สาวหน้าใสกิ๊กนายฟันเหล็ก

ลำดับตอนที่ #1 : สาวหน้าใสกิ๊กนายฟันเหล็ก

                หลังจากที่ฉันอดทนเรียนพิเศษมาเป็นเวลา 1 เดือนเต็ม วันนี้เป็นวันที่ฉันจะออกไปครายเครียดด้วยการไปเดินเดอะมอลล์

                ให้ตายเถอะ!!ฉันนัดยัยนิว10โมงนะ แต่ทำไม11โมงแล้วมันยังไม่มาอีกละ โทรไปก็ไม่รับ อย่าบอกนะว่าฉันต้องเดินคนเดียว เปิดเทอมแกตายแน่ !!นิว

                เดินแล้วเดินอีกก็ผ่านไป2ชั่วโมง ฉันจะทำอะไรต่อละ

                อ๋อ ไปซื้อหนังสือดีกว่า หาความรู้มาประดับสมองหน่อย เปิดเทอมจะได้ตอบอาจารย์ได้ไงละ หุหุ

เอ๊ะ!นั่นหนังสือฝรั่งเศสนี่น่า ฉันรีบเดินเข้าไปดู

                แล้วก็ หมับ!! ฉันหยิบหนังสือ แต่มีอีกมือหนึ่งมีหยิบพร้อมฉัน

                เหอะ!!ใครกัน   บังอาจมาหยิบพร้อมฉัน ที่สำคัญมันเหลือเล่มเดียว ฉันหันไปมองหน้า โอ้ หล่อมาก ไม่ซิน่ารักมากกว่า หน้าขาว ตาสีน้ำตาล ปากสีชมพู เชื่อเลยปากน่าจูบชะมัด ผมสีน้ำตาลยาวระต้นคอ แต่ผมของเค้าดูเหมือนจะทะเลาะกะหวีมานะ แต่โดยรวมเค้าดูเท่มาก

""นี่ยัยชมพู ฉันหยิบก่อนนะ"อ๊าายยอีตานี่เรียกฉันแบบนี้ได้ไง

""ทะ….ทำไมฉันถึงเป็นยัยชมพูละ" ฉันสงสัยเพราะนายนี่เรียกฉันเหมือนที่พี่ชายฉันเรียกเลยละ

""ก็ดูเธอซิ เสื้อชมพู กระเป๋าสีชมพู กิ๊ฟสีชมพู แล้วเธอจะไม่เป็นยัยชมพูไปได้ไงฮะ"

อ๊าย ฉันขอถอนคำพูดที่ว่านายนี่หน้าตาดีทั้งหมด

""ปล่อยเดี๋ยวนี่นะ ฉันออกแรงดึงหนังสือ"

นายนี่ก็ไม่ยอมแพ้ ถึงฉันเป็นผู้หญิงก็มีแรงนะยะ ย้ากกกกกกกกกกกก!!!!!

อ๊าายย

""ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตานี่หัวเราะอะไร ก็ฉันล้มลงไปกงอกะพื้นนะซิ ยังไงฉันก็ไม่ยอมแพ้หรอก ฉันวิ่งไปจับหนังสือแล้วดึงสุดแรง แล้วก็

 แคว่ก

""เทอ!! เทอทำนะ""

 หมอนี่มาโทษฉันคนเดียวได้ไง คนทั้งร้านหันมามองฉันกะอีตาฟันเหล็กนี่ ฉันก็นายฟันเหล็กโดนจ่ายค่าหนังสือ 3เท่า โดนเทศอีกชุดใหญ่

วันนี้ต้องเป็นวันที่ซวยที่สุดของฉันเลย ฉันรีบจ่ายเงินแล้วเดินออกจากร้าน ฉันหันไปมองนายนั่น เค้ายิ้มมาให้ฉันเหอะ ขออย่าเจอกันอีกเลย

""นี่ยัยชมพู แม่ไม่อยู่นะ ไปดูงานที่ต่างประเทศ"

ฉันกลับบ้านอย่างหมดแรง เหอะฉันสาบานเลยว่านายพีทนี่ไม่เคยเรียกชื่อฉันตั้งแต่ฉันขึ้นม.2 ฉันชื่อพั๊นช์ เข้าใจมะ

""อือ แกเป็นอะไร หน้าเป็นตูดเชียว"น่าน ดูมันเปรียบได้กินใจเหลือเกิน

มนุษย์ที่นั่งอยู่หน้าฉันมีนามว่าพีท ฉันไม่อยากยอมรับหรอกนะ ว่านายนี่เป็นพี่ชายฉัน พี่ชายที่ปากไม่ดี นิสัยเสีย ชอบแกล้งน้องสาวที่น่ารักอย่างฉัน พี่ฉันเป็นประธานนักเรียนด้วยนะ โม้ซะยกใหญ่เลย แต่นายนี้มีข้อดีอยู่อย่างคือ มีเพื่อนหน้าตาดีอย่างพี่กายไง ฮึฮึ และที่ฉันไม่อยากเชื่อเลยก็คือ พี่ชายที่อยู่บ้านชอบแกล้งฉัน อยู่โรงเรียนจะกลายเป็นหนุ่มผู้เงียบขรึม นายนี่มีแฟนคลับด้วยนะ
""อือ ไม่กินข้าวนะ"

ฉันพูดแล้วหันไปเปิดตู้เย็นหยิบส้ม2ลูก แอ๊ปเปิ้ล 1 ขนมปังทาเนย 1 แผ่น โค้ก 1 กระป๋อง ที่ของโปรดฉัน

นมรสกล้วย

""แกเอาไปยัดท้อประปาไง ยัยหมูสีชมพู."ดูปากมันซิ จริงๆฉันว่าฉันไม่อ้วนเลยนะ ก็มีเนื้อมีหนังสือ สูง165 น้ำหนักเอ่อ….เกือบ 50 แค่เกือบนะ อาจจะยังไม่ถึงก็ได้

นี่ห้องฉัน ภูมิใจนำเสนอมาก๊ะ ก็มันเป็นสีชมพูซะส่วนมากแล้วก็มีคิตตี้ เพราะคิดตี้มีสีชมพู และสีชมพูส่วนใหญ่ก็มีคิตตี้เข้าใจป่ะ

ก๊อกๆๆ …ปังๆๆๆ ถ้าประตูฉันหลุดนะ มีเฮแน่

อ๊าย ฉันสายแล้ว วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของฉัน และตอนนี้พีทมันจะถล่มประตูฉันอยู่แล้ว ฉันรีบอายน้ำ แปรงฟัน แต่งตัว แล้วรีบลงไปข้างล่าง

""นี่ แกเข้าใจไรผิดป่ะโรงเรียนเข้า8โมงนะ ไม่ใช่เที่ยง ยัยชมพู""

ฉันปิดบ้านแล้ววิ่งไปขึ้นรถ

""นี่ขับช้าๆๆได้ป่าว!!!"

""แกจะเดินไปโรงเรียน หรือจะหุบปากแล้วนั่งต่อไป ใครละที่ตื่นสายน่ะ"

ในที่สุดฉันก็ถึงโรงเรียนอย่างปลอดภัย แต่หัวฉัน ที่ครั้งหนึ่งมันเคยเรียบ ตอนนี้มันเหมือยผ่านศึกมาซัก10รอบแล้ว ไม่ได้ๆๆต้องจัดซะใหม่

กรี๊ดๆๆๆๆๆ

ห๊า เสียงอะไร มีอะไร พี่ฟิลม์มาหรอ

 " นั่นๆพี่พีทนิ น่ารักจังเลย"

 " ใช่ๆๆน่ารักมาก ประธานนักเรียนสุดหล่อ"

ฉันหันไปมองหน้าพี่ฉัน มันหันไปยิ้มให้สาวๆพวกนั้น นี่นะหล่อเหอะ ใช้อะไรดูกัน

แต่ถ้ามันหล่อ ฉันเป็นน้องมันก็ต้องน่ารักซิ อิอิ

""นี่ยัยชมพู แกหัวเราะอะไร มันชมฉันนะ ไม่ใช่ชมแก "

นั่นๆพี่กายเดินมาทางนี่แล้ว

""ไง เป็นไงบ้าง ตัวเล็ก" โอ้เย้ พี่กายทักฉันก่อนละ

 "ก็ดีค่ะ"

 "แต่เอ๊ะ สมบูรณ์ไปหรือป่าวจ๊ะ  "

 -_-สมบูรณ์ไปก็คืออ้วนช่ายป่ะ  แต่นี่เห็นว่าหล่อนะ ให้อภัยๆๆแต่ถ้าเป็นพี่ชายตัวแสบกระโดดกัดหูไปแล้วแต่เอ๊ะ ทำไมหน้าพี่กายเหมือนใครซักคนเลยอะ หรือว่าฉันคิดไปเอง

ฉันว่าฉันขึ้นห้องดีกว่านะ ห้องใหม่ฉัน132ชั้น3แน่ะ ทำไมมันช่างไกลอย่างนี่นะ

นั่นๆมันยัยนิวนิ ย้ากกกกแกตายฉันวิ่งไปบีบคอมัน

 " เฮ้ย พันซ์ แกจะฆ่าฉันหรอ ฉันขอโทดนะ ที่ไม่ได้ไป จำเป็นจริงๆ"ยัยนิวพูดเสียงอ่อย

 " แกรู้มั้ย ฉันต้องเจอกับอะไร" ว่าแล้วฉันก็เล่าให้ยัยนิวฟัง

" ฮ่าๆฉันว่าแกต้องเจอเค้าอีกแน่ๆเลย"

 " ไม่มีทางย่ะ"ฉันตอบอย่างมั่นใจ

 " นี่แกรู้ปะ มีเด็กใหม่มาเรียนห้องเราด้วยรู้สึกว่าจะเป็นเด็กนอกนะ เคยเรียนโรงเรียนเราแล้วย้ายไปอังกฤษน่ะ   "

 " อือๆ"ฉันพูดแล้วหันไปเลือกทำเลที่นั่ง นั่งหลังๆหน่อยดีกว่าเนอะ

กริ่งๆ

 " ไปเข้าแถวเหอะ"ฉันพูดแล้วเอากระเป๋าจองโต๊ะไว้

โอ๊ยกว่าผ.อจะพูดจบปาเข้าไปเอก9โมงร้อนโว้ยย

ฉันเดินขึ้นห้อง อาจารย๋ยังไม่เข้าไปนอนหน่อยดีกว่า

กรี๊ด

อะไรอีกเนี่ย คนจะหลับจะนอน(นี่มันโรงเรียนนะยะ)

 " พั๊นช์ นี่ไงเด็กใหม่ที่ฉันบอก น่ารักใช่มั้ย"ยัยนิวบอกฉัน

 " อือๆ"ฉันชะโงกหน้าไปมอง หน้ามันคุ้นๆๆฟ่ะ

เด็กใหม่ที่ยัยนิวหันมามองฉันแล้วยิ้ม น่ะ….นั่นมัน นายฟันเหล็กนี่น่า



P.S
ขอโทดด้วยนะคะ
ที่เปลี่ยนเรื่องกระทันหัน
เพราะเรื่องนั้นแต่งแล้ว
เราเป็นไมเกรนเลย เรื่องนี่สบายๆน่ะ
ไม่เครียด ติดตามด้วยนะคะ