จุดเริ่มต้นของการแก้แค้นที่สาสม

เนื้อเรื่อง

      หุหุเขียนเรื่องใหม่อีกแล้วจ้าคราวนี้เรื่องสึ้น ที่จริงก็ว่าจะเขียนเรื่องยาวนั้นเหละแต่กลัวไม่มีเวลา อีกอย่างกลัวไม่มีคนอ่านอ่านะ ยังไงใครที่หลงเข้ามาแล้วก็ช่วยกันอ่านช่วยกันเมนต์นิดนึง อย่างที่บอกมันเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นโดยรวบรวมจากหลายบุคคลโดยมีการแต่งเติมเพื่อเพื่มสีสันให้น่าอ่านนิดหน่อย อ่านแล้วคิดเห็นอย่างไรก็บอกด้วยแล้วกัน


        ฉันกี้ สาว ม. 5 อายุ 18 ปี หรืออีกชื่อหนึ่งว่า  มิกิ มันคือชื่อที่ฉันเอาไว้หรอกผู้ชาย ใช่คุณอ่านไม่ผิดหรอก มันเป็นชื่อที่ฉันเอาไว้หลอกผู้ชาย พวกคุณมองความรักว่าเป็นอย่างไรหล่ะ ช่างเหอะ สำหรับฉัน ความรักคือเรื่องเหลวไหลทั้งเพ  ผู้ชายดีดีน่ะสำหรับฉันมันตายไปหมดแล้วคุณอาอาจจะว่าฉันว่ามองโลกในแง่ร้าย แต่ถ้าคุณเจเรื่องเลวร้ายอย่างฉันคุณคงทำเหมือนฉันไม่มีผิดไม่ซิอาจจะยิ่งกว่าฉันเฉยก็ได้

             ฉันโดนเพื่อนข่มขืนหลังจากอายุ 17 ได้เพียงไม่กี่วัน โชคดีที่ฉันไม่ท้อง ฉันไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใคร แน่นอน ใครจะไปกล้าพูดว่าตัวเองโดนเพื่อนข่มขืน มันไม่ได้น่าชื่นชมนักหรอก ตรงกันข้ามมันคือเรื่องน่าอัพยศที่สุดต่างหาก ฉันทำเรื่องย้ายไปเรียนที่อื่น ฉันไม่ได้พบห้ากับไอ้เพื่อนสารเลวที่มันขืนใจฉันอีกเลย ฉันย้ายไปอยู่โรงเรียนใหม่ ฉันชอบรุ่นพี่คนหนึ่งเขาน่ารักอัธยาศัยดีและเป็นมิตรและที่สำคัญเค้าบอกว่าเค้ายังไม่มีแฟน ฉันเชื่อเขาเพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะฉันคิดว่ายังมีผู้ชายดี ๆ หลงเหลืออยู่บนโลกในนี้น่ะซิ ฉันยอมมีอะไรกับเขา ใช่คุณอาจจะด่าว่าฉันใจง่าย แต่ทำไมหล่ะก็ฉันไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่ พรหมจรรย์เหรอ ไอ้เพื่อนสารเลวมันพรากไปจากฉันเสียแล้ว  แล้วมันจะเป็นอะไรไปหล่ะถ้าฉันจะให้มันกับคนที่ฉัน(คิดว่า)รัก (เป็นความคิดที่ผิดมหันต์) หลังจากนั้นไม่นาน ฉันก็รู้ว่าเค้ามีแฟนแล้ว แถมเค้ายังอยู่ด้วยกันอีกด้วย ฉันรู้สึกแย่ที่ไม่รู้จักหาข้อมูลให้ดีก่อน ฉันเกือบจะทำให้เขาต้องเลิกกัน  ฉันไม่ได้คุยกับพี่เค้าอีก ถึงเขาจะเข้ามาเพื่ออธิบายเรื่องราวต่าง ๆ ให้ ฉันฟัง แต่ฉันไม่อยากฟัง มันก็แค่คำแก้ตัวของผู้ชายที่ไม่รู้จักพอ

“กี้ฟังพี่ก่อน”

“พอเถอะกี้เจ็บมามากพอแล้วกี้ไม่อยากฟัง กี้ขอร้องนะเราอย่ามาเจอกันอีกเลยคิดซะว่าเราอยู่กันคนละโลกนะ”

    ฉันเดินออกมาโดยไม่หันกลับไปอีก ทำไมฉันต้องฟังคำพูดที่ทำให้ฉันเจ็บปวดเลย ฉันรู้สึกแย่อยู่หลายวันแน่หล่ะกว่ามันจะหายดีก็ใช้เวลานานพอดู หลังจากฉันก็เจอผู้ชายที่หล่อน่ารัก เขาดูอบอุ่น เทคแคร์และดูแลกฉันเป็นอย่างดี เขาเข้ามาในตอนที่ฉันกำลังขาดใครสักคน ฉันสอบถามจากเรื่องของเขาจากคนที่รู้จัก เพราะบทเรียนครั้งที่แล้วมันสอนฉัน แล้วคำตอบก็คือเขายังไม่ได้คบใครจริงจัง แน่หล่ะฉันไม่ลังเลที่จะมอบกายใจให้เขาอีกต่อไปแต่แล้วคนที่ฉันคิดว่าใช่และจะรักเขาไปตลอดชีวิตกลับทำให้ฉันเสียใจอีกครั้ง ฉันไปหาเขาที่ห้องเพื่อเซอไพร์ แล้วมันก็เซอร์ไพร์จริง ๆ ภาพที่ฉันเห็นคือเขานอนอยู่กับผู้หญิงที่ฉันรู้จักเป็นอย่างดี ผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนของฉันเอง  นั้นเพื่อนของฉันเอง เขาทำได้อย่างไร ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าที่เค้าไม่ได้คบใครจริงจัง เพราะเขาเป็นคนเจ้าชู้นอนกับผู้หญิงไปทั่ว เขาจึงไม่คบใครจริงจัง

         ทั้งหมดนี่คือสาเหตุของการแก้แค้นของฉันผู้ชายสารเลวที่ชอบหลอกผู้หญิงและผู้หญิงหน้าด้านที่แย่งแม้กระทั่งผู้ชายของเพื่อน พวกมันต้องได้รับการแก้แค้นที่สาสม

         คุณคงคิดหล่ะซิว่าฉันจะเลิกคบกับอีเพื่อนเลวที่นอนกับผู้ชายของเพื่อนเปล่าเลยฉันยังคบมันต่อไป เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพื่อรอเวลาการแก้แค้นยังไงหล่ะ ฉันจะทำให้มันรู้ว่าเวลาคนที่โดนแย่งของที่เรารักจะรู้สึกอย่างไร

         ฉันเริ่มหาเหยื่อคนแรก คนที่สอง ที่สามไปเรื่อย ๆ แน่นอนทุกคนหล่อและรวยทั้งนั้นถึงจะไม่หล่ะ แต่ทุดคนที่ฉันคบมันต้องมีเงินให้ฉันได้ไถ่ทั้งนั้น ฉันไม่นอนกับใครเลยทำไมน่ะเหรอ เพราะถ้าฉันนอนกับพวกมันก็แสดงว่าเกมที่ฉันเล่นมาทั้งหมดนั้น ฉันต้องพ่ายแพ้ ฉันไม่มีทางยอมเด็ดขาด ฉันสูบเงินของพวกมันมาทีละนิด ๆ พอเงินหมด แน่นอนฉันก็เลิกทันที ยิ่งมันรักฉันจนหมดหัวใจฉันก็ทิ้งมันไปโดยไม่ใยดีซักนิด ซะใจดีใช่ไหมหล่ะ แน่นอนฉันน่ะซะใจที่สุด คุณคงคาดไม่ถึงกับเงินที่ฉันได้มันมากพอที่จะซื้อรถหรู ๆ ได้ซักคัน สองคัน  ฉันไม่เคยหยุดหลอกผู้ชายเลวเลว ทุกครั้งที่ฉันมีโอกาสฉันจะหาเหยื่อมาเพิ่มเสมอ ๆ

        วันหนึ่งโอกาสที่ฉันจะได้แก้แค้นอีเพื่อนสารเลวก็มาถึง มันมีแฟน ฉันรู้ว่ามันรักผู้ชายคนนี้มันรักของมันมาก แน่นอนสันดานผู้ชายเลว ๆน่ะมันต้องตัดกับดักฉันอยู่แล้ว ใช่ ! แล้วมันก็ติดกับดักของฉันจริง ๆ ฉันพามันมาห้องของเพื่อนฉันซึ่งอยู่คอนโดเดียวกัน แน่นนอนเพื่อนคนนี้รู้แผนการของฉันดี ฉันมอมเหล้าไอ้ผู้ชายสารเลว ทำไมมันยอมโดนหลอกง่ายจังน่ะเหรอ มารยาหญิงไงมันไม่ได้มีแค่ห้าร้อยเล่มเกวียนหรอกนะมันมีมากกว่านั้นอีก ฉันก็แค่เปิดนั้นนิดนี่หน่อย ร้อยทั้งร้อยโดนหลอกง่ายทั้งนั้น ไอ้เลวนั้นเหมาจนหลับไป เพื่อนฉันที่รู้แผนการเป็นอย่างดีโทรไปบอกกับอีเพื่อนสารเลวนั้น ทำไมมันถึงเชื่อนะเหรอ ก็เพื่อนฉันบอกว่าแฟนมันน่ะมาหาฉันเอง  เพื่อนฉันบอกว่าไอ้สารเลวนั้นมันให้เพื่อนฉันออกไปซื้อเหล้าเพิ่ม พอกลับมาก็เห็นฉันกับแฟนของมันนอนอยู่บนเตียง  ใช่ฉันจัดฉากไว้หมดแล้ว แล้วมันก็เหมือนละครน้ำเน่าจริง ๆ  สำเร็จ !    ฉันหล่ะซะใจจริง ๆ ฮ่า ๆ  ๆ ๆ ภาพในอดีตที่มันทำกับฉันคงตามมาหลอกหลอนมันน่าดู(ถ้ามันยังมีจิตสำนึกอยู่บ้างอ่ะนะ)

        แน่นอนชีวิตของฉันยังดำเนินต่อไป ส่วนเพื่อนรัก(มั๊ง)ก็เลิกคบกันไปเพราะถ้ามันยังด้านคบฉันอยู่มันคงคิดจะแก้แค้นฉันอีก ที่จริงก็ไม่กลัวอะไรหรอแต่อยากยุติเรื่องทั้งหมดเพราะฉันก่อเรื่องไว้เยอะ ไม่รู้ว่าวันไหนจะมีคนมาแก้แค้นฉันคืน เหมือนกับที่ฉันได้ทำกับเค้า ฉันเรียนจบ ม .ปลาย จากนั้นฉันก็ไปเรียนต่อมหาลัย ชีวิตของฉันกำลังจะเจอกับสิ่งใหม่ พอซะทีกับเรื่องเลวร้ายในชีวิต  ฉันหยุดจำนวนผู้ชายไว้ที่ 3 คนแรกของฉัน คนต่อไปในชีวิตฉันจะเป็นอย่างไรนะ

            มหาลัยวันแรก

“สวัสดีครับ”

“เอ๊ะ! ...”

“เอ่อ คุณเรียนคณะเดียวกับผมใช่ไหมครับ ผม สุรเดช เรียกผมว่าเดชก็ได้นะครับ”

“เอ่อ ค่ะ”

        ฉันตอบแค่นั้นแล้วเดินจากไป

“ให้ผมเป็นเพื่อนคุณได้หรือเปล่า”

“….”

        ฉันไม่มีคำตอบใดใดจากฉัน ฉันได้แต่เดินจากไป นายคนนี้กำลังจะเข้ามาในชีวิตของฉันสินะ ต่อไปชีวิตในรั้วมหาลัยของฉันจะเป็นอย่างไรฉันเองก็ยังเดาไม่ได้เหมือนกัน