Lovely Game กติกาเกมนี้มีแค่รักเธอ

ลำดับตอนที่ #3 : ไปเดตกันครับที่รัก!

 "โคโลญจน์"
"- - อะไรทอร์ทัน" วันนี้ก็จบวันแล้ว ฉันเรียนอะไรไม่รู้เรื่องเลย เพราะ....
"พรุ่งนี้ว่างอ๊ะเปล่า?" นายนี่แหละ ถามอย่างนีุ้ทุกคาบเลย พอฉันไม่ตอบ..."ว่างมั้ยๆๆๆๆ ว่างเปล่าๆๆๆๆ"
"ว่างๆ ทำไม" พรุ่งนี้วันเสา์ร์ ยังไง้ ยังไงฉันก็นอนอยู่บ้านอย่างเป็นสุข ไ่่ม่คิดจะำทำงานหรอก
"ไปเดตกัน :'))" อา...ยิ้มหวานชวนใจละลาย นายนี่มีลักยิ้มด้วย น่าร๊ากกกก
"=o= นายว่าไงนะ?"
"ไป-เดต-กัน"
"ทำไมต้องไป"
"เราเป็นแฟนกัน"
"มันเป็นแค่เกมพอ"
"แล้วมันชื่อเกมอะไรล่ะ"
"ก็ให้เป็นแฟนกัน"
"แล้วไง เกมมีกติกาคือ?..."
"ทั้งสองฝ่ายต้องทำตัวเหมือนแฟนกัน และภายในจบม.6 ใครรักกัน เป็นแฟนกันจริงๆ จะมีรางวัลให้...มีแจ๊กพ็อตด้วย(?)"
"พ้มก็ทำตามกติกา ถูกมั้ยครับ?"
"อ่า..ก็จริงของนาย.แต่..." ยังไม่ทันทีฉันจะพูดจบ
"งั้นพรุ่งนี้ตอนสิบโมงเจอกันที่ Treetter&Turra นะ..ไปละ"
"- -" ฉันยังไม่ได้ตกลงเลยนะ หนีไปกันอย่างนี้เลยเหรอ? แต่จ้างให้ฉันก็ไม่ไป~!
--บรืนน~~~--
"เฮ้ย! ไอ้บ้า" ทอร์ทันเปิดกระจกรถเบนซ์คันสีดำแล้วยื่่นหน้ามาตรงฉันอ่ะ! ฉันเลย...ต่อยหน้าเขาไปทีนึง พลั่ก!
"โ้อ๊ย! อะไรของเธอเนี่ย?!"
"มันตกใจนะว้อยทำอย่างงี้! .v."
"ฉันกลัวเธอลืมนัดก็เลย..."
"เลย..อ๊ะ แปบนะ มีใครโทรมาไม่รู้" - - เบอร์ไม่รู้จักซะด้วย ฉันหันหน้าไปอีกทางแล้วเริ่มบทสนทนา "สวัสดีค่ะ"
'หวัดดีครับ'
เสียงคุ้นๆแหะ "ใครคะ"
'ผมชื่อทอร์ัทันครับ'
"เห..." พอฉันหันหน้ากลับไปที่รถ ก็พบกับนายตัวแสบถือโทรศัพท์รุ่นแพงโคตรพลางยักคิ้วให้ฉัน
'ไปละ ไปจริงๆละ พรุ่งนี้อย่าลืมนัดละกัน'
"ไปตายที่ไหนก็ไป ไป๊!!!" ฉันตะโกนไล่หลังรถคันที่่แฟนจำเป็นของฉันนั่งอยู่ แค่นี้ก็รู้แล้ว่าเขารวยโคตรๆ
ฉันเดินกลับบ้านด้วยท่าีีทีโซซัดโซเซไร้แก่นสาร เพราะอะไรไม่รู้แต่พอฉันมาถึงบ้านลมก็แทบจับ!
"ไฮ! ดาร์ลิ้งค์"
"O.o ท่อตัน!"
"ทอร์ทันครับโคโลญจน์"
"นายนี่มันเหมือนสโตกเกอร์เลยว่ะ! ตามตื๊ออยู่ได้ ฉันชักรำคาญแล้วนะ!"
"โทษครับ แต่ผมกลัวคุณผิดนัด แล้วก็นี่เ็ป็นเดตแรก ไม่อยากให้มันกร่อยอ่ะ"
"ฉันจะไม่ไป แล้วมันจะกร่อยก็เพราะนายนี่แหละ กลับไป ถ้านายไ่ม่กลับ ฉันจะไม่ไปพรุ่งนี้เด็ดขาด!!!"
"งั้นบายครับ"
"- -" นายนี่่เ็ป็นผีเรอะ? แว๊บไปแว๊บมาอยู่ได้
----รุ่งขึ้น-----
"เธอสาย"
"-O- นาีทีเศษนี่่สาย?"
"เราควรตรงต่อเวลาสิ"
"อ่า..ก็จริง"
"อยากกินอะไร"
"มีอะไรบ้างอ่ะ"
"เอาเมนูไปดู ฉันเลี้ยง"
"นายเลี้ยงนะ..โอเค"เสร็จแน่ๆ "พี่่ๆ เออ!เจ๊แหละ!" บริกรนี่่ไม่ยอมรับรึไงว่าตัวเองแก่
"เอาโอริโอ้ปั่นนะ วิปปิ้งครีมด้วย เค้กเอาบราวนี่, ช็อคโกแล็ต, บลูเบอร์รี่, ครีม เอาขนมปังไส้กรอกด้วยนะ เอิ่ม...แล้วก็ไอศกรีมวานิลลาเอาท็อปปิ้งเยอะๆๆๆๆๆ ฯลฯ" ฉันสั่งของไปมากมายกะจะเอาใ้ห้เจ๊งกันไปคนละข้างแต่ทอร์ทันยังนั่งทำตัวสบายๆอยู่เลย!
"ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะกินหมดนะนั่น" ทอร์ทันทำหน้าประหลาดใจเล็กๆ "ตัวเธอก็เล็กๆ เตี้ยๆ หน้าอกก็เล็กๆ"
"ใครอนุญาตให้นายมาวิจารณ์รูปร่างฉันยะ!"
"ก็เธอแฟบจริงๆอ่ะ"
"กลับแล้ว! โกรธ!"
"โอ๋ๆๆ แ้ล้วใครว่าฉันไม่ชอบล่ะเอ้อ"
"ช่างมันเหอะ อะไรก็ตามแต่ฉันจะกินแล้ว!" ของหวานบานตะไทที่ฉันสั่งอยู่ตรงหน้าฉัันแล้ว ฟาดให้เรียบเลย!!
-----เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือคณา ฉันกินหมดแล้ว พระเจ้า!-----
"พี่ค้า~~~เก็บตังค์" ฉันเรียกพี่สาวเสิร์ฟหน้าหวานมาเก็บเงินด้วยใจโล่งๆ 
"ค่ะๆ" มาแล้วๆ ทอร์ทันนายต้องเสียเงินแล้ว~
"ผมเป็นน้องพี่ทรีตเตอร์กับพี่่เทอร์ราครับ :)" 
"O-O อะไรนะ?"
"ฉันเป็นน้องเจ้าของร้านนี้ไง ก็ไม่ต้องเสียเงิน"
"ใช่คุณทอร์ทันรึเปล่าคะ"
"ครับ :)" หมอนี่แจกรอยยิ้มไปทั่วเลย
"ออ...ค่ะ พี่ช๊อบชอบน้องเลย เซ็นชื่อให้หน่อยดิ!"
"อ่า..ครับ ;)" ยิ้มแล้วยิ้มอีก....(โคโลญจน์คนนี้ละลายแล้วจ้ะ)
"ถือว่าจบเดตสำหรับวันนี้ เดตที่ไม่ีมีอะไร"
"ก็ครั้งแรกอ่ะ"
"แต่เธอรู้อะไรมั้ย?"
"..."
"ถามก่อนดีกว่า เธอเชื่่อเรื่องที่ด้ายแดงจะเชื่่อมโยงเนื้อคู่มั้ย"
"ไม่ค่อยนะ ถ้าเนื้อคู่อยุ่ต่างประเทศละ มันไ่ม่ยาวข้ามโลกเหรอ 55"
"ไม่หรอก เนื้อคู่น่ะ ต่อใ้ห้ไกลขนาดไหน สุดท้ายก็อยุ่ข้างๆกันนี่แหละ"
ตอนนี้ใจฉันเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ข้างๆกันเหรอ? 
"ว่าไงล่ะ เธอเชื่อมั้ย?"
"ไม่รู้สิ" แต่ถ้าเนื้อคู่อยู่ข้างๆกันก็ดีนะ ตอนนี้ฉันกำลังจะไปดูหนังกับทอร์ทัน เขายืนอยู่ข้างๆัฉันด้วยสายตาที่มั่นใจเต็มเปี่ยม...เขาเป็นเนื้อคู่ฉันก็ดีนะ