เงาใจในน้ำ

ประกาศ แหะๆ (อีกแล้ว)

ก่อนอื่นขอกราบทุกคนงามๆ นะคะที่เข้ามาส่งกำลังใจให้แป๊ก^^

เรื่องนี้กำลังเขียนเพิ่มอยู่ค่ะ แต่ช้าหน่อยนะคะ ยังไงอัพจนจบแน่ ๆ ค่ะ

รอนะคะ^^(เหอๆๆ ยังมีหน้ามาบอกให้รอ)



กีรติ...

ขอบฟ้ากว้างดารดาษไปด้วยดวงดารา แสงระยิยระยับอาบไล้ทั่วพื้นพสุธา

ห่มคลุมร่างเล็กของสาวน้อยซึ่งนั่งอยู่เดียวดายริมบานหน้าต่าง

เธอยังนั่งอยู่ตรงนั้นราวรูปปั้นไร้ชีวิต

และก่อนเจ้าแห่งวันจะมาเยือน เธอก็ตัดสินใจได้

........................................................

กี้รักพี่เกื้อกับพี่จันทร์มาก อยากให้เกียรติพี่ทั้งสอง กี้ไม่ต้องการพิธีใหญ่โตแค่จดทะเบียนสมรสให้พี่ทั้งสองรู้ว่าเรื่องของกี้ถูกต้อง รดน้ำตามประเพณี แต่ไม่จำเป็นต้องมีงานเลี้ยง หลังแต่งงานกี้จะขอเงินพี่เกื้อไปเรียนต่อเมืองนอก ไปอยู่กับพี่พีทที่นิวยอร์ก พอพ้นหกเดือนกี้จะหย่าให้พี่พีทและกี้จะรับผิดชอบอธิบายทุกอย่างกับพี่เกื้อและพี่จันทร์เอง จะไม่ให้ใครมาว่าพี่พีทได้ นั่นคือสิ่งที่กี้ต้องการ

และสิ่งที่พี่พีทจะได้ คือตัวกี้...กี้สวยได้แค่นี้ แต่กี้ยังเป็นสาวบริสุทธิ์ เคยถูกผู้ชายที่ไม่ใช่พ่อและพี่กอดแค่สองครั้ง เคยถูกพี่พีทเอาจมูกมาเฉี่ยวแก้มครั้งเดียว และยังไม่เคยจูบกับใครเลย ถ้าพี่พีทต้องการมากกว่านี้กี้ไม่มีอะไรจะให้ กี้มีแค่นี้...แต่งงานกับกี้ได้ไหมคะ ?

ศิรา...

เขายังก้มมองปิ่นปักผมนิ่ง...ทั้งงุนงง ทั้งขันคำพูดซื่อ ๆ ตรง ๆ

ที่พุ่งเข้าใส่ของเธอ สินสอดที่แสนจะมีค่ากับคำพูดทื่อ ๆ ไร้เล่ห์เหลี่ยม

มันช่างเหมือนไม้หน้าสามฟาดเข้ากลางแสกหน้าจนมึน อึ้งพูดไม่ออก

พี่มีเงื่อนไข 3 ข้อ ถ้ากี้รับได้เดี๋ยวไปอำเภอกันเลย ข้อที่หนึ่ง ถึงแม้พี่จะเป็นฝ่ายถูกขอแต่งงาน แต่พี่ก็เป็นฝ่ายชาย เป็นลูกชายคนเดียวของแม่ กี้ต้องยอมรับพิธีการทุกอย่างที่แม่พี่จัดให้...ข้อสอง ทันทีที่กี้เป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของพี่ เรื่องทุกอย่างของกี้รวมทั้งเรื่องเรียนต่อพี่จะเป็นคนดูแลเอง...ข้อสาม ไม่ว่าเหตุผลอะไรที่กี้ทำแบบนี้แต่พี่ถือว่าแต่งงานแล้วกี้คือเมียพี่ ต้องอยู่ด้วยกัน จะโกรธจะงอนก็ห้ามนอนแยกห้องกับพี่เด็ดขาด ข้อสามจุดหนึ่ง...

ดุจดาว...

ผมรักคุณ คำมักง่ายสามคำทำให้เธอเม้มปากแน่น...

อีกไม่นานหรอก คุณจะได้รู้ว่าเสียใจจริง ๆ น่ะมันเป็นยังไง !...

ถ้าไม่ได้แค่หลงวูบวาบไปแค่นั้นแต่เธอรักเขาจริง ก็อย่าให้คำพูดของฉันทำให้เธอลังเลที่จะแต่งงานกับเขาเลย เรามาช่วยกันรักเขาดีกว่าเพราะเธอจะไม่มีวันหนีเขาพ้นแน่... กลับไปเถอะกีรติ ฉันหมดเรื่องจะพูดกับเธอแล้ว ฉันมีธุระต้องรีบไปทำแต่เราต้องเจอกันอีกแน่อย่างเลี่ยงไม่ได้ และอย่ากลัว ฉันไม่โง่ประจานตัวเองและเธอหรอก ฉันจะไม่ใส่ชุดดำไปงานมงคลแน่ แต่ฉันจะแต่งตัวให้สวยไม่แพ้เธอในวันแต่งของเธอกับสามีของเรา

ษมา...

ผมรักกี้มากและหวังมากว่ากี้จะไม่ปฏิเสธผม

อย่าอึดอัดนะครับผมไม่ได้เร่งเร้า ที่พูดเพราะรักกี้.

.........................................................................

เขาไม่ได้กอดรัดเธอจนแน่นแต่กอดประคองอย่างอ่อนโยนเหมือนพี่ชายกอดน้องน้อย ความอิ่มเอิบแผ่ซ่านไปทั้งใจ เปลือกทุกชนิดที่ห่อหุ้มตัวตนของเขาหลุดออกเพราะความรู้สึกล้วน ๆ ที่มีกับร่างบางนี้ เขารู้สึกเป็นตัวของตัวเอง เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งที่เลือกจะรักผู้หญิงด้วยความรู้สึกรักจริง ๆ จากใจ...