ด.ช. พรมแดง ตอนที่ 1 : ด.ช.พรมแดง

ลมโชยเอื่อย นกฝูงใหญ่บินกลับรังตามกันเป็นระเบียบ พระอาทิตย์ซุกตัวลงไปในขอบโลกได้ครึ่งนึงแล้ว แสงสีส้มตรงขอบฟ้าค่อย ๆ จาง นี่เป็นเวลากว่า 1 ชั่วโมงที่พรมแดง นั่งวาดแผนการระหว่างรอ บนพื้นดินแดงร่วนซุยตรงภูเขาหลังหมู่บ้าน

.

ตรงนี้เป็นที่โปรดของพรมแดง จุดที่สูงที่สุดของหมู่บ้าน  มองเห็นบ้านทุกหลัง พรมแดงภูมิใจมากที่หมู่บ้านพรมแดงมีภูเขาอยู่หลังหมู่บ้าน ถึงแม้มันจะเป็นภูเขาเล็ก ๆ ก็ตาม

.

วันนี้พรมแดงรอนานเกินกว่าที่ควรรอ ....

.

"ไปอยู่ไหนนะ .. หวังว่าคงไม่ได้เกิดอะไรขึ้นนะ" พรมแดงชักห่วง

.

ค้างคาวเริ่มออกบิน ฟ้าสีส้มจางเปลี่ยนเป็นสีเทามืด ลมเอื่อยหายไป แมลงบินว่อนเล่นแสงเทียนที่พรมแดงพกติดตัวมาด้วย พรมแดงปลอกกล้วยที่ยายยัดติดมือมาให้ก่อนที่พรมแดงจะออกจากบ้านในช่วงบ่ายเข้าปาก

.

"ดูแลตัวเองดี ๆ นะหลาน ยายรู้ว่า มันไม่ง่ายเลย ยายมั่นใจในตัวหลาน เต็มที่นะหลาน" ยายให้กำลังใจพรมแดงเสมอ และเข้าใจว่าพรมแดงเอาตัวรอดได้แน่ ๆ

.

เสียงฟ้าคำรามมาจากทิศใต้ พรมแดงนึกขอบคุณยาย ที่จัดของจำเป็นให้พรมแดงมาแบบเกือบครบถ้วน ยากล่องใหญ่ที่มีไปหมดเสียทุกอย่าง  มีดสนามก็ลับให้พรมแดงจนคมกริป ยายยังไม่ลืมยัดเสื้อกันฝน กับถุงกันเปียกน้ำมาให้พรมแดงอีกด้วย

.

"กุบกับ กุบกับ" เสียงที่พรมแดงรอคอยวิ่งมาทางทิศเดียวกับที่ฟ้าคำราม

.

พรมแดงชูเทียนขึ้นเป็นสัญญาณบอกตำแหน่ง  และผ่อนคลายจากความรู้สึกกังวล

.

ม้าสีน้ำตาลตัวใหญ่ ท่อนขาและแผงคอแข็งแรงพุ่งมาจากพงหญ้า ยืนสะบัดหางและหายใจหอบรัวอยู่ตรงหน้า บนหลังมีชายร่างกำย่ำหน้าคมสัน กำลังลงมาจากม้า

.

"รอนานไหมหลานชาย โทษที่มาช้า ไว้จะเล่าให้ฟังระหว่างทาง เรื่องเยอะเชียว เราจะไปกันเลยไหม หลานพร้อม ? " อาเดียวจับไหล่พรมแดง

"ครับ" พรมแดงพงกหัว เหยียบโกลน และจับอาน ตามอาเดียวขึ้นไป

.

อาเดียวควบม้าด้วยความเร็วสูงขึ้น ฟ้าคำรามไล่ตามหลังอาหลานใกล้เข้ามา อาเดียวควบม้าเร่งเข้าไปอีกเมื่อละอองฝนโปรยมา

.

"ยายได้ฝากอะไรมาไหม" อาเดียวหันมาถามพรมแดงเมื่อทั้งคู่พ้นเขตป่าทึบ

"มีครับ ยายบอกว่า ให้ใช้ยามจำเป็นเท่านั้น ว่าแต่มันคืออะไรเหรอครับอา"  พรมแดงทำเสียงจริงจัง

"เดี๋ยวถึงที่เรามาดูกัน ว่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้ยังไง" 

.

ฝนเริ่มทิ้งห่าง ทั้งคู่มุ่งหน้าขึ้นไปทางทิศตะวันออก พ้นภูเขาอีกลูกก็จะถึงที่หมาย อาเดียวรู้สึกว่า เข้ม ม้าคู่ใจเริ่มเหนื่อยจึงเตรียมหยุดพักตรงริมแม่น้ำด้านหน้า

.

"ทำไม ไม่ไปให้ถึงซะทีเดียวเลยครับ ค่อยพัก อีกนิดเดียวเองนะอา" พรมแดงสงสัย เพราะจากที่มองเขาลูกนี้ก็อยู่ไม่ไกลมาก

"เมื่อเดือนก่อน คืนพระจันทร์เต็มดวง คนของเราผ่านประตูนั่นเข้าไป ถูกจับตัวไป 3 คน ถึงวันนี้จะไม่เต็มดวง แต่เราก็อย่าเสี่ยงดีกว่า ของที่ยายเตรียมมา อาคิดว่ามันมีความจำเป็นจริง ๆ กับพวกเรา อาไม่อยากให้เราตกที่นั่งลำบาก ถ้าของถูกขโมยไป ดังนั้นทำทุกอย่างต้องชัวร์  " อาเดียวเคาะดินออกจากรองเท้า

.

"ปู้ววววว " เสียงก้องกังวาล

"คงเป็นนกฮูกป่าใช่ไหมครับอา" พรมแดงเขี่ยดินเล่นทบทวนแผนการณ์

"ซวยแล้วหลาน วิ่งเร็ว เราต้องไปแล้ว"

.

เข้มเร่งฝีเท้าแบบสุดกำลัง ลมพัดสวนมาบอกความเร็ว ต้นไม้ต้นแล้วต้นเล่าผ่านพรมแดงไป

.

"ปู้ววววว วู้วววววว" เสียงดังก้องป่าและใกล้อาหลานขึ้น..

.

"พรมแดง ถ้าเกิดอะไรขึ้น รักษาของที่ยายให้มาให้ดีที่สุด ซ่อนตัวในความเงียบ ดูแลตัวเองให้ดี อาเชื่อพรมแดงทำได้ เข้าใจไหม" อาเดียวควบเข้มให้เร่งฝีเท้า

"ครับอา" พรมแดงใจสั่น นึกถึงแผนการณ์ที่ทบทวนมาไว้ตั้งแต่ช่วงค่ำ

.

เข้มควบฝีเท้าสุดแรงก่อนจะสะดุดล้มโครม ! หน้าทิ่ม อาเดียวลอยพุ่งไปข้างหน้าหลายตลบ เสียงร้องโอ้ยดังลอยมาไกล พรมแดงกลิ้งไปอีกทาง เข้าพงหญ้า เข้มลุกขึ้นวิ่งมาหาพรมแดง  พรมแดงรีบลูกแล้วเกาะเข้ม พร้อมขึ้นขี่ มุ่งหน้าไปภูเขา เข้มเหมือนรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า เร่งฝีเท้าสุดแรง

.

"ทำตามแผน ทำตามแผน" อาเดียวตะโกนไล่หลังมาก่อนจะถูกจับกุม

.

"ปู้วววววว วู้วววววว"  เสียงยังไล่หลังพรมแดงมา

"เข้ม เข้ม เราจะทำยังไงดี  เราทำยังไงดี" พรมแดงรน ทำอะไรไม่ถูก

"ทำตามแผน" เข้มพูดออกมา ..

 

 ----------

 

ตอนถัดไป ด.ช. พรมแดง ตอนที่  2 : ทำตามแผน