ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Lovely Game กติกาเกมนี้มีแค่รักเธอ

    ลำดับตอนที่ #1 : ถ้าโชคมันจะเข้าข้างขนาดนี้!?

    • อัปเดตล่าสุด 18 ส.ค. 54


     “โคลน ฉันไม่อยากเล่นเกมนี้เลยอ่ะ” เสียงของเซย์ดาร์ เพื่อนสนิทฉันเองแหละ

    “เรียกให้ถูกๆย่ะ! โคโลญจน์ ไม่ใช่โคลน อย่ารวบเสียงสิ!

    “ก็โคลนมันเรียกง่ายกว่านี่นา”

    “งอน -3-

    “ง้อๆๆ”

    “โอเค หายงอนแล้ว” ฉันโดนเพื่อนเรียกอย่างนี้มาตลอด TT ชีวิตนางเอกนิยายน่ารักผู้น่าสงสารคนนี้...ช่าง...ฮึก..ช่าง(มาถึงก็ดราม่าเลยนะหล่อน)ช่างมันเหอะ “น่า...ยังไงก็ต้องเล่น”

    “เกมเล่นเป็นแฟนเนี่ยนะ ถ้าไปเจอคนที่เกลียดสุดขั้วหล่ะ?”

    “เอาหน่ะ คิดว่าหนุกๆหนานๆ ^[+++]^” เหล็กดัดฟันฉันสวยหล่ะสิ สีเขียวมะนาวเปรี้ยวแสบไส้เลยมะ? ว่าแล้วฉันก็ลากเพื่อนรักไปจับสลากคู่ อิๆ

    “ฌวณา....” ชื่อจริงฉันเอง เพราะมั้ย? “เธอคู่กับพลกฤษตร์ (อ่านว่า พะ-ละ-กริด ตั้งยากไปทำไม?)นะ น่าแปลกจัง ทอร์ทันก็จับได้ชื่อเธอ อาจเป็นคู่แท้ๆกันก็ได้นะ ^^

    อาจารย์สาวสวยไฟแรงยิ้มหวานให้ฉัน...แต่ว่าไงนะ! ฉันคู่กับทอร์ทัน!! ตั้งแต่อยู่ ม.ต้นมาด้วยกัน ฉันพูดกับเขาแค่สามประโยคเองนะ! คือ

    1. ทอร์ทัน... ฉันเรียกเขาเพื่อรับข้อสอบ

    2. ขอโทษ... เนื่องในโอกาส เขาเอนตัวเอาหัวมาโขกนาฬิกาฉันในวันวาเลนไทน์

    3. อืม... ฉันตอบรับเขาไปตอนเขาฝากให้เอาไอพอดชาร์จแบ็ต

    แค่นี้แหละ!!! สามประโยคเน้นๆ~ ตลอดมัธยมต้น ขนาดเคยทำงานอยู่กลุ่มเดียวกันยังไม่คุยกันเลย! แล้ว ให้มาเป็นแฟนเนี่ยนะ!! บร๊ะเจ้า!!! ~ อาเบะช่วยลูกด้วย! ถึงฉันจะชอบทอร์ทันก็เหอะนะ แต่....

    “เธอ....ฌวณา ใช่มั้ย?”

    “ทะ...ทอร์ทัน” O_O เขาคุยกับฉันแล้วๆๆๆๆ เฮ้!! “มีอะไรเหรอ?”

    “เปล่า” เขาพูดแล้วก็เดินจากไป ทำไมกับคนอื่นเขาดูจะร่าเริง ทำไมไม่คุยกับฉันเลยล่ะ? ไม่แกล้งฉันบ้างล่ะ? ฉันจะวางตัวยังไงในฐานะแฟนจำเป็นล่ะเนี่ย! แต่ใครจะไปคิด ว่า....ฉันจับสลากได้เขา เขาก็จับได้ฉัน แง้!

    “โคลน เธอชื่อโคลนเหรอ”

    “บ้าเหรอ!! แม่แกสิชื่อโคลน!!!” ฉันแว้ดใส่คนที่เรียกชื่อฉันอย่างนั้น ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าคนที่เรียกคือใคร “อ่าว...เฮ้ย!

    “โอ้! ฉันนึกว่าเธอจะเงียบๆ เสียงดังดีเหมือนกันนี่นา~

    “ท่อตัน!

    “ฉันชื่อทอร์ทัน!

    “ฉันก็ชื่อโคโลญจน์! ไม่ใช่โคลน!

    “คิดว่าเธอจะเป็นคนเงียบๆ รู้มั้ยว่าที่ฉันติดตามสืบเธอดูเนี่ย เหมือนเธอจะเป็นเด็กเก็บตัว แต่..ไม่ใช่นี่นา            ” ทอร์ทันเดินวนรอบๆตัวฉันแล้วทำเสียงชวนเตะ หรือกระทืบดีหล่ะ?

    “นาย....”

    “คิกๆ ใช่!ฉันสืบเรื่องเธอมาตลอด ฉันว่าฉันสนใจในตัวเธอว่ะ!

    - -; ถ้าจำไม่ผิดนายมีแฟนแล้ว เซย์ดาร์ไง” ใช่! ฉันลืมบอก เซย์ดาร์ชอบทอร์ทันเหมือนกัน แต่เธอกล้าบอก เลยซิวไปกินแล้ว ทั้งๆที่ทอร์ทันอ่อนกว่าตั้งปีเศษนะนั่น -3- โลกนี้ไม่แฟร์...แกไม่กล้าตะหาก

    “ถ้าจำไม่ผิด ฉันเลิกแล้ว ฉันไม่ชอบพวกกินเด็ก...แล้วฉันก็ไม่ชอบเป็นเด็กที่โดนกินด้วย”

    บ่ะ!หมอนี่ปากคม บาดกางเกงในลายดอกขาดเลยนะเนี่ย!

    “แต่นั่นก็เพื่อนนายนะ!

    “ฉันไม่อยากนับเป็นเพื่อน เธอเองก็อ่อนกว่า ระวังโดนกินนะ”

    “บ้า! ฉันเป็นผู้หญิงนะยะ!

    “ดูโน่นเด่!” (  .v.)----

    ภาพที่ทอร์ทันชี้คือ เซย์ดาร์กำลังวิ่งไล่ซั่ม...เอ่อ..จับ กับกลุ่มรุ่นน้องน่ารักๆไม่ไกลจากตรงนี้มากนักอ่ะนะ

    “แม่เจ้า!

    “ระวังตัวไว้ละกัน แม่นั่นอันตรายกว่าที่คิด! ไปหล่ะ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกตามคำสั่งของเกม”

    มาแล้วก็ไป....แต่ไม่ใช่ว่าเราอยู่ห้องเดียวกันรึ?

    นายพลกฤษตร์  ศิติยานุวัตตถ์

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×