คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [OS] Precious | JackJae
Precious
ใครบางคนเคยบอกผมว่า คนสำคัญ กับ คนรัก ไม่จำเป็นต้องเป็นคนเดียวกัน
อาจเพราะยังเด็ก ในตอนนั้น ผมถึงได้ฟังไปแค่ผ่านๆ ไม่ได้คิดอะไร
“พี่ชอบแต่งเพลงเหรอ เฮ้ย! เหมือนผมเลย!”
รอยยิ้มสดใสของคนที่อยู่ดีๆก็เดินทะเล่อทะล่าเข้ามาในห้องชมรมดนตรีในวันนั้น...ผมยังจำได้ดี
“พี่ติดตรงนี้เหรอ...ผมขอแจมด้วยได้มั๊ย...ขอกีต้าร์สักตัวสิฮะ”
ทั้งที่เจอกันเป็นครั้งแรก ยังไม่รู้จักชื่อกันเลยด้วยซ้ำ แต่ผมกลับสามารถนั่งคุยกับคนแปลกหน้าคนนี้ได้เป็นชั่วโมง โดยมีตัวช่วยเป็นกระดาษและดินสอตรงหน้า กับกีต้าร์โปร่งธรรมดาๆตัวหนึ่ง
“เจ๋งเหมือนกันนี่หว่า”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกฮะ ผมแค่...ชอบทำอะไรแบบนี้น่ะ”
“อ้อ ผมชื่อ ชเว ยองแจ อยู่ม.ปลายปี 1 ยินดีที่ได้รู้จักฮะรุ่นพี่”
ผมยอมรับว่าผมเป็นคนเข้ากับคนอื่นได้ง่ายกว่าคนทั่วไป
คงไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าผมจะสามารถสนิทกับบรรดาสมาชิกใหม่ของชมรมได้ในระยะเวลาอันสั้น
แต่...แน่นอน...ผมรู้ว่ามันต่างออกไป
“พี่แจ็คสัน พี่ว่าเพลงนี้เป็นไงบ้าง ผมเพิ่งเขียนเสร็จเมื่อคืน”
“ไหนดูดิ๊...เฮ้ย น่าสนใจ ไหนลองเอากีต้าร์มาเล่นเลยๆ”
“ไว้โตกว่านี้อีกหน่อย ไว้เรามาทำเพลงด้วยกันดีมั๊ย”
“จริงเหรอพี่ เฮ้ย เอาๆ เกี่ยวก้อยสัญญาเลย”
เพราะรักในดนตรีเหมือนกัน
เพราะมีไลฟ์สไตล์คล้ายๆกัน
ทั้งหมดนั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมสนิทกับรุ่นน้องคนนี้มากว่าคนอื่นๆ แม้แต่กับเพื่อนรุ่นเดียวกัน
เราสามารถคุยกันเรื่องเพลงได้เป็นชั่วโมงๆแบบน้ำไหลไฟดับ
ฝังตัวอยู่ในห้องชมรมด้วยกันแบบลืมวันลืมเวลา
บางครั้ง กว่าจะรู้ตัวอีกที...พระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าไปซะแล้ว
“มืดขนาดนี้กลับบ้านเองได้ป่ะเนี่ย”
“โห่พี่ นี่ใคร! ชเว ยองแจเลยนะเว้ย! แค่กลับบ้านตอนมืด จิ๊บๆ ผมอยู่แถวนี้มาปีกว่าแล้วนะ”
แต่ถึงจะพยักหน้ารับรู้...ผมก็ยังเดินไปเป็นเพื่อนเขาจนถึงบ้านอยู่ดี
สามปีในชั้นมัธยมปลาย
สองปีที่ได้รู้จักกัน...ผ่านไปไวอย่างกับโกหก
“พี่จะรอเราอยู่ที่มหาลัยศิลปะ...มาเป็นรุ่นน้องพี่ให้ได้นะไอ้ตัวแสบ”
“ไม่บอกก็รู้น่า...ปีหน้าเจอกันพี่ เดี๋ยวจะรีบตามไปป่วน”
รอยยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวเล็กๆทั้งสองข้างนั่น ทำเอาผมแทบลืมความเศร้าของพิธีจบการศึกษาไปเลยล่ะ
หนึ่งปีที่ไม่ได้เจอหน้ากัน
จะว่าอย่างนั้นก็ไม่เชิง
ต้องขอบคุณเทคโนโลยี ที่ทำให้ผมยังสามารถติดต่อกับเขาผ่านโลกออนไลน์ได้บ้าง
Notification alert
Choi youngjae was tagged in a post
‘Thank you for being born. Thank you for the love you gave me. My sunshine.
사랑해’
บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ารู้สึกยังไง
มันไม่ได้เจ็บเหมือนเวลาอกหัก
แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่รู้สึกอะไรเลย
โหวงๆ...ล่ะมั้ง
เหมือนบางอย่าง...กำลังหลุดลอยออกไป...ไกลออกไปเรื่อยๆ
บางอย่าง...ที่สำคัญมากๆ
สำคัญ
“แม่ งแย่! ถ้าสุดท้ายจะหนีไปมีคนอื่นก็บอกกันมาตรงๆสิวะ”
“พี่ดูแม่ งดิ! ไหนวะที่บอกว่ารักนะรักหนา สุดท้ายก็แค่พวกเอาแต่ได้...”
เสียงอ้อแอ้ของคนใกล้คอพับเต็มทีดังอยู่ตรงหน้า
หลังเข้ามหาวิทยาลัยมาได้ไม่กี่เดือน เขาก็กลับมาหาผม...พร้อมกับโซจูเป็นลัง
‘เมาเป็นเพื่อนหน่อย’
ตอนนี้คุณคงกำลังคิดว่าผมคงแอบรู้สึกดีใจอยู่ลึกๆใช่มั๊ยล่ะ
ขอโทษนะ แต่คุณคิดผิดว่ะ
สิ่งเดียวที่ผมรู้สึกอยู่ในตอนนี้คือ...โกรธ
เป็นตอนนั้นเอง...ที่ผมรู้ว่าผมไม่ชอบน้ำตาของคนตรงหน้าเลย...แม้แต่นิดเดียว
‘พี่…’
‘…’
‘ผมอยากจูบว่ะ’
‘...’
‘…พี่’
‘...เมาแล้วก็ไปนอน เดี๋ยวเตรียมที่นอนให้’
ผมไม่ได้อยากจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษหรืออะไร
ผมแค่รู้สึกว่า
มันไม่ถูก
มันไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการจะให้เป็น
หลายครั้งที่ผมลองย้อนคิดกลับมา
หากผมจูบเขาไปในวันนั้น...ทุกอย่างจะเป็นยังไง
ทุกอย่างจะเป็นเหมือนเดิมมั๊ย?
หรืออะไรจะเปลี่ยนไปจากเดิมหรือเปล่า?
ผมไม่รู้
และไม่อยากจะรู้ด้วย
ความรู้สึกของผม
มันคงเป็นมากกว่าแค่รุ่นพี่รุ่นน้องแล้วล่ะ
แต่ผมก็มั่นใจเช่นกันว่ามันไม่ใช่ความรัก
และคงไม่มีทางจะเป็น
ชเว ยองแจเป็นคนสำคัญ
ผมรู้แค่นั้น
และเพราะเป็นคนสำคัญ...ผมจึงไม่อยากให้เขาหายไป
ไม่อยาก...เสียไป
เพราะสำคัญ...ถึงอยากจะหยุดทุกอย่างไว้แค่นี้
หยุดไว้ตรงความสัมพันธ์...ที่ยากจะพังทลาย
ความสัมพันธ์...ที่มีโอกาสจะคงอยู่ได้ตลอดไป
เพราะสำคัญ
จึงเลือกที่จะ...ไม่รัก
เพราะสำคัญ
Precious.
END
24/06/16
1.47 am
อารมณ์ลั่นๆชอบมาตอนดึกๆแบบนี้แล ฮ่าๆๆๆ
ฟิคเรื่องนี้ไม่มีอะไรมาก (อีกแล้ว) ค่ะ สาเหตุก็แค่มาจาก อยู่ดีๆก็แวบประโยคหนึ่งขึ้นมาในหัว
‘เพราะสำคัญ...จึงไม่พัฒนาความสัมพันธ์ไปมากกกว่านี้’
เราอยากจะสื่อความรู้สึกของคนที่เป็นคนสำคัญของกันและกัน แค่คนสำคัญ ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน ไม่ใช่ friend with benefit ไม่ใช่กิ๊ก ไม่ใช่อะไรทั้งนั้น ก็แค่คนสำคัญ
เป็นคนสำคัญ ที่เราขาดไม่ได้ ไม่อยากให้หายไป
เพราะแบบนี้...จึงเลือกที่จะคงความสัมพันธ์ไว้แค่นี้
เพราะคำว่ารัก เป็นความรู้สึกที่รุนแรง ง่ายที่จะพังทลาย...ซึ่งตัวเอกในเรื่องไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น
ฟังดูเป็นความสัมพันธ์ที่ดูป่วงๆเนอะ ฮ่าๆๆ
ส่วนตัวไม่เคยมีประสบการณ์อะไรแบบนี้หรอกค่ะ มโนเอา จินตนาการเอาล้วนๆ แฮ่ๆ
ไปแล้วค่า ขอบคุณทุกคนและทุกกำลังใจนะคะ เจอกันตอนหน้าค่ะ
PS. ตอนนี้กำลังปั่น #ป่ะป๊าหวัง ตอนที่สามอยู่นะคะ คิดว่าน่าจะได้ลงไม่เกินวันอาทิตย์นี้ค่ะ ใครรออยู่ก็อดทนรอกันอีกแป๊บนึงนะคะ อิอิ
ส่วนใครที่ยังไม่เคยเข้าไปอ่าน และสนใจว่า #ป่ะป๊าหวัง คืออะไร ก็นี่เลยค่า วาร์ป งานขายของต้องมา 5555
ไปจริงๆแล้วค่ะ บ๊ายบาย ^^
24/6/16
6.44 pm
edit คำผิดค่ะ
ความคิดเห็น