รักแท้ที่... ต่างโลก

"ฮือๆ...​อึก..ฮือๆ"  ชายหนุ่มสะอื้น​ไห้เหตุที่ร้องไห้จะมีอะไรอีกละ

'ขอโทษนะเราไม่ได้ชอบนายอ่ะ..'​  โดนปฏิเสธ​รัก.. โถ่ชีวิตลูกผู้ชาย​อย่างผม.. 

"โอ๋ๆ..​มึงอย่าร้องเลยนะเว้ย.. แค่ผู้หญิง​ปฏิเสธ​เอง" 

หญิงสาวเพื่อนสนิทของชายหนุ่ม​กล่าว

"มึงว่ากูไม่ดีตรงใหนว่ะ.. "  ชายหนุ่มร่างเล็กกล่าว

".. มึงเหมาะกับมี.. ผัวไม่ใช่มีเมีย"  เพื่อนสาวตอบพร้อมกับตบหลังเพื่อนเบาๆ

"ฮึกๆ​ ขนาดผู้​หญิง​ยัง​ไม่​เอากูเลย... นับประสา​อะไร​กับ​ผู้​ชายว่ะ"  ชายหนุ่มกล่าวตัดพ้อ

"โอ๋ๆ​ เดียวกูช่วยมึงหาผัวเอง.. มึงอย่าร้องดิว่ะ"

เพื่อนสาวพูดทีเล่นทีจริง

"เนื้อคู่กูอยู่​ที่ไหน!!! "  ชายหนุ่มตะโกนออกมาอย่างตัดพ้อ

30นาทีผ่านไป...

"จ๊อก!!..เราไปหาอะไรกินกันเถอะ"

"จ๊อก!!..มึงกูหิวแล้วอ่ะ"  สองเพื่อนซี้พูดพร้อมกัน

"เชิญ​คุณ​ชายคิมม่อน​เพคะ" เพื่อนสาวกล่าวแซว

".. มึงก็มาสิ.. คนรับใช้"  ชายหนุ่มเล่นตามน้ำกับเพื่อนสาว

" สัส!! "  เพื่อนสาวสบถคำหยาบพร้อมกับส่งสายตาพิคาดไปให้ชายหนุ่ม

พรึบ!! 

" อ่ะ!! " 

" เชี้ยย! "  ผมกับเพื่อนสาวอุทานพร่อมกัน

".. นี้เราอยู่ที่ไหนกันว่ะ! ไอ้อ้อ!! "  ผมถามเพื่อนสนิทของผม​ มันชื่อเต็มว่า'ต้นอ้อ'​ครับ​ แต่ผมเรียกมันว่า'อ้อ'​เพราะขี้เกียจ​เรียกชื่อเต็มเจ็บคอครับ

"กูจะรู้ไอ้สัส! 'คิม'.."​  คิม​ชื่อผมเองครับชื่อเต็มชื่อว่า'คิมม่อน'​ ผมมีเพื่อนแค่มันนั้นเหละครับ​ ก็อย่างที่ว่า'เพื่อนกินหาง่าย​ เพื่อนตายหายาก'​

มันเคยดูแลผมตอนที่ผมป่วยใกล้ตาย​ ผมว่าผมผมรักมันมากนะ​ในถานะเพื่อนคนนึงน่ะ​

ผมไม่คิดเกินเลยกับมันหรอกเพราะมันน่ะ'ชอบผู้หญิง'​จีบเขาไปทั่ว​ พอๆเรื่องเพื่อนผมเถอะมาต่อที่เรื่องของเราตอนนี้ดีกว่า​ หลังจากที่ผมกัน

ไอ้อ้อเปิดประตูห้องจู่ๆพวกเราก็โดนดูดมาอยู่ที่นี้​ มันเป็นเหมือนป่าไม้แต่มันไม่ได้รกมาก

 มีลำธารน้ำใสจนเห็นปลาเลยครับ​ ดูรวมๆแล้วล่มลื่นเย็นสบายมากครับ

"ไอ้คิมๆ!!..​มึงมาดูนี้!" ไอ้อ้อตะโกนหาผม

"มีอะไรว่ะ"  ผมเดินมาดูที่ไอ้อ้อเรียก​ ก็เห็นกระเป๋าเดินทาง​ 4​ใบ​ ผมจำได้ว่ามันเป็นกระเป๋า​ของผมกับไอ้อ้อ​ พอเปิดดูในกระเป๋าก็เจอ​ โน๊ต​บุ๊ค​ โทรศัพท์​ แบตสำรอง​ สายชาร์จ​ เสี้อผ้า​ ยาสระผม​ ครีมทาผิว​ แป้ง​ แปรงสีฟัน​ ยาสีฟัน​ ครีมอาบน้ำอัดแน่นเต็มกระเป๋า​เลยครับ​ 

ตอนนี้ในสมองของผมกำลังคิดว่าจะยกมันไปยังไง​ เพราะว่าลากกระเป๋า​ไม่ได้แน่​ๆ​ เพราะว่ามันมีแต่พื้นดินไงครับ!! มีคำเดียวอยู่​ในหัวผมตอนนี้'แขนกูไม่หักหรอว่ะ!!'​

"ไอ้อ้อเราจะทำไงต่อว่ะ"  ผมถามเพื่อนสนิทผมที่มันทำตัวชิวๆ​ กินขนมปังอยู่ดูท่าจะหิวจัด.... 

"..​ก็​ยกมันไปไง​ เป็นผู้ชายสะป่าวนะมึง"  โถ่!! กูเพื่อนมึงไง เอาว่ะ!! ยกก็ยกสู้ๆนะเเขนกูTT

"แล้วเราจะไปใหนกัน" ผมหันไปถามไอ้อ้อ

"โรงเตี๋ยม​ไง" เอิมม.. เพื่อนแม่งฉลาดกว่าผมอีก นี่สินะสาววาย!!! 

"ว่าแต่.. มึงมีเงินหรอว่ะ"  เขาไม่ได้ใช้เงินแบบเราสะหน่อย

"เฮ้อ.. มึงดูอีกกระเป๋า​ดิ"  ผมเปิดกระเป๋าเดินทาง​อีกกระเป๋า​ 

"!!!!"  เงิน!! ใช่ครับอีกกระเป๋า​ มี!!..​แต่!!..​เงิน.!!!! ไว้อาลัย​แขนผมTT

"...​ไปได้ยังนั้งเอ่ออยู่นั้นแหละมึงอ่ะ" มันว่าพน้อมดึงแขนผมให้ลุกขึ้น

" ยกไหวไหมมึง" ไอ้อ้อพูดพร้อมจะช่วยผมถือกระเป๋า​เดินทาง​ เห็นไหมเพื่อนผมมันเป็นคนดี.. กูรักมึงงTT หลังจากนั้นพวกเราก็ออกเดินทาง