Important of me? สิ่งสำคัญของฉัน?

ลำดับตอนที่ #7 : พูดได้แล้ว!!?

[ไลร่า]
ห้องสมุดเริ่มสงบหลังจากที่แอเรียตัวน้อยพาไลร่าไปวัดตัดชุด พูดง่ายๆคือไปเป็นตุ๊กตาตัวใหม่ให้แอเรียนั่นเอง... หลังจากนั้นเขาก็นั่งอ่านหนังสือของเขาต่อมานานหลายชั่วโมงจนรากแทบจะงอกติดเก้าอี้แล้ว เขาจึงตัดสินใจลุกขึ้นเดินเล่นคลายเมื่อยซะบ้าง แต่ไม่นานก็มีมารตัวน้อยมาพจนเขาอีกแล้ว...

"โคว!!!! นายรู้ไหมผ้าสีชมพูข้าหายไปหนายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!" เเอเรียพูดงองแงเสียดังแบบเด็กๆ

"หืม?ผ้าสีชมพู" ก็ผ้าสีชมพูของเธอมันม้วนไหนกันละ คิดว่ามันมีอันเดียวหรือไง?

"ผ้าสีชมพูที่มันหอมๆอะ!เจ้าเป็นเจ้าของปราสาทเจ้ารู้ไหมว่ามันอยู่ที่ไหน"

"อยู่กับวินดี้ เธอเองไม่ใช่เหรอที่บอกว่าชุดของวินดี้มันเก่าเกิ่นไปแล้วเลยเอาผ้าไปตัดชุดใหม่น่ะ"

".......................ไม่รู้ ไม่ชี้" เมื่อแอเรียหน้าแตกก็ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ขณะที่โควกำลังเดินออกไปจากห้องหนังสือเพื่อการแก้ปัญหาอันวุ่นวายของแอเรียที่กำลังจะตามมา แต่ยังไม่ทันไรเจ้าตัวน้อยประจำคฤหาสก็ทำท่าเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก

“โคว ทำไมไม่ไปหาในคลังสมบัติละ?”แอเรียทำท่าเหมือนเพิ่งคิดได้

“แล้วทำไมไม่ไปซะเองละ”

“เด็กตัวเล็กๆอย่างข้าไปคนเดียวมันอันตรายนะ”ว่าแล้วแอเรียก็ทำน่าตาน่าสงสาร

“งันก็ใช้ผ้าที่เหลือทำซะสิ มีหลายมวนนิ?”โควพูดอย่างรู้ทัน

“มันเก่าแล้ว”แอเรียเริ่มแก้มป่อง

“ก็ไปทอใหม่ซะสิ”โควพูด

“ไม่เอา!”แอเรียยิ่งทำแก้มป่องกว่าเดิม

“งันก็ใส่ชุดเก่าของวินดี้”

“ไม่งั้นข้าจะร้องให้นะ”แอเรียพูด

“ครั่งที่แล้วที่เจ้าร้องให้สวนผลไม้ของมาเคด้าพังเป็นแถบๆถ้าเจ้ายังอยากกินของหวานอยู่ละก็ข้าว่ามันไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก”โควพูดแกมขู่และก็ใด้ผลดี แอเรียรีบเก็บอารมณ์ก่อนที่จะปล่อยโฮออกมาอย่างรวดเร็ว

แต่ในที่สุดโควก็ใจอ่อนยอมไปที่คลังสมบัติกับแอเรียที่ยืนยันว่าจะไปเลื่อกผ้าด้วยตัวเองและไคร่าที่โดนแอเรียลากมาด้วยเหตุผลฟังไม่ขึ้นของแอเรีย ที่ว่า”ต้องมีคนช่วยขนของแต่ไม่มีใครว่าง”

 คลังสมบัติอยู่ใต้ชั้นใต้ดินของปราสาท จึงต้องเดินลงไปลึกมาก และไลร่าก็ซนเกินกว่าจะปล่อยให้เดินจนโควต้องจับมือหลอนใว้ตลอดเวลา เพราะถ้าปล่อยใว้ซักพักไลร่าก็จะไปยืนมองเปลวเทียนบ้าง รูปบั้นบ้าง หรืออะไรก็ตามที่เธอไม่เคยเห็น แอเรียก็ใช่ว่าจะช่วยดูแลกับเดินโดดไปโดดมาแถมฮำเพลงอีกต่างหาก พอแอเรียฮำเพลงไลร่าก็หันมาสนใจแอเรียแทน แล้วทำท่าอยากจะออกเสียงตามอีกต่างหาก

"ลั้นลันล้า~~~"

"........................."ไลร่าพยายามจะออกเสียงต่ก็ไม่มีเสียงออกมาจากลำคอของเธอ ไลร่าทำท่างงๆ

"ถึงแล้ว....."

"แล้วผ้ามันอยู่ตรไหนอะ"

"จะไปรู้มะ ฉัรนั่งรออยู่นี่ละ ไปหาซะ"โควพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

"อา........."เสียงบางอยางดังขึ้น

"แอเรีย เจ้าทำเสียงประหลาดนั่นทำไมน่ะ"โควพูด

"เปล่านะข้าหาผ้าอยู่"

"อา............"เสียงดังขึ้นอีก

"โคว!!!!!!!!!!!! มาดูนี่เร็ว!!!!!!!!!!~~"แอเรียร้อง

"อะไรอีก..........."โควเดินไปดู พร้อมกับต้องตกใจกับต้นเสียงประหลาดนั้น

"อา..."

"เสียงไลร่า !!!!!!!!!!!!!?"