คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Youre my soulmate เพียงแค่คนสองคนที่รักกัน
You’re my soulmate เพียงแค่คนสองคนที่รักกัน
X
ตอนที่ 1
เขาว่ากันว่าคนที่เป็นเนื้อคู่กันมักจะชอบทะเลาะกันบ่อยครั้ง
เขาว่ากันว่าคนที่เป็นเป็นเนื้อคู่กันมักจะมีอะไรบางอย่างที่คล้ายกัน
เขาว่ากันว่าคนที่เป็นเนื้อคู่มักจะมีนิสัยคล้ายกัน หรือไม่ก็ต่างกันอย่างสิ้นเชิง
คุณว่าจริงไหมล่ะ
ณ คอนโดสุดหรู
“นี่ยัยเจส แกเชื่อเรื่องเนื้อคู่ไหม”ยุนอาถามเพื่อนรักของเธอ
“ไร้สาระน่า ถ้าเรามีเนื้อคู่จริงๆทำไมไม่ออกมาให้เห็นตั้งแต่เกิดล่ะ”เจสสิก้าตอบอย่างหน่ายๆ เพราะเธอเบื่อเหลือเกินก็เพราะว่ายุนอาเพื่อนของเธอเชื่อเรื่องเนื้อคู่ซะจริงๆ แถมยังชอบพูดเป่าหูให้เธอฟังทุกวันอีกด้วย
“เฮ้อ แกน่ะไม่มีความเชื่อเรื่องนี้เอาซะเลย มิน่าแกถึงไม่เจอเนื้อคู่กับเขาซะที”ยุนอาบ่นออกมา เจสสิก้าน่ะไม่ค่อยเชื่อเรื่องเนื้อคงเนื้อคู่สักเท่าไหร่แต่ยุนอาน่ะสิเชื่อเรื่องนี้แทบขาดใจแล้ว
“ทำอย่างกับแกเจอเนื้อคู่แล้วละ”เจสสิก้าพูดพลางหยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบเล็กน้อย
“ไม่แน่นา ฉันอาจจะเจอแล้วก็ได้แต่ยังไม่รู้เท่านั้นเองว่าเขาคนนั้นเป็นใคร”ยุนอาพูดอย่างเข้าข้างตัวเอง
“เข้าข้างตัวเองตลอดเลยนะแก”เจสสิก้าส่ายหัวอย่างเอือมระอา
“แต่ในหนังสือเนื้อคู่มีอยู่จริงเขาบอกไว้ว่า ฉันจะเจอเนื้อคู่นะแล้วเนื้อคู่ของฉันจะชื่อขึ้นต้นด้วยตัว s ล่ะ”ยุนอาพูดพลางทำท่านึกคิดว่า ผู้ชายคนไหนที่เธอรู้จัก ชื่อขึ้นต้นด้วยตัวเอสบ้าง “เอ แต่คนที่ฉันรู้จักก็ไม่มีมีใครที่ชื่อขึ้นต้นด้วยตัวเอสเลยสักคน”
“เห็นไหม ฉันบอกแล้ว”
“แต่อาจจะเป็นคนที่ฉันไม่รู้จัก แล้วก็มีเหตุการณ์ทำให้ฉันได้เจอกับเขาคนนั้นก็ได้นะ”ยุนอาพูดอย่างเพ้อฝัน จนลืมไปว่านี่ชีวิตจริงๆนะ ไม่ใช่นิยายเลิฟซีรี่ส์ของแจ่มใส “ฉันว่า ฉันดูให้แกด้วยดีกว่านะ เผื่อแกจะได้เจอเนื้อคู่กับเขาบ้าง”ยุนอาพูดแล้วเปิดหนังสือขึ้นมาดูอีกครั้งหนึ่ง
“แกไม่ต้องมาดูให้ฉันหรอกย่ะ ฉันไม่อยากรู้หรอกว่าเนื้อคู่ของฉันเป็นใคร”เจสสิก้าพูด แต่ความจริงแล้วเธอก็พูดไปอย่างนั้นแหละ เธอก็อยากจะเจอเนื้อคู่กับเขาบ้าง เธอไม่อยากขึ้นคานหรอกนะ
“นี่ๆ ในหนังสือบอกว่า แกจะมีเนื้อคู่ที่ชื่อขึ้นต้นด้วยตัว D ล่ะแก”ยุนอาพูดให้เพื่อนรักฟัง “แต่ใครจะเป็นผู้โชคร้ายคนนั้นนา”ยุนอาพูดแซวเจสสิก้า
“เป็นแฟนกับฉันไม่ดีตรงไหนย่ะ”เจสสิก้าพูดอย่างหมั่นไส้เพื่อนเล็กน้อย
“มันก็ดีอยู่หรอกนะ แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าแกหัดโรแมนติกกับเขาซะบ้าง”ยุนอาพูดเสร็จแล้วเดินละบัดก้นออกไป
วันรุ่งขึ้น
“อ่า วันนี้มีเรียนไหมยุนอา”เจสสิก้าที่เพิ่งตื่นจากการนอนพูดถามยุนอาที่กำลังจะลุกไปอาบน้ำ
“ไม่มีจ่ะ ฉันว่าจะไปช็อปปิ้งซะหน่อย แกจะไปด้วยกันไหมล่ะ”ยุนอาถาม
“ไปก็ดีเหมือนกัน ฉันยิ่งไม่มีอะไรทำอยู่ด้วย งั้นแกอาบนแสร็จแล้วปลุกฉันด้วยนะ ฉันขอนอนต่ออีกนิด”เจสสิก้าพูดจบก็หัวถึงหมอนทันที ยุนอาได้แต่ส่ายหน้าช้าๆ เพราะเจสสิก้าเป็นคนขี้เซาจริงๆ
“เจสสิก้า ตื่นได้แล้วค่ะ”ยุนอาปลุกเจสสิก้าให้ตื่นขึ้นมา เนื่องจากเธอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว
“อ่า อาบเสร็จแล้วหรอ ฉันเพิ่งนอนได้นิดเดียวเองนะ”เจสสิก้าบ่นพลางขยี้ตาเบาๆ
“นิดเดียวอะไรจ๊ะ ฉันอาบน้ำไปชั่วโมงหนึ่ง แต่งตัวอีกสิบห้านาทีแกยังจะบอกว่านิดเดียวอีกหรอ”
“ฉันผิดอีกรึไง ไปอาบน้ำดีกว่า”เจสสิก้าพูดพร้อมลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที
“งั้นฉันไปรอที่ห้องนั่งเล่นก็แล้วกันนะ”ยุนอาพูดแล้วเดินออกไปจากห้องนอน
นานๆทีล่ะนะ ที่จะได้ออกไปเที่ยวอย่างนี้ เพราะปกติเธอกับเจสสิก้าไม่ค่อยได้ไปไหนหรอก เอาแต่เรียน และ เรียน บางวันก็ต้องไปทำงานพิเศษด้วย นี่แหละนะชีวิตเด็กนักศึกษา
“มาแล้วจ้า”เจสสิก้าเดินออกมาจากห้องนอน
“เดี๋ยวค่อยไปได้ไหมล่ะ ฉันดูรายการเกี่ยวกับเนื้อคู่อยู่อ่ะ”ยุนอาพูดโดยไม่หันหน้ามามองเจสสิก้าสักนิด
“แกนี่นา”เจสสิก้าพูดพลางทิ้งตัวเองนั่งที่โซฟาข้างๆยุนอา
“โธ่ แกน่าจะชินกับฉันได้แล้วนะ”ยุนอาพูด แต่ก็ไม่ละหน้าสายตาออกจากหน้าจอเลย
“ฉันชินจนฉันเบื่อไปแล้วล่ะ”เจสสิก้าพูด พลางเอนตัวพิงกับโซฟา
ณ ห้างสรรพสินค้า
“แกว่าชุดนี้เหมาะกับฉันไหม”ยุนอาถามเจสสิก้า
“ก็ดีนะ แล้วฉันล่ะชุดนี้เหมาะกับฉันไหม”เจสสิก้าถามยุนอา ตามประสาผู้หญิงแท้ๆเนี่ยแหละ ที่เวลามาช็อปปิ้งก็ต้องมีถามกันเองบ้างเป็นธรรมดา
“เออ แกฉันว่าเราซื้อมาเยอะแล้วนะ แล้วฉันก็หิวแล้วด้วย ฉันว่าเราไปหาอะไรกินกันเถอะ”ยุนอาพูดเสนอความคิด เจสสิก้าพยักหน้ารับ แล้วนำชุดที่เอามาลองเก็บไว้ที่เดิม
ทั้งคู่เดินออกมาจากร้านเสื้อผ้า แล้วพาตัวเองไปดูตามร้านอาหารต่างๆ ตอนนี้เวลาประมาณเที่ยวกว่าๆแล้ว คนก็เยอะเป็นธรรมดา แถมวันนี้ยังเป็นวันเสาร์อีกต่างหาก
“ยุนอา ร้านนั้นมีที่ว่างอยู่ที่หนึ่งพอดีเลย เข้าไปกันเถอะ”เจสสิก้าพูดพลางลากยุนอาเข้าไปในร้านอาหารร้านหนึ่ง
พอเข้ามาในร้านอาหารเจสสิก้าก็ใช้สายตาที่ดีแสนดีของเธอมองไปยังโต๊ะที่ว่าง แล้วลากยุนอาไปที่โต๊ะนั้น แต่มันก็คงเหมือนนิยายทั่วไปเพราะว่า มีคนมาตรงเข้ามาที่โต๊ะนี้เหมือนกัน แต่เจสสิก้าไวกว่าจริงได้นั่งก่อน
“นี่เธอ ฉันมาก่อนนะ”ชายคนหนึ่งพูดขึ้น
“แล้วไงย่ะ นายมาก่อนแต่ฉันเร็วกว่าเลยได้นั่งก่อน”เจสสิก้าพูดพลางเชิ่ดหน้าขึ้น
“ไม่เอาน่าเจส โต๊ะเราก็มีสี่ที่นั่งให้เขานั่งด้วยก็ได้นี่”ยุนอาพูด
“ถ้าไม่รังเกียจให้พวกเรานั่งด้วยคนนะครับ”ผู้ชายอีกคนพูดขึ้น
“ก็ไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ แต่ว่าคุณแม่สอนไว้ว่าอย่าไปรู้จักกับคนหน้าแปลก”เจสสิก้าพูดแล้วเน้นไปที่ผู้ชายคนนั้น
“นี่ ยัยหัวทองเธอว่าใครหน้าแปลก”ชายคนนั้นพูดขึ้นด้วยความโมโหนิดหน่อย (รึเปล่า)
“ทงเฮ ไม่เอาน่า”เพื่อนอีกคนห้ามทงเฮเอาไว้
“ได้ไงว่ะไอ้ซีวอน แกก็เห็นว่าเรามาก่อน”ทงเฮยังพูดต่อไม่ยอมหยุดง่ายๆ
“งั้นคุณมานั่งกับเราก็ได้นะค่ะ”ยุนอาพูดเหมือนเป็นการตัดบท เพราะเธอไม่อยากให้มาทะเลาะกันที่ร้านอาหาร มันน่าอายนะรู้ไหม
“ขอบคุณครับ”ทงเฮพูดแล้วนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับเจสสิก้า
เจสสิก้าเบ้ปากเล็กน้อยแต่ก็ยอมให้นั่งแต่โดยดี ไม่ใช่ว่ายอมอะไรหรอกนะ แต่ไม่อยากมีเรื่องกลางร้านอาหารแถมด้วยความหิว จริงไม่อยากจะเถียงต่อ
“คุณชื่ออะไรหรอครับ ผม ชเว ซีวอน ครับ”ซีวอนถามยุนอา
“ฉันอิม ยุนอา ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ”ยุนอาพูดพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้ แต่ในใจก็แอบคิดไปแล้วว่าซีวอนชื่อภาษาอังกฤษจะขึ้นต้นด้วยตัวเอสไหมนะ ถ้าใช่ล่ะก็คนนี้เนื้อคู่อิมยุนอาเลยล่ะค่ะ
“คุณยุนอานี่มนุษย์สัมพันธ์ดีจังเลยนะครับ ไม่เหมือนใครบางคนแถวๆนี้ ผมลืมแนะนำตัวไป ผม ลี ทงเฮ ครับ”ทงเฮพูดแนะนำตัวเองและก็ไม่วายจะแขวะเจสสิก้าไปด้วย
“ฉันว่าเราสั่งอาหารกันดีกว่า”เจสสิก้าพูดพร้อมกับเรียกเด็กมาสั่งรายการอาหาร
พอทุกคนสั่งอาหารเสร็จก็เริ่มคุยกัน ยกเว้นเจสสิก้าคนเดียวเท่านั้นแหละ
“นี่ยัยหัวทองไม่คิดจะแนะนำตัวเองให้คนอื่นรู้จักหน่อยเลยรึไง” ทงเฮพูดแขวะเจสสิก้าอีกครั้ง ก็เจ้าหล่อนนะไม่ยอมพูดจากับใครเลยเอาแต่นั่งกินอย่างเดียว จนเขาอยากจะถามไปเลยจริงๆว่า อดอยากมาจากไหน
“ฉันชื่อเจสสิก้า จอง หรืออีกอย่าง จอง ซูยอน”เจสสิก้าพูด
ส่วนอีกคู่หนึ่งก็คุยกันเข้าคอได้ดีทีเดียว หมายถึง ยุนอากับซีวอนน่ะ คุยกันอย่างกับเป็นแฟนกันเลยทีเดียว นี่เพิ่งเจอกันวันแรกนะเนี่ย ถ้าเจอครั้งต่อไปไม่เป็นแฟนกันเลยรึไงก็ไม่รู้
พอทานอาหารเสร็จซีวอนก็อาสาไปส่งเจสสิก้ากับยุนอาถึงคอนโด ถึงแม้เจสสิก้าจะไม่อยากไปด้วยก็ตาม เพราะว่าทงเฮเอาแต่แขวะเธอตลอดเลย
-------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น