คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : เพียง(เศษ)รัก11
เพียง(เศษ)รัก11
เวลาหกโมงเย็นซึ่งเป็นเวลาปกติที่ภาคินเลิกงาน เพียงรักเดินวนไปวนมาในห้องรอเขาสามสี่รอบ หล่อนตัดสินใจว่าจะคุยเรื่องนี้กับเขาให้รู้เรื่องวันนี้
"แกร็ก! "
เสียงเปิดประตูดังขึ้นทำให้ร่างบางรีบวิ่งออกไปรับหน้าเขา
"รักถือให้ค่ะ"
เพียงรักแย่งแฟ้มเอกสารกับสูทตัวนอกจากเขามาถือไว้เอง ภาคินไม่ได้สนใจนัก เขาเลือกที่จะเดินเข้าห้องไป
"อ…เอ่อคุณคินคะ"
"อะไร"
"ค…คือคุณท่านให้รักมาชวนคุณไปร่วมงานวันเกิดเจ้าสัวน่ะค่ะ อีกสักสองอาทิตย์ข้างหน้าจะสะดวกไหมคะ"
เพียงรักเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงกล้าๆกลัวๆ
"ฉันไม่ไป"
เขาเน้นชัดถ้อยชัดคำ
"ต…แต่…"
ไม่ทันที่สาวเจ้าจะรั้งเขาไว้เสียงปิดประตูก็ดังขึ้น
เสียงสมาร์ทโฟนในมือดังขึ้น เมื่อเห็นว่าปลายสายคือใครทำให้เพียงรักต้อถอนหายใจเฮือก ก่อนจะกดรับอย่างจำใจ
"สวัสดีค่ะคุณแม่"
"จ๊ะ ตาคินกลับมาหรือยังจ๊ะ"
"กลับมาแล้วค่ะ"
"แล้ว…หนูรักถามตาคินหรือยังจ๊ะ ตาคินว่ายังไงบ้าง"
คุณหญิงกีรติยังรอลุ้นกับคำตอบ
"คุณคิดบอกว่าติดธุระน่ะค่ะ"
หล่อนจำใจต้องโกหกออกไป
"เหรอจ๊ะ งั้นไม่เป็นไร แม่ขอโทษที่ต้องรบกวนหนูรักนะ"
ท่านว่าเสียงเศร้า ทั้งๆที่เตรียมใจไว้เกินครึ่งแล้วว่าบุตรชายจะปฏิเสธ แต่เอาเข้าจริงแล้วก็ยังเสียใจอยู่ดี
"เดี๋ยวรักจะลองคุยให้อีกทีนะคะ"
"จ๊ะ"
ท่านตอบเพียงเท่านั้นก่อนจะกดวางสายไป
ร่างเล็กล้มตัวลงนอนพยายามข่มตาให้หลับหลายรอบแล้ว แต่ใจเจ้ากรรมมันยังว้าวุ่นคิดถึงแต่เรื่องนั้น
"โอ๊ย! นอนไม่หลับ"
เพียงรักบ่นพึมพำ พ้อมกับพลิกตัวไปอีกฝั่ง
"ปังๆ"
เสียงทุบประตูดังขึ้น ทำให้เพียงรักต้องรีบวิ่งออกไปเปิดเกรงว่าจะดังจนรบกวนห้องข้างๆ
"ว…ว้าย! "
สาวเจ้าอุทานเสียงหลง เพราะเมื่อเปิดประตูแล้วภาคินก็เดินเข้ามากระชากแขนเรียวเล็กให้ออกจากห้องทันที
"โอ๊ย! อะไรกันคะ"
เพียงรักถามออกไปอย่างไม่เข้าใจที่จู่ๆเขาก็เข้ามาทำอุกอาจแบบนี้
"โทรไปฟ้องอะไรมา"
ภาคินเค้นเสียงถาม
"ฟ้องอะไรคะ รักไม่เข้าใจ"
ถามออกไปพลางพยายามแกะมือหนาออกจากแขนของตน กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ฉุนขึ้นมาเตะจมูกสาวเจ้านั้น ทำให้รู้ได้เลยว่าเขาดื่มมา
"ยังจะตีหน้าซื่อ"
"คุณคินหมายถึงอะไรคะ รักไม่เข้าใจ"
"ฉันถามหน่อยเถอะ เธอจะมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันทำไมห้ะ! ฉันไปทำอะไรให้เธอ"
เหตุผลที่เขาเดือดจัดในตอนนี้คงเป็นเพราะว่าไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ เพราะเจ้าสัวเฉลิมชัยหรือตาของเขาโทรมาขู่ว่าหากเขาไม่ไปจะขายที่ดินเกาะนั้นทิ้งเสีย จึงทำให้เขาพาลโกรธมาเอาเรื่องกับเพียงรัก
"คุณคิน! รักเจ็บนะ"
เพียงรักท้วงขึ้น
"เจ็บเป็นคนเดียวหรือไง แล้วที่ทำกับฉันคิดว่าฉันไม่เจ็บเหรอ"
เขาว่าพร้อมกับใช้กำปั้นอีกข้างทุบอกเต็มแรง นัยน์ตาแดงก่ำขึ้นจนทำให้เพียงรักชะงักนิ่ง
"ออกไปจากชีวิตฉันจะเอาเท่าไหร่"
เขาถามอย่างพยายามระงับอารมณ์ที่กำลังเดือดพล่านไว้
"ค…คุณคิน"
เจอคำผิดเเจ้งได้นะคะยังไม่ได้รีไรท์
1คอมเม้นท์+1หัวใจ =ล้านกำลังใจนะคะ
ช่วยเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยน้าาา
ความคิดเห็น