Sync Online

ลำดับตอนที่ #2 : คนว่างๆกับสิ่งที่เรียกว่า RSOWG

"ไอ้กล่องของค่ายนี้สวยเป็นบ้า" ผมอุบอิบกับตัวเองขณะที่กำลังยกเจ้ากล่องสีเงินสลักลาย
พร้อมตัวอักษรนูนสีทองว่า 'Sync Online' เข้ามาในบ้านของตัวเอง

ครับ ผมคงไม่อินโนเซนส์ขนาดที่ไม่เคยเล่นเกมหรอกนะ เอาจริงๆก็เคยเล่นมาหลายเกมแล้ว
แหละเพียงแต่เล่นๆไปแล้วมันน่าเบื่อผมก็เลยเลิกๆไป ไม่ใช่ว่าไม่ชอบเล่นหรอกนะ ยิ่งสมัยนี้
ที่เหล่าค่ายพัฒนาเกมทั้งหลายต่างก็หันมาใช้ระบบ RSOWG ยิ่งทำให้โลกของเราไม่จำเจเลย

อ้อ ผมลืมบอกสินะ... เจ้า RSOWG หรือ Real Simulation Open World Game เป็นระบบที่ถูก
พัฒนามาจากระบบเสมือนจริงต่างๆในอดีต จนสามารถสร้างเครื่องมือที่ทำให้เจ้าระบบนี้สามารถ
นำเราไปสู่ "โลกของเกม" ที่เป็นของที่เสมือนจริงขนาดที่ว่าประสาททั้ง 5 ของคุณทำงานได้
ปรกติและเต็มประสิทธิภาพอีกด้วย

พูดเยอะไปก็ไม่เข้าใจ สู้ดูผมเล่นเองดีกว่า มันส์กว่าเยอะ ฮ่าๆ

หลังจากที่ผมไปซื้อเจ้าเครื่องของค่ายเกม.. อ้อ ใช่แล้ว สิ่งหนึ่งที่ทำให้ค่ายเกมพวกนี้กินกำไร
ได้มาก เป็นเพราะว่า "คุณสามารถใช้เครื่องเล่นเกมได้ตามแบบที่ค่ายเกมนั้นผลิตออกมา" นี่ละ
ทำให้เวลาจะเล่นเกมก็ต้องมาซื้อเครื่องเล่นของมันใหม่ ยกเว้นคุณจะเคยเล่นเกมของค่ายนี้มา
ก่อน บอกเลยว่าใครที่เล่นเกมเยอะๆนี่โดนฟันหัวแบะไปกับค่าเครื่องแน่นอน

"เซทเครื่องง่ายดีแหะ แถมเลือกใช้ตัวเชื่อมแบบหูฟังด้วย นอนสบายเลยอย่างงี้"

"เอาละ! Synchronization"

ระบบกำลังทำการ Sync ข้อมูลในเมมโมรี่...
การ Sync ข้อมูล 100%...
ท่านต้องการจะเข้าไปสู่โลกใหม่เลยหรือไม่?

รอช้าอยู่ไย เย็นนี้ไหนๆก็ไม่ได้ไปไหนต่ออยู่แล้ว เสียบหูฟังเข้าไปที่กล่องแล้วก็ทิ้งตัวลงนอน
คร่อกฟี้

***************

"เฮ้ ! นายหนะ ตื่นได้แล้ว จะมัวนอนไปถึงไหน" หืม เดี๋ยวนะ ผมควรจะนอนเล่นเกมไม่ใช่เหรอ

"ยังไม่ตื่นอีก ต้องให้ฉันปลุกไม้แข็งใช่ไหม" อืม นอนอีกสักนิดก็ดีหน่า ว่าแต่ บ้านเรามีเราอยู่
คนเดียวไม่ใช่เหรอ แล้วเสียงนี่มาจากไหน

"ท่าพิชิตคนขี้เซาที่หนึ่ง สะ-แลม !!"

"โอ๊ย! ตื่นแล้วตื่นแล้ว ไอ้บ้าเอ้ย คนกำลังหลับนอนดีดี" จุกครับ บอกเลย ทิ้งตัวมาได้ ตาสว่าง
กันเลยทีเดียว

ผมกุมท้องตัวเองมองเพดานด้านบน กลับแปลกใจว่าสีเพดานมันไม่เหมือนกันสีเพดานที่บ้าน
เลยค่อยๆพยุงตัวเองขึ้นมาแล้วมองรอบๆ ก่อนจะสรุปได้ว่านี่ไม่ใช่บ้านผมแน่นอน เพราะไม่มี
อะไรที่เหมือนกันเลยแม้แต่นิดเดียว

"มองอะไรนักหนาห๊ะ ยังไม่ลุกขึ้นมาอีก เดี๋ยวปั๊ด"

เสียงผู้หญิงดังอยู่ตรงหัวเตียง มันทำให้ผมต้องลุกขึ้นมาจากเตียงหันมามอง ก่อนจะพบหญิง
สาวสูงโปร่งหน้าตาจิ้มลิ้มนางหนึ่งเข้า จริงๆหล่อนก็สวยนะ ถ้าไม่ติดไอ้ท่าปลุกตะกี้ ผมคงจะ
ชอบเธอมากกว่านี้

"ยัง ยังอีก ยังไม่หยุดมอง"

"โอเค โอเค ผมยอมแล้ว งั้นขอถามก่อน ที่นี่ที่ไหนเนี่ย" ยกมือทำตาปริบๆ ก่อนจะโดนแม่นาง
หวดเข้าอีกรอบ

"ที่นี่ก็บ้านฉันสิ ฉันสิต้องถามนาย นายหนะชื่ออะไร"

"โปรดระบุชื่อตัวละครของท่าน"  เสียงผู้หญิงดังขึ้นในหัวผม ที่แท้ผมก็อยู่ในเกมแล้วนี่เอง เล่น
ใช้วิธีสร้างตัวละครที่แปลกใหม่จริงๆ

"ซีออน"

"ชื่อของท่านคือ ซีออน โปรดยืนยันด้วยชื่ออีกครั้งคะ"

"ซีออน"

"โอเค ฉันได้ยินแล้วว่านายชื่อซีออน ไม่ต้องย้ำนัก ฟังครั้งเดียวก็รู้เรื่องแล้ว"

ผมควรจะทำยังไงกับแม่คุณเนี่ย ตาขวากระตุกเลย

"เอาละ ในเมื่อนายตื่นแล้ว ไปล้างหน้าล้างตาแล้วเปลี่ยนชุดไป ดูสภาพตัวเองซะมั่ง นู่น ห้องน้ำ"

ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ นางก็ไล่ให้ผมไปล้างหน้าซะแล้ว สงสัยจะเห็นขี้ตาติดอยู่ที่ตาผมหละมั้ง
ฮ่าๆ

ผมเดินทางมาตามทิศที่นางชี้มือมา ก็พบกับห้องน้ำกับห้องแต่งตัวติดๆกัน พอเดินเข้ามาก็พบกับ
กระจกบานใหญ่ขนาดสองเมตรในห้องน้ำ ใครมันเพี้ยนเอากระจกใหญ่ขนาดนั้นมาไว้ในห้องน้ำ
กันฟ่ะเนี่ย

"ท่านสามารถปรับแต่งโครงสร้างของท่านได้ โดยสามารถปรับน้ำหนักได้ไม่เกิน 20 กิโลกรัม
และส่วนสูงได้ไม่เกิน 20 เซนติเมตร จากโครงสร้างเดิมของท่าน นอกจากนั้นยังสามารถปรับ
โครงหน้าได้จากเดิมไม่เกิน 30 เปอร์เซนต์เพื่อความเป็นเอกลักษณ์ของท่านเอง ส่วนสีของผิว
ผม ริมฝีปาก ดวงตา คิ้ว เล็บ ขน สามารถปรับได้ตามใจชอบ ในส่วนของกล้ามเนื้อและทรง
ท่านสามารถปรับได้เพียง 30 เปอร์เซนต์จากร่างกายดั้งเดิมของท่านเช่นกัน"

อ๋อ นางไม่ได้เห็นขี้ตาผมหรอก ที่แท้จะให้มาปรับร่างกายนี่เอง

ด้วยระบบ RSOWG นอกจากจะทำให้คนในยุคนี้เข้าไปเล่นเกมในโลกเสมือนจริงได้ด้วยแล้ว ยัง
ทำให้ผู้บริโภคสามารถที่จะปรับแต่งรูปร่างหน้าตาของตัวเองได้อย่างตามใจชอบอีกด้วย

จะว่าดีมันก็ดีอะนะ....
ถ้าไม่ใช่เมื่อเดือนที่แล้วมีผู้ชายในมหาลัยวิ่งหน้าตาตื่นผ่านหน้าผมไป เพราะมีแม่นางผีปอบวิ่ง
ตามพร้อมกับตะโกนไล่หลังไปด้วย
"พี่มาร์คขาาา น้องนาคของพี่มาร์คไงคะะะ พี่มาร์คของน้องนาคคคคคค"

เอิ่ม...ตัดภาพตะกี้ออกไป กลับมาดูของผมดีกว่า

ส่วนสูงคงไม่ต้องปรับเยอะ ด้วยความที่ผมเป็นลูกครึ่ง ไทย-อิตาลี แถมพ่อผมยังสูงกว่ามาตรฐาน
อีกนิดหน่อย ทำให้ผมสูงถึง 183 เซนติเมตร ขอปรับให้สูงมาอีกหน่อยเป็น 190 ละกัน น้ำหนัก
ก็ให้เพิ่มขึ้นมาตามส่วนสูงอีกหน่อย ส่วนสีต่างๆก็ให้มันเป็นเหมือนเดิมนี่แหละ กล้ามเนื้อก็ต้อง
แน่นอีก แต่คงไม่ต้องถึงขนาดนักกล้าม

เฮ้อ..ผมนี่มันนายแบบฝรั่งหลุดมาชัดๆ

***************

     หลังจากออกมาจากห้องน้ำ(ที่ผมแอบอาบน้ำจริงๆด้วย ให้ตายเถอะ! เกมนี้ออกแบบได้สม
จริงชะมัด น้ำเย็นได้ใจจริงๆ แถมสบู่ที่นี่ก็หอมมากด้วย) ก็เดินมาที่ห้องแต่งตัว ซึ่งขอบอกว่า...

มัน ใหญ่ มาก!

มีเสื้อผ้านับพันชุดอยู่ที่นี่ ไหนจะรองเท้า ถุงมือ ของจุกจิกน่ารักๆไปจนถึงน่าสยดสยอง ทั้งหูแฟน
ซีทั้งหลาย เสื้อกล้ามยันโอเวอร์โค้ท ซึ่งคงเดาไม่ยากว่าน่าจะให้ผู้เล่นใหม่อย่างผมเลือกชุดเริ่ม
ต้นจากที่นี่เป็นแน่

โปรดเลือกเสื้อผ้าเริ่มต้นของท่าน สำหรับภายในโลกแห่งนี้ ท่านสามารถเลือกใส่เสื้อผ้าได้อย่าง
อิสระ โดยจะมีทั้งชุดแฟชั่นและชุดที่ได้รับจากมอนสเตอร์หรือถูกสร้างขึ้นมา สำหรับในห้องนี้
ทุกชุดจะเป็น "ชุดแฟชั่น[ไม่มีทางทำลาย]" ทุกชุด ขอให้มีความสุขกับการแต่งตัวคะ

ผมค่อยๆเดินเลือกเสื้อผ้าสำหรับการเริ่มต้นเดินทาง ยอมรับว่าไม่สามารถดูได้ทั่วทั้งหมดจริงๆ
เลยหยิบเอาที่ตัวเองรู้สึกถูกใจมา สุดท้ายก็ได้เสื้อฮู้ดวอร์มแขนสั้นสีดำที่มีลายเพ้นข้างหลัง
เป็นคำว่า "Monster" สีขาวพาดอยู่กลางหลัง และกางเกงวอร์มสีดำคู่กับเสื้อ และรองเท้าผ้า
ใบสบายๆอีกคู่

คุณได้รับ "เสื้อฮู้ดแขนสั้น[ไม่มีทางทำลาย]" 1 ตัว
คุณได้รับ "กางเกงวอร์ม[ไม่มีทางทำลาย]" 1 ตัว
คุณได้รับ "รองเท้าผ้าใบ[ไม่มีทางทำลาย]" 1 คู่

"โฮ่..ดูดีนี่นาพ่อหนุ่ม" เสียงดังมาจากข้างประตู พอผมหันกลับไปก็พบเจ้าของบ้านกำลังยืนพิง
อยู่ข้างประตูจ้องมองผมพร้อมเอ่ยปากชมพร้อมทำเสียงวีดวิ้ว

จะว่าไป...ผมยังไม่เคยถามชื่อเจ๊แกเลยนี่หว่า

"ขอบคุณสำหรับคำชมนะ ว่าแต่ผมยังไม่รู้ชื่อคุณเลย เห็นกันมาก็สักพักแล้ว" ผมเอ่ยปากถามตรงๆ

"อยากรู้ชื่อฉันยังเร็วไปพันปีเจ้าหนุ่มไก่อ่อน ว่าแต่ดูจากสภาพแล้วนายก็พร้อมแล้วสินะ ที่จะออก
ไปข้างนอกหนะ ฉันจะได้กลับมาอยู่เงียบๆสักที" หล่อนไม่ว่าปล่าวยังทำท่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่อีก
น่าหมั่นไส้แท้ๆ ผู้หญิงอะไรกวนโอ๊ยเป็นบ้า

"เอาหละๆ จะได้ไม่เสียเวลาของฉัน มานั่งที่โต๊ะนี่ จะได้คุยกัน เดี๋ยวฉันจะได้ให้เงินติดตัวนายไป
ด้วย หรือ...ออกไปทั้งอย่างนี้ก็ได้นะ อยากออกไปเลยรึเปล่าหละ ประตูทางออกอยู่ด้านนั้นหนะ"
อาเจ๊เดินไปนั่งเค๊าะโต๊ะที่โต๊ะไม้ตรงกลางบ้านพร้อมชี้ไปที่ประตูที่อยู่ถัดจากเตียงที่ผมตื่นมานิด
หน่อย

ต้องการจะรับฟัง "ความรู้เบื้องต้น" ก่อนหรือไม่ หาก "ไม่" ท่านสามารถออกจากที่แห่งนี้ได้ทันที

ต้อง เลือก สินะ...

ไม่เห็นต้องถามเลย !

"คุยสิเจ๊ ผมมีเรื่องอยากรู้เต็มไปหมดเลย" ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะไม้หันหน้าคุยกับเจ๊ที่ยิ้มกริ่ม

หึหึ...

ไม่มีเงิน จะเอาอะไรกิน !

***************

"เอาเงินถุงนี้ไปก่อนละกัน อาจจะไม่เยอะมาก แต่ก็พอให้นายมีใช้ไปสักพักหละนะ"

เจ๊นำถุงขนาดเล็กมาวางไว้บนโต๊ะ ผมเอื้อมมือไปหยิบถุงนั้นมาดู

คุณได้รับ "ถุงเงินเล็ก" จำนวน 1 ถุง
คุณได้ทำการเปิด "ถุงเงินเล็ก" จำนวน 1 ถุง
คุณได้รับ "เหรียญทอง" จำนวน 500 เหรียญ

เหรียญทองขนาดกลางอยู่ในถุงจำนวนหนึ่ง ด้านที่ผมถืออยู่มีตัวเลขอารบิกหมายเลข 1 ประทับ
อยู่เมื่อพลิกกลับอีกด้านก็พบรูปผู้ชายวัยกลางคนคาบซิการ์อยู่ที่ปาก

"ตาลุงนี่ใครหนะเจ๊ ที่อยู่ในเหรียญเนี่ย" ผมเอ่ยปากถาม

"ฮ่าๆ เป็นคำถามที่ดี ไม่ค่อยมีคนถามสักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่รับเงินไปก็จะออกอย่างเดียวเลย" เจ๊
แกหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจที่มีคนถามคำถาม สงสัยจะไม่ค่อยมีคนคุยกับเจ๊

ภารกิจ "การสังเกตุเล็กๆน้อยๆ" สำเร็จค่ะ
คุณได้รับฉายา "ผู้สนใจประวัติศาสตร์เบื้องต้น"

"ตาลุงคนนี้เป็นคนที่เคยครอบครองแผ่นดินได้ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์คนหนึ่ง ยุคสมัยของเขา
ทำให้พวกเราในยุคถัดมามีพื้นที่ป้องกันตนจากพวกมอนสเตอร์และปีศาจทั้งหลาย แถมยังเป็น
บุคคลที่พัฒนาเทคโนโลยีครั้งใหญ่ให้กับเหล่ามนุษย์อีกด้วย เป็นคนที่เก่งจริงๆหละนะ ชื่อของ
เขาคือ โกเฮน ครูซ จำไว้ให้ดีหละ"

หืม เก่งจริงแหะ สงสัยว่าจะเป็นตัวละครสำคัญในเกมคนหนึ่งเลย แต่เจ๊บอกว่ายุคถัดมา แปลว่า
ตาลุงนี่น่าจะเสียชีวิตแล้วหละสิ เสียดายแหะ ไม่งั้นน่าจะไปรับภารกิจเจ๋งๆจากตาลุงสักหน่อย

"แปลว่าตาลุง หมายถึง ลุงโกเฮนนี่ ก็เสียชีวิตแล้วใช่ไหม"

"หืม เสียชีวิตแล้วรึเปล่าอย่างงั้นเหรอ อันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันสิ ตามประวัติศาสตร์บอกว่า โกเฮน
เมื่อมีอายุได้สี่สิบปลายๆ เขาตัดสินใจหันหลังให้กับบ้านเมือง โดยมอบหมายให้คนสนิทของเขา
ขึ้นรับตำแหน่งดูแลต่อ ส่วนเจ้าตัวก็หายไปจากบ้านเมืองไป ละก็ไม่มีใครพบเจอเขาอีกเลย"

เจ๊ใช้สายตาครุ่นคิดถึงสิ่งที่พูด สงสัยว่าเจ๊ก็ไม่เคยคิดถึงเหมือนกันแหะ แย่จัง

"ฉันชอบแกหวะ เป็นผู้ชายที่ขี้สงสัยดีจริงๆ ฮ่าๆ ถ้าอย่างงั้นก็ลองไปค้นหาดูสิ เผื่อจะเจอเบาะแส
อะไร มันคงจะพิลึกดีถ้าโกเฮน ครูซ ยังมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ เพราะถ้าอย่างงั้นแปลว่าเขาคงมี
อายุนับร้อยปีกันเลยทีเดียว"

คุณปลดล๊อคภารกิจ "ตามรอยประวัติศาสตร์" ค่ะ
คุณได้รับภารกิจ "ตามรอยประวัติศาสตร์"
เนื่องจากคุณเป็นคนแรกที่ได้รับภารกิจนี้ ทำให้ไม่มีข้อมูลเบื้องต้น จำเป็นต้องหาเบาะแสจากผู้
คนเท่านั้นคะ

โอโห...
ผมนี่พูดไม่ออกเลยครับ...
นี่ผมต้องไปควานหาเนื้อหาภารกิจเองสินะ
ละจะไปหาข้อมูลจากไหนเนี่ย !

***************

หลังจากนั้นผมก็คุยกับเจ๊เรื่องพื้นฐานอีกหลายอย่างจนทำให้ได้ฉายา ผู้รอบรู้เบื้องต้น มาและยัง
ได้ของแถมมาเพิ่มจากเดิมคือกระเป๋าหนังคาดเอวสีน้ำตาล และของกินอีกนิดหน่อย ซึ่งเจ๊บอกว่า
มันจะช่วยให้เดินทางช่วงแรกสะดวกขึ้น ซึ่งจะได้ก็ต่อเมื่อคุยกับเจ๊นานพอ ไม่อย่างงั้นก็เอาไปแค่เงินถุงเท่านั้นพอ

"ไปละเจ๊ ไว้มีโอกาสได้เจอค่อยคุยกันอีกก็แล้วกัน" ผมตั้งท่าจะเดินออกหลังจากที่เริ่มรู้สึกว่าเข้า
ใจรายละเอียดพื้นฐานมากขึ้น

เมื่อได้คุยกันในตอนแรก ทำให้ผมสังเกตุว่า บุคคลต่างๆในเกมนี้สามารถมอบสิ่งของ ภารกิจ หรือ
คำแนะนำต่างๆเพิ่มเติมได้ตามความพึงพอใจของแต่ละคน ซึ่งคาดว่านั่นน่าจะส่งผลต่อการส่ง
มอบภารกิจต่างๆกับพวกเขาหรือการได้รับข้อมูลต่างๆเช่นกัน

เจ๊ 'เซียร์'(จู่ๆก็พูดชื่อตัวเองขึ้นมาหลังจากที่คุยกันได้สักพัก) ลุกขึ้นมาเปิดประตูให้ผมก่อนจะหัน
กลับมายิ้มให้ เอาตรงๆเจ๊เป็นคนที่หน้าตาน่ารักมากนะ ถ้าไม่ติดว่าชอบกวนประสาทกับเจ้าพลังที่
พบเจอกันในตอนแรกแล้วหละก็นะ คงจะมีหนุ่มๆเข้ามามากน่าดูเลย

"เจ้าไปเถอะ ถ้ามีโอกาสเราคงได้เจอกันอีก อย่าลืมหละ เข้าไปคุยกับพวกแม่หนูที่สำนักงานนัก
ผจญภัยด้วย"

"คร้าบ งั้นผมไปละ บายเจ๊"

ผมเอ่ยลาเจ๊เซียร์ ก่อนจะออกไปทางประตูที่เปิดไว้อย่างรวดเร็ว

"อ๊ะ ซวยละสิ ลืมตั้งจุดหมายปลายทางไว้ที่คานส์ซะด้วย... ขอให้โชคดีละกัน เจ้าหนูซีออน"