คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : เพียง(เศษ)รัก14
เพียง(เศษ)รัก14
หลังจากเสร็จสิ้นงานวันเกิด ก็มีตั้งโต๊ะแถลงเปลี่ยนประธานบริษัทตามแพลนที่ท่านวางไว้ แต่ที่ทำให้ท่านโกรธจนเลือดขึ้นหน้าคือท่านประกาศชัดว่าหลานชายกำลังคบหาดูใจอยู่กับเพียงรัก เด็กในอุปการะของท่าน แต่ภาคินกลับหักหน้าท่านด้วยการพาแฟนสาวมาเปิดตัวออกสื่อ สร้างเสียงฮือฮาให้กับบรรดาสื่อมวลชนและแขกเหรื่อที่ยังเหลือยู่ในงานเป็นอย่างมาก
"คินทำแบบนี้ทำไม ที่เราคุยกันไม่ใช่แบบนี้นี่"
คุณหญิงกีรติเอ่ยถามบุตรชายอย่างไม่เข้าใจ
"ผมก็บอกไปแล้วไงครับ ว่าขอเปิดตัวคนรักของผม"
"หนูรัก…"
"ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่คนรักของผม เพราะผมไม่ได้รักเธอ พวกคุณต่างหากที่ยัดเยียดเธอให้กับผม"
"คิน! "
"หมดธุระแล้วใช่ไหม ผมจะได้กลับ"
เขาบอกพร้อมกับเตรียมตัวจะหมุนตัวเดินออกไป
"คินจะกลับได้ยังไงลูก มันดึกแล้วนะ"
ท่านว่าตามหลังบุตรชาย
"แกยังจะไปไหนไม่ได้! "
เสียงกัมปนาทดังขึ้นทำให้ร่างหน้าหยุดเดินก่อนจะหันกลับมาถาม
"พวกคุณไม่มีสิทธ์ออกคำสั่งกับผม"
"ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ ลืมไปแล้วหรือไงว่าชีวิตญาติทางพ่อแกอยู่ในกำมือของฉัน เกาะนั่นก็ของฉัน ฉันจะบีบให้ตายหรือจะคลายให้รอดวันไหนก็ได้ แกลืมไปแล้วเหรอ"
เจ้าสัวเฉลิมพลพูดอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า
"คุณพ่อคะ…"
คุณหญิงกีรติเอ่ยปรามบิดาเสียงเบา
ภาคินที่ได้ยินประโยคนั้นก็ยืนกำหมัดแน่น
"ต้องการอะไร ต้องการให้ผมทำอะไรบอกมาสิ"
เขาถามกลับอย่างกักกลั้นโทสะ
"คืนนี้แกต้องค้างที่นี่"
ภาคินถึงกับขมวดคิ้วมุ่นอย่างไม่เข้าใจ ทำไมต้องให้เขาค้างที่นี่
"มันดึกแล้ว และฉันก็มีหลานแค่คนเดียว"
ท่านตอบก่อนจะเดินหนีไป
เสียงเรียกเข้าจากสมาร์ทโฟนในกระเป๋ากางเกงดังขึ้น เมื่อเห็นว่าปลายสายคือใครภาคินถึงรีบกดรับ
"ตอนนี้อยู่ไหนฤดี"
"ฤดีขอกลับก่อนคิน ที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยน่ะ"
"อยู่ไหน ผมจะไปส่ง"
"ไม่เป็นไรหรอก ฤดีจะกลับพร้อมคุณนารถน่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
มลฤดีบอกปัดก่อนจะกดวางสายไป
จริงๆหล่อนไม่ได้จะกลับและที่บ้านไม่ได้มีปัญหาอย่างที่บอกไป แต่หล่อนแค่อยากถอยออกมาเท่านั้น หล่อนรู้สึกผิดไม่น้อยที่ได้เห็นสีหน้าและแววตาของเพียงรักในคืนนี้ หล่อนก็เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้หล่อนรู้ดีกว่ามันเจ็บแค่ไหน ใจจริงอยากจะบอกความจริงกับทุกคนไป แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อหล่อนรับปากภาคินไปแล้วว่าจะช่วย
เวลาเกือบห้าทุ่มกว่าเพียงรักจะได้ล้มตัวลงนอน นอกจากจะช่วยเตรียมของในช่วงเช้าแล้ว ช่วงค่ำยังทำหน้าที่ตอนรับแขกจนตอนนี้เจ้าหล่อนรู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัว แต่ที่แย่กว่านั้นคือใจเจ้ากรรมยังปวดหนึบเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหัวค่ำ
"อีกแค่ห้าเดือนเท่านั้นรัก แกทนได้อยู่แล้ว แกทนมาตั้งปีกว่าแล้วนี่ อีกแค่ห้าเดือนเองนะแกจะท้อได้ยังไงกัน"
สาวเจ้าบอกกับตัวเองก่อนจะปิดเปลือกตาลง
ช่วงนี้อาจจะมาแบบสองวันเว้นหนึ่งวันหรือวันเว้นวนนะคะ ตอนนี้เร่งปั่นต้นฉบับ Ebook อยู่น้า
สถานะ 70/100 แล้วน้าา
เจอคำผิดเเจ้งได้นะคะยังไม่ได้รีไรท์
1คอมเม้นท์+1หัวใจ =ล้านกำลังใจนะคะ
ช่วยเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยน้าาา
ความคิดเห็น