สาวเอี้ยว(แอบซ่า)ขอคว้าหนุ่มฮอท

ลำดับตอนที่ #1 : ฉันรู้จักนาย...(รึป่าว?)

"จะนอนให้ตูดแฟ่บเลยรึไงปาร์คจองฮี!" พี่ชายของฉัน...ตาบ้าปาร์คฮยอนซองกระชากผ้าห่มฉันออก... ขอนอนต่ออีกหน่อยก็ไม่ได้... ขี้ตืดเป็นบ้าพี่ชายอะไรก็ไม่รู้ จะโอ๋น้องกับเค้าน่ะไม่มี๊ ไม่มี(- -^)



"ขอต่อหน่อยน่าพี่"ฉันใช้หมอนปิดศีรษะ... ง่วงจะตาย... ก็มัวแต่นั่งทำงานให้พี่ทั้งคืนนั่นล่ะ! คนอะไรรายงานก็ต้องให้น้องทำ! น่าอายชะมัด!



"...พี่จะเอารูปเธอตอนนอนไปโรงเรียน"




"อ้าาาาา ไม่นะ! ลุกแล้ว ลุกแล้ว!" ฉันเด้งออกจากเตียงอัตโนมัติแบบไม่ต้องไขลาน แบบนี้แบล็กเมล์กันชัดๆเลย พี่บ้า!(>_<)



ที่ต้องง้อพี่เพราะโรงเรียนของฉันอยู่ชายเมืองและถ้าจะเดินไปนั้นเท้าหงิกแน่ๆเพราะห่างบ้านเราไปตํ้งสี่กิโลน่ะ พี่มีรถเลยต้องพ่วงไปด้วยประจำ เนื่องมาจากว่าฉันนิยมชมชอบการตื่นสายเป็นกิจวัตร...



พี่ซึ่งปกติชอบเบ่งอยู่แล้วเลยได้ใจใหญ่เพราะจิกหัวใช้ฉันเหมือนคนรับใช้ได้ตามสบาย



อาหารเช้าก็ไม่มีอะไรมาก...ทักพ่อ,ทะเลาะกับพี่และตามด้วยวิ่งตามหลังพี่ชายมาต็อกๆเช่นเคย พี่เดินไปที่มอเตอร์ไซค์,โยนหมวกให้ฉันสวมและขึ้นไปสตาร์ทเครื่องตามปกติ... จำได้ว่าเคยถามพี่ว่าทำไมถึงเอามอ'ไซค์ไปโรงเรียนแต่เวลาไปเที่ยวเอารถไป รู้ไหมพี่ตอบว่าไง?



"รถน่ะเอาไว้ให้สาวปลื้ม ส่วนมอ'ไซค์เอาไว้เวลาขี่พาสาวไปเดทเขาจะได้กอด ชัดรึยังยัยหง่าว?" ตอบกวนๆอย่างนี้ล่ะพี่ชายฉันปาร์คฮยอนซองแน่ๆ(- -^)(- -^^)(- -^^^)



มาถึงโรงเรียนม.ปลายคังบุกฉันแยกกับพี่ไปหาเพื่อนซี้จีมินฮีที่เป็นลูกสาวของครูใหญ่โรงเรียนนี้ มินฮีจัดได้ว่าเป็นคนน่ารักมาก... บังรัศมีฉันมิดน่ะ...อย่าคิดมากเลยปาร์คจองฮี คิดแล้วปวดหมอง...(- -"')



มินฮีมีข้อเสียอย่างเดียวคือบ้านิตยสารมากๆ โดยเฉพาะเล่มที่มีผู้ชายหล่อๆเยอะๆเนี่ยเธอยอมจ่ายมากกว่าห้าพันวอนเพียงเพื่อได้ยลโฉมหนุ่มใหญ่น้อยภายใน ...ยัยนี่ไม่เคยอ่านอะไรหรอกน่า



ีี"จองฮี!" มินฮีวิ่งหน้าเร่อเข้ามา "เห็นรุ่นพี่ชินจงโมไหม!?" เธอหอบ



"เปลี่ยนคนอีกแล้วเหรอ?"ฉันถามบ้าง มินฮีเปลี่ยนผู้ชายเหมือนแฟชั่นจริงๆขอบอก



"โอย...รุ่นพี่ได้ถ่ายแบบด้วย! หล่อสะบัดไปเลยล่ะเธอเอ๋ย" มินฮีเสือกนิตยสารพรวดใส่หน้าฉัน "หล่อใช่ม้า?"



"...มั้ง?" ฉันเปิดมองเหล่านายแบบผ่านๆเรื่อยๆ... แต่ล่ะคนก็ไม่เลวมากนี่?(-_-)



ภาพหนุ่มคนหนึ่งทำฉันชะงักกึกและยกหนังสือขึ้นมาจ่อตา...โอ้วววว คนนี้แหละใช่เลย!(>oO)



ตาสีดำขลับคู่คมสวย,ผมสีดำตัดสั้นๆเป็นชั้นระต้นคอ,หน้าหล่อแบบคมเข้มแถมหุ่นดีมากๆ... แค่นี้ก็ทำฉันมองไม่กระพริบตาจนลืมหายใจไปเลย



"อ๋อ คนนี้หล่อมากๆเลยใช่ม้า? นี่คังทาฮยอน เป็นนายแบบที่บอกได้เต็มปากว่าดังที่สุดตอนนี้น่ะ" มินฮีบอกเมื่อเห็นท่าทีของฉัน "ตาถึงนี่หล่อน?"

"อืม... หล่อจริง แต่ฉันไม่บ้าดารา" ฉันส่งหนังสือคืน "ดาราเรื่องมากจะตาย เอาคนธรรมดาดีกว่า"



"เหอะ ทำเป็นเก่งนะหล่อน? เอางานมาลอกก่อนเร็ว วันนี้ฉันชวนชินจินอูมากินข้าวกับเราได้สำเร็จ" มินฮียิ้มร่า... จะไม่ให้ร่าได้ไงล่ะในเมื่อคนที่เธอชอบยอมเธอจนได้?



ชินจินอูเป็นเพื่อนมินฮีมาตั้งแต่เล็ก ด้วยความที่หมอนี่มันคุยง่ายเลยมีสาวๆชอบเยอะ... มินฮีชอบจินอูแต่เธอรู้ว่าจินอูมีแฟนหรือไม่ก็คนที่ชอบประจำก็เลยพยายามหาทางทำให้เขาสน อย่างเช่นควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้าเป็นต้น



ฉันนั่งจดโน้ตมือหงิกทั้งช่วงเช้า จากนั้นช่วงพักกลางวันพี่ฮยอนซองก็มาหา... โอยย... ทำไมหนวกหูกันอย่างนี้นะพวกคนโต๊ะข้างๆ? ไม่เคยเห็นพี่ชายมาหาน้องสาวรึไง?



แต่ก็ต้องยอมรับว่าพี่หน้าตาดีใช้ได้... ผมสีน้ำตาลแดงย้อมแถมหน้าคมๆดุๆที่พวกผู้หญิงเห็นเป็นของเท่ (แต่ฉันเห็นเป็นของธรรมดาม้ากมาก...(-_-) )



"วันนี้เดินกลับเองนะ! พี่มีนัด!"พี่ตะโกนกรอกหูฉันก่อนเดินเชิดออกไป... พี่บ้า! พี่เฮงซวยซังกะบ๊วย!



เชอะ เดินกลับเองก็ได้ไม่ต้องง้อพี่หรอก!(>_<)



@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@#@


เย็นวันนั้นฉันเดินลากเท้ากลับบ้านด้วยใจห่อเหี่ยว... (- -^) แถมพอกลับไปถึงดันต้องออกมาซื้อเนื้อกับผักใหม่เพราะที่บ้านไม่มี... ไม่นับว่าข้าวสารหมดด้วยอีกนะ?



"วันนี้เป็นวันซวยของช้าาาาานนน" ฉันฮัมเพลงขณะเลี้ยวมุมอาหารกระป๋อง "พี่บ้า พี่เฮงซวย พี่ไม่ได้เรื่อง" แอบด่าพี่ซักหน่อยเหอะ อิอิอิ



โครม! ฉันแทบนับดาวได้เลยล่ะ... อะไรฟะแข็งเป็นบ้า? เขาเอากำแพงมาตั้งนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะ?



"อูยยย... สงสัยต้องส่งจดหมายร้องเรียน" ฉันพึมพำขณะเก็บของที่ตกลงบนพื้น... เอ...รู้สึกว่าผลไม้กระป๋องกลิ้งไปแถวนี้นี่นา?แปลกจังแฮะ ไปไหนแล้ว?



(O_O)...หรือว่าผีหลอก!? โอ้มายก้อด!



"ฮือออออ กลัวแล้วจ้าาา"ฉันร้องเมื่อเงาดำๆทาบลงมา "จะให้บนอะไรบอกมาเลยน้าาาา ฉันจะไม่กินแกอีกแล้วล่ะ สัญญาเลย (>_<)



"นี่คนนะไม่ใช่ผี ยัยบ้า" ของแข็งๆเคาะหัวฉัน "เอ้านี่ เอาไป แล้ววันหลังดูทางบ้างล่ะ!?"



ฉันเงยหน้าขึ้นมองชายคนนั้น... อือหือ... หน้าตาส่วนที่โผล่มาจากหมวกใหญ่ๆถือว่าเข้าขั้นหล่อทีเดียว อยากเห็นหน้าเต็มๆจัง... อยากรู้ว่าจะขนาดไหนน้า?



"มองไรหายัยเพี้ยน?" แต่ปากนี่สิ... สงสัยจริงๆว่าทำไมขัดกับหน้าขนาดหนัก...



"ว่าใครเพี้ยนยะ?"ฉันแหวใส่



"อ้าว ก็เห็นเธอพูดถึงผี..." เขาขยับยิ้มที่ทำฉันเสียววาบไปถึงข้างใน "เธอนี่ถ้าจะบ้าดีนะ?" เขาระเบิดหัวเราะกวนๆ



ฉันขบกรามกรอดและเริ่มท่องบทสวดประจำตัวที่มีดังนี้...ฝ่าเท้า...ทำหน้าที่คล้ายเมคอัพ ใช้โปะหน้าศัตรูหรือคนยียวนกวนประสาท...



"ฉันเพิ่งเคยเห็นคนบ้าขนาดคิดว่าผีหลอกกลางวันแสกๆครั้งแรกนะเนี่ย?"ตาสีดำสนิทมีแววล้อเลียนอย่างเห็นได้ชัด



"ว่าไงนะ!?"



"อ้าว โกรธจนเชื้อบ้าจะกำเริบเหรอ?"



"นายนั่นล่ะบ้า" ฉันคว้ากระป๋องมาจากมือเขา "เดินมาชนฉันก็ไม่ขอโทษ ไร้มารยาท" ฉันถลึงตาใส่หนุ่มคนนั้น เชอะ! มีหน้ามาว่าฉันอีก!



"ไปล่ะ" ฉันตั้งถ้าจะเดินไปแต่ดันโดนเขายุดแขนเอาไว้ "มีอะไรฮะนาย!ปล่อยฉันนะ!" ฉันโวย อ้าาา ถ้าหมอนี่จะลวนลามฉันนะฉันจะร้องให้ร้านแตกไปเลย!(>_<)



"เฉยๆน่า หน้าตาอย่างเธอฉันไม่สนหรอก" หมายความว่าไงยะหน้าตาอย่างฉันเนี่ย!? "แค่อยากรู้ชื่อเธอ"



"ทำไมฉันต้องบอกฮะ?" ฉันย้อน



"ไม่บอกฉันไม่ปล่อย"



"ไม่ปล่อยฉันร้อง"



"ร้องฉันจูบจริงๆนะ? ไม่เชื่อลองดูมะ?" เขายื่นหน้ามาใกล้ๆฉันเป็นการพิสูจน์



"อ้าาาาา เอาหน้านายออกไปนะ!" ฉันผลักหน้าเขาออกไป "ก็ได้!ฉันชื่อปาร์คจองฮี!พอใจรึยัง!" ฉันว่า



"เอาเบอร์เธอมา"



"(-o-)...ทำไมฉันต้องให้?(- -^)"



"เฮ้!ใครรู้บ้างว่าปาร์คจองฮีเซ่อซ่าซุ่มซ่ามแถมไม่เต็มเต็ง?..." เขาพูดลอยๆ



"(>_<)อ้ะ เอานี่เบอร์ฉัน"ฉันบอกเขาอย่างเสียไม่ได้



เมื่อเขาเมมเบอร์เสร็จเขาก็ยอมปล่อยฉัน เขายิ้มยิงฟันขาวเป็นระเบียบให้ฉัน"แล้วพบกันใหม่นะปาร์คจองฮี?" เขาผงกศีรษะล้อๆ "เอาเป็นว่าฉันว่างๆจะโทรไป" เขาหันหลังจะเดินไปอีกทาง



"เดี๋ยว!" ฉันอยากตบปากตัวเองที่เรียกหนุ่มคนนั้นเพราะเขาหันมามองฉันด้วยสายตาที่ตีความได้ว่า 'ไม่อยากให้ฉันไปล่ะสิ?' "เอ่อ...คือ..."



"จากบ้าเป็นเพี้ยน จากเพี้ยนเป็นติดอ่าง... เธอนี่แปลกจริงๆ" เขาเอียงคอมองฉันล้อๆ "มีอะไรว่ามาเร็ว"



ฉันชักฉิวเลยจ้องหน้าเขาโกรธๆ "ไม่เห็นแฟร์เลย นายรู้ชื่อฉันแต่ฉันไม่รู้จักนาย"



"งั้นเรียกฉันว่าสุดหล่อสิ? (^o^)"



"...ฝันไปเถอะย่ะ!อีตาบ้าหลงตัวเอง!(- -^)"



"...เรียกฉันว่าคังทาแล้วกัน"เขาโบกมือให้ฉันนิดๆก่อนเดินไป



...เอ... ฉันเคยเห็นหน้าตานี่ที่ไหนกันน้า? เคยเห็นแน่ๆแต่นึกไม่ออกน่ะสิ...



อ้้าาาาาาา!!!!! กลับบ้านช้าพี่ฆ่าฉันทิ้งแน่ๆเลยง่า...ฮือๆๆๆ(ปาร์คฮยอนซองขึ้นชื่อเรื่องการแกล้งน้องสาว) ตายแน่ๆเลยฉัน...ทำไงดีล่ะเนี่ย!?(T^T)