คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เพียง(เศษ)รัก10
เพียง(เศษ)รัก10
ผ่านมากว่าหนึ่งอาทิตย์แล้วที่หล่อนไม่ได้ออกไปไหนเลย เพราะรอยช้ำบนใบหน้าจากเหตุการณ์วันนั้นหล่อนเลยเลือกที่จะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง วันนี้รอยพวกนั้นเริ่มจางลงบ้างแล้วหล่อนจึงตั้งใจว่าจะออกไปทำงาน แต่ความคิดเหล่านั้นต้องสะดุดลงเพราะมารดาของเขาที่มาหาหล่อนถึงที่คอนโด
"ว่ายังไงจ๊ะหนูรัก ตาคินยอมไปไหม"
คำถามของผู้มีพระคุณตรงหน้าทำให้เพียงรักมีท่าทีอึกอักเล็กน้อย อีกสองอาทิตย์ข้างหน้าเป็นวันเกิดของเจ้าสัวเฉลิม ซึ่งมีศักดิ์เป็นตาของเขา มารดาของเขานั้นอยากให้บุตรชายไปร่วมงานด้วยเพราะจะได้ถือโอกาสเปิดตัวบุตรชายกับบรรดาญาติพี่น้องและแขกเหรื่อในงาน แต่เหตุผลสำคัญคือมารดาของเขาอยากให้ตาหลานเปิดใจพูดคุยกัน แต่หล่อนยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กับเขาเลย หล่อนไม่กล้าพอที่จะคุยเรื่องนี้กับเขา
"รักยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กับคุณคินเลยค่ะ"
หล่อนเอ่ยตอบเสียงเบา
"เหรอจ๊ะ"
คุณหญิงกีรติมีสีหน้าเศร้าลงอย่างเห็น
ได้ชัด
"รักว่าจะลองคุยดูคืนนี้น่ะค่ะ"
"แม่ฝากด้วยนะหนูรัก"
หญิงสูงวัยว่าอย่างอ่อนใจ
"รักจะลองดูนะคะ"
หล่อนตอบออกไปอย่างไม่มั่นใจนัก
"มันว่ายังไงบ้างล่ะ ไอ้ลูกชายตัวดีของแกน่ะ"
เจ้าสัวเฉลิมพลเอ่ยถามบุตรสาวเสียงขรึม
"ถ้ามันไม่มาก็อย่าหวังว่าจะได้มรดกฉัน สักสลึงเดียวฉันก็จะไม่ให้ หัวแข็งเหมือนพ่อมันไม่มีผิด"
ประโยคหลังท่านอดจะค่อนขอดถึงผู้ที่ล่วงลับไปแล้วไม่ได้ ด้วยความที่ท่านนั้นมีบุตรสามคนซึ่งเป็นบุตรสาวทั้งหมด คนแรกแต่งงานไปแล้วแต่ไม่มีลูกมาสืบสกุล คนกลางก็ปลีกวิเวกไม่สุงสิงใคร ท่านหาใครมาให้ก็แล้วแต่โดนปฏิเสธไปเกือบทั้งหมด ดังนั้นความหวังทั้งหมดของท่านจึงอยู่ที่บุตรสาวคนเล็ก นั่นคือแม่กีรติ แต่ก็ดันไม่รักดี หอบผ้าหอบผ่อนหนีงานแต่งงานไปกับไอ้คนงานกระจอก ทำให้ท่านเสียหน้าเป็นอย่างมาก มิหนำซ้ำยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่ก่อเกิดขึ้นมาเป็นพยานรักของทั้งคู่ มันยิ่งทำให้ท่านโกรธมากจนวันนั้นท่านตามหาบุตรสาวจนเจอและลากตัวกลับมาใส่ตะกร้าล้างน้ำและให้แต่งงานกับคนที่ท่านหมั้นหมายไว้ให้นั่นคือชัชชน แต่จนแล้วจนรอดทั้งคู่ก็ไม่มีพยานรักมาเป็นโซ่ทองคล้องใจเสียที จนวันหนึ่งท่านได้รู้ความจริงว่าชัชชนนั้นไม่ใช่พวกชายรักหญิงอย่างคนทั่วไป แต่เป็นพวกชายรักชายด้วยกัน มันทำให้ท่านเจ็บใจไม่น้อย ทั้งคู่เล่นละครตบตาท่านมากว่ายี่สิบปี และด้วยสุขภาพร่างกายของท่านที่เริ่มทรุดโทรมลงแต่ไม่มีลูกหลานสืบสกุลเลย วันนั้นจึงตัดสินใจให้แม่กีรติกลับไปรับบุตรชายกลับมา แต่แน่นอนว่าเด็กชายที่ถูกญาติๆทางนั้นปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่าแม่ทิ้งพ่อไปแต่งงานใหม่ แม่ไม่เคยต้องการตนเลย ยิ่งทำให้เด็กชายภาคินมีปมฝังใจ และที่เห็นได้ชัดเจนเลยคือภาคินประกาศกร้าวว่าไม่นับญาติกับท่านและแม่กีรติ แต่ไม่ใช่ปัญหาสำหรับท่านเพราะสุดท้ายท่านก็ทำให้ภาคินยอมจำนนเข้ามาบริหารงานในบริษัทจนได้
เจอคำผิดเเจ้งได้นะคะยังไม่ได้รีไรท์
1คอมเม้นท์+1หัวใจ =ล้านกำลังใจนะคะ
ช่วยเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยน้าาา
ความคิดเห็น