ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หมอกแห่งรัตติกาล

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter__1 วันเกิดของฉัน กับ ชายในฝันที่หายไป

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 48




             ฉันเป็นผู้หญิงอายุ17 ฉันชื่อ ไนท์ ที่แปลว่ากลางคือนั่นแหล่ะ ฉันหลงรักชายในฝันของตัวเองและฝันนั้นมันก็กำลังจะเป็นจริงเมื่อฉันได้พบกับเค้า เค้า แก่เดือนกว่าฉัน ก็คือ 17 เท่ากันแหล่ะ แต่เค้าเกิดก่อน^_^



    \"ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆไนท์แม่บอกให้ตื่นไง\" และนั่นก็คือเสียงเรียกของแม่ฉันเอง



    งัวเงียตื่นขึ้นนั่งกับเตียง \"ค่าๆ ตื่นแล้วค่ะๆ\"



    \"ไนท์ อาบนำแต่งตัวนะลูกแม่ทำกับข้าวเสร็จแล้วจะได้รีบไปแล้วไป รร.\"



    \"T_Tไป รร. ทำไมกันคะแม่ วันนี้มันวันเสาร์นะ\"



    แม่ทำหน้างงก่อนจะดูปฏิทินที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือของฉัน



    \"เอ้อ...^_^แฮะๆ จริงด้วย แม่ลืมไปลูก งั้นนอนต่อเถอะ\"



    แม่กำเดินออกไปแต่ฉันดึงมือแม่เอาไว้



    \"แม่คะ...งานหนักไปหรือเปล่า\"



    แม่ยิ้มแล้วตอบว่า \" ไม่หรอกลูก...แม่น่ะมีลูกคนเดียวนะต่อให้หนักแค่ไหนแม่ก็ไหว\"



    ฉันซึ้งมาก \" ไหวเพราะแม่รักหนูใช่ไหมคะ\"



    \"เปล่าหรอกลูก....ที่บริษัทเด็กหล่อๆเต็มเลย\" แม่พูดเสร็จก็ยิ้มหน้าบานแล้วเดินออกไป



    ไอ้ฉันก็นึกดีใจที่แม่รักฉันมากที่ไหนได้ คิดจะหรอกเด็กนี่เอง อ้อ..ลืมบอกไปค่ะว่า ฉันน่ะอยู่กับแม่ สองคน ส่วนพ่อ ฉันเองตั้งแต่จำความได้ ก็ไม่เคยเห็นเค้าแล้ว ใช่ค่ะ ฉันน่ะไม่มีพ่อ แม่นะแม่ เลี้ยงฉันมาได้ด้วยกำลังทรัพย์ฐานะทางบ้านฉันก็ไม่รวยแต่ก็ไม่จน แม่น่ะ ทำงานบริษัททัวร์ ก็เป็นเจ้าของบริษัทนั่นหล่ะ แม่บอกว่าที่ตั้งชื่อฉันว่า ไนท์ก็เพราะ ฉันเกิดตอนกลางคืน แต่บอกว่า คืนที่ฉันเกิดน่ะเป็นหน้าร้อน แต่ว่าหมอกลงเยอะมากในคืน แม่บอกว่าแปลก





    และที่สำคัญตั้งแต่ที่ฉันจำความได้ ในวันเกิดฉันของทุกปีหมอกจะลงหนักมากและทุกคืนตั้งแต่นั้นมาแนก็ฝันเห็นชายคนนึงเดินเข้ามาหาฉันในคืนที่มีหมอกลงจัด เค้าหล่อ สมาท ดูดีที่สุด (เว่อและใยบ้า) ตั้งแต่ตอนนั้นฉันก็ตกหลุมรักเค้ามาตลอดทุกคืนที่หลับฉันจะเห็นเค้าทุกคืน





    วันเกิด ไนท์



    วันนี้วันเกิดฉัน 17 มีนาคม



    เช้าวันนี้มีเพื่อนสองคนที่จะมา อ้าวนินทาปุ๊ป ยัยซี๊คนแรกก็เดินมาเชียว(ตายยากจริงๆ)



    \"ไนท์ นี่จ้ะของขวัญอ๊ะๆ อย่าเพิ่งแกะสิ\" ใยกบ เพื่อนสนิทที่สุดของฉันใยเนี่ย ฉันน่ะไว้ใจมากที่สุด



    ใยกบ น่ะ น่ารัก ก็เหมือนชื่อแหล่ะ อ๊ะๆ อย่าคิดว่า ใยนี่เป็นตุ่มนะคะที่ว่าเหมือนชื่อ ก็ คือ น่ารักเหมือน กบ เคโระ ไงคะ



    \"ใยไนท์!!!!!!!\" โอ้โห! ตะโกนดังๆอย่างเงี๊ย ไม่มีใครนอกจากใยเอ้ คู่ซี๊ใยกบนั่นแหล่ะค่ะสองคนเนี๊ยเรียนกับฉันมาตั้งแต่อนุบาลแล้วล่ะก็เลยสนิทกันดี



    \"ว่าไง ใยเพื่อนรัก กว่าจะมาได้ใยกบอ่ะ จะพองลมใส่เธอนะ\" หยอกล้อนิดส์หน่อย เพราะใยกบมันแห้งที่สุดในกลุ่ม



    แล้วเอ้ก็ช่วยต่อกลอนอีกคน \" ฮะ ใยเนี่ยนะจะพองลม โอ๋ยเอาลมที่ไหนมาพองแค่เดินก็เหมือนจะขาดสองท่อนอยู่แล้ว\"



    \"แหมรู้สึกว่าเธอสองคนจะรุมฉันคนเดียวเลยนะ ยัยไนท์ ยัยเอ้\"



    ฉันกับเอ้เลยตอบพร้อมกันผสานเสียงอันไพเราะ  หุ หุ หุ หุ(เว่อไปแล้ว) \"ก็ใช่อ่ะสิ\"



    พวกเราสามคนเลยหัวเราะขำขันกันอย่างสนุกสนาน ยัยสองคนนี้มาเร็วกว่าเพื่อนคนอื่นเพราะอาสามาช่วยจัดงานวันเกิด ที่จะจัดในตอนเย็นของวันนี้



    ตกเย็นของวันนั้น ในห้องครัว



    \"อ้าว! นี่จะ 6โมงเย็นแล้ว ยัยไนท์ เธอไปแต่งตัวก่อน ทางนี้ฉันจัดการเอง\"

    ยัยกบ และยัยเอ้ สองซี้ เสนอ ให้ฉันไปแต่งตัวก็เป็นเจ้าภาพงานวันเกิดนี่คะไม่สวยก็หมดราศี(แกมีราศีกับเค้าด้วยหรอ)



    \"เอ่อ...แต่ว่า ฉัน จะดีหรอ\" ด้วยความเป็นนางเอ๊กนางเอกจึงเรียนถามท่านคุณเพื่อนไป



    \"ดีสิ นี่ไนท์ แกเป็นเจ้าภาพงานนะยะ!  แล้วก็ไม่ใช่ว่าจะมีแต่เพื่อนๆของเราสักหน่อยโน่นดูโน่นสะก่อน\" ยัยเอ้ บอกให้ฉันดู



    และสิ่งที่เห็นก็คือ แขกของแม่ที่เชิญมาจากที่ต่างๆนาๆมากันแล้วทั้งที่ยังไม่ถึงเวลา นี่มันงานวันเกิดฉันหรืองานวันเกิดแม่กันแน่ เฮอ! เห็นแล้วเหนื่อยใจ มีแม่กะเค้าคนนึง ก็ออกจะ ขนาดเนี๊ย



    \"โอเค งั้นฉันไปก่อนก็ได้\" ด้วยความที่เห็นแก่หน้าแม่คนสวยฉันก็เลยตอบตกลงจะไปแต่งตัว



    ไม่นานนักฉันก็แต่งตัวเสร็จ



    ก๊อกๆๆๆๆๆ



    \"เสร็จหรือยัง ยัยไนท์ นี่มันจะสองทุ้มแล้วนะ\" ยัยกบเรียกฉัน ฉันเลยเดินออกไปเปิดประตู



    \"เสร็จแล้ว\" แต่ก็ต้องงงกับสายตาเพื่อนที่จ้องมองฉันแปลกๆ



    \"มีอะไร กบ ฉันตลกมากเลยหรอ ....ก็แม่นะสิซื้อชุดนี้มาแล้วบังคับให้ฉันใส่วันนี้\"



    ยัยเพื่อนซี้ส่ายหัวไปมาแล้วพูดต่อ \" ไอ้ตลกน่ะไม่…แต่…แต่ \"



    \"แต่..แต่อยู่ได้\" ฉันทวนคำพูดใยกบ



    \"แต่สวยมากเลย วันเนี๊ย แกน่ารักมากนะ\"



    \"จริงหงอ\"



    \"อืม\"พร้อมกับอาการยิ้มและจูงมือฉันลงบันไดไปพร้อมกัน



    ลงมาถึงข้างล่างเพื่อนแม่และเพื่อนของฉันเยอะแยะไปหมดแต่ที่ฉันไม่เข้าใจก็คือทำไมทุกคนถึงมองฉันเหมือนที่ยัยกบมอง



    \"ม....ม...มีอะไรหรอคะ ไนท์….เอ่อ ผิดอะไรรึเปล่า\" ฉันถามออกไปแบบงง



    ไม่นานนักก็มีเพื่อนชายที่เรียนด้วยกันตอบคำถามฉันให้กระจ่าง



    \"วันนี้ ไนท์สวยมากเลยนะ นิคเอง เห็นแล้วยังตกใจเลย แค่ไม่แต่งก็น่ารักอยู่แล้วยิ่งแต่งก็ยิ่งน่ารัก\"



    ค่ะ นิคเป็นเพื่อนอีกคนที่ฉันสนิท นายเนี่ยมันขี้หม้อ แต่กับฉันไม่หรอกค่ะ เพราะอะไรน่ะหรอ คงโดนฉันสวนเอาบ่อยๆด้วยกำปั้นเล็กของฉันจนเข็ดล่ะมั้ง



    \"จริงๆ นะ นิคไม่ได้ล้อเล่นนะ\"



    และฉันก็ต้องเชื่อเมื่อทุกคนพยักหน้าเป็นพยาน



    \"เอ่อ งั้นเราเริ่มงานได้แล้วค่ะ เราจัดกันข้างนอกที่สนามหญ้าหน้าบ้านของ ไนท์เองทูกคนเชิญตามสบายนะตะ \" แล้วฉันก็หยุดพูด

    ยัยเอ้ก็พูดแทรกขึ้นมา



    \"เราจะให้เจ้าภาพเป่าเค้กวันเกิดตอน 3ทุ่มของวันนี้นะคะ เพราะ เจ้าภาพเกิดในเวลานั้น\"



    ยัยเอ้พูดจบ ทุกคนก็เดินออกไปที่สนามหน้าบ้านที่จัดงาน







    แต่วันนี้แปลก ก็เพราะว่าวันเกิดฉันทุกปีหมอกจะลงหนักซึ่งยัยเพื่อนก็รู้ดีเช่นกัน คิดอะไรไปเรื่อย ก็ต้องตกใจเพราะเสียง อวยพรวันเกิดดังขึ้นทางด้านหลัง



    ฉันจึงหันไปก็มีแม่ที่น่ารักนี่แหล่ะ เดินมาพร้อมกับยัยพื่อนตัวแสบและช่วยกันเข็นเค้กที่สูงยังกับภูเขามาที่ฉัน



    \"เป่าสิลูกรัก แล้วอวยพรตามที่ลูกต้องการนะ\"แม่พูด



    ฉันไม่รีรอขออย่างที่ทุกๆปีเคยขอก็คือ การได้พบกับชายในฝันของฉัน แล้วก็เป่าเทียนครั้งเดียวดับจนหมด



    เสียงปรบมือดังไปทั่วอนาบริเวณนั้น ฉันเดินเข้าไปหาแม่



    \"แม่คะ ไนท์ว่าวันนี้มันแปลกนะคะ\"



    แม่ทำหน้างง \" แปลกยังไงลูก\"



    \"ก็วันนี้ไม่มีหมอกเลยนี่คะ\"



    แต่คำตอบที่ได้ยินกลับทำให้ฉันงงยิ่งกว่า \"ก็ลูกเกิดหน้าร้อนนี่ จะมีหมอกก็แปลกแล้วลูก\"



    \"...\"



    \"ไนท์ ไม่สบายรึปล่าว\"



    \"ไม่ค่ะ \"



    ฉันงงแต่ก็ไม่คิดอไรมากที่แม่พูดคงเพราะแม่กำลังสนุกกับงานในวันนี้จนลืมเรื่องแปลกๆของลูกตัวเอง



    เวลาล่วงเลยไปจนกระทั่งคนที่มางานก็ลากลับกันหมดเพราะดึกมากแล้ว



    ยัยกบกับยัยเอ้ก็ค้างที่บ้านฉัน เพราะได้นัดกันไว้ตั้งแต่แรก



    รุ่งเช้าของวันใหม่



    ฉันตื่นขึ้นและนั่งนึกเหมือนที่ทำทุกวันว่าฉันฝันถึงเค้าว่าไงบ้างแต่ทว่าฉันนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก



    \"นี่!!!มันเกิดอะไรกับฉันเนี่ย ทั้งเมื่อคืนและวันนี้\"



    ################################################



    พบปะกับคนเขียน



    ฝากเรื่อง หมอกแห่งรัตติกาลด้วยนะคะ แล้วก็ขอโทษทีทียาวไปหย่อยแต่คราวหน้ารับรองว่าสั้นกว่านี้ค่ะ รัตขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่านแต่ถ้ามีผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะค่ะ



    เน้นๆ ขอเม้นเยอะๆนะค้า^_^อยากรุว่าคนอ่านมีความคิดเห็นยังไงบ้าง คนที่เม้นมาขอให้สวยๆรวยนะคะคิดทองได้ทองคิดเงินได้เงินค่ะ  ฝากด้วยนะคะ













    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×