~*Love SonG*~

ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนของนักดนตรี...มันวุ่นวายขนาดนี้เชียวเหรอ

" อ้ากกกกก สายตั้งแต่วันแรก ไม่น่าเชื่อเลยว่านาฬิกาของทุกคนในห้องมันจะมาเสียพร้อมกันวันนี้ ให้ตายสิ อะไรจะบังเอิยอย่างนี้นะ แฮ่กๆ " เด็กสาวผมยาวเรียบสวย ดูเป็นเด็กเรียบร้อย ไม่สมกับบุคลิก บ่นขณะที่กำลังปั่นจักรยาน ให้เร็วที่สุด
" แลมป์เราขอโทษนะ ที่เราไม่มีจักรยาน คือ เราขี่ไม่เป็นด้วยแหละ " คนซ้อนท้าย รีบกล่างขอโทษ ผมถูกรวบไว้ลวกๆแบบไม่ค่อยตั้งใจ ( ไม่มีเวลามานั่งรวบนั่นเอง ) ยิ่งเพื่อนบ่น ก็ยิ่งทำท่าร้อนรน
" เฮ้ยๆ ไม่เป็นไรๆ ไหนๆก็ร่วมห้องกันแล้ว พวกเราคง จะ ต้อง อยู่ด้วยกันไปอีกนาน แฮ่กๆ ถึงแล้ว!! "
จักรยานคันแรกจอดลง แล้วคันที่สองก็จอดตามมาติดๆ อีกคันก็ดูท่าจะทะเลาะกัน เพราะ ดูท่าว่า จูนจะบ่นที่เวียร์หนักทำให้ถีบจักรยานได้ช้า 

 วันแรกของการเข้าแถว รู้สึกว่ามันแปลกหน้าแปลกตาไปหมด ทำไมคนไม่เยอะเท่าไหร่เลย ท่าทางจะมีอยู่ไม่กี่ห้อง ม.4 - ม.6 ก็ชั้นละสองห้องละมั้ง เพื่อนๆ ยังไม่ค่อยจะรู้จักเลย รุ่นพี่ยิ่งแล้วใหญ่ ว้า...แล้วจะจำได้หมดมั้ยเนี่ย ความจำยิ่งสั้นๆอยู่ 
 ห้องเรียนนักเรียน35คน ไม่เยอะไปไม่น้อยเกินไป นักเรียนแต่ละคนส่วนใหญ่ก็ยุ่งอยู่กับการ แนะนำตัวเองแล้วก็ ทำความรู้จักกับคนอื่นๆ 
" อ้าวแพนจำกันได้รึป่าว เราอันจังไง "
" อ๋อ 555+ อันจังจำได้สิ แล้วก็นี่เพื่อนร่สมห้องที่หอของเรา คนนี้ จูน เวียร์ แล้วก็แลมป์ "
" ยินดีที่ได้รู้จักจ้า เราอัน เอกไวโอลินจ้า "