนึ่งไม่มาเหรอ” คุณอรุณรัศมิ์อดไม่ได้ที่จะถามถึงว่าที่หลานสะใภ้ที่ท่านหมายปองไว้ให้หลานเมื่อเห็นว่าสองสามีภรรยาเดินเข้าร้านมากันแค่สองคน

“มาค่ะ แต่เมื่อครูเห็นว่ามีสายเข้า เดี๋ยวคงตามเข้ามาค่ะ” คุณมณีนาถแก้หน้า คราแรกผู้เป็นสามีไม่อยากให้บุตรสาวมาด้วยเพราะรู้ว่าคุณอรุณรัศมิ์มีจุดประสงค์ใด ซึ่งก็คงไม่พ้นเรื่องหมั้นหมายระหว่างบุตรสาวของนางกับหลานชายคนเล็กของไร่รุ่งอรุณที่เคยตกปากรับคำกันไว้ในตอนที่ปู่กับย่าของบุตรสาวของนางยังมีชีวิตอยู่ ตอนนั้นบุตรสาวนางยังไม่รู้ความด้วยซ้ำ แต่ด้วยยุคสมัยที่เปลี่ยนไปและวีรกรรมเสีย ๆ หาย ๆ เกี่ยวกับหลานชายคนเล็กของท่านทำให้สามีของนางเริ่มค้านและเลี่ยงการนัดเจอระหว่างสองครอบครัวมาโดยตลอดจนครั้งไม่สามารถปฏิเสธได้จึงต้องจำใจมาเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท

แต่ดูจากสีหน้าท่าทางคนเป็นสามีตอนนี้คงจะดีใจมากกว่าหนักใจเหมือนตอนแรกเพราะเห็นว่าคนที่มากับคุณอรุณรัศมิ์วันนี้คือหลานชายคนโตของไร่รุ่งอรุณอย่างพสุธา ไม่ใช่หลานชายคนเล็กอย่างเวหา และดูเหมือนว่าจะคุยกันถูกคอเสียด้วย ซึ่งนางเองก็ยอมรับว่าปลื้มพสุธามากกว่าเวหาที่ยังทำตัวเสเพลไม่เอาไหนทั้ง ๆ ที่อายุก็ขึ้นเลขสามไปแล้ว นางมีบุตรสาวเพียงคนเดียวก็อยากให้เป็นฝั่งเป็นฝากับคนที่ขยันขันแข็ง มีความรับผิดชอบมีความเป็นผู้นำ มีฐานะมั่นคง สามารถดูแลบุตรสาวนางไม่ให้ลำบากได้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ต้องขึ้นอยู่กับความชอบของบุตรสาวด้วยเช่นกัน