ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ....เส้นทางของแต่ละคน....
[ไลร่า]
เด็กสาวอายุประมาณสิบหกปีลืมตาตื่นขึ้นทามกลางผู้คนมากมายมุงดูเธออยู่ แสงลอดมาตามช่องตางๆ เสียงพูดไม่รู้เรื่องทำให้ชวนหนวกหู ตอนนี้เธอรู้สึกว่าโลกมันหมุนไปหมด เธอพยายามลุกขึ้นแต่ขาของเธอช่างไม่เป็นใจเอาเสียเลยเธอแทบลุกไม่ไหว เธอไม่มีแรงพอขาสั่นๆของเธอพยายามยืนขึ้นอีกตอนนี้ผุ้คนเริ่มถอยออกแล้วและตอนนี้เธอสามารถลุกขึ้นยืนได้แล้วแม้จะยังโซเซอยู่อยู่ก็ตาม เพียงแต่ตอนนี้แดดแรงและเธอก็รู้สึกเพลียเหลือเกินเธอเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย จนกระทั่งเธอล้มลงด้านหน้าประตูแปลกๆในป่าแห่งนึง....
[พีโอล่า]
ณ คฤหาสแห่งหนึ่ง...
"คุณพีโอล่า!"
"คุณพีโอล่าค่ะ!!! คุณอยู่ที่ไหนค่ะ?!!!" เสียงตะโกนของคนในคฤหาสดังขึ้นเรียกพีโอล่าผู้ไม่รู้ว่าหายไปไหน
"ป้าไพรินคะ หนูอยู่ในสวนคะ" เด็กสในชุดกระโปงยาวแขนตุ๊กตาที่กำลังเก็บบางอยางที่อยู่บนพื้นสวนเข้าไปในกระเป๋าของเธอ
"ทุกคนตามหาคุณอยู่นะค่ะ!แต่คุณกลับมาเทียวเล่นแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน!!" ป้าไพรินดุเธออย่างใส่อารมณ์หงุดหงิด
"ขอโทษคะ หนูจะไม่ทำอีกแล้ว..." เธอตอบ
"ไปเปลียนชุดได้แล้วคะ ท่านผู้นั้นรอพบอยู่นะค่ะ"เธอพูดขึ้นเเบบรำคาญพีโอล่าแล้วเดินจากไป
'คลายมนต์' เสียงเบาบางจนแทบไม่ได้ยินของพีโอล่าดังขึ้นจากหน้าต่างของคฤหาส เมื่อสิ้นเสียงนั้นร่างของพีโอล่าที่อยู่ในสวนก็ค่อยๆจางเหลือเพียงสมุนไพรที่มาอยู่บนมือของพีโอล่าตัวจริงกับตุ๊กตาไม้เล็กจิ๋วที่ตกอยู่บนพื้นสวน
"นึกว่าจะเก็บไม่ทันแล้วสะอีก..."เด็กสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก...
[โฟเซ่,ซูซาน,ลูมอส,เซอร์กูล]
เพียงแวปเดียว คนทั้งสี่คนที่อยู่ต่างสถานที่และอาจยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำได้รู้ตัวว่า
วิญญาญศักสิทธิ์แห่งโลกอีกสองตนได้เลือกเจ้าของๆมันแล้ว!!!!
เด็กสาวอายุประมาณสิบหกปีลืมตาตื่นขึ้นทามกลางผู้คนมากมายมุงดูเธออยู่ แสงลอดมาตามช่องตางๆ เสียงพูดไม่รู้เรื่องทำให้ชวนหนวกหู ตอนนี้เธอรู้สึกว่าโลกมันหมุนไปหมด เธอพยายามลุกขึ้นแต่ขาของเธอช่างไม่เป็นใจเอาเสียเลยเธอแทบลุกไม่ไหว เธอไม่มีแรงพอขาสั่นๆของเธอพยายามยืนขึ้นอีกตอนนี้ผุ้คนเริ่มถอยออกแล้วและตอนนี้เธอสามารถลุกขึ้นยืนได้แล้วแม้จะยังโซเซอยู่อยู่ก็ตาม เพียงแต่ตอนนี้แดดแรงและเธอก็รู้สึกเพลียเหลือเกินเธอเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย จนกระทั่งเธอล้มลงด้านหน้าประตูแปลกๆในป่าแห่งนึง....
[พีโอล่า]
ณ คฤหาสแห่งหนึ่ง...
"คุณพีโอล่า!"
"คุณพีโอล่าค่ะ!!! คุณอยู่ที่ไหนค่ะ?!!!" เสียงตะโกนของคนในคฤหาสดังขึ้นเรียกพีโอล่าผู้ไม่รู้ว่าหายไปไหน
"ป้าไพรินคะ หนูอยู่ในสวนคะ" เด็กสในชุดกระโปงยาวแขนตุ๊กตาที่กำลังเก็บบางอยางที่อยู่บนพื้นสวนเข้าไปในกระเป๋าของเธอ
"ทุกคนตามหาคุณอยู่นะค่ะ!แต่คุณกลับมาเทียวเล่นแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหนกัน!!" ป้าไพรินดุเธออย่างใส่อารมณ์หงุดหงิด
"ขอโทษคะ หนูจะไม่ทำอีกแล้ว..." เธอตอบ
"ไปเปลียนชุดได้แล้วคะ ท่านผู้นั้นรอพบอยู่นะค่ะ"เธอพูดขึ้นเเบบรำคาญพีโอล่าแล้วเดินจากไป
'คลายมนต์' เสียงเบาบางจนแทบไม่ได้ยินของพีโอล่าดังขึ้นจากหน้าต่างของคฤหาส เมื่อสิ้นเสียงนั้นร่างของพีโอล่าที่อยู่ในสวนก็ค่อยๆจางเหลือเพียงสมุนไพรที่มาอยู่บนมือของพีโอล่าตัวจริงกับตุ๊กตาไม้เล็กจิ๋วที่ตกอยู่บนพื้นสวน
"นึกว่าจะเก็บไม่ทันแล้วสะอีก..."เด็กสาวถอนหายใจอย่างโล่งอก...
[โฟเซ่,ซูซาน,ลูมอส,เซอร์กูล]
เพียงแวปเดียว คนทั้งสี่คนที่อยู่ต่างสถานที่และอาจยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำได้รู้ตัวว่า
วิญญาญศักสิทธิ์แห่งโลกอีกสองตนได้เลือกเจ้าของๆมันแล้ว!!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น