หมอกแห่งรัตติกาล

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 7+-+-+-+แนะนำตัว เจ้าชาย+-+-+-+

          



          ฉันนั่งคุยกับหมอกอย่างสนุกสนาน เพราะว่าเราทั้งสองคนเข้ากันได้ดี แต่แล้วบรรยากาศที่เป็นสุขของฉันก็ต้องจบลงเมื่อประกาศของ รร. ดังขึ้น



ขอให้นักเรียนทุกคนมารวมตัวที่ห้องประชุมด้วย ผอ. มีเรื่องที่น่ายินดีกล่าวกับทุกคน   และนั่นก็เป็นเสียงของประชา

สัมพันธ์แสนสวยพี่ปลานั่นเอง     ฉันหันหน้าไปมอง หมอก เมื่อ พี่ปลาของฉัน ประกาศข่าวด่วน ของ รร. เสร็จ



“หมอกเราไปกันเถอะ”   ฉันชวน หมอก  ด้วยท่าทางตื่นๆ เพราะถ้ามีการประกาศแบบนี้แล้วจะมีการเช็คชื่อเข้าประชุม



“ครับ…แล้วทำไม ไนท์  ต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยครับกลัวอะไรหรอครับมีอะไรรึเปล่า”  เค้าถามด้วยความเป็นห่วง



“ป่าว…หรอกค่ะไม่มีไร”  ฉันไม่อยากจะบอกว่า กลัวโดนข้อหาไม่เข้าประชุม และที่สำคัญยัย กบ และ ยัยเอ้ คงกำลังรอฉันอยู่



“งั้น…เราไปกันเถอะครับเข้าช้าแล้วเดี๋ยวจะโดนดุ”  ฉันพยักหน้ารับคำตอบนั้น



         ฉันและหมอกรีบไปที่ห้องประชุม อย่างรวดเร็ว พอมาถึงก็ได้เห็นว่านักเรียนทั้งหมดได้เข้ามาประชุมและนั่งกัน ตามที่ประจำหมดแล้ว



“ +_+ !!! ไปไหนกันมา..ฮะ..ถึงได้เข้าประชุมช้า”  ผู้หญิงไวกลางคน ใส่แว่นหนาเตอะ พูดกับเราสองคนด้วยเสียงดุๆ



ฉันก้มหน้าไม่พูดอะไร  เพาะ อาจารย์ แกได้ ฉายา ว่า ตาพิฆาตจับโกหก



“เราเพิ่งมาจากห้องสมุดครับ”    และแล้วหมอกก็เป็นคนตอบคำถาม ของ ใยพิฆาตจอมโหดนั่น ซึ่งที่เค้าตอบก็เป็นความจริงทุกประการ    เมื่อ ใยพิฆาตจอมโหด  ได้ยินดังนั้นสายตาที่มองดุดุ ในตอนแรก ก็ ค่อยกลายเป็นยิ้ม ที่ซวย  เอ๋ย สวยมาก



“เอางั้นก็รีบเข้าไปนั่งที่”   เราสองคนไปด้วยกัน  พอถึงที่ฉันๆก็นั่ง  แต่ไม่ทันไรฉันก็เห็นว่า มี อาจารย์คนหนึ่งได้เรียก หมอก ไปพบฉันเองก็ไม่รู้ว่าเนื่องด้วยสาเหตุใด  รู้แต่ว่าตอนนี้ ฉันเป็นห่วงเขาเหลือเกิน (แหมเว่อ จังไปห่วงเขามากๆน่ะ แก เป็นไรกับเขายะ : ผู้แต่ง)



ไม่นานนัก ผอ. ก็ขึ้นที่เวที



“อ้าว สวัสดีนักเรียนทุกคน  ที่ ครูเรียกมาพบหันวันนี้ก็เพราะทาง รร. เราได้……..”  ผอ. พล่ามพูดอะไรน่าลำคาญฉันไม่สนใจหรอก สนใจแต่ว่า หมอกเขาจะโดนโทษอะไรไหม ถึงได้ถูกเรียกไปอย่างนั้น



แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



เสียง ปรบมือดังลั่นเนื่องจากอะไรไม่ทราบคงเป็นนักเรียนใหม่ล่ะมั้ง



“ว้าว…หล่อ โค-ตะ-ระ เลยหว่ะ สุดยอด”  ฉันต้องเงยหน้าขึ้นดูสถานการณ์บนเวทีเนื่อง จากเสียงของ ยัย นิด เพื่อน ร่วมห้อง ฉัน



ปรากฏว่า สิ่งที่ได้เห็นตรงหน้าก็คือ เขา หมอก นั่นเอง ที่ขึ้นไปยืนโชว์ ความหล่อมาดแมนด้านบน



“ หล่อจังเลยเนอะ  ไนท์ เธอว่าไหม”  ยัย นิด หันมาพูดด้วยความปลื้มปรีติ ในความหล่อของ เจ้าชายฉัน



“อือ…แต่ว่า ที่เขา ขึ้นไปบนนั้นเพราะอะไรหรอ  คงไม่ใช่…” ฉันยังพูดไม่จบยัยนิด ก็ให้คำตอบที่กระจ่างกับฉัน



“ใช่…เขา คนนี้ล่ะ ที่บินจาก U.S.A.มาเรียนต่อที่เมืองไทยเรา แถมยัง นับถือ ศาสนาพุทธ เต็มร้อยด้วยนะ”  



      ไม่น่าเชื่อเลยฉันคิดว่าหมอกเป็นคนไทยร้อยเปอร์เซ็น ซะอีก  ทั้งสีผิว และหน้าตาการ แต่งตัว ธรรมดา ก็เหมือนเด็กวัยรุนใน ก.ท.ม. ทั่วๆไป



“ every body ”  หมอกทักพวกเราทุกคนด้วย สำเนียง อังกฤษ เต็มร้อย ไม่มีผิดเพี้ยน



“ Hello my name’s   Sitakal”   หมอกพูดได้ไม่มีผิดเพี้ยน แหมก็เค้ามาจากนอกนี่นา



        ยัยกบและยัยเอ้แอบลุกจากที่นั่งแล้วมาหาฉัน



“นี่  เห็นไหม เจ้าชายแกน่ะ” ยัยเอ้พูดทำหน้าตื่นเต้นยิ่งกว่าฉันซะอีก



“เห็น  ซิ  ไม่คิดเลยว่าเค้าจะเป็นนักเรียนนอกที่ว่ากัน  แลเค้าไม่ถือตัวเหมือนคนอื่นๆ”  แน่ล่ะฉันพูดด้วยความปรีติ ที่แท้เค้าก็จะมาอยู่ใกล้ๆฉันนี่เอง



“ผม  ชื่อ  ศีตกาล ครับ เกิดที่ U.S.A พ่อผม เป็นฝรั่ง ส่วน แม่ผมเป็นไทยครับ” นั่นคือเสียงที่เค้าตอบ ความอยากรู้จากคนหลายๆคน ณ ที่นี้ โดยเฉพาะฉัน



               หมอกไม่กล่าวอะไรมากมาย  ผอ. เดินขึ้นเวทีมาพูดพล่ามอยู่ไม่นานก็ปล่อยพวกเราออกจาห้องประชุม







                             @_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@





ตอนนี้ไม่ว่างส่งเรื่องเท่าไร

เพราะต้องซ้อมละคร ไปเล่น ในวัน งานวิชาการที่ รร.

หวังว่าท่าวผู้อ่านคงไม่ว่ากันนะคะ