You Is MinE [ IพSาะuาย.Iป็uขoJฉัu ]

ลำดับตอนที่ #3 : Part 3: 0-2008-27-02-3-3

สายๆในวันอาทิตย์

คิบอมเดินทอดน่องเข้ามาในห้างใหญ่

ในเครือบริษัท J กรุ๊ป

ซึ่งผู้บริหารของที่นี่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน

คือ โจคยูฮยอน นั้นเอง

//RRRRRRRRR//

"ฮัลโหล"

"เล่นมาเดินสบายๆในห้างฉันไม่มีการบอกกล่าว 

ถ้าพนักงานข้างล่างไม่โทรขึ้นมาบอกฉันจะรูไหมเนี๊ยะว่าแกมา" ปลายสายแซวกลับมา

"พนักงานคนไหนหละ เพราะหนุ่มสาวในสต็อกแกใช่น้อย" คิบอมแซวกลับ

คยูฮยอนหัวเราะชอบใจกับคำเย้า

เอ่ยถึงชื่อ โจคยูฮยอน ใครเล่าจะไม่รู้จัก

ไม่ใช่เพียงแค่ผู้บริหารหนุ่มเลือดใหม่ไฟแรงในเครือบริษัท J กรุ๊ป

แต่เป็นหนุ่มเพลบอยเปลี่ยนคู่ควงไม่เว้นแต่ละวัน(ความจริงน่าจะเป็นแต่ละคืน)

ไม่ว่าจะเป็นชายรึหญิงขอเพียงเขาถูกใจ เขาก็จะได้มาในเวลาไม่นาน

ทั้งหน้าตาดี ทั้งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อันทรงเสน่ห์(เหงด้วยอย่างยิ่ง-me) 

ทำให้เขาได้ฉายาว่า จิ้กจอกนักล่า

"รออยู่ที่ร้านกาแฟข้างล่างแล้วกันเดี๋ยวลงไป"

"เออ" คิบอมเดินเข้าไปที่ร้านกาแฟ 

เขาสั่งกาแฟร้อหนึ่งแก้วแล้วนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่ง พลางเหม่อมองออกไปนอกร้าน

ไม่นานคยูฮยอนก็ก้าวเข้ามาในร้านพร้อมแจกยิ้มให้พนักงาน

ก่อนจะนั่งตรงข้ามกับคิบอม

"เป็นไงมาไงถึงมาที่นี้ได้หละ"

"ว่าง" คำตอบของคิอมทำให้เขาถึงกับมึน

ว่าง??? ที่จริงมันท่าทางจะงานยุ่งกว่าเราอีก 

ทำงานมากจนเพี้ยนหละมั้ง รึมันอยากจะหนีงานมากกว่า

"รับอะไรดีคะ" พนักงานสาวคนหนึ่งยื่นเมนูให้พร้อมรอยยิ้มหวาน

คยูฮยอนยิ้มรับ เขากระดิกนิ้วเรียกให้หญิงสาวยื่นหูมาใกล้ๆ

ก่อนจะกระซิบข้างๆหูเบาๆ พนักงานสาวยิ้มรับแล้วเดินออกไป

"สนใจมั๊ย ชื่อเจสสิก้า สัดส่วนโอเคนะ"

"ไม่หละ ฉันไม่เหมือนแก แล้วเมื่อกี้สั่งอะไรไปหละ"

"คาปูชิโน่ร้อน"

"แล้วต้องกระซิบขนาดนั้น" คิบอมเย้า 

กาแฟถูกนำมาวางไว้ตรงหน้าคยูฮยอน พนักงานสาวคนเดิม

ยื่นหน้ามาใกล้ร่างสูง เขาหอมแก้มเธอเป็นรางวัล ก่อนที่เธอจะเดินออกไป

"มันเป็นของแถมโว้ย! หึหึ" คยูฮยอนยกกาแฟขึ้นมาจิบ

สายตามองตรงไปนอกร้านและสะดุดกับภาพบางอย่าง

จนต้องบอกให้คิบอมหันไปดู "นั้นใช่หนุ่มห้าหวานคนนั้นป่าววะ"

คิบอมหันกลับไปมอง ก่อนจะหน้ามึนตึงขึ้น

เมื่อเห็นวงหน้าสวยของฮยอกแจเดินคู่มากับร่างโปร่งของใครอีกคน..

คนเดียวกับในรูป คนเดียวที่เขาต้องเอาชนะ อีทงแฮ

"มากับหนุ่มหล่อด้วยสิ สงสังานนี้แกจะอดหวะ"

"หึหึ" คิบอมยิ้มขำแต่ในใจไม่ขำไปด้วย 

คงถึงเวลาแล้วสินะ คิบอมคิดแล้วหยิบมือถือขึ้นมาโทร.ออก

เมื่อเสียงปลายสายตอบรับมา เขาเริ่มออกคำสั่งทันที

"เรื่องของอีทงแฮที่ฉันสั่งให้จัดการ ทำให้เรียบร้อยภายในอาทิตย์หน้า"

เขาสั่งเสียงเหี้ยมแล้วตัดสายทิ้ง

"ใครวะ อีทงแฮ"

"ก็แค่มดตัวนึงเท่านั้น"

"ถ้าแค่นั้นแกคงไม่โทร.บอกให้คนจัดการหรอก"

"พอดีว่ามดตัวนั้น มันดันมายุ่งกับของที่ฉันต้องการน่ะสิ หึหึ" 

คิบอมพูดแล้วมองทั้ง 2คนที่ก้าวเข้ามาในร้าน

รีบกอบโกยความสุขเสียให้พอทงแฮ

ก่อนที่แกจะไม่มีวันแม้แต่จะลืมตาขึ้นมามองโลกใบนี้

เพราะแกจะหายไปตลอดกาล

......

ทงแฮพาฮยอกแจมานั่งในร้านกาแฟหรู

แล้วยิ้มให้กับร่างบางที่ดูจะถูกใจกับของหวานต่างๆที่โชว์อยู่หน้าร้าน

"ชอบไหม" ทงแฮถาม 

ฮยอกแจพยักหน้ารับ "สั่งได้เลยนะ ผมเลี้ยง"

"มะ...ไม่เอาหรอก ท่าทางแพงออก"ร่างบางพูดแบบตัดใจสุดๆ

"ไม่เป็นไร วันนี้วันเกิดที่รักผมเสียอย่าง ไม่อั้นอยู่แล้ว"

"งั้น..ไม่เกรงใจหละนะ" ร่างโปร่งยิ้มให้กับฮยอกแจ

ที่รีบวิ่งไปที่เคาน์เตอร์แล้วชี้เค้กชิ้นนั้นชิ้นนี้เหมือนเด็กๆ

พร้อมประกายตาวิบวับก่อนจะกลับมานั่งที่โต๊ะ

ในมือมีเค้ก3-4ชิ้น ติดมาด้วย

"พอเหรอ??"ทงแฮพูดขำๆ ฮยอกแจไม่ตอบแต่ลงมือกินทันที

"เค้กที่สั่งไว้ค่ะ" พนักงานคนหนึ่งเอากล่องเค้กมาวาง ทงแฮเลิกคิ้วมองฮยอกแจ

"ก็....ก็มันน่ากินทั้งนั้นเลยนี่นา..."ฮยอกแจพูดเสียงอ่อย

"คร๊าบๆ ผมจ่ายไหวน่า ^^ " ทงแฮบอก

ร่างบางยิ้มแล้วจัดการกับเค้กต่อ

"ครีมติดแล้ว" ร่างโปร่งพูดแล้วยื่นหน้าไปใกล้

ก่อนจะใช้ลิ้นเลียครีมที่ติดอยู่มุมปาก "อร่อยดี" เขาบอกหลังจากถอยออกมา

"บะ...บ้า" ฮยอกแจว่าร่างโปร่งแล้วหน้าแดง

เมื่อเค้กที่อยู่ตรงหน้าหมดลง

ทงแฮเดินไปจ่ายเงินก่อนจะเดินออกไปจากร้าน

โดยไม่ลืมที่จะโอบเอวร่างบางออกไปด้วย

..........

คยูฮยอนมองด้วยความสนใจ

แล้วหันกลับมามองเพื่อนซี้ของตัวเอง

ด้วยสายตาวิบวับเพราะความสนุกสนาน

เกมส์รักครั้งนี้ จะเป็นยังไงนะ

...........

//RRRRRRR//

เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของทงแฮดังขึ้น เขากดรับสาย

"ทงแฮ เข้ามาที่ห้องทำงานผมที" เสียงเจ้านายของเอาดังขึ้น

ร่างโปร่งลุกจากโต๊ะ ตรงไปที่ห้องของเจ้านาย

"ขออนุญาตครับ"

"เข้ามา" ทงแฮเดินก้าวเข้าไปในห้อง เมื่อเจ้านายของเขาเห็น

ก็แนะนำชายร่างอ้วนที่ยืนยิ้มให้เขาอยู่

"ทงแฮ นี่คุณชินดง เป็นลูกค้าของเรายังไงผมก็ฝากคุณดูแลด้วยนะ"

"ผม อีทงแฮครับ ฝากตัวด้วยนะครับ" ทงแฮก้มหัวให้ 

ชินดงเพียงค่อมหัวตอบไปเล็กน้อย

"ผมชินดงฮีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"



ชินดงพาทงแฮมาที่คอนโดฯหรูใจกลางกรุงโซล

เขาเดินนำเขาไปในห้องหนึ่ง

"ห้องนี้แหละครับ" ชินดงพูดแล้วยิ้ม "เค้าต้องการให้ใครคนนึงครับ"

"เหรอครับ คนๆนั้นคงสำคัญมานะครับ แล้วคนๆนั้นชอบสไตล์ไหนเหรอครับ"

"ผมก็ไม่ทราบครับ นายผมเขาบอกแค่ว่า คุณจะรู้เอง

ห้องนี้แต่งตามใจคุณได้เลยครับ"

ร่างโปร่งกวาดตาไปรอบห้องโล่ง..

คนที่สำคัญมากงั้นเหรอ... เขาควรจะจัดห้องยังไงให้กับคนสำคัญนะ

คนที่สำคัญมากๆ.. ทงแฮครุ่นคิดอยู่ไม่นาน ก็ระบายยิ้มออกมา

.............

"ฮยอกแจ!! จุ๊บ" เสียงเรียกชื่อ

พร้อมขโมยหอมแก้มร่างบ่างไปเรียบร้อยของทงแฮ

ทำให้ฮยอกแจถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะหันมาดุร่างโปร่ง

"ตกใจหมด เข้ามาหลังร้านรึไง ไม่ได้ยินเสียงกระดิ่งหน้าร้านเลย"

"ช่ายแล้ววว" ทงแฮพูดพลางโอบเอวร่างบางไว้

"นี่..ฮยอกแจ อาทิตย์นี่ผมอาจไม่ว่างนะ"

"จะหนีไปไหนอีก่ละ"

"เปล่า อยู่ในโซลนี่แหละ แต่พอดีมีงานน่ะครับ

ผมเป็นพนักงานต๊อกต๋อยนะคร๊าบฮยอกแจ ไม่ใช่พนักงานใหญ่เหมือนแฟนใครบางคนแถวนี่

ที่นึกอยากจะหนีงานมาหาแฟนเมื่อไหร่ก็มา" ทงแฮพูดพลางมองไปทางเยซอง

ที่ช่วย(ออกแนวจู๋จี๋กันมากกว่า- -*)รยออุคเก็บของอยู่ในครัว

"แหนะ ไปว่าพี่เยซองเฉยอะ" ฮยอกแจตีแขนของทงแฮเบาๆ

ทงแฮทำแก้มพองลมเล็กน้อยก่อนจะช่วยฮยอกแจเก็บร้านแล้วพาไปส่งที่อาพาทเม้นท์



"ซองมิน ช่วงที่ผมไม่อยู่ฝากดูแลที่รักให้ผมด้วยน้าคร๊าบบบ"

"ฮ่าๆ ได้สิ ขอของตอบแทนเป็นเค้กอร่อยๆสักก้อนนะ"

"ซองมิน! ฮยอกแจพูดเสียงสูง

"ฮ่าๆ ไปแล้วนะครับ ฝันดีนะครับฮยอกแจ"

"เหมือนกันนะ ทงแฮ" ร่างบางยิ้มตอบ ทงแฮขับรถออกไป



ซองมินมองฮยอกแจยิ้มๆ จนร่างบางหันมามอง

"มีอะไรเหรอ"

"มองคนมีความรักแล้วอิจฉา ไปดีกว่า" ร่างอวบพูดแล้วเดินหนีขึ้นไปที่ห้อง

...............

ห้องที่เคยโล่งกว้างถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาไม่แพงนัก

ดูสบายๆและเรียบง่าย ด้วยโทนสีเบจและใสน้ำตาลเป็นหลัก

ทำให้ห้องดูอบอุ่นมากขึ้น


ทงแฮยิ้มให้กับผลงานของตัวเอง

"เป็นยังไงบ้างครับ" เขาถามชินดงที่ยืนอยู่ข้างๆ

"เจ้านายผมคงถูกใจ อ้อ..พรุ่งนี้คุณว่างไหมครับ"

"...ว่างครับ"

"เจ้านายของผมท่านอยากเลี้ยงข้าวคุณเป็นการตอบแทน

พรุ่งนี้คุณช่วยมาที่นี้ตอน 4โมงเย็นนะครับ"

"ครับ"

"อ้อ...ผมคิดว่าท่านคงอยากเห็นแรงบันดาลใจในการแต่งห้องของคุณ

....พามาด้วยได้ไหมครับ"

"ได้ครับ"

"งั้นเจอกันพรุ่งนี้ครับ"

"ครับ งั้นผมขอตัวก่อนแล้วกันนะครับ" ทงแฮแยกตัวออกไป

ชินดงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.ออกทันที

"เรียบร้อยแล้วครับ สวัสดีครับ"

...............

วันต่อมา

ทงฮจูงมือฮยอกแจเข้ามาในคอนโดฯตามที่นัดกับชินดงไว้

"ทงแฮ.. พาฉันมาจะดีเหรอ" ฮยอกแจถามขึ้น

"ต้องดีสิ นายเป็นแรงบันดาลใจของฉันนี้"

"เอ๋?" ฮยอกแจขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ

ทงแฮยิ้มแล้วจูบที่ขมับขวาของคนตัวเล็กกว่าเบาๆ 

ร่างบางก้มหน้างุดด้วยความอาย ทงแฮอมยิ้ม 

แล้วสายตาของเขาก็ไปพบกับชินดงที่เดินออกมาจากลิฟล์พร้อมร่างสูง

"อ่า.. สวัสดีครับคุณชินดง"

"สวัสดีครับคุณทงแฮ นี่เจ้านายผมครับ" ชินดงแนะนำร่างสูงที่อยู่ข้างหลัง

"สวัสดีครับผมอีทงแฮครับ ยินดีที่ได้รูจักครับ"

ร่างสูงไม่ตอบ สายตามองตรงไปด้านหลังของทงแฮจนเขารู้สึกได้

"เอ่อ.. นี่คือ ฮยอกแจครับ แรงบันดาลใจในการแต่งห้องของผมครับ" 

ทงแฮพูดแล้วยิ้มให้กับฮยอกแจที่ยังก้มหน้าอยู่

"อ้อ..เหรอครับ ผมคิมคิบอม ยินดีที่ได้รูจัก"

คิบอมเหรอ?.. ร่างบางเงยหน้าขึ้นมองร่างสูง

ไม่ใช่หรอกมั้ง... แต่เหมือนมากๆ ถ้าผมสั้นกว่านี้ ถ้าไม่ได้อยู่ในฐานะแบบนี้

"ฮยอกแจ" เสียงเรียกของทงแฮทำให้ร่างบางรู้สึกตัว

"หืม??"

"มาเถอะ" ทงแฮพาฮยอกแจเดินตามคิบอมและชินดง

เข้าไปในร้านอาหารหรูที่อยู่ชั้นล่างของคอนโดฯแห่งนี้



"ชินดง..จัดการรึยัง"

"เรียบร้อยแล้วครับ"

"ดี" คิบอมพูดกับชินดงระหว่างเดินเข้าไปในร้านอาหาร

พร้อมกับรอยยิ้มที่ไม่สามารถสื่อความหมายได้


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กร๊าส
เอาตอน3มาลงแล้วงับ
เหมือนเดิมงับ
ไม่โหวตไม่ว่าขอเพียงคอมเม้นท์ก็ยังดี
(โลภเหมือนเดิมค่า
ใจดีขอรูปด้วย แหะๆ)