ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (exo) boy's story♡

    ลำดับตอนที่ #1 : wrong number (chankai)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 521
      3
      14 ม.ค. 57

    wrong number



    title: wrong number
    couple: chankai
    note: ฟิควันเกิดนีนี่
    ♡ #ชานยอลโทรผิด





     



     

    “ชานยอล .. เราเลิกกันเถอะ”

     
     

    “...........”

     
     

    “เราว่ามันไม่ใช่อะ ชานยอลไม่เคยเข้าใจแบคเลย”


     

    “แบค..........”


     

    “ชานปล่อยให้แบคอยู่คนเดียวมาตลอดอ่ะ”

     
     

    “...........”

     
     

    “ไม่มีพาไปกินข้าว ไม่พาไปดูหนัง คือไม่มีเหี้ยไรเลยอ่ะ”

     
     

    “...........”

     
     

    “แบคขอโทษนะ แล้วก็ช่วยเลิกโทรหาแบคได้แล้ว”

     
     

    “............”


     

    “แฟนใหม่แบคไม่ชอบ”

     
     

    “แบค......ชาน...”


     

    “ลาก่อนนะ...ปาร์คชานยอล...”

     

     

     

    ชีวิตของปาร์คชานยอล  กำลังถึงจุดตกต่ำถึงขีดสุดของชีวิต.. ตอนเช้าอาจาร์ยบอกสอบตก
    กลางวันตกเย็นแฟนที่คบกันมา ขอบอกเลิก 
    ก็เข้าใจว่าคบกันไปนานๆเดี๋ยวมันก็เบื่อ แต่นี่คือระ?
    ปาร์คชานยอลไม่เข้าใจ แต่ไม่เป็นไร ชานยอลโอเค ชานยอลรับได้ สบายมากๆชิลๆ แค่แฟนทิ้ง

     

    มือหนาของชานยอลล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูที่ผ่อน

    ยังไม่หมดออกมา สไลด์หน้าจอเข้าไปในไอคอนการโทร กดเบอร์ที่โทรออก

    เป็นประจำรองลงมาจากแบคฮยอน แฟนที่ตอนนี้ลดสถานะ เป็นแฟนเก่า

    รอคนปลายสายรับสายสักพัก ก่อนจะนั่งลงยองๆข้างฟุตบาทอย่างคนหมดแรง

     

     

    “เห้ย มารับหน่อยดิ่วะ อยู่ถนนหน้าคณะ”

     

     

    “เออ..ไปส่งที่หอ เดี๋ยวค่อยคุย เร็วๆ”

     

     

    ชานยอลกดตัดสาย กำลังจะปิดหน้าจอ แต่ก็ไปเห็นวอลเปเปอร์ กับพื้นหลัง
    ที่เป็นรูปร่างเล็กที่คุ้นตายืนอยู่กับตนเอง ยิ้มหวานใส่กล้องทั้งคู่ นี่แค่จิ๊บๆนะ

    คือยังไม่รวม โฟลเดอร์รูปคู่อีกเป็นพันที่อยู่ในโทรศัพท์นะ เหี้ยจริงๆ T__T

     

     

     

    บอกแล้วเรื่องมันเศร้า ขอเหล้าเข้มๆ

     

     


     


     

    - WRONG NUMBER –








    “เออ แล้วรู้ปะ...มันพูดไรต่อ อึก..​ มันบอกว่า กูอะไม่เคยพามันไปไหนเลย ฮึก..”

     

     

    เสียงขวดเบียร์กระทบลงบนโต๊ะแก้วเสียงดัง ตั้งแต่เพื่อนสนิทเขาพามาส่งที่ห้อง
    ชานยอลก็รีบไปเปิดตู้เย็น หยิบเบียร์มากระดกเอาๆ เหมือนอดอยากมา
    10ปี

    ละทีนี้เป็นไง พอเหล้าเข้าปาก ก็ดราม่าไงพี่น้อง

     
     

    “เออ ผู้ชายก็อย่างนี้แหละ ได้ใหม่ละลืมเก่า”  คริส เพื่อนสนิทของปาร์คชานยอลคอยปลอบเพื่อนตัวดี
    ที่กระดกเอาๆ ไม่สนใจว่าตัวเองเมาละชอบดราม่า  ไอห่า กูฟังประโยคนี้มาสามรอบละ

     

     

    “ฮึก กูอะโคตรรักมันเลยนะเว่ย .. อึก อยากได้อะไรกูก็ซื้อห้าย ”

    เสียงปาร์คชานยอลค่อยๆยาน เพราะกึ่มได้เต็มที่ แต่ก็ยังกระดกดื่ม จนหมดขวด

    ละปาลงบนพรมอย่างขวดที่แล้วๆ คือถ้าเอาไปขาย ป่านนี้รวยอ่ะบอกเลย

     

     

    “ละมึงดูมันทำกับกู ..เอิ่กก กูจะเคลียร์ให้รู้เรื่อง ! อึก”

    ชานยอลไม่ฟังเสียงร้องห้ามปรามของคริส  ควักโทรศัพท์ออกมาอีกครั้ง

    สไลด์หน้าจอ กดโทรออก เบอร์ที่ไม่ได้เม็มไว้เพราะจำได้ขึ้นใจ ส่วนมืออีกข้างก็ พยุงตัวเอง
    เดินเซไปที่ระเบียงคอนโด  ตอนนี้ชานยอลอยากเคลียร์ เรื่องทุกอย่าง กับแบคฮยอนจริงๆ
    แต่ตอนนี้ได้แต่โทรไปหา ไอห่า น้ำตานี่ก็ไม่หยุดไหล ฮึบไว้
    ! ฮึบ!!! อย่างพึ่งร้อง!!!

     

     

    “ฮัลโหลครับ”

    รอซักพัก ปลายสายก็มีคนรับ ชานยอลแปลกใจนิดหน่อย  ที่เสียงแบคฮยอน ดูแมนขึ้น
    แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลักในตอนนี้


     

    “ฮัลโหลล แบคใช่ปะ...นี่ชานเองนะ”

     


     

    “ครับ? ช...ชานไหน”

    ปลายสายดูงงๆ แต่นั่นก็ไม่ใช่ประเด็นรอง ชานยอลรีบพูดกลับไปยังปลายสาย

    เพราะถ้าแบคฮยอนรู้ว่าคนโทรมาคือชานยอล แบคคงจะไม่รับสายอีกแน่ๆ

     
     

    “แบคอย่าพึ่งวางนะ ไม่ต้องพูดด้วย... ฮึก ฟังเงียบๆเลยก็ดี”

    ชานยอลค่อย ดราม่าออกมาอีกรอบ พอคิดถึงเรื่องวันนี้ น้ำตาที่ฮึบไว้ ก็ไหลมาเป็นสาย

     

     

    “เออแบบ แบค ฮึก เลิกกับชานเพราะแค่เรื่องนี้เองอ่อวะ ห๊ะ”

     

     

    “...........”

     

     

    “ ฮือ แบครู้ป่ะ ว่าที่ชานทำตัวแบบนี้ ก็เพราะแบคแหละ ฮึก”

     

     

    “..........”

     

     

    “เงียบไมวะ!!!

     

     

    “อ...อ่าวก็...”

     

     

    “แบคฟังชานก่อน!! อย่าพึ่งพูด”

     

     

    “.............”



    “ฮือ”

     

     

    “..........”

     

     

    “แบคบอกว่าชานไม่พาแบคไปกินข้าว ละหมาตัวไหนวะ พอชานพาไปกิน ก็บอกไดเอ็ท”

     

     

    “..............”

     

     

    “แบคบอกว่า ชานไม่พาแบคไปดูหนัง ละใครวะ ที่อาทิตย์ก่อนยังบอกให้กู เหมาทั้งโรงเพราะอยากสวีท”

     


    “............”



     

    “ฮึก ชานทำไรผิดวะ....ชานผิดอ่อวะที่ผิดนัดแบค ไม่พาไปกินข้าวขาหมู”

     

     

    “.........”

     

    “ละทีแบคแอบไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดไม่บอกชาน ฮึกก ชานยังไม่โกรธเลย”

     
     

    “.............”


     

     

    “ ยังไงชานก็ขอให้รักกับแฟนใหม่ดีๆล่ะ ฮือออ ”

     

     

    “ชานไม่เสียใจเลยเว่ย ฮึก ”

     

     

    พูดจบน้ำตาชานยอลก็ไหลเร็วยิ่งกว่าเดิม ร่างสูงปาดน้ำตาทิ้งตัวลงพื้นระเบียง
    นั่งร้องไห้เหมือนพระเอกเอ็มวีที่แบคชอบเปิดให้ดูบ่อยๆ
    มองคนในสายเป็น ครั้งสุดท้ายก่อนจะตัดสินใจกดสายทิ้ง

     


     


    “เอ่ออ.... คุณครับ พูดจบหรือยัง?”

     

     

    หือ...เดี๋ยวนะ

     

     

    “ คือ ผมไม่ใช่แบคที่คุณพูดถึงอะ ..​เอ่อคือคุณโทรผิดแล้วล่ะ”

     

     

    เชี่ย ...

     
     

    “ขอโทษด้วยนะครับ .. ผมชื่อจงอินครับไม่ใช่แบค”

     

     

    ชิบ ....


     

    ชานยอลรีบมองเบอร์โทรที่โทรไปเมื่อตะกี้ แล้วก็ร้องชิหาย ...

    เบอร์แบคลงท้ายด้วย 9 ไม่ใช่ 8 .....​

     
     

    ละนี่ชานยอลไปดราม่าใส่ใครวะ....

     

     

    “เอ่อ..ฮัลโหลครับ”

     

    ชานยอลกรอกเสียงลงโทรศัพท์อย่างสั่นๆ  รู้สึกแบบสร่างเมาเลยว่ะ พอรู้ว่าตัวเองโทรผิดเนี่ย
    ได้ยินคนปลายสายหัวเราะออกมาถึงแม้จะสั้นๆละเบา(มาก)  
    ก็เหอะแต่ก็รู้สึกโล่งใจไปนิดนึง เขาคงไม่โกรธ..........มั้ง?

     
     

    “หือ มีอะไรหรอ?”

     

     

    “คือ...เมื่อกี้อะ ขอโทษนะ..พอดีเราเมาอ่ะไม่รู้เลยว่าตัวเองกดผิดเบอร์”

    แถมเบอร์นั่นดันมีคนรับด้วย

     

     

    “อ๋อไม่เป็นไรหรอก..เราไม่ถืออะ”

    คนปลายสายเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นสบายๆไม่เหมือนตอนแกร ซึ่งทำให้ชานยอลสบายใจขึ้นมา

    อย่างน้อยก็น่าจะเป็นคนดีละมั้ง?

     

     

    “อือ..ยังไงก็ขอโทษอีกรอบนะ”



     

    “เออ..นายชื่อจงอินใช่ปะ?”

     

     
     

    “ อืม มีอะไรหรอ”

     

     


     

    “คือ....ถ้าไม่ว่าอะไร อยู่คุยกันเป็นเพื่อนเราหน่อยดิ่ ...ได้ป่ะ?”

    ไม่รู้สาเหตุอะไรทำให้ชานยอลเอ่ยถามคนแปลกหน้าไปอย่างนั้น
    แต่ความรู้สึกบางอย่างมันทำให้เขาแน่ใจว่า คนนี้ไว้ใจได้ ..​

     




     

     

     

    “..................”






     “.................”
     

     

     

     

    “อือ ได้ดิ”

     

     

     

     

     

     

     

    FIN

    #HappyJonginDay ฟิควันเกิดนีนี่ละถือเป็นฟิคเปิดเรื่องเลยละกัน
    #ชานยอลโทรผิด

     
    Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×