เกลียด นัก แต่ ก็ รัก ไม่ น้อย

ลำดับตอนที่ #2 : นวด น๊วด นวด... >

“รับอะไรดีคะ มีสเต๊กไก่ แซลมอนสลัด แล้วก็ สเต๊กหมูค่ะ” ฉันกำลังเสิร์ฟอาหารมื้อกลางวัน ขณะที่ตอนนี้เครื่องบินขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว และก็แน่นอน ฉันเปลี่ยนกระโปรงเรียบร้อยแล้วเช่นกัน ฉันไปเช็ครายชื่อลูกค้าชั้นเฟิร์สคลาสมาเรียบร้อยแล้ว นายเคนหมวยนั่น จริงๆชื่อเคนตะ เป็นลูกครึ่งไทย ญี่ปุ่น สูง 195 (จากการประเมินอย่างคร่าวๆ) ต่อให้สูงและหัวแหลมแค่ไหนฉันก็ไม่หายหงุดหงิดกะนิสัยอันน่าเตะให้กระเด็น แหะๆ รุนแรงไปมั๊ยคะ ส่วนนายเรย์นั่น ชื่อจริงๆ คือ โคเรย์ คนบ้าอะไรชื่อโคเรย์ ทำไมไม่ชื่อโคกระบือไปเลย ฮะๆๆๆๆ ฉันหัวเราะเบาๆ จนลูกค้าเก้าอี้ถัดไปที่ฉันเสิร์ฟ อาหารให้แอบชะงักนิดนึง T___T ฉันไม่ใช่คนบ้านะ

คนสุดท้ายที่น่าสนใจที่สุดคือ นายริกกี้ นายนี่เป็นลูกครึ่ง สเปน ไทย ซึ่งจะหล่อไปไหนคะ อย่างงี้ฉันต้อง โอล่า(สวัสดี) เตอาโม่... (รักนะ จู๊บบบ จุ๊บ)

“คุณแอร์สุดสวยชื่ออะไรคับ” เอาอีกแล้วนายเคนหมวยหัวแหลมนั่น ฉันหล่ะเหม็นขี้หน้ามันจริงๆ เหม็นขี้หน้าเฉยๆ นะไม่ได้เหม็นอย่างอื่น อย่าให้ฉันหมดความอดทนนะ!

“เอ่อ พร ค่ะ” แอบเก๊กหน้าสวยนิดนึง ในเมื่อถามมาฉันก็กล้าตอบ เพราะตอนนี้ฉันต้องมาถามเมนูนายพวกนี้พอดี และก็เหมือนเดิม นายโคกระบือ เอ๊ย นายโคเรย์ นั่นหันมามองฉันส่วนนายริกกี้ก็หันไปนอกหน้าต่างเหมือนเคย (มีนางฟ้าบินอยู่ข้างๆเครื่องบินรึไงยะ คนสวยอยู่ตรงนี้แท้ๆ ไม่มอง ชิ)

“อ่อ พร... พร นี่พรสตาร์ รึเปล่าค๊าบบบบ” T__________T เอาอีกแล้วไง มุกนี้อีกแล้ว ฉันหล่ะเบื่อจริงๆ ตั้งแต่ฉันใช้ชีวิตแบบโกอินเตอร์ ฉันก็มักจะถูกล้อเรื่องชื่อเป็นประจำ ก็ชื่อฉันมันพร เขียนเป็นภาษาอังกฤษก็ Porn = Pornography = หนังโป๊ววว์ ค่ะท่านผู้ชม T___T

แย่ที่ซู้ดดด และอีพอร์นสตาร์ที่นายนี่พูดถึงก็คงเป็นดารายั่วสวาท อะฮ้า อะฮ้า... ไอเธอมันคือปีศาจที่เซ็กซี่... ไม่ใช่และ -  -; นั่นเอง...

ฉันทำเป็นยิ้มๆกลับไป หนักส่วนไหนของตึ๊ด หรอคะ แหะๆ ^^”

ฉันต้องอยู่อย่างนี้อีกกี่วันกันแน่ !!! T_____T

แล้วโอกาสก็เป็นใจ ขณะที่ฉันกำลังเดินแจกผ้าร้อนอยู่ และกำลังจะเดินไปที่ด้านหลังเพื่อไปเอาผ้าร้อนมาแจกเพิ่ม เป็นจังหวะเดียวกันกับที่นายริกกี้ เดินไปเข้าห้องน้ำพอดี ฉันเดินตามหลังเค้าไปด้วยความหื่นกระหาย >O< และยังหันไปทางซ้ายขวาเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าผู้โดยสารได้รับผ้าร้อนกันครบแล้วนั้น... กึก... ! เครื่องบินก็กระตุกขึ้นมากะทันหัน มีเสียงกัปตันออกมาจากลำโพงว่า “เรียนท่านผู้โดยสาร ขณะที่เราได้ติดหลุมอากาศ และกำลังจะผ่านออกไป ขอความกรุณาอยู่ในความสงบ อย่าเพิ่งตื่นตกใจ และขอให้นั่งอยู่กับที่ด้วย” อ่าวเวนสิคะนี่ นายริกกี้ที่เดินอยู่ข้างหน้าฉันและฉัน... ที่เกือบจะเดินถึงห้องน้ำแล้วก็รีบเดินไปทางห้องน้ำพอดี เพราะว่ามันใกล้กว่าที่จะเดินกลับไปที่ที่นั่ง

ฉันถือถาดผ้าร้อนที่จะมาเอาเพิ่มอยู่ในขณะที่เครื่องบินกระตุกขึ้นมาอีกครั้งกรี๊ดดดดดด นายริกกี้ก็หมุนตัวกลับมา และฉันที่สะดุดถลาไปข้างหน้าพร้อมกับถาดผ้าร้อนก็... กรี๊ด ... จูบ... จูบกันเลยค่ะ... นายริกกี้กับถาดผ้าร้อนที่ฉันถือน่ะนะ จูบกันไปแล้ว... Y____Y (เซ็งเลยฉัน)

เอ๊ยไม่ใช่ นี่ไม่ใช่เวลามาเซ็ง

“เป็นอะไรมั๊ยคะ” ฉันถามพร้อมกับเอาถาดออกจากหน้าเค้า ใบหน้าเค้าเป็นรอยแดงเป็นแถบและจมูกเค้า (ซึ่งสามารถยืนยันได้ว่าไม่ได้ศัลยกรรมมา) ก็แดงแปร๊ด!

“โอ๊ย บ้าอะไรของเธอเนี่ยะ” ทันทีที่เอาตะกร้อ เอ๊ย ถาดออกจากหน้าเค้า เค้าก็เริ่มส่งเสียงดังขึ้นมาทันที

“เอ่อ ขอโทษค่ะ ฉันผิดเอง มันเป็นอุบัติเหตุ” ฉันทำตัวสงบเสงี่ยมเป็นพิเศษ ชิ นายริกขี้เอ๊ย

“ได้แต่เธอต้องชดใช้นะ ฉันยิ่งหงุดหงิดมาหลายวันแล้วด้วย” ทันทีที่เขาพูดจบเขาก็...โน้มตัวมาข้างหน้า เขาค่อยๆก้ม ฉันรู้สึกตัวเล็กลีบขึ้นมาทันที ทั้งๆที่ฉันสูงเกินมาตรฐานหญิงไทยแล้วนะ ฉันหลับตาปี๋ รอคอย... .... และคอย...

“เธอทำอะไรน่ะ ฉันจะให้เธอนวดให้ฉันต่างหาก เนี่ยะ ตรงเนี๊ยะ” ห๊ะ อ๊ะ กรี๊ด นวดหรอกหรอ -*- ฉันก็อุตส่าห์คิดไปไกล...

สุดท้ายก็กลายเป็นว่าฉันแอบหื่นไปเองคนเดียวนั่นเอง เพราะว่าขากลับมานั่งและฉันแจกผ้าร้อนให้ผู้โดยสาร ครบแล้ว (นายเคนหมวยที่ยืนยันจะขอผ้าเช็ดหน้าฉันแทนผ้าร้อน ให้ตายเถอะ) ฉันก็ต้องมาบริการพิเศษ... กรี๊ด >< ให้นายริกกี้นั่น นายเปรตนั่น (เริ่มเปลี่ยนสรรพนาม) สั่งให้ฉันนวด บีบ ทุบ คลึง เคล้า เพราะว่าเหนื่อยมาจากการนั่งเครื่องบินอย่างเต็มทน (ผ่านไปแล้ว ห้าชั่วโมง) ให้ตายเถอะ ฉันถามพี่เจนแล้วว่านวดตามคำขอของลูกค้าได้ไหม พี่เจนก็ตอบว่าได้ T___T ดีนะที่ฉันเคยไปเรียนพวกนวดแผนโบราณมาอยู่บ้าง เพราะป๊ะป๋าของฉันชอบให้นวดที่สุดเลย

“เธอก็ใช้ได้เหมือนกันนะเนี่ยะ” เสียงอันไม่พึงประสงค์ของนายริกกี้พูดขึ้น

“...” ฉันไม่รู้จะตอบอะไร กำลังตะลึง ตึ่งตึ๋ง ไปกับกล้ามเนื้อ และรูปร่างอันสมชายชาตรี ของเขา (*///////*) เฮ้อ ฉันจะละลายแล้วนะ

“นี่...”

“นี่ ! ทำไมเธอไม่ตอบห๊า” เมื่อไม่สามารถเรียกฉันด้วยเสียงธรรมดาได้ นายนั่นก็ตะโกนใส่หูฉัน กรี๊ดดดด ให้ตายเถอะ ถึงจะหล่อก็ไม่น่านิสัยแย่ขนาดนี้ เดี๊ยวแม่ตบจูบเป็นการสั่งสอนซะให้เข็ด หึหึหึ (^V^)

“เอ่อ... ว่าไงนะคะ” ฉันถามเพราะว่าไม่ได้รู้ตัวเล้ยตอนที่เขาพูด

“นายริกกี้มันบอกว่า คุณแอร์สวยน่ะครับ” นายเรย์หันมาตอบหลังจากที่ไม่พูดไม่จาเลยตั้งแต่ฉันเดินมานวดให้นายริกกี้ ฉันนึกว่าเขาเมาเครื่องบินซะอีก

“อ่อ... ขอบคุณนะคะ” ฉันยิ้ม ^_____^

“ปะ เปล่าซักหน่อยฉันบอกว่าเธอหน่วยก้านดีต่างหาก!” นายนั่นตอบตะกุกตะกัก แต่ก็เสียงดังฟังชัด

“ทะ ลึ่ง !” ฉันสวน

“หึหึหึ เธอคิดบ้าอะไรของเธอ... หน่วยก้านดีที่จะเป็นนักบาสเกตบอลตะหาก เธอรู้มั๊ยความสูงเธอเนี่ยะ น่าจะดังก์ ได้แล้วก็ มือเธอน่ะ หนักชะมัด! 5555” นั่น.. พูดไม่พอ หัวเราะอีกต่างหาก

มันจะมากไปแล้ว... นี่เป็นรอบที่สามแล้วนี่หมอนี่กวงติงฉัน

ฉันใช้แรงทั้งหมดที่มีอยู่ตรงเข้าล็อกคอนายริกขี้บ้าอะไรนั่น แล้วก็ดึง ขึ้นมา จนเขาต้องยืนตาม ฉันไม่ปล่อยให้เขายืนได้ออกแรงดึงให้เขาล้มลงบนพื้น เพื่อนๆเขาพากันรุมล้อมแล้วบอกให้ฉันใจเย็น... มีเสียงอึกทึกโวยวายดังไปหมด ฉันหมดสติไปแล้วไม่ฟังใครทั้งนั้น แม้กระทั่งพี่เจนที่วิ่งมาหน้าตาอย่างกับคนจะคลอดลูก! ฉันบ้าไปแล้ว ฉันแหกเขี้ยวเหมือนลิงกอริลล่า พร้อมกับทึ้งหัวตัวเองและพยายามเหวี่ยงคอเขาไปมา พร้อมจะหักมันทุกเมื่อ...

“นี่! เธอ... พอได้แล้ว”

“...”

“นี่ ! สมองเธอนี่สั่งการช้ารึเปล่า น่าจะไปเช็กบ้างนะ ฉันบอกให้เลิกนวดได้แล้ว”

“...” ฉันกลับสู่ความเป็นจริง ให้ตายเถอะ อยากทำอย่างที่ละเมอไปเมื่อตะกี้จริงๆ กรี๊ดดดด มันด่าฉันอีกรอบแล้ว !

“ทำไมนายชอบแกล้งคุณแอร์สุดสวยจัง” นายเรย์หันมาถาม

“ห๊ะ ยัยดาวโป๊ เนี่ยะนะสวย ห้าห้าห้า นายเข้าใจอะไรผิดแล้วมั้งเรย์”

(- -)” หึหึหึ ไม่มีใครเรียกฉันอย่างงี้มานานแล้วนะ หึหึหึ ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนขอบคุณเสียงสวรรค์ พี่เจนนั่นเอง ที่เดินมาเรียกฉันให้เสิร์ฟอาหารมื้อต่อไป

โฮะๆๆๆ ได้เวลาให้ข้าว เอ๊ยเสิร์ฟอาหารผู้โดยสารซั๊กก๊ะที  ฉันจะได้ไม่ต้องนวดให้นายบ้านี่แล้วก็จะได้ไม่ต้องเห็นหน้าเหม็นๆ ของนายเคนที่มองมาแบบอาลัยอาวรณ์ (อยากให้ฉันนวดให้หล่ะสิ ฉันนวดให้แต่เนื้อคู่ฉันเท่านั้นแหละย่ะ) 555 แต่ถ้านวดให้นายเรย์ก็ดีนะ >< กรี๊ดๆ

“ยัยพร... ทำไมทำหน้าหื่นเชียว”  เข็มแอร์รุ่นพี่ถามฉัน

เข็มเป็นแอร์รุ่นพี่ที่เข้ามาทำงานก่อนฉันไม่ถึงปีค่ะ ยัยเข็มแตกต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง ฉันตัวสูง... สูงมาก แต่ยัยเข็ม-  -  เอ่อ เธอก็เตี้ยต่ำกว่ามาตรฐานแอร์ทั่วไปนะ ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าเธอได้มาเป็นแอร์ได้ยังไง แต่คงเป็นเพราะความขาว สวย หมวย เซะซี่... ของเธอมั้ง โหวววว  อกนี้เป็นอก  เอวก็เป็นเอว พุงก็เป็นพุง อ๊ะไม่ใช่และ ส่วนฉันน่ะหรอ เป็นพวกผิวผสม ไม่ถึงกับแทน แม่เคยบอกว่าผิวแบบนี้แหละที่ฝรั่งจะชอบ ฮุฮุฮุ โฮะโฮะโฮะ ฮิฮิฮิ  ท่าทางฉันจะเข้าขั้นบ้าของจริง

“กรี๊ด มาหาว่าฉันหื่น เธอนั่นแหละ ตัวดี เมื่อตะกี้ฉันเห็นนะเธอแอบให้เบอร์อีตาผู้โดยสารที่นั่งริมหน้าต่างแถว B ด้วย”

“เธอเห็นด้วยหรอ >< ว่าแต่เค้าน่ารักดีเนอะ จริงๆ แล้วฉันไม่ได้ให้เบอร์ฉันไปกับเค้าหรอก เค้าขอเบอร์เธอต่างหาก แต่ฉันให้เบอร์พี่เจนไป 555” ยัยนี่แอบร้าย

จริงสิคงสนุกหล่ะงานนี้... ^^