องศาเดียว SJ x SNSD

ข้อมูลเบื้องต้น

องศาเดียว SJ x SNSD

   

Siwon ♥ Yoona

ทำอะไรใจยังอึดอัด มองที่เธอเธอมองที่อื่นอย่างนั้น
เป็นคนหนึ่งที่ยังแอบๆ มองดูเธอและคอยแต่เก็บรอยยิ้ม
ห่างจากเธอแค่นี้ องศาเดียวจริงๆ ห่างแค่นี้ แค่เอี่ยวตามอง
แต่ฉันเองก็หมดทาง ที่จะทำให้เธอรับรู้ เพียงเศษตาของเธอ อยากให้เธอหันมอง
ส่งใจเรียกร้องให้ฟ้องถึงความในใจ แค่เศษตาก็พอ แค่ให้เธอสนใจ ให้รู้ไว้ว่าฉันไม่เคย อยู่ไกลจากสายตา

Music Playlist at MixPod.com

Ha.ha

เนื้อเรื่อง

   

องศาเดียว

         หอพักโซนยอชิแด

         “ยุนอา~ ทำอะไรอยู่ เดี๋ยวเราต้องไปที่ค่ายแล้วนะ”พี่สิก้าตะโกนบอกฉัน ฉันรีบเก็บรูปสุดหล่อคนที่ฉันอยากได้มาเป็นสามี - .- เข้ากระเป๋า

         “ค่ะ”ฉันพูด

         วันนี้ต้องเข้าไปซ้อมอีกแล้ว เป็นนักร้องนี่เหนื่อยจริงๆเลยน้า รู้อย่างนี้ไม่มาเป็นนักร้องดีกว่า -^-  ฉันเปลี่ยนตัวไปเป็นนักแสดงแทนได้ไหมเนี่ย

         “อ้าว เด็กๆเดี๋ยวไปขึ้นรถได้แล้วนะ”พี่ผู้จัดการบอก

         “ค่า~”พวกฉันตอบรับ

         ฉันเดินควงคู่กับน้องซอมักเน่ของวงโซนยอชิแดแฟนของมักเน่วงซุปเปอร์จูเนียร์ - .- ฉันเดินลงมาจากหอพัก แล้วขึ้นรถนั่งประจำที่ของ ข้างๆฉันเป็นน้องซอ ที่ซอตัวติดกับฉันขนาดนี้ก็เพราะว่าพี่คยูฮยอนสั่งมาน่ะสิ ว่าอย่าให้ซอไปเหลียวแลมองชายใดนอกจากพี่คยูฮยอนเป็นอันขาด

         “นี่ เด็กๆเดี๋ยวเราจะไปรับสมาชิกซุปเปอร์จูเนียร์อีกสามคนนะ”

         “พวกพี่ๆเขาไม่ได้กำลังซ้อมอยู่ที่ค่ายหรอคะ”แทยอนหัวหน้าวงของเราถาม

         “อยู่จ้ะ แต่บางคนก็ยังไม่ได้ไปที่ค่าย”พี่ผู้จัดการตอบ

         ไม่นานก็มาถึงหอพักของซุปเปอร์จูเนียร์ สามคมที่พี่ผู้จัดการบอกก็มี พี่คยูฮยอน พี่ดงแฮ และว่าที่สามีฉันเองพี่ซีวอน ><’ อย่าไปบอกใครนะว่าฉันแอบรักพี่ซีวอนอยู่น่ะ!

         “น้องเหม่ง ไปนั่งข้างหน้ากับพี่ซีวอนสิ มานั่งตรงนี้ทำไม”พี่คยูพูด ทำไมต้องเรียกกันว่าเหม่งด้วยเล่า แต่เมื่อกี้พี่คยูบอกให้ฉันไปนั่งข้างหน้ากับพี่ซีวอนใช่ไหมนะ

         “นี่ยุนอา มานั่งข้างๆพี่เร็ว ก่อนที่ไอ่คยูจะงับหัวเหม่งของเรา”พี่ซีวอนหันมาบอก ทำไมทุกคนต้องเรียกฉันว่าเหม่งด้วยเล่า หัวฉันไม่เหม่งสักนิดเลยน้า YY

         “ก็ได้ๆ”ฉันพูดเหมือนไม่ค่อยเต็มใจ แต่ฉันโครตจะเต็มใจเลยแหละ พี่ซีวอนจ๋า จุ๊บๆ <3

         ค่าย SM Ent.

         พวกฉันเดินไปที่ห้องซ้อม ในขณะที่สมาชิกซุปเปอร์จูเนียร์กำลังซ้อมอยู่ พวกฉันน่ะใช้ห้องซ้อมห้องเดียวกันกับรุ่นพี่เอสเจ วันไหนที่มาพร้อนกันเราก็ต้องมา...

         “เป่ายิงฉุบ....เย้! พวกเราได้ใช้ห้องซ้อมก่อน”พี่ลีทึกพูด พวกพี่เป็นพี่นะ ทำไมไม่ให้รุ่นน้องใช้ซ้อมก่อนเล่า

         “งั้นเราไปหาอะไรกินกันเถอะ”ซูยองชวน

         “แต่ก่อนออกจากหเราก็ทานมาแล้วนะคะพี่ กินมากเดี๋ยวก็อ้วนเหมือนพี่ฟานี่หรอกนะคะ อีกอย่างเราเป็นผู้หญิงไม่ควรทานเยอะนะคะ รู้ไหม แล้วพี่ๆก็ชอบทานแต่อาหารที่ไม่ค่อยมีประโยชน์ด้วย ถ้าพี่ทานอาหารที่มีประโยชน์ฉันจะไม่ว่าเลย แต่นี่...”

         “พอแล้ว ซอจูฮยอน พวกฉันหูชาหมดแล้ว”พี่สิก้าพูดเหมือนไม่อยากฟังแล้ว ไม่ใช่แค่พี่สิก้านะ พวกฉันทุกคนก็ไม่อยากฟัง ==

         พวกฉันนั่งเล่นไอแพดอยู่ริมๆห้อง ฉันเล่นไอแพดไปด้วยและก็มองหน้าพี่ซีวอนตอนซ้อมไปด้วย คนอะไรเท๊เท่ ใจจะละลายยย~

         “ซ้อมคนละ 3 รอบนะ”แทยอนพูด ยัยนี่ไม่ยอมเสียเปรียบอยู่แล้ว

         ฉันนั่งจ้องพี่ซีวอนระหว่างที่พี่เขาซ้อม ฉันแอบถ่ายรูปพี่เขาไว้ด้วยแหละ ฉันไม่อยากจะบอกว่าในกระเป๋าตังค์ กระเป๋าถือ ทุกๆกระเป๋าของฉันมีรูปฉันกับพี่ซีวอนเต็มไปหมดเลย

         “เหนื่อยว่ะ”พี่ซีวอนพูดแล้วถอดเสื้อออก อ๊ากก กล้าม กล้าม กล้ามปู -.,- คนนี้ยุนอาขอ

         “สิก้า อย่าดูนะ หลับตาไปเลย ห้ามดูๆ”พี่ดงแฮรีบพูดแล้ววิ่งมาปิดตาพี่สิก้า พี่ดงแฮเป็นเอามากนะเนี่ย ==

         “เราซ้อมกันเถอะ”แทยอนพูดแล้วลุกขึ้น

         ฉันซ้อมไปได้แค่ 2 รอบ ก็รู้สึกว่าฟิวส์จะขาดยังไงไม่รู้  พลังงานของฉันก็เริ่มจะหาย เอาตรงๆเลยว่าหิวค่ะ ณ จุดจุดนี้ ฉันอยากกินพี่ซีวอนมากกว่าอย่างอื่นแล้วล่ะ -.,- คิดไรเนี่ยฉัน ซ้อมสิซ้อมและแล้วฉันก็ซ้อมเสร็จครบสามรอบ

         “เหงื่อตกเชียว”พี่ซีวอนพูดแล้วโยนผ้าที่ตัวใช้เช็ดเหงื่อมาให้ฉัน -.,-

         “แหวะเหม็น”เมื่อกี้ที่พูดไป ฉันโกหกค่ะ มันหอมเกินห้ามใจเลย 55555

         “เหม็นแล้วทำไมต้องทำหน้าหื่น”

         “ยังไม่ได้ทำเลย มั่ว”ฉันสาบานได้เลยนะว่ายังไม่ได้ทำหน้าหื่น ฉันก็แค่ทำหน้าไม่ประสงค์ดีเท่านั้นเอ๊ง

         ที่หอพัก

         หลังจากที่พวกฉันซ้อมกันเกือบวันก็ได้กลับมาพักที่หอเหมือนเดิม ฉันเดินไปที่ห้องของตัวเองในห้องมีพี่ยูริหลับอยู่ ฉันหยิบไดอารี่สีชมพูรูปหัวใจขึ้นมาเขียนเรื่องของฉันกับพี่ซีวอน(?)ในวันนี้ ฉันสอดรูปของพี่ซีวอนเข้าไป

         “เอ๋ นี่รูปพี่ซีวอนนี่ อิมยุนอาอย่าบอกนะว่าเธอชอบพี่ซีวอนน่ะ”พี่ยูริที่เสนอหน้า(?)เข้ามาดูในขณะที่ฉันกำลังเพ้อพูดขึ้น

         “พี่ยูริ อย่าไปบอกใครเชียวนะ”ฉันรีบบอก

         “นี่เธอชอบพี่ซีวอนจริงๆใช่ไหมเนี่ย”พี่ยูริถาม

         “ก็ใช่น่ะสิ”ฉันยอมรับ

         “ฉันช่วยเอาไหม”

         “ไม่เอา!”ฉันรีบบอกปฏิเสธพี่ยูริแสบจะตาย ขืนมาช่วยฉันจีบพี่ซีวอนด้วยวิธีแปลกๆฉันก็แย่น่ะสิ =V=

         “ชิ!”พี่ยูริทำเป็นงอนแล้วพาตัวเองไปนอนบนเตียงพร้อมกับคลุมโปงสาบานได้เลยว่าเนี่ย 20+ แล้ว -.-

         เช้าวันรุ่งขึ้น

         อ่า~ ง่วงนอนจังเลย วันนี้ฉันมีงานไปถ่ายแบบแบรนด์เสื้อผ้า SPAO ฉันชอบถ่ายแบบแบรนด์เสื้อผ้านี้ที่สุดเพราะว่าฉันจะได้อยู่ใกล้พี่ซีวอน  หุหุ ฉันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบสัมภาระของฉัน รวมไปถึงไดอารี่กับรูปว่าที่สามีด้วย คิกคิก

         “พร้อมกันยัง ?”พี่แทยอนถามพวกเราพยักหน้าตอบรับเป็นการบอกว่าพร้อมแล้ว

         “งั้นลงไปรอพี่ผู้จัดการกัน”พี่แทยอนพูดและพวกเราก็ลงไปรอพี่ผู้จัดการ ไม่นานนักพี่ผู้จัดการก็มาถึง พวกเรามุ่งหน้าตรงไปที่สตูดิโอทันที สักพักเราก็มาถึงที่สตูดิโอ โดยที่รุ่นพี่ซุปเปอร์จูเนียร์มาถึงก่อนแล้ว ฉันชักจะสงสัยแล้วนะว่าทำไมรุ่นพี่มาถึงก่อนเราทุกครั้งเลย -.-?

         “มากันแล้ว เดี๋ยวไปแต่งหน้าทำผมกันก่อนนะจ๊ะ”

         “เซ็ตแรกซีวอนกับยุนอานะ เข้าฉาก”พี่ผู้กำกับสั่ง ฉันเดินเข้าไปที่ฉาก ฉันจะได้แตะเนื้อต้องตัวพี่ซีวอนอีกแล้ว หึหึ

         “ซีวอนโอบยุนอาหน่อย ดีๆ ยุนอาช่วยทำหน้าเหมือนรักซีวอนมากๆได้ไหม นั่นล่ะๆ ซีวอนกอดแน่นๆอีก”ตอนนี้ฉันกับพี่ซีวอนอยู่ในท่าที่พี่วีวอนกอดเอวฉัน ฉันเอามือไปวางไว้บนไหล่ของพี่ซีวอน เราเหมือนคู่ที่แสนจะรักกันเลยล่ะ

         “ดีมาก”พี่ผู้กำกับพูด พี่ซีวอนรีบปล่อยฉันทันที YY รังเกียจฉันรึไงนะ ?

         ไม่นานนักเราก็ถ่ายแบบเสร็จ ฉันได้แตะต้องพี่ซีวอนเกือบทุกส่วนแน่ะ ได้จับกล้ามพี่เขาด้วย ><’ แต่ทำไมพี่ซีวอนถึงไม่ค่อยมองหน้าฉันเลยนะ ไม่มองแม้แต่เศษตาเลยด้วยซ้ำ เฮ้อ~ หรือว่าพี่เขาจะไม่ชอบฉันนะ

         “นี่ ฉันอยากไปเที่ยวอ่ะ”พี่สิก้าพูด

         “งั้นก็ไปกันสิ”พี่ดงแฮ

         “พี่ไม่มีงานรึไง”

         “ไม่มี ว่าแต่สิก้าล่ะ”

         “ไม่มีอ่ะ”

         “งั้นไปเที่ยวกัน พี่เอาอุปกรณ์ปลอมตัวมาด้วย”พี่ดงแฮพูด

         “งั้นฉันไปเที่ยวกับซอนะ”พี่คยูพูด อิจฉาคนมีแฟนจังเลย YY

         และแล้วทุกคนก็ไปเที่ยวกันพี่ซองมินไปกับพี่ซันนี่ พี่แทไปกับพี่ฟานี่ พี่ซูยองไปกับพี่ฮโย ถ้าฉันกลับไปที่หอฉันก็คงเหงาอยู่ดี ฉันว่าฉันไปหาไรทำดีกว่า

         “จะไปไหนน่ะ ยุนอา”พี่ซีวอนถามฉัน

         “หาไรทำ YY”

         “ไปเที่ยวกันไหม”ช่วยตอบทีเมื่อกี้ฉันไม่ได้ฝันไป พี๋ซีวอนชวนฉันไปเที่ยวด้วยแหละ *0*

         “เลี้ยงไหม?”ฉันถาม ณ จุดจุดนี้เลี้ยงไม่เลี้ยงก็ไป

         “เลี้ยงสิ ไปเที่ยวสวนสนุกกันนะ”พี่ซีวอนพูดแล้วจูงมือฉันไปที่รถ เขินจังเลย ><

         ไม่นานฉันกับว่าที่สามีก็มาถึงที่สวนสนุก พี่ซีวอนยื่นอุปกรณ์การปลอมตัวมาให้ฉันใส่ พี่ๆเขาเอาติดรถไว้รึไงนะ รู้สึกว่าจะพกกันทุกคนเลย ==

         “ไม่ใส่ได้ไหม ?”ฉันถาม      

         “ทำไมอ่ะ อยากให้คนจำได้รึไง”

         “เปล๊า~ แต่พี่เอา เอ่อ...กุงเกงลิงมาให้ฉันทำไม”กุงเกงลิงสีแดงด้วยแหละ -..-

         “เฮ้ย เอามา”พี่ซีวอนรีบคว้าไปทันที เพิ่งอายเรอะ!

         “เสร็จยัง”พี่ซีวอนถาม

         “เสร็จแล้วๆ”

         เราสองคนเดินเข้ามาสวนสนุก พี่ซีวอนอาสาเลี้ยงฉันโดยการออกเงินค่าบัตรของฉันให้ เป็นไงแหละว่าที่สามีอิมยุนอานิสัยดีใช่ไหมล๊า~

         “เล่นอะไรก่อนดี”พี่ซีวอนถาม

         “รถไฟเหาะ!”ขอบอกว่าโปรดปรานมาก เล่นทีไรอ้วกทุกที

         “โอเค งั้นไปเล่นกัน”เอาจริงหรอ =0=

         “อือ”ไม่หน้าพูดออกไปเลย เวรของกำแล้วแหละ!

         ตอนนี้ฉันมานั่งที่ขบวนรถไฟเหาะแล้ว รู้สึกเสียวๆยังไงก็ไม่รู้  -0- ฉันหันไปมองหน้าพี่ซีวอน หน้าพี่ซีวอนดูไม่เครียดเลยนะ TT’ และเมื่อขบวนรถไฟเหาะเริ่มออกตัว ฉันก็ทำไรไม่ได้นอกจาก..

         “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”ฉันกรี๊ดออกมาเสียงดัง พ่อแก้วแม่แก้วช่วยหนูอิมคนนี้ด้วย YY แล้วอะไรมาจับมือฉันเนี่ย โอ้ยย จะเป็นลมคารถไฟเหาะอยู่แล้วนะ หลังจากเล่นรถไปนรกเสร็จฉันก็...

         “อ้วกก”ฉันหยิบน้ำมาบ้วนปาก และหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดปาก

         “นึกว่าจะเก่ง”พี่ซีวอนพูด ไม่ต้องมายิ้มเลย

         “ใครจะนั่งเป็นคนไม่มีความรู้สึกเหมือนพี่ล่ะ”ฉันมองค้อน

         “ก็มันไม่น่ากลัวนี่”เออ ไอ่เก่ง YoY

         “ไปเล่นอย่างอื่นกันต่อดีกว่า”ฉันชวน สวนสนุกฉันเล่นได้หมดทุกอย่างแหละ ยกเว้นไอ่รถไฟนรกนี่ =0=

         “โอเคๆ”

         4 โมงเย็น

         “พี่ซีวอนกลับกันเถอะ เย็นแล้ว”ฉันบอก ฉันกับพี่ซีวอนอยู่ที่นี่ตั้งแต่บ่ายโมงและนี่ก็สี่โมงเย็นแล้ว

         “อื้ม”พี่ซีวอนตอบรับ เราเดินไปที่รถและถอดชุดออกเป็นอิม ยุนอา ณ โซนยอชิแดเหมือนเดิม สวยเหมือนเดิมน่ะ

         “ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ”เสียงโทรศัพท์ของฉันนี่น่า ฉันเอี้ยวตัวไปข้างหลังกระเป๋าฉันอยู่ข้างหลังน่ะ พี่ซีวอนก็เอี้ยวตัวมาพอดี เราสองคนจ้องตากัน และฉันเองที่เป็นคนหลบตาก่อน ฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มา พี่แทยอนโทรมานี่เอง

         “ฮัลโหล....ค่ะ.....กำลังจะกลับแล้วค่ะ....แค่นี้นะคะ”ฉันพูดพร้อมกับตัดสายไป

         “แทยอนโทรมาหรอ”แสนรู้เนอะ -.-

         “อือ กรุณาพาฉันไปส่งที่หอเร็วๆด้วยหล่ะ พี่ๆฉันเป็นห่วง”ฉันบอก

         ไม่นานนักพี่ซีวอนก็มาส่งฉันที่หอ

         “ขอบคุณ ไปแล้วบาย”ฉันพูด ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนห้อง แต่เหมือนฉันลืมอะไรก็ไม่รู้ คงไม่ลืมอะไรหรอกน่า เอ๊ะ หรือว่าฉันลืมใจไว้ที่พี่ซีวอนกันแน่นะ น้ำเน่าแล้วฉัน - -!

         ฉันตื่นแต่เช้าออกมาออกกำลังกาย แต่ตอนนี้ฉันกำลังหาโทรศัพท์อยู่น่ะ อยู่ไหนนะ ฉันจำว่าไว้ในกระเป๋านะ กระเป๋า..ตายแล้วฉันดันลืมไว้ในรถของพี่ซีวอนซะด้วยสิ ตายแล้ว ยุนอา ถ้าพี่ซีวอนอ่านไดอารี่ขึ้นมาอะไรจะเกิดขึ้นว่ะเนี่ย ตั้งสติดีๆแล้วออกไปวิ่งเล่นก่อนดีกว่า

         ฉันวิ่งมาเรื่อยๆไม่ต้องถามนะว่าทำไมไม่มีใครจำฉันได้ เพราะฉันใส่ผ้าปิดปากสวมฮู้ด ก้มหน้าวิ่งแค่เนี้ยก็ไม่มีใครจำฉันได้แล้ว ^^’

         โอ๊ะ! ฉันวิ่งไปชนใครเข้าเนี่ย

         “พี่ซีวอน”ฉันเรียนกชื่อพี่เขา พี่ซีวอนออกมาออกกำลังกายเหมือนกันหรอเนี่ย ใจตรงกันเลยฉันกับพี่ซีวอนน่าจะไปเป็นสามีภรรยากันนะเนี่ย - .-

         “ยุนอาเองหรอ ไปวิ่งด้วยกันไหม”พี่ซีวอนชวนฉันมีหรือที่ฉันจะปฏิเสธ ฉันกับพี่ซีวอนวิ่งไปด้วยกัน คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้บ้างเหมือนแฟนกันเลย คิกคิก

         ฟู่บบ (โปรดเข้าใจว่าคือเสียงลม)

         ฮู้ดที่ฉันสวมอยู่ของฉันหล่นลงมา ของพี่ซีวอนก็หล่นมาเช่นกัน

         “นั่นซีวอนกับยุนอานี่น่า ตามไปเร็ว”ชิบหายแล้วไงล่ะ

         “ยุนอา วิ่ง!”พี่ซีวอนบอกและเอื้อมมือมาจับมือฉัน ฉันแอบยิ้มเล็กน้อย ฉันกับพี่ซีวอนวิ่งมาหนีมาใกล้มาก ขอย้ำว่ามากก ตอนนี้ฉันเหนื่อยไปหมดแล้ว พี่ซีวอนลากฉันเข้าไปในซอกเล็กเพื่อหลบ

         “เหนื่อย”พี่ซีวอนยกมือมาปาดเหงื่อให้ฉัน พี่เขาจะทำอะไรเนี่ย -/////-

         “เหนื่อยจนหน้าแดง หรือว่าเขินจนหน้าแดง”พี่ซีวอนถาม

         “.....”

         “หึหึ รู้ใช่ไหมว่าเมื่อวานลืมอะไรไว้”ฉันพยักหน้ารับ “มีอะไรจะบอกไหม”ฉันจะบอกพี่ซีวอนไปดีไหมนะ แต่ว่าฉันก็แอบกลัวเหมือนกันนะ กลัวว่าถ้าฉันบอกพี่ซีวอนไปแล้ว พี่ซีวอนเขาจะออกห่างจากฉันน่ะ เอาไงดีนะ? ฉันว่าฉันควรจะบอก..

         “พี่ซีวอน ฉันรักพี่นะ”ฉันหลับตาพูดออกไป

         “หื้ม รักแบบไหนล่ะ”เอ๋

         “ฟะ....แฟน พี่ซีวอนชอบฉันบ้างไหม”ฉันถาม ถึงคำตอบว่าไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร เด็กกะโปโลอย่างฉันใครเขาจะมาชอบล่ะ

         “ไม่ชอบ”

         “......”เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้ว

         พี่ซีวอนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหูซ้ายของฉันก่อนจะพูดว่า...

         “พี่ไม่ชอบ แต่พี่น่ะรักเลย จุ๊บ”พูดจบพี่ซีวอนก็หอมแก้มฉันทันที ^////////^

         “เฮ้ พี่ทำอะไรน่ะ”ฉันแกล้งทำเป็นโวยวาย

         “หอมแก้มไง หรือว่าอยากให้ทำมากกว่านี้”พี่ซีวอนพูดอย่างเจ้าเล่ห์

         “บะ..บ้า ฉันจะกลับหอแล้ว”ฉันพูด

         “หึหึ ใส่ฮู้ดด้วยสิ ระวังมีคนจำได้นะ เดี๋ยววันนี้จะเอากระเป๋าไปคืนให้นะ ที่รัก”พี่ซีวอนบ้าที่สุดเลย

         ค่าย SM Ent.

         หลังจากที่ฉันไปออกกำลังกายมา พอฉันกลับมาที่หอก็ต้องรีบอาบน้ำทันทีเพราะว่าพี่แทยอนบอกว่าอยากไปถึงห้องซ้อมก่อนรุ่นพี่เอสเจน่ะ ฉันเลยต้องรีบไปด้วยเลยฉันเดินมาเข้าห้องน้ำระหว่างนั้น ฉันก็สวนกับพี่ซีวอน เมื่อเช้าฉันยังเขินไม่หายเลยนะ

         “อ่ะ กระเป๋า ไดอารี่หน้าสุดท้ายอ่านด้วยนะ”พี่ซีวอนพูดแค่นั้นก่อนจะเดินออกไป ฉันรีบหยิบไดอารี่ขึ้นมาก่อนที่จะเปิดไปหน้าสุดท้าย พี่ซีวอนเขียนไว้ว่า....

       เหมือนเราจะความคิดตรงกันนะ ยุนอา พี่ก็รักเธอเช่นกัน พี่แอบรักเธอตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กฝึกเลย รู้ไหม แต่พี่ไม่กล้าบอกความรู้สึกของพี่ให้เธอรู้หรอกนะ เพราะพี่กลัวว่าเราจะโกรธพี่น่ะสิ พี่มันบ๊องใช่ไหมล่ะ คิกคิก รักนะ MY Wife ให้พี่เป็นสามีเราด้วยล่ะ

       Your Husband

The end