คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เรื่องมันเกิดขึ้นที่โรงหนัง(?)
“แน่สิ เรื่องอะไรตามใจเธอเลย”
“อืม” - - “โบกรถสินาย”
“อือ” ทอร์ทันตอบรับแล้วเรียกแท็กซี่ที่ผ่านมาพอดี
---แล้วก็มาถึงห้างจนได้---
“ไปศูนย์อาหารกัน!” ฉันร่าเริง
“=*=” ฮ่าๆ นายนั่นทำหน้าบึ้งไปเลย! นายต้องเสียเงินให้ได้แหละ!!!
“โอเคๆ งั้นก็ได้”
เฮ้~~!!! ฉันลากทอร์ทันเดินเข้าไป หิวว้อย! (ได้ข่าวว่าหล่อนเพิ่งกินมา)
--ตึ่ง ตะ ดึ่ง โป๊ะ!— แล้วเราก็มาถึงศูนย์อาหาร
“นายกิน’ไรเปล่า?” ฉันถามทอร์ทัน
“ม่ายอ่ะ ฉันจะไปหาหนังสืออ่าน กินเสร็จแล้วเรียกละกัน เดี๋ยวมาจ่าย” นายร่างสูงลักยิ้มพิมพ์ใจ พูดแล้วเดินจากฉันไป...
“เดี๋ยว..เดี๊ยว!” ฉันตะโกนเรียกทอร์ทัน
“หืม”
“ไม่กินอะไรจริงๆเหรอ?”
“อือ...”
“งั้นฉันไม่กินด้วยละกัน ไปดูหนังกันเลยดีกว่า”
“ได้ อยู่ชั้นสี่แน่ะ” คราวนี้ทอร์ทันลากข้อมือฉันบ้าง ดีนะที่ไม่ทึ้งลากผมลอนสีดำสนิทที่ฉันไว้จนมันยาวถึงกลางหลังไป T^T ผมนี้มีที่มา~ 55
“ดูเรื่องอะไร?” เขาถาม ตอนนี้เรายืนดูเมนูภาพยนตร์อยู่หน้าโรงหนังแล้วหล่ะ
เอิ่ม - -^....ชื่อหนังมันเอิ่ม....อ่า! ดูเองเหอะ!
1.ได้ยินมั้ยว่ารักนาย! (เรื่องนี้พระเอกกับนายเอกกอดกันอย่างหวานสุดซึ้งเลย...เกย์!!!)
2. ฮาๆ ป๊ะ ท๊ะ ตึ่งๆ โบ๊ะ โจ๊ะ! (- - คนคิดชื่อนี่ว่างมากมั้ย?)
3. เรื่องนี้เด็กห้ามดู!
4. แด่เธอที่รัก...ฟั.(จุดๆๆ เซ็นเซอร์).ยูตลอดกาล (แอบเรต)
5. แม่เจ้า!!! เขาเป็นเกย์~
6. ฆาตกรรมอำพราง ตัวหัวทิ้งน้ำ ชำแหละแหลกเหลว
ว่าไง แต่ละเรื่อง..น่าดูมั้ยอ่ะ TT
“เลือกเลยโคลน ฉันพร้อมจ่าย”
“อ่า....เอ่อ...เอางี้ละกัน! ทุกอย่างพึ่งดวง!”
“....” เขาดูจะงงกับสิ่งที่ฉันพูด
“หกเรื่อง...ฉันมีลูกเต๋า ทอยได้เลขอะไร ดูเรื่องนั้น เค้?”
“(-_-) (_ _)” ทอร์ทันเห็นด้วยกับฉันแหละ
เพี้ยง! ฉันสวดมนต์ขอพรแล้วโยนลูกเต๋าขึ้น ฟิ้ว~ วิ้วๆ~ แปะ! มันตกลงบนมือร่างสูงข้างๆที่แบมือรับพอดี...ผลคือ...3
“เรื่องนี้เด็กห้ามดูเหรอ!” ฉันโวยวาย
“ทุกอย่างอยู่ที่กรรม ไปซื้อตั๋วได้แล้ว”
“-///- พี่คะ...” ฉันเดินไปบอกพี่โบ๊ะหน้าเข้มตรงเคาน์เตอร์ขายตั๋วพร้อมกับแจงเรื่องที่จะดู หน้าฉันคงแดงเป็นตำลึงสุก หนังอะไร..แค่ชื่อก็โคตรส่อแล้วอ่ะ
“นายไปซื้อขนมซะสิ”
“กินอะไรกันดีล่ะ?”
“มาโรงหนังนายจะซื้อสุกี้เข้าไปกินก็ได้นะ แต่ฉันเอาป๊อปคอร์นเค็มหนึ่ง หวานหนึ่ง น้ำอัดลมสองแก้ว ขนมมาเพิ่มอีกสักสอง-สามถุงก็ดี ^^”
“= = ครับนายหญิง.” นายนั่นชอบทำหน้าอึ้งจริงๆน้า~ฉันแปลกนักเหรอ? “แต่หนังฉายแค่สองชั่วโมง กินไงหมด”
“เอาน่าๆ ไปซื้อมาเถอะไป”
ไม่นาน ทอร์ทันก็มา มือขวาถือน้ำแดง มือซ้ายถือสไปรท์ ภายในอ้อมกอดมีป๊อปคอร์นสองกระป๋องใหญ่ๆ ไหนจะหิ้วถุงพลาสติกใส่ขนมอีกถุงนึง บ้าหอบฟางจริงจริ๊ง
“>< ของกินมาแล้วๆ” ฉันกระโดดหมุนตัวสามทีไปคว้าป๊อปคอร์นมาเคี้ยวหยับๆ “อร่อยจัง”
“หนังฉายกี่โมง”
“บ่ายสอง” ตอนนี้บ่ายโมงครึ่ง
“งั้นเข้าไปนั่งรอเลยก็ได้”
“แน่นอน!” เพราะฉันจะเข้าไปผลาญของกินนั่นให้สิ้น พอหนังฉายก็ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ไงล่ะ
“มีข้อแม้นะ... เธอห้ามหลับ ห้ามกินของก่อนเวลาหนังฉายด้วย”
ToT นายนี่รู้ทันฉัน
“ฉัน-สืบ-มา-ทุก-เรื่อง ฮ่ะๆ”
“อารมณ์ดีเชียวนะยะ! ท่อตันเอ๊ย”
“อะไรๆโคลน ไม่ต้องๆ เลย”
ผ่านไปสองชั่วโมง หนังจบอย่างไม่ต้องสงสัย อาหารฉันก็ประเคนลงท้องไปสิ้น แต่นอนไม่หลับเพราะมันดันเป็นหนังผี! แล้วมีฉากที่นางเอกหลับในโรงหนังแล้วมีผีมานั่งทับอ่ะ ใครหลับก็บ้าแล้ว~!
“คิกๆๆๆ แล้วเธอก็นอนไม่ได้” ทอร์ทันหัวเราะฉัน ปกติฉันจะหลับทุกทีนะ ม่ายยยย~
“ชิ! ใครจะไปรู้ว่าไอ้ ‘เรื่องนี้เด็กห้ามดู’ มันหนังผี หวึย! ถ้าเป็นเด็กมาดูก็คงร้องไห้จ้ากลับบ้าน ยิ่งเกี่ยวกับโรงหนัง เหมือนเราอยู่ในเรื่องเลย”
“ฮะๆๆ กลับบ้านเถอะ สี่โมงแล้วนะ :’)”
“อื้ม วันจันทร์เจอกัน”
“บาย” อา~ รอยยิ้มใจละลายยยย ~v~ เพ้ออออ
สรุปแล้ว เดตแรกของเราก็ดูจะผ่านไปด้วยดี :’D....ฉันเสียดายรึเปล่านะ..ที่มันเป็นแค่เกม...
ความคิดเห็น