ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ
เปลว สาวห้าวที่ต้องเปลี่ยนโรงเรียนบ่อยๆ เธอเดินก้าวเข้ามาในโรงเรียนเรียนใหม่ของเธอ เปลวมองในบริเวณโรงเรียนใหม่ แล้วเดินสำรวจโรงเรียนไปเรื่อยๆ
“เฮ้ย!” เสียงๆหนึ่งดังขึ้นเมื่อเปลวเลี้ยวหัวมุมตึกเพื่อไปทางโรงยิม มีชายหนุ่มวิ่งมาชนเปลวอย่างจังจนล้มลงไปทั้งคู่ เมื่อเปลวพอจะลุกนั่งได้ก็ต่อว่าทันที
“นี่นาย วิ่งประสาอะไรห่ะ! ไม่เห็นเหรอไงว่ามีคนเดินมา”
“นี่ มาว่าผมอย่างนี่ได้’ไง คุณนั้นแหละ เดินประสาอะไร”
“นายหาว่าชั้นเป็นคนผิดเหรอ”
“ใช่” ชายหนุ่มว่าอย่างมีเชิง
“นายมันแย่ที่สุด”
“นี่คุณ ถ้าว่าผมได้เท่านี้นะ อย่ามาว่าผมดีกว่า” ชายหนุ่มพูดอย่างผู้ชนะ
...........หมอนี่มันหน้าต่อยนัก ………. เปลวคิดได้เท่านั้นเสียงประชาสัมพันธ์ของโรงเรียนก็ดังขึ้น
“นางสาว เปลวฟ้า เพิ่มเพียรทิพย์ นักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายมา กรุณามาพบท่านผู้อำนวยการที่ห้องปกครองด้วยค่ะ” เปลวฟังจบก็รีบวิ่งออกไปทันที่ทำให้ เพ้นท์ ชายหนุ่มที่ชนเธอมองอย่างงงๆ
เมื่อเปลววิ่งมาถึงห้องปกครองก็เปิดประตูแล้วเข้าไปหาผู้อำนวยการโรงเรียน
“เปลวฟ้า นั่งสิ” เปลวนั่งลง
“อาของเธอต้องเดินทางไปที่ต่างๆบ่อยนะ ชั้นว่าเธอไม่ควรตามอาของเธอไปตลอดนักหรอก แต่สิ่งที่ชั้นจะพูดกับเธอคงไม่ใช่เรื่องนี้เพราะเรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับเธอและอาของเธอ..” ผู้อำนวยการหยุดพูดนิดนึง
“เมื่อเธอมาอยู่ที่โรงเรียนนี้เธอจะต้องมีเครื่องแบบนักเรียนหญิง เครื่องแบบนักเรียนหญิงของโรงเรียนเรามีสองแบบ แบบแรกเป็นกระโปรงสั้น เสื้อปกกะลาสี อีกแบบเป็นกางเกงขายาว เสื้อเป็นเสื้อมีปกสีขาว มีสูททับ แล้วก็มีไท เธอจะเลือกแบบไหน”
“แบบที่สองค่ะ”
“นึกแล้ว นี้กุญแจล็อกเกอร์เธอ อย่าทำหายหละ พรุ่งนี้ก็แต่งเครื่องแบบมาด้วย”
“ค่ะ”
“เธออยู่ห้อง 5-7 นะ แค่นี้แหละ ไปได้แล้ว”
“ขอบคุณค่ะ” เปลวยกมือไหว้แล้วเดินออกไป
(- -) (> -) ( > <) (- <) (- -)
คาบโฮมรูมนักเรียนคุยกันในเรื่องตอนปิดเทอมว่าเจออะไรกันบ้าง เมื่ออาจารย์เดินเข้ามาในห้องเสียงคุยต่างๆในห้องก็เงียบลง
“นี่ อาจารย์ว่าพวกเธอทุกคนคงรู้จักกันดีอยู่แล้วนะ เล่นยกชั้นกันมาอย่างนี้ แต่! มีแต่นะ เรามีเพื่อนมาจากโรงเรียนอื่นย้ายมาที่นี้ เอาเข้ามา” เปลวเดินเข้ามาในห้องแล้วแนะนำตัว
“เราชื่อเปลวฟ้า เพิ่มเพียรทิพย์ เรียกว่าเปลวก็ได้”
“เธอไปนั่งที่..ตรงนั้นก็แล้วกัน”
เปลวเดินไปนั่งหน้าสาวสวยคนหนึ่ง แต่เปลวก็ปลงในความสูงถึง175ของตัวเองที่บังสาวด้านหลังแน่ๆ เปลวเลยลุกขึ้นแล้วยกโต๊ะของเธอไปไว้หลังห้อง แล้วนั่งลง เปลวรู้สึกว่ามีเสียงคนกำลังหัวเราะเธออยู่ เธอจึงหันไปมอง แล้วเจอเพ้นท์ที่นั่งหัวเราะเธออยู่
“นายอีกแล้วเหรอ!”
เปลวพูดสุดเสียงแล้วลุกขึ้นยืนทำให้คนทั้งห้องหันมามอง บางคนขำออกมา บางคนก็พยายามเก็บอาการอย่างมีมารยาท แม้แต่อาจารย์ที่อ้าปากกำลังจะบอกชื่อของตัวเองถึงกับอ้าปากค้าง เปลวมองสิ่งที่เกิดรอบตัวก้มหัวขอโทษแล้วรีบนั่งลง ในการกระทำของเปลวนั้น เปลวไม่รู้หรอกว่าเมย์สาวสวยที่เปลวไปนั่งข้างหน้าก่อนหน้านั้นแอบมีอาการไม่พอใจเพราะเมย์นั้นชอบเพ้นท์อยู่ แต่ไม่แสดงอาการออกมา
“เออ…อ้อ อาจารย์ชื่อ อาจารย์เทวา เทวภัทร เรียกอาจารย์ว่าอาจารย์เทพก็ได้ เอาหมดโฮมรูมแล้ว วันแรกมันไม่มีเรียนนะมีเรียนตั้งแต่วันพรุ่งนี้ นี้ตารางเรียนของพวกเธอ นายพายุ มารับตารางไปแจกด้วย แล้วพวกเธอก็ไปเลือกชมรมอยู่ให้เป็นหลักเป็นแหล่งกันด้วยนะ”
เพ้นท์แจกตารางเรียนให้กับทุกคนแต่ไม่แจกให้เปลวเมื่อเขากลับมานั่งที่เปลวก็สะกิด
“นี่ ตารางเรียนของชั้นละ”
“เธอก็ขอโทษชั้นเรื่องเมื่อเช้าก่อนสิ”
“นี่ อย่าเล่นตัวน่า โอ๊ย..นี่ ฟังหน่อยสิ”
“ฮืม”
“ชิ ขอโทษ”
“อะไรนะ” เปลวโมโหเลยว๊ากออกมา
“นี่นาย เก็บกดมาจากบ้านเหรอไง ถึงได้มากวนชั้นเนี๊ยห่ะ! ถ้าอยากหาเรื่องนักนะไปหาเรื่องกับหมาแถวบ้านโน่น ไม่ใช่มาหาเรื่องกับคนที่โรงเรียน คิดว่าตัวเองวิเศษวิโสนักเหรอไง”
เพ้นท์ออกอาการเหวออย่างเห็นได้ชั้นแล้วยื้นตารางเรียนให้ หนุ่มนั่งอยู่ด้านหน้าเพ้นท์ ขำก๊ากออกมา
“เพ้นท์ สงสัยแกเจอคนที่สามารถจะต่อกรกับแกได้แล้วหละ ฮ่าๆๆ”
“เงียบไปเลย บอย”
“เธอชื่ออะไรนะ”
“เปลว”
“เปลวเราชื่อบอย เป็นเพื่อนสนิทไอ้เพ้นท์มัน ที่จริงมันไม่คอยพูดกับใคร พูดง่ายๆว่าหยิ่งนะแหละ แต่สาวๆนะติดมันตรึม”
“แกก็พอกันแหละ ไอ้บอย”
“มันไม่ค่อยพูดกับใครถ้าไม่จำเป็น นอกจากชั้นนะ ก็มีเธอนี้แหละที่มันคุยด้วย”
“เหรอ แล้ว’ไงอีก”
“เธอควรจะภูมิใจนะ”
“ไม่ซักนิด ชั้นไปดีกว่า”
“เธอจะไปไหน” เพ้นท์รีบถาม
“เลือกชมรม”
“เธอเข้าชมรมนี้สิ” เพ้นท์ยืนเผ่นกรอกใบสมัครให้ เป็นใบสมัครของชมรมบาส
“ชมรมบาสเหรอ ให้ชั้นสมัครชมรมบาสเนี๊ยนะ”
“เฮ้ย!ไอ้เพ้นท์อย่าบอกนะว่า…”บอยพูดอย่างรู้ทัน
“เออดิ ข้าอยากให้เปลวสมัครนะ ข้าคิดว่าเปลวทำได้”
“ทำอะไรได้” เปลวถามอย่างสงสัย
“เป็นผู้จัดการทีมไง เปลว” บอยตอบกลับมา
“ชั้นจะเอาไปคิดดูก่อนแล้วกัน” เปลวตอบแบบไม่คอยจะสนใจ แล้วเดินออกไป
ในการกระทำของเปลวกับเพ้นท์นั้น เมย์คอยจับตาดูอยู่ตลอด และเมื่อเมย์ได้ยินว่าต้องการรับสมัครผู้จัดการทีมบาส เมย์นั้นสนใจทันที จึงรีบเดินเข้าไปหาเพ้นท์กับบอยที่กำลังคุยกันอยู่
“เพ้นท์ เราขอใบสมัครผู้จัดการทีมหน่อยสิ” เมย์พูดเสียงหวาน
“มีใบเดียว” เพ้นท์ตอบอย่างรำคาญ เมย์นั้นเหลือบไปเห็นใบสมัครอีกใบอยู่ใต้โต๊ะ
“แล้วใบนั้นละ”
“เธอก็ไปขอจากชมรมสิ”
“ก็..” เมย์กำลังจะพูดต่อ แต่เพ้นท์รีบตัดบท
“เธอไม่เหมาะกับผู้จัดการทีมหรอก”
เมย์มองอย่างขัดใจ ด้วยความที่เมย์รู้จักกับคนในหลายๆชมรม เมย์จึงคิดจะแกล้งเปลวด้วยการไม่ให้เปลวมีชมรมอยู่ จึงบอกกับทุกๆชมรมว่าไม่ให้รับเปลวเข้าชมรม แต่ไม่ได้คิดถึงว่ามีชมรมบาสที่เปลวยังสมัครได้เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง หลายคนมีชมรมแล้วแต่เปลวยังไม่มีชมรมอยู่ เปลวหยิบใบสมัครของชมรมบาสออกมาจากกระเป๋า แล้วเปลวก็ตัดสินใจกรอกใบสมัคร
เปลวตามหาเพ้นท์เพื่อที่จะยื้นใบสมัคร เมื่อเปลวเดินผ่านโรงยิมก็มีเสียงเชียร์ดังออกมา เปลวจึงเข้าไปในโรงยิมเห็นบรรดาสาวๆกำลังกรี๊ดหนุ่มๆที่เล่นบาสกันอยู่
“พี่เพ้นท์ เก่งจังเลยค่ะ”
“พี่บอยขาา หันมาทางนี้หน่อยสิคะ”
“นี่ เธอชั้นได้ยินมาว่าเขารับสมัครผู้จัดการทีมอยู่ไม่ใช่เหรอ ชั้นว่าชั้นจะสมัครละ”
“แล้วจะเอาใบสมัครได้ยังไง”
“ไปขอพี่เพ้นท์กัน”
“ไม่เอา พี่เพ้นท์ไม่ชอบคุยกับใคร แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวด้วย”
เปลวรีบเดินไปตรงม้านั่งนักกีฬา เพ้นท์หันมาเห็นเปลวพอดีจึงตะโกนเรียก
“เปลว!” เพ้นท์วิ่งมาหาเปลว สาวๆ หันมามองเปลวกันเป็นตาเดียว
“เอ้า” เปลวยื้นใบสมัครให้เพ้นท์ เพ้นท์หยิบขึ้นมามอง
“เปลว ขอบใจที่สมัคร มีการขัดเลือกผู้จัดการทีมวันพรุ่งนี้ตอนเย็น มานะ”
“ถ้าชั้นไม่มา ชั้นจะสมัครทำไม อ้อ! แล้วที่ชั้นสมัครหนะ เพราะชั้นไม่มีชมรมอยู่หรอกนะ ”
“แต่เธอก็สมัครนี่”
เพ้นท์เอาใบสมัครของเปลวไปให้หัวหน้าทีมอย่างอารมณ์ดี เมย์ที่อยู่ในบรรดาสาวๆที่มากรี๊ดเพ้นท์กับ บอยมองเปลวอย่างไม่พอใจ แล้วรีบเดินออกไปพร้อมกับเพื่อนอีก 2คน เมื่อมาถึงที่ลับตาคน เมย์ก็กรี๊ดออกมาอย่างเหลืออด
“อะไรกัน ยัยเด็กใหม่นั้นเข้ามายังไม่ถึงวันก็ทำท่าทำทางสนิทสนมกับเพ้นท์ซะแล้ว”
“จะเอายังไงกับยัยเด็กนั้นดีละเมย์”
“นั้นสิเมย์ เพ้นท์นะไม่เห็นเคยจะคุย แล้วก็ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ง่ายๆ แต่ทำไมกับยัยเด็กนั้น..”
“พอ! พอได้แล้ว คอยดูนะ ยัยนั้นจะไม่มีทางที่จะเป็นสุขหรอก แพรว แจนเธอต้องช่วยชั้นนะ”
“อยู่แล้วเราไม่มีทางเห็นใครเหมาะกับเพ้นท์นอกจากเธอหรอก” สองสาวตอบเมย์
(- -) (> -) ( > <) (- <) (- -)
การคัดเลือกผู้จัดการทีม เป็นไปตามที่เพ้นท์คิดไว้ว่าเปลวต้องได้เป็นผู้จัดการทีม เมื่อการคัดเลือกผู้จัดการทีมจบลง เปลวก็กลับบ้านตามปกติ
เมื่อเดินผ่านสนามฟุตบอลเปลวหยุดมอง บอยที่กำลังเล่นฟุตบอลอยู่ บอยมองเห็นเปลวก็วิ่งเข้ามาหาเปลวทันที
“เป็น’ไงมั่ง”
“ก็ดี”
“เดี๋ยวเราเลี้ยงข้าวเย็น”
“เอาสิ”
“เดี๋ยวเราไปเอากระเป๋าก่อนก็แล้วกัน” บอยวิ่งกลับไปเอากระเป๋า
เมื่อบอยวิ่งกลับมาหาเปลว บอยได้ชวนเพ้นท์ไปด้วย เพ้นท์เมื่อเห็นเปลวก็ยิ้มกวนประสาทเปลวไปเล็กน้อย ส่วนเปลวมองแล้วไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี ได้แต่เดินกระฟัดกระเฟียดตามบอยและเพ้นท์ไป
“เฮ้ย!” เสียงๆหนึ่งดังขึ้นเมื่อเปลวเลี้ยวหัวมุมตึกเพื่อไปทางโรงยิม มีชายหนุ่มวิ่งมาชนเปลวอย่างจังจนล้มลงไปทั้งคู่ เมื่อเปลวพอจะลุกนั่งได้ก็ต่อว่าทันที
“นี่นาย วิ่งประสาอะไรห่ะ! ไม่เห็นเหรอไงว่ามีคนเดินมา”
“นี่ มาว่าผมอย่างนี่ได้’ไง คุณนั้นแหละ เดินประสาอะไร”
“นายหาว่าชั้นเป็นคนผิดเหรอ”
“ใช่” ชายหนุ่มว่าอย่างมีเชิง
“นายมันแย่ที่สุด”
“นี่คุณ ถ้าว่าผมได้เท่านี้นะ อย่ามาว่าผมดีกว่า” ชายหนุ่มพูดอย่างผู้ชนะ
...........หมอนี่มันหน้าต่อยนัก ………. เปลวคิดได้เท่านั้นเสียงประชาสัมพันธ์ของโรงเรียนก็ดังขึ้น
“นางสาว เปลวฟ้า เพิ่มเพียรทิพย์ นักเรียนใหม่ที่เพิ่งย้ายมา กรุณามาพบท่านผู้อำนวยการที่ห้องปกครองด้วยค่ะ” เปลวฟังจบก็รีบวิ่งออกไปทันที่ทำให้ เพ้นท์ ชายหนุ่มที่ชนเธอมองอย่างงงๆ
เมื่อเปลววิ่งมาถึงห้องปกครองก็เปิดประตูแล้วเข้าไปหาผู้อำนวยการโรงเรียน
“เปลวฟ้า นั่งสิ” เปลวนั่งลง
“อาของเธอต้องเดินทางไปที่ต่างๆบ่อยนะ ชั้นว่าเธอไม่ควรตามอาของเธอไปตลอดนักหรอก แต่สิ่งที่ชั้นจะพูดกับเธอคงไม่ใช่เรื่องนี้เพราะเรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับเธอและอาของเธอ..” ผู้อำนวยการหยุดพูดนิดนึง
“เมื่อเธอมาอยู่ที่โรงเรียนนี้เธอจะต้องมีเครื่องแบบนักเรียนหญิง เครื่องแบบนักเรียนหญิงของโรงเรียนเรามีสองแบบ แบบแรกเป็นกระโปรงสั้น เสื้อปกกะลาสี อีกแบบเป็นกางเกงขายาว เสื้อเป็นเสื้อมีปกสีขาว มีสูททับ แล้วก็มีไท เธอจะเลือกแบบไหน”
“แบบที่สองค่ะ”
“นึกแล้ว นี้กุญแจล็อกเกอร์เธอ อย่าทำหายหละ พรุ่งนี้ก็แต่งเครื่องแบบมาด้วย”
“ค่ะ”
“เธออยู่ห้อง 5-7 นะ แค่นี้แหละ ไปได้แล้ว”
“ขอบคุณค่ะ” เปลวยกมือไหว้แล้วเดินออกไป
(- -) (> -) ( > <) (- <) (- -)
คาบโฮมรูมนักเรียนคุยกันในเรื่องตอนปิดเทอมว่าเจออะไรกันบ้าง เมื่ออาจารย์เดินเข้ามาในห้องเสียงคุยต่างๆในห้องก็เงียบลง
“นี่ อาจารย์ว่าพวกเธอทุกคนคงรู้จักกันดีอยู่แล้วนะ เล่นยกชั้นกันมาอย่างนี้ แต่! มีแต่นะ เรามีเพื่อนมาจากโรงเรียนอื่นย้ายมาที่นี้ เอาเข้ามา” เปลวเดินเข้ามาในห้องแล้วแนะนำตัว
“เราชื่อเปลวฟ้า เพิ่มเพียรทิพย์ เรียกว่าเปลวก็ได้”
“เธอไปนั่งที่..ตรงนั้นก็แล้วกัน”
เปลวเดินไปนั่งหน้าสาวสวยคนหนึ่ง แต่เปลวก็ปลงในความสูงถึง175ของตัวเองที่บังสาวด้านหลังแน่ๆ เปลวเลยลุกขึ้นแล้วยกโต๊ะของเธอไปไว้หลังห้อง แล้วนั่งลง เปลวรู้สึกว่ามีเสียงคนกำลังหัวเราะเธออยู่ เธอจึงหันไปมอง แล้วเจอเพ้นท์ที่นั่งหัวเราะเธออยู่
“นายอีกแล้วเหรอ!”
เปลวพูดสุดเสียงแล้วลุกขึ้นยืนทำให้คนทั้งห้องหันมามอง บางคนขำออกมา บางคนก็พยายามเก็บอาการอย่างมีมารยาท แม้แต่อาจารย์ที่อ้าปากกำลังจะบอกชื่อของตัวเองถึงกับอ้าปากค้าง เปลวมองสิ่งที่เกิดรอบตัวก้มหัวขอโทษแล้วรีบนั่งลง ในการกระทำของเปลวนั้น เปลวไม่รู้หรอกว่าเมย์สาวสวยที่เปลวไปนั่งข้างหน้าก่อนหน้านั้นแอบมีอาการไม่พอใจเพราะเมย์นั้นชอบเพ้นท์อยู่ แต่ไม่แสดงอาการออกมา
“เออ…อ้อ อาจารย์ชื่อ อาจารย์เทวา เทวภัทร เรียกอาจารย์ว่าอาจารย์เทพก็ได้ เอาหมดโฮมรูมแล้ว วันแรกมันไม่มีเรียนนะมีเรียนตั้งแต่วันพรุ่งนี้ นี้ตารางเรียนของพวกเธอ นายพายุ มารับตารางไปแจกด้วย แล้วพวกเธอก็ไปเลือกชมรมอยู่ให้เป็นหลักเป็นแหล่งกันด้วยนะ”
เพ้นท์แจกตารางเรียนให้กับทุกคนแต่ไม่แจกให้เปลวเมื่อเขากลับมานั่งที่เปลวก็สะกิด
“นี่ ตารางเรียนของชั้นละ”
“เธอก็ขอโทษชั้นเรื่องเมื่อเช้าก่อนสิ”
“นี่ อย่าเล่นตัวน่า โอ๊ย..นี่ ฟังหน่อยสิ”
“ฮืม”
“ชิ ขอโทษ”
“อะไรนะ” เปลวโมโหเลยว๊ากออกมา
“นี่นาย เก็บกดมาจากบ้านเหรอไง ถึงได้มากวนชั้นเนี๊ยห่ะ! ถ้าอยากหาเรื่องนักนะไปหาเรื่องกับหมาแถวบ้านโน่น ไม่ใช่มาหาเรื่องกับคนที่โรงเรียน คิดว่าตัวเองวิเศษวิโสนักเหรอไง”
เพ้นท์ออกอาการเหวออย่างเห็นได้ชั้นแล้วยื้นตารางเรียนให้ หนุ่มนั่งอยู่ด้านหน้าเพ้นท์ ขำก๊ากออกมา
“เพ้นท์ สงสัยแกเจอคนที่สามารถจะต่อกรกับแกได้แล้วหละ ฮ่าๆๆ”
“เงียบไปเลย บอย”
“เธอชื่ออะไรนะ”
“เปลว”
“เปลวเราชื่อบอย เป็นเพื่อนสนิทไอ้เพ้นท์มัน ที่จริงมันไม่คอยพูดกับใคร พูดง่ายๆว่าหยิ่งนะแหละ แต่สาวๆนะติดมันตรึม”
“แกก็พอกันแหละ ไอ้บอย”
“มันไม่ค่อยพูดกับใครถ้าไม่จำเป็น นอกจากชั้นนะ ก็มีเธอนี้แหละที่มันคุยด้วย”
“เหรอ แล้ว’ไงอีก”
“เธอควรจะภูมิใจนะ”
“ไม่ซักนิด ชั้นไปดีกว่า”
“เธอจะไปไหน” เพ้นท์รีบถาม
“เลือกชมรม”
“เธอเข้าชมรมนี้สิ” เพ้นท์ยืนเผ่นกรอกใบสมัครให้ เป็นใบสมัครของชมรมบาส
“ชมรมบาสเหรอ ให้ชั้นสมัครชมรมบาสเนี๊ยนะ”
“เฮ้ย!ไอ้เพ้นท์อย่าบอกนะว่า…”บอยพูดอย่างรู้ทัน
“เออดิ ข้าอยากให้เปลวสมัครนะ ข้าคิดว่าเปลวทำได้”
“ทำอะไรได้” เปลวถามอย่างสงสัย
“เป็นผู้จัดการทีมไง เปลว” บอยตอบกลับมา
“ชั้นจะเอาไปคิดดูก่อนแล้วกัน” เปลวตอบแบบไม่คอยจะสนใจ แล้วเดินออกไป
ในการกระทำของเปลวกับเพ้นท์นั้น เมย์คอยจับตาดูอยู่ตลอด และเมื่อเมย์ได้ยินว่าต้องการรับสมัครผู้จัดการทีมบาส เมย์นั้นสนใจทันที จึงรีบเดินเข้าไปหาเพ้นท์กับบอยที่กำลังคุยกันอยู่
“เพ้นท์ เราขอใบสมัครผู้จัดการทีมหน่อยสิ” เมย์พูดเสียงหวาน
“มีใบเดียว” เพ้นท์ตอบอย่างรำคาญ เมย์นั้นเหลือบไปเห็นใบสมัครอีกใบอยู่ใต้โต๊ะ
“แล้วใบนั้นละ”
“เธอก็ไปขอจากชมรมสิ”
“ก็..” เมย์กำลังจะพูดต่อ แต่เพ้นท์รีบตัดบท
“เธอไม่เหมาะกับผู้จัดการทีมหรอก”
เมย์มองอย่างขัดใจ ด้วยความที่เมย์รู้จักกับคนในหลายๆชมรม เมย์จึงคิดจะแกล้งเปลวด้วยการไม่ให้เปลวมีชมรมอยู่ จึงบอกกับทุกๆชมรมว่าไม่ให้รับเปลวเข้าชมรม แต่ไม่ได้คิดถึงว่ามีชมรมบาสที่เปลวยังสมัครได้เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง หลายคนมีชมรมแล้วแต่เปลวยังไม่มีชมรมอยู่ เปลวหยิบใบสมัครของชมรมบาสออกมาจากกระเป๋า แล้วเปลวก็ตัดสินใจกรอกใบสมัคร
เปลวตามหาเพ้นท์เพื่อที่จะยื้นใบสมัคร เมื่อเปลวเดินผ่านโรงยิมก็มีเสียงเชียร์ดังออกมา เปลวจึงเข้าไปในโรงยิมเห็นบรรดาสาวๆกำลังกรี๊ดหนุ่มๆที่เล่นบาสกันอยู่
“พี่เพ้นท์ เก่งจังเลยค่ะ”
“พี่บอยขาา หันมาทางนี้หน่อยสิคะ”
“นี่ เธอชั้นได้ยินมาว่าเขารับสมัครผู้จัดการทีมอยู่ไม่ใช่เหรอ ชั้นว่าชั้นจะสมัครละ”
“แล้วจะเอาใบสมัครได้ยังไง”
“ไปขอพี่เพ้นท์กัน”
“ไม่เอา พี่เพ้นท์ไม่ชอบคุยกับใคร แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาโดนตัวด้วย”
เปลวรีบเดินไปตรงม้านั่งนักกีฬา เพ้นท์หันมาเห็นเปลวพอดีจึงตะโกนเรียก
“เปลว!” เพ้นท์วิ่งมาหาเปลว สาวๆ หันมามองเปลวกันเป็นตาเดียว
“เอ้า” เปลวยื้นใบสมัครให้เพ้นท์ เพ้นท์หยิบขึ้นมามอง
“เปลว ขอบใจที่สมัคร มีการขัดเลือกผู้จัดการทีมวันพรุ่งนี้ตอนเย็น มานะ”
“ถ้าชั้นไม่มา ชั้นจะสมัครทำไม อ้อ! แล้วที่ชั้นสมัครหนะ เพราะชั้นไม่มีชมรมอยู่หรอกนะ ”
“แต่เธอก็สมัครนี่”
เพ้นท์เอาใบสมัครของเปลวไปให้หัวหน้าทีมอย่างอารมณ์ดี เมย์ที่อยู่ในบรรดาสาวๆที่มากรี๊ดเพ้นท์กับ บอยมองเปลวอย่างไม่พอใจ แล้วรีบเดินออกไปพร้อมกับเพื่อนอีก 2คน เมื่อมาถึงที่ลับตาคน เมย์ก็กรี๊ดออกมาอย่างเหลืออด
“อะไรกัน ยัยเด็กใหม่นั้นเข้ามายังไม่ถึงวันก็ทำท่าทำทางสนิทสนมกับเพ้นท์ซะแล้ว”
“จะเอายังไงกับยัยเด็กนั้นดีละเมย์”
“นั้นสิเมย์ เพ้นท์นะไม่เห็นเคยจะคุย แล้วก็ไม่เคยให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ง่ายๆ แต่ทำไมกับยัยเด็กนั้น..”
“พอ! พอได้แล้ว คอยดูนะ ยัยนั้นจะไม่มีทางที่จะเป็นสุขหรอก แพรว แจนเธอต้องช่วยชั้นนะ”
“อยู่แล้วเราไม่มีทางเห็นใครเหมาะกับเพ้นท์นอกจากเธอหรอก” สองสาวตอบเมย์
(- -) (> -) ( > <) (- <) (- -)
การคัดเลือกผู้จัดการทีม เป็นไปตามที่เพ้นท์คิดไว้ว่าเปลวต้องได้เป็นผู้จัดการทีม เมื่อการคัดเลือกผู้จัดการทีมจบลง เปลวก็กลับบ้านตามปกติ
เมื่อเดินผ่านสนามฟุตบอลเปลวหยุดมอง บอยที่กำลังเล่นฟุตบอลอยู่ บอยมองเห็นเปลวก็วิ่งเข้ามาหาเปลวทันที
“เป็น’ไงมั่ง”
“ก็ดี”
“เดี๋ยวเราเลี้ยงข้าวเย็น”
“เอาสิ”
“เดี๋ยวเราไปเอากระเป๋าก่อนก็แล้วกัน” บอยวิ่งกลับไปเอากระเป๋า
เมื่อบอยวิ่งกลับมาหาเปลว บอยได้ชวนเพ้นท์ไปด้วย เพ้นท์เมื่อเห็นเปลวก็ยิ้มกวนประสาทเปลวไปเล็กน้อย ส่วนเปลวมองแล้วไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี ได้แต่เดินกระฟัดกระเฟียดตามบอยและเพ้นท์ไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น