สาวหน้าใสกิ๊กนายฟันเหล็ก

ลำดับตอนที่ #2 : สาวหน้าใสกิ๊กนายฟันเหล็ก2

“ไง ยัยชมพู เจอกันอีกแล้วนะ”

ในที่สุดฉันก็ต้องเจอนายนี่อีกจนได้ฮือๆๆ ไหนบอกว่าไปเรียนเมืองนอก แล้วกลับมาทำไม

“นี่พั๊นช์ เธอรู้จักเค้าด้วยหรอ”ยัยนิวมองฉันแบบอึ้งๆ

“อือๆ”

ทำไมโชคชะตาไม่เข้าข้างฉันบ้างเลยอยู่โรงเรียนเดียวกัน ยังมาอยู่ห้องเดียวเดียวกัน และ....นายนั่นนั่งใกล้ฉันด้วยละ แงๆ

“”นี่ฉันชื่อกอล์ฟ เธอชื่อไรอ่ะ ชมพูใช่ป่ะ”

“-_-จะบ้าหรอ ใครเค้าชื่อนั่นกันละ”เหอะ วันนี้ฉันอุตส่าห์ไม่ใส่อะไรที่เป็นสีชมพูแล้วนะ

“ฉันชื่อพั๊นช์ย่ะ ไม่ใช่ชมพู ”

“เธอมีเพื่อนคนเดียวหรอไม่มีคนคบหรอ”

แหม่มาว่าฉัน ฉันอ่ะถึงจะมียัยนิวเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวแต่ฉันก็คุยได้ทั้งห้องเพราะฉันมนุษย์สัมพันธ์ดี ฉันหันไปมองเพื่อนร่วมห้อง แต่เอ๊ะ ทำไมมองฉันกันอย่างนั้น หรือว่าฉันเข้าใจอะไรผิด

“-*มีย่ะ-”

“นี่เพื่อนฉันชื่อ บอล จำไว้ละ”

ทำไมฉันต้องไปจำชื่อเพื่อนนายด้วยละฮะไอ้พวกกีฬา อาจารย์มาได้ซะที ระหว่างที่นั่งจดงานไปเรื่อย

โป้ก โอ๊ย

“O_Oนี่นาย”ฉันพยายามพูดให้เสียงเบาที่สุด นายฟันเหล็กมันปากระดาษมาโดนหัวฉัน

“คิกๆๆ”แหม่มีหน้ามาหัวเราะ นี่แนะ ฉันเอาคืน ของฉันก้อนใหญ่กว่าฮ่าๆ

“พั๊นช์ ๆ”ยัยนิวทำหน้าละห้อยเป็นไรไปเพื่อนฉัน

“พิชญา วริษฐ์ บ้านผลิตกระดาษหรือไงกัน!!”ตายละฉันอาจารย์วัลลภาสุดโหด

“ป่าวค่ะ”ฉันหันไปยิ้มให้อาจารย์

“งั้นก็ดี เงียบๆละ’

นายนั่นกะไอบอลหัวเราะใหญ่เลย มันขำอะไรกันนักหนาฟะ

พักกลางวันซะที หิวจนจะกินยัยนิวได้ทั้งตัวแล้ว ฉันกะยัยนิวเดินไปโรงอาหารฉันจะกินอะไรดีเอ่ย ก๋วยเตี๋ยวดีกว่า

ก๋วยเตี่ยวอร่อยๆ

“นี่ ฉันนั่งด้วยคนดิ”เอาอีกแล้ว ฉันเจอนายฟันเหล็กอีกแล้ว ฉันหันไปมอง เออใช่โรงอาหารคนโคดเยอะเลย ไม่มีที่นั่งด้วย

“อะ..อือนั่งสิ”เอ้ย ใครตอบแทนฉันฟะ อ๋อ ยัยนิวแกนี่เอง

ฉันก้มหน้าก้มตากินก่วยเตี๋ยวจนหมด ยังไม่อิ่มเลยอะ กินไอติมดีกว่า

“เฮ้!!เธอจะไปไหน”

“ซื้อไอติม ”

ฉันพูดแล้วก็เดินไปร้านไอติม น่ากินทั้งนั้น

“เอาชอคผสมมะนาวค่ะ”ก็คือลูกเดียวแต่ตัก2อย่างไง 5 บาทเองหุหุ

“นี่ยัยอ้วน อ้วนเป็นหมูแล้วนะ”

นี่นายมีสิทธิ์ไรมาว่าฉันอ้วนละ ฉันเลยลากยัยนิวออกจากโรงอาหาร ขึ้นห้องไปนอนดีกว่า พอหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อน....

เลิกเรียน ทำไมฉันต้อ

มานั่งรอพี่ชายสุดที่รักประชุมด้วยเนี่ย ที่ฉันสายไป10นาทีมันก็ไม่รอฉันแล้ว ฉันนี่เป็นน้องที่ดีเลยนะเนี่ยอิอิ

เหอะกว่าประชุมเสร็จก็4โมงครึ่ง นั่งรอจนรากงอกแล้วนะเนี่ย

“นี่พั๊นช์ เธอรู้จักกะกอล์ฟได้ไงอะ”ยัยนิวถามฉัน

“ก็คนที่ฉันเล่าให้แกฟังอ่ะแระ”

“o_oฉันบอกแล้วว่าแกจะต้องเจอเค้าอีกเป็นไงฉันทายถูกมั้ยละ”ตรอกย้ำซ้ำเติมฉันจังนะ

“ฉันกลับก่อนะ พั๊นช์แล้วเจอกัน”นี่ฉันต้องรอคนเดียวหรอ นอนดีกว่า ค่าเวลา

ตื่นๆๆ

ใครมาปลุกช้านเนี่ย นี่มันเพิ่ง6โมงเช้าเองนะ ฉันหันไปมองท้องฟ้า

“นี่ยัยเซ่อ ทำไมมานอนอยู่นี่ละ”ใครปลุกฉันเนี่ย อ่าว นายฟันเหล็กนี่เอง

“อือ มีไร”

“ไม่กลับบ้านหรอ นี่มัน6โมงเย็นแล้วนะ ”

ฮะ!!6 โมงแล้วพี่ฉันละ ฉันรีบหยิบมือถือมาดู มีsmsมา

‘นี่ ฉันกลับบ้านแล้วนะ โทรไปก็ไม่รับ รีบกลับละ จากพี่ชายสุดหล่อ’-_-

“อือ ขอบใจนะที่ปลุก แล้วนี่นายทำไมยังไม่กลับบ้านอีก”ฉันหันไปถามกอล์ฟ

“ซ้อมบาส เดี๋ยวฉันไปส่งละกัน มันมืดแล้ว”

นายนี่ก็เป็นคนดีเหมือนกันนะ ไปส่งฉันด้วย

“เดี๋ยวเธอจะไปกัดใครซะก่อนฮ่าๆๆๆ”

ดูมันพูด ฉันขอถอนคำพูดละกันที่ว่านายนิสัยดี