หนุ่มหน้านิ่งปิ๊งหัวใจนายหน้าหวาน

ลำดับตอนที่ #3 : ดินเนอร์หวานฉ่ำ(เหรอ???)

 “คาซัค ทำอะไรน่ะ” ผมถามเมื่อเห็นคาซัคเข้าไปในห้องน้ำซะนาน “เป็นอะไรรึเปล่า”

“........” เงียบ มีแต่ความเงียบทุกครั้งที่ถาม

“คาซะ....” เขาเปิดประตูออกมาแล้ว...แต่ไม่ได้ใส่กางเกงอ้ะ O.o “ทำอะไรเนี่ย แล้วทำไมไม่ใส่กางเกง!!”

“อารมณ์พาไป” เขาเอากางเกงพาดบ่าแล้วเดินออกไปที่ระเบียงหลังห้อง คาดว่าจะเอาไปตากเพราะมันเปียกน้ำขาวๆ คือผมเพิ่งสังเกตเห็นน่ะ แล้วก็รู้ทันทีว่ามันคืออะไร เหอะๆ

“อย่าบอกนะว่าทนไม่ไหวนี่คือ..” -///- ผมแอบหน้าแดงตอนถามไป

“อย่างที่นายเห็นแหละ ไม่น่าลองเลยติดดีชะงัด!” คาซัคสบถก่อนรื้อเอากางเกงออกมา “ปกตินายนอนกี่โมง”

“เอิ่ม...ประมาณสามทุ่มละมั้ง” ผมเหลือบมองนาฬิกา ขณะนี้หกโมงครึ่งแล้ว “ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ”

“อืม เดี๋ยวก่อน!”

“มีอะไรเหรอ?”

“ห้องนายมีกาว หรือแก้วสวยๆมั้ย”

“มีทั้งสองอย่างแหละ จะเอาไปทำไม”

“ถามดูเฉยๆ มีแก้วไวน์มั้ย”

“ไม่มีหรอก มีแต่แก้วพลาสติกลายการ์ตูนน่ะ ฉันซุ่มซ่ามไม่กล้าใช้ของแตกง่ายหรอก”

“งั้นเอากาวมายืมหน่อยดิ” คาซัคตั้งใจจะทำอะไรแน่นะ

“อยู่ในตู้เย็นแน่ะ ระวังติดนิ้วนะ” ผมกล่าวทิ้งท้ายก่อนปิดประตูห้องน้ำ

………………………………………………..

“- - ฉันไม่บ้าขนาดเอากาวมาติดนิ้วหรอก” ผมบ่นเบาๆแล้วเปิดตู้เย็นที่มีสติ๊กเกอร์ลายการ์ตูนแปะเต็มไปหมด “เจ้านี่บ้าการ์ตูนจริงๆแฮะ”

ผมค่อยๆหากาวในตู้เย็น มันเต็มไปด้วยขนมกับนม มีแต่ของกินเต็มไปหมดเลย ให้ตายเหอะกินขนาดนี้น่าจะอ้วน..แต่กับไส้เทียนมันไม่ใช่เลยแหะ อ้า! เจอกาวแล้ว เมื่อเจออุปกรณ์ชิ้นสำคัญ ผมรีบติดแก้วที่แตกเป็นส่วนๆโดยฝีมือของแจ็กพ็อตเข้าด้วยกัน ผมอุตส่าห์จะเซอร์ไพรส์‘แฟน’ผมสักหน่อย ไอ้บ้าพ็อตโยนไม่รู้เรื่องเลย!! ข้าวของแตกหมด

“บรื๋อออ~ หนาวจังเลยย~” นั่นไง แฟนผมอาบน้ำเสร็จแล้วหล่ะ

“เครื่องทำน้ำอุ่นก็มี ไม่ใช้เหรอ?” กรรม ผมดันเปิดแอร์ซะทั้งห้องเย็นเฉียบเลยด้วย

“แจ็กพ็อตเพิ่งทำพังไปเมื่อวานเอง รู้สึกจะต่อยซะพังเลย” O^O ไอ้พ็อตอีกแล้ว!! ไอ้จอมล้างผลาญญญญ!!!

“ไฟน่าช็อตมันตาย” ผมรำพึงออกมาเบาๆ

“แช่งเพื่อนเหรอคาซัค ถึงจะไงเขาก็เพื่อนเรานะ” ไส้เทียนเดินมานั่งข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ “ว่าแต่นายปะแก้วทำไมเนี่ย?”

“เห้ย! มาเมื่อไหร่เนี่ย” ผมตกใจสุดขีด กะจะจัดดินเนอร์ให้อลังการสักหน่อย ต้องมาความลับแตกแถมข้าวของเจ๊งอย่างเนี้ย!

“ก็ไม่นานนัก ตั้งแต่นายบอกว่าไฟ....”

“ช่างมันๆ ช่างมันเถอะ” ผมบอกปัดไป

“ตกลงนายทำอะไรล่ะ คนรักกันเค้าไม่มีความลับหรอกนะ ^^” รอยยิ้มของไส้เทียนนี่แหละทำให้ผมรักเขาเป็นที่สุด

“ก็คิดว่าจะจัดมื้ออาหารที่มันโรแมนติกแต่ไอ้ลูกครึ่งนั่นก็ทำพังทุกอย่าง!! ทั้งแก้วแตก จานร้าว ข้าวของประดับก็เจ๊งหมด แจกันดอกไม้แตก กุหลาบกลีบหลุด อาหารอะไรก็หายไปหมดเลย!!!” ผมตะโกนออกมาอย่างอารมณ์เสีย

“แหม กะอีเรื่องแค่เนี้ย?”

“นายพูดเหมือนเรื่องเล็ก รู้มั้ยว่าฉันเสียเงินไปเท่าไหร่! แถมยังวางแผนอย่างดี คิดมาตลอดปี!! จะจัดโต๊ะยังไง จะทำอะไรบ้าง พังหมดเลย!!”

“แหม่ๆๆ เรารักกันรักที่หัวใจและนิสัยสิ ฉันไม่ถือของภายนอกหรอก >////<” คนตัวเล็กกว่าผมเกือบครึ่งวิ่งมากอดอย่างที่ผมไม่ทันตั้งตัว หน้าของเขาแดงระเรื่อน่ารักเป็นที่สุด

“อืมมม...” ผมตอบรับในลำคอแล้วจูบปากเล็กได้รูปของไส้เทียน “โอ๊ยย!!”

“ทำอะไรของนายเนี่ย!?” เขาตวาดใส่ผม จูบแล้วผิดเหรอ?

“แล้วนายกัดลิ้นฉันทำไมละเนี่ย?” ผมก็สงสัยเป็นนะ

“ก็...ฉันตกใจนี่ อยู่ๆก็ทำอะไรก็ไม่รู้”

“จูบไง คนรักกันเขาก็จูบกันได้ - -” แอะ รู้สึกรสฝาดๆในปากแฮะ เลือดออกแน่เลย TT

“แต่...ทำไมนายไม่บอกกันก่อนเล่า....เอ่อ ขอโทษที่กัดลิ้นแล้วกันนะ”

“ไม่เป็นไรหรอก หมดๆๆ หมดกัน งานเละไม่เป็นท่า จะแสดงความรักสักหน่อยก็ไม่ได้” ฮึ่ย! คับแค้นๆๆ

“โอ๋เอ๋ๆๆ ฉันให้นายจูบใหม่ก็ได้ ไม่กัดแล้ว นะๆๆ ขอโทษนะๆๆๆๆ” ไอ้ตัวเล็ก....ผู้น่ารัก พูดแล้วยื่นปากมาใกล้ๆผม

“ไม่เอาแล้ว หมดอารมณ์สิ้นดี ช่วยกันเก็บของด้วย จัดของให้ด้วยนะ จะไปอาบน้ำแล้ว!” ผมบอกไส้เทียนแล้วเดินไปคุ้ยหาผ้าเช็ดตัว...จะว่าไปไส้เทียนก็ยังนุ่งผ้าเช็ดตัวล่อตะเข้อยู่แฮะ - -

ไม่ๆๆ ผมจะไม่ทำอะไรทั้งนั้นแหละ! อาบน้ำแล้ว!!!