คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รายงานคู่ของชั้นกับนายนั่น
ณ. โรงอาหารของโรงเรียน
“ เฮ้ย จะมีที่นั่งไหมเนี่ย” ชั้นยืนบ่นให้พวกมัน 4 ตัวฟังก้อดูดิคนเต็มเลย
“นั่นไงที่ว่างปะเหอะ” โห -0- มายด์ตาดีมากเพื่อน
“กินไรดีจ๊ะเพื่อนๆ” ชั้นถามเพื่อนๆสุดที่รักทั้งหลาย
“ก๋วยเตี๋ยวดีไหม” ตาลถาม
“อืม ดีเหมือนกัน” หนิงเป็นกองคอยสมทบ
“ปะ งั้นไปซื้อกัน”
หลังจาที่พวกเราซื้อก๋วยเตี๋ยวเสร็จก้อมานั่งที่กัน แต่ว่าคือไอ้ตาเด็กใหม่มันเดินมาพร้อมกับ ไก่ อิน ลี่ แบงค์ (ไอ้ 4 ตัวนี้เพื่อนชั้นเอง)แล้วพวกมันก้อมานั่งกับพวกชั้น
“นายมานั่งนี่ทำไม” ชั้นรีบถามไอ้บ้าอังเดรนั่น
“ไม่เห็นรึไงที่มันเต็ม แล้วจะให้ชั้นไปนั่งไหน”เถียงหรอแก แต่แกอย่าทำหน้าอย่างนี้สิเดี๋ยวชั้นละลายอะ(นางเอกเราไมเปนอย่างนี้)
“ชั้นไม่สนว่านายจะนั่งที่ไหน แต่ต้องไม่ใช่ที่นี่”
“เออ อย่าทะเลาะกันเลยก้อให้เค้านั่งด้วยก้อหมดเรื่องแล้ว” แหม ตาลก้อแฟนแกอยู่ด้วยนี่
“ก้อ ได้ว่ะ นี่ชั้นเห็นแก่เพื่อนชั้นนะ”
“นี่ ชั้นเป็นเด็กใหม่ยังไม่รูจักชื่อพวกเทอเลยอะ” แต่ชั้นไม่อยากรู้จักแก
“เออ ข้าก้อลืมแนะนำยัยพวกนี้ให้เลย” แหมอินรีบทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีเลยนะ แหวะ
“เออ นี่ตาลเป็นแฟนไอ้ไก่ แล้วนี่ก้อยัยเฟรมเล่นวอล์ล่บอลเก่งมาก นี่ยัยมายด์สาวเปรี้ยวเฉียบคมคู่หูไอ้แบงค์ แล้วนี่ยัยหนิงเรียบร้อยตามฉบับกุลสตรีไทย และคนสุดท้ายเป็นใครไปไม่ได้ซายสุดสวยของเราห้าว เฮี้ยว เล่นกีฬาเก่งทั้ง เทวันโด บาส ปิงปอง และที่สำคัญแฟนคลับตรึม” ขอบใจที่ชมว่ะไอ้ลี่ซาบซึ้งมาก
ไอ้บ้านั่นมันคงจะอึ้งในความเก่งของชั้น(นางเอกโครตหลงตัวเองเลยว่ะ)
“ยินดีที่ได้รู้จักนะ”
“ชั้นไม่อยากรู้จักนาย”
“โอ้ย ยัยตาลหยิกชั้นทำไม”
“พูดอะไรอย่างนั่น” กระซิบยัยตาลกำลังกระซิบชั้นอยู่
“ก้อ มันจิงนี่”
“เออ เด เราขอโทดแทนยัยซายด้วยนะ”
“ไม่เป็นไรเราไม่ถือ” สุภาพบุรุษตายละแก
ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“ขึ้นห้องกันเหอะ”
ณ. ห้องเรียน
“เฮ้ยจารย์มาแล้ว”ชั้นตะโกนเพื่อเป็นสัญญาณบอกเพื่อนทุกคน
“นี่นักเรียนเดี๋ยวครูจะให้จับคู่บัดดี้ทำรายงานนะ”
“จับคู่เองใช่ไหมค่ะอาจารย์” เพื่อนคนหนึ่งในห้องถามขึ้น
“ป่าว เดี๋ยวครูจับคู่ให้”
จากนั้นครูก้อเริ่มทำพิธี
ปรากฏว่าชั้นต้องคู่กับไอ้บ้าอังเดรนั้น อ้ากกกก อยากตาย (ก้อตายสิใครห้าม) ไม่คิดจะห้ามซักหน่อยหรอ(ไม่)
ตาล คู่ ไก่
มายด์ คู่ แบงค์
เฟรม คู่ อิน
หนิง คู่ ลี่
“แต่ อาจารย์ค่ะ” ชั้นกำลังจะแย้งแต่ต้องหยุด
“เทอมีปัญหารึ” จารย์น่ากลัวจัง
“ป่าวค่ะ”
“งั้น ก้อดีแล้ว ตกลงตามนี้นะนักเรียน”
ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“เฮ้ย กลับบ้านกัน”
“ปะดิไอ้ ซาย”
ขณะนี้พวกเราอยู่หน้าโรงเรียนและข้างๆคือพวกไอ้อังเดรบ้านั่นและตอนนี้
มันเดินมาหาชั้นและ
“วันเสาร์นี้เทอต้องไปทำรายงานบ้านชั้น เข้าใจ” ทำไมชั้นต้องไปบ้านแกด้วย แต่ที่จริงก้ออยากไปนะ
“เออ รู้แล้วนะ ว่าแต่บ้านนายอยู่ไหนละ”
แล้วมันก้อเขียนแผนที่ให้ชั้น
“เข้าใจยัง”
“เออ”
และพวกเราก้อแยกย้ายกันกลับบ้าน
“กลับมาแล้ววววววววว”
“นี่ ไอ้ซายแกจะตะโกนหาไรว่ะ” พี่ชายสุดหล่อของชั้น
“ยุ่งนะพี่แทน”
“นี่แกรีบไปอาบน้ำเลย ไป”
“เจ้าค่ะ”
“เดี้ย ก้อโดนเตอะหรอก”
ชั้นต้องรีวิ่งขึ้นห้องก่อนจะโดนไอ้พี่แทนเตะ
กลางดึก
~ หมาจะเกิด ชิงหมาเกิด ~
เสียงโทรศัพท์ชั้นเองตรงกับตัวเองมาก
เอ๊ะ เบอร์ไม่คุ้นแฮะ
“ฮัลโล”
“ทำไรอยู่”
“นั่น ใครค่ะ”
“ชั้นเอง”
“ใครว่ะ”
“ชั้น อังเดร”
“เฮ้ย นายไปเอาเบอร์ชั้นมาจากไหน ชั้นจำได้ชั้นไม่เคยให้เบอร์นาย”
“ไก่” โห ไอ้เพื่อนเ-น
“โทรมามีไร”
“ป่าว”
“ขอร้อง ถ้าไม่มีไรชั้นจะวางแล้ว”
“เฮ้ยอย่าเพิ่ง”
“อะไรอีก”
“คือ คะคือ” ตอนนี่อังเดรกำลังหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ “ฝันดีนะ บาย”
ตอนนี่ชั้นรู้สึกไงก้อไม่รู้ บอกไม่ถูกเหมือนกันรู้แค่ว่านายนั่นวางโทรศัพท์ไปแล้ว
แล้วชั้นก้อเผลอยิ้มอยู่คนเดียว(บ้าปะว่ะ)
ความคิดเห็น