ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love my brother....รักน่ะค่ะ พี่ชาย

    ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1.

    • อัปเดตล่าสุด 16 มิ.ย. 56


    �� วันนั้น......

    " เอี้ยดดด!!!!!!............ โครม........เปรี๊ยะ! เปรี๊ย!........ตูม "


    " ไม่มมมมมมมมมม.............. "


    นัยน์ตาคู่สวย กลมเรียว และสุกใสราวดวงดาว เคลือบคลอไปด้วยหยาดน้ำใสๆเอ่อล้นท่วมเรียวตาสวยคู่นี้ เหงื่อเม็ดโตผุดพรายขึ้นตามหน้าผาก

    ���
    วาวาสาวน้อยผู้มีชีวิตที่น่าสงสารและอาภัพ เธอไม่ได้ฝันถึงเรื่องนี้มานานมากแล้ว ฝันถึง......วันที่ชีวิตแห่งความสุขและครอบครัวแสนอบอุ่นต้องมลายหายวับไปกับตา เพราะอุบัติเหตุในวันนั้น วันที่รถของคุณพ่อของวาวา กำลังกลับจากการท่องเที่ยวในวันหยุดพักผ่อนสุดสัปดาห์พร้อมกันกับพวกเธอ ซึ่งมีคุณแม่และวาวาเองนั่งมาในรถคันนั้นด้วย ถามว่าทำไม? ทำไม? ทำไมเธอถึงไม่เป็นอะไร


    �����ทำไมเธอถึงไม่ตายไปพร้อมกับคุณพ่อและคุณแม่เสียในวันนั้นเลย เพราะแม่ของวาวาเอาตัวเองกำบังไว้เพราะเหตุนี้จึงทำให้วาวาไม่เป็นอะไรมากนอกจากแค่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยแต่ถึงแม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากมายแต่ก้อทำให้วาวาต้องรักษาตัวในรพ.เป็นเวลาหลายเดือนกว่าจะออกจากรพ.และหายเป็นปกติได้ หมอบอกว่าเนื่องจากวาวาได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุครั้งนี้ บวกกับอาการช็อคที่เธอต้องเห็นพ่อแม่แท้ๆของตัวเองเสียชีวิตไปต่อหน้าต่อตา


    ก๊อก...ก๊อก....


    " วา วา.......วาวานี่พี่เองน่ะเธอเป็นอะไรหรือเปล่าพี่ได้ยินเสียงดังลั่นไปถึงข้างล่างเลยน่ะ .... เป็นอะไรหรือเปล่า วา...วา..."

    ���� มีนชายหนุ่มแสนดี เพราะเขาไม่ได้เป็นอะไรกับวาวา แต่พ่อของเขาเองนั่นแหละที่เป็นเพื่อนสนิทกับพ่อของวาวา ทำให้ลูกทั้งสองต้องกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันไปโดยปริยาย และเขาเองนี่แหละที่เป็นคนพาวาวากลับมาจาก รพ.และให้วาวาอาศัยอยู่ที่บ้านของเขา เพราะตอนนี้วาวาไม่เหลือใครอีกแล้วเพราะพ่อกับแม่ของวาวาเองก้อเสียชีวิตหมดแล้วจากอุบัติเหตุครั้งนั้นมีนสงสารวาวาเพราะถึงแม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแต่วาวาก้อเปรียบเสมือนน้องสาวของมีนคนหนึ่งและจะดีมากหากวาวาเองก้อคิดเช่นเดียวกันกับมีน

    ���
    ������วาวารักและเคารพพี่ชายคนนี้มากถึงแม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแต่มีนก้อดีต่อวาวาเสมอต้นเสมอปลายและให้ความรักความเอ็นดูแก่มีนในฐานะของน้องสาวที่รักคนหนึ่ง แต่ความรุ้สึกลึกๆที่เก็บไว้ภายในจิตใจของวาวาแล้ว จริงๆมันเป็นความรัก วาวาเองก้อไม่รุ้ว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตั้งแต่วันที่วาวาสูญเสียพ่อและแม่จากอุบัติเหตุในครั้งนั้น ก้อมีมีนและครอบครัวของมีนนี่แหละที่คอยปลอบใจและให้ความรักความเอ็นดูทดแทนสิ่งที่วาวาเสียไปได้เป็นอย่างดี ทำให้ไม่รุ้สึกว่าเหลือตัวคนเดียว และมีนมักจะคอยอยู่ข้างเธอเสมอ คอยปลอบใจไม่ให้เธอเศร้า คอยเป็นห่วงเธอทุกครั้ง�
    �����

    ���� �เมื่อใกล้ชิดกันบ่อยๆขึ้นความรุ้สึกแปลกบางอย่างก่อเกิดขึ้นภายในใจของวาวาขึ้นอย่างช้าๆนั่นคือความรัก ซึ่งเป็นความรักแบบหญิงสาวคนหนึ่งไม่ใช่ความรักแบบี่ชายน้องสาวอีกต่อไป แต่วาวาไม่สามารถบอกให้มีนรับรู้ได้เพราะเธอรู้ว่ามีนรักเธอแบบน้องสาวเท่านั้น เพราะมีนมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เธอแค่อยากอยู่ข้างๆคนที่เธอรักสุดหัวใจ ถึงแม้จะในฐานะอะไรก็ตาม เพราะอย่างน้อยตัวของเธอเองก้อได้รับความรักจากเขามาถึงแม้จะไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาว แต่ก้อเป็นความรุ้สึกที่อบอุ่นจากพี่ชายที่เธอรักสุดหัวใจ หากเธอบอกความรู้สึกนี้ออกไป เธอกลัวว่าความสัมพันธ์แบบพี่น้องนี้จะหายไป หากมีนรับไม่ได้และตีตัวออกห่างจากเธอไป เธอจะทนต่อไปได้อย่างไร วาวาจึงเลือกที่จะเก็บมันไว้ข้างในและคิดว่าจะเก็บมันไว้ป็นความลับตลอดไป

    แอ๊ดดด..........

    " วา เป็นยังไงบ้าง พี่ได้ยินเสียงวาลงไปถึงข้างล่างแน่ะ ฝันร้ายอีกแล้วเหรอ� ดูสิ! เหงื่อชุ่มเชียว เป็นไรหรือเปล่า ไหวมั้ย? ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวพี่โทรไปลาครูที่รร.ให้น่ะ "

    " ไม่เป็นไรค่ะพี่มีน พอดีฝันถึงเรื่องเก่าน่ะค่ะ ....................................... เอ่อ งั้นวาขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนน่ะค่ะ สายแล้วเดี๋ยวจะไปไม่ทันรร. แล้วจะพลอยทำให้พี่มีนไปทำงานสายด้วยน่ะค่ะ รอเดี๋ยวน่ะค่ะ เดี๋ยววาไปอาบน้ำก่อน "

    " อือ.... งั้นเดี๋ยวพี่ลงไปรอข้างล่างน่ะ "

    " ค่ะ " หญิงสาวรับคำ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×