คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : My hunny
“นี่…เธอ!!”เสียงดังสองหมื่นเดซิเบลทำให้ฉันฟื้นจากการนอนหลับ =:;=
“คะ…งืม… (- -)/ / \ \(- -) ”ฉันบิดขี้เกียจไปมาสองสามทีก่อนจะ ประสบพบพักษ์ของอาจารย์ศรีชมพู
เจ้าเก่า =O=
“เธอกล้านอนหลับในคาพของฉันเหรอออ!!”อาจารย์แม่มดแผดเสียงลั่นห้อง จนฉันแทบจะเอาหน้ามุดดิน ก่อนจะสะดุดสายตากับกระดาษที่ยับยู่ยี่เหมือนมีคนเอาไปเช็ดก้นห้าสิบครั้ง (เว่อร์ไปหมายยย~)
“หนูขอโทษค่า TT^TT”ฉันบีบน้ำตาเหหมือนนางร้ายละครน้ำเน่า แต่แม่มดตรงหน้าไม่สะทกสะท้านเลยย
“อาจารย์คะ!! ตะกี้หนูเห็นเมบีนเขาทานยาเข้าไปน่ะคะ คงจะง่วง”เสียงสวรรค์ของคาราเมล ศัตรู
ตัวฉกาจของฉันดังขึ้นทำให้อาจารย์หยุดฝ่ามือเอาไว้ได้
“งั้นเหรอ…”แม่มด TOT
“ค่ะ”ฉันรับมุกยัยคาราเมลนั่นก่อนจะถอนหายใจหลังจากที่อาจารย์เดินไปสอนต่อ ฉันเลิกสนใจอาจารย์
แล้วหันกลับมามองกระดาษสีขาวหม่นนั่น ฉันค่อยๆคลี่กระดาษออกมา ก็พบกับข้อความ… OoO
‘เย็นนี้เจอกันนะจ๊ะ ที่รัก…คิวปิดเจอร์’
อึ้ง…OoO ฉันไปเป็นที่รักนายตอนไหนเนี่ย โอ…ตอนเย็นฉันมีนัดกับกรอสซ่ะด้วยสิทำยังไงดี ถ้าฉัรไม่ไป
นายนั่นต้องกินหัวฉันแน่เลย!! T_T
ฉันคว้าโทรศัพท์ซัมซุงมิมิ๊สีชมพูสดขึ้นมา หาเบอร์กรอส
คลิ๊ก
ฉันกดเบอร์กรอสก่อนจะนั่งจังเสียงรอสายไปพลางๆ นั่นไงกรอสรับแล้ว
“ฮัลโหล กรอส!”
(ว่าไง เมบีน)
“คือ…เย็นนี้ฉันไม่ว่างน่ะ”
(อืม…จะขอเลิกนัดฉันใช่ไหม อืมไม่เป็นไร…แค่นี้นะ)
“เดี๋ยวก่อน กะ…”
ตู๊ด ตู๊ด
หลังจากที่กรอสวางสายจากฉันไปรู้สึกเหมือนความผิดเข้ามาสุมอยู่ในอกของฉันไปหมด ขอโทษนะ
ฉัน…ผิดไปแล้ว
“เฮลโล~ มาย ฮันนี่! ”เสียงของคิวปิดเจอร์ที่โผล่มาตอนไหนยังไงฉันก็ไม่รู้
“นายมาได้ยังไงอ่า!!”ฉันตะโกนลั่น คิวปิดวิ่งมาปิดปากฉันก่อนจะเอามือมาปิดปากฉัน >O<//
“ก็หายตัวมาไงจ๊ะ ที่รัก~”
“…อ่อยอั้นอ่อนอิ๊!( ปล่อยฉันก่อนสิ!)”
“อ่อๆ อืมๆ ><”คิวปิดเจอร์ละมือจากปากของฉันก่อนจะมองตาฉัน ตาสีเขียวน้ำทะเลที่เต็มไปด้วยเสน่ห์
เหมือนมีแรงดึงดูดแอบแฝงนั่น…ช่างน่าหลงไหลเหลือเกิน…
“ว่าไง นายมาได้ยังไง”ทันทีที่เขาปล่อยฉัน ฉันรัยฃบถามเขาฉันที
“หายตัวมา -_-/”คิวปิดเจอร์ตอบแบบชิวๆสุดๆ หน้าฉัน OoO หน้าเขา -_-+
“นายไม่ใช่คน!!”
“อืม ฉันไม่ใช่คนฉันเป้นอสูรนะจ๊ะ ที่รัก~ >3<”นายปีศาจค่อยๆเข้ามาใหล้ฉันเรื่อยๆ จนจมูกของเราชนกัน ก่อนที่…จะมีควันสีดำพุ่งเข้ามาในตาของฉัน หลังจากที่ควันหายไป เขาก็หายไปแล้ว…
ความคิดเห็น