กล้องมือ2 วิดิโอหลอน

ลำดับตอนที่ #1 : ถ่าย ร้านขายของเก่าเจ้าประจำ

"ลุงสิทธิ์คะ วันนี้มีของใหม่เข้ามาขายบ้างไหมคะ"

หญิงสาวคนหนึ่งเอี้ยวตัวเข้ามาในร้านขายของมือสองที่มีบรรยากาศอึมครึมที่ไม่มีคนพลุกพล่าน ชายแก่เจ้าของร้านเงยหน้าขึ้นมาจากของบางอย่างบนโต๊ะก่อนจะยิ้มให้วัยรุ่นสาวตรงหน้าที่มาร้านของเขาประจำ

"อ่าวหนูน้ำ วันนี้มาซะเย็นเชียว เข้ามาก่อนสิ ลุงยังไม่ได้จัดของใหม่เลย กองรวมๆกันอยู่ตรงนู้นแหนะ ลองไปหาดูเอา"

ชายแก่กวักมือเรียกเด็กสาวที่ยืนอยู่หน้าร้านให้เข้ามา พลางชี้มือไปยังมุมหนึ่งของร้าน ซึ่งมีของหลายอย่างกองรวมกันอยู่บนโต๊ะยาว2ตัว

"อยากได้อะไรก็ลองไปดูเอา เดี๋ยวจะช่วยดูราคาให้"

ชายแก่บอกพลางก้มลงไปเช็ดทำความสะอาดของบางอย่างบนโต๊ะต่อ

"วันนี้อาจารย์ปล่อยช้าน่ะสิลุง งั้นขอรบกวนหน่อยนะคะ"

น้ำเดินเข้าไปในร้านแล้วตรงดิ่งไปที่โต๊ะที่มีของเข้าใหม่กองรวมๆกันอยู่ แล้วเริ่มหยิบของแต่ละชิ้นขึ้นมาเลือกดู

ผ่านไปสักพักใหญ่น้ำก็ยังรื้อไม่เจอของที่อยากได้ เลยย่อตัวลงนั่งยองๆเพื่อพักขา ก่อนจะเหลือบไปเห็นกล้องวิดิโอตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่บนชั้นวางที่เริ่มมีฝุ่นเกาะ แต่กล้องตัวนั้นกลับยังดูใหม่เอี่ยมเหมือนเพิ่มเอามาวางไว้ไม่นาน

น้ำเขยิบตัวเอื้อมมือไปหยิบกล้องตัวนั้นขึ้นมาพลิกดู สภาพของกล้องยังค่อนข้างดูดีเ หมือนเจ้าของคนเก่าจะดูแลเป็นอย่างดี มีเพียงมุมล่างด้านหนึ่งของตัวกล้องที่มีรอยขีดข่วนเหมือนตกกระแทกพื้น

เธอหันกลับไปมองที่ชั้นวางของก็เห็นว่ามีสายชาร์ตวางอยู่ไม่ไกล เลยลองแกะแบตเตอรี่กล้องออกมาใส่แท่นชาร์ต ปรากฏว่าเข้ากันได้พอดี

"ลุงสิทธิ์คะ หนูของลองเสียบชาร์ตแบตกล้องตัวนี้ดูหน่อยได้ไหมคะว่าไฟมันเข้าไหม"

น้ำถือกล้องพร้อมกับสายชาร์ตเดินตรงไปที่เคาท์เตอร์ ลุงสิทธิ์เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอแล้วก้มไปมองกล้องงงๆ ก่อนจะรับหัวชาร์ตไปลองเสียบกับเต้าเสียบดู

ติ๊ด

น้ำก้มดูที่แท่นชาร์ตแบตก็เห็นว่ามีสัญลักษณ์ไฟสีส้มขึ้นเป็นการแสดงให้รู้ว่าแบตเตอรี่กำลังถูกชาร์ต

"หนูเห็นกล้องตัวนี้วางอยู่บนชั้นวางด้านในอ่ะลุง ของมาใหม่ใช่ไหมคะเนี่ย รอบที่แล้วมายังไม่เห็นมีเลย"

"ก็คงจะอย่างนั้นแหละ"

น้ำเห็นลุงทำท่าไม่แน่ใจก็ยิ้มออกมาขำๆ

"อะไรเนี่ยลุง ดูร้านคนเดียวจนเบลอแล้วไหมคะเนี่ย น่าจะให้ลูกลุงมาช่วยดูร้านสักคนนะคะ"

ลุงโบกมือหยอยๆปฏิเสธ

"โอ้ย ร้านที่เปิดเล่นๆรอวันตายแบบนี้ไม่ต้องมาดูแลให้ยุ่งยากหรอก ให้ไอ้เด็กพวกนั้นไปหางานอื่นทำดีกว่ามาจมปลักกับที่แบบนี้"

"โหลุง มันก็คงไม่ขนาดนั้นหรอกมั้งคะ ว่าแต่ช่วยประเมินราคากล้องตัวนี้ให้หนูหน่อยได้ไหมคะ เห็นมันยังไม่มีป้ายราคาติดเลย"

น้ำยื่นกล้องส่งให้ลุงสิทธิ์ดู ลุงรับไปพลิกดูทำหน้านิ่วคิ้วขมวดดูซีเรียส

"ทำไมลุงทำหน้าเครียดแบบนั้นล่ะคะ"

"ก็ลุงว่า ลุงไม่เคยเห็นกล้องตัวนี้เลยน่ะสิ มันมาจากไหนนะ"

"อ่าว งั้นของใครเขาเอามาวางรึเปล่าลุง"

"ไม่น่าจะใช่นะ ช่วงนี้ไม่มีใครเข้ามาในร้านเลยนอกจากคนที่เขาขนของมาส่ง"

ลุงสิทธิ์พลิกกล้องดูอย่างถี่ถ้วนแล้วก็ส่งคืนให้น้ำ ลุงเกาหัวทำท่าลังเลก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่

"อยากได้ก็เอาไป กล้องมันยังสภาพใหม่อยู่แบตก็ใช้ได้ เอามาพันสอง"

น้ำควักเงินในกระเป๋าออกมาจ่ายอย่างไม่อิดออด หลังจากลุงสิทธิ์รับเงินไปใส่ลิ้นชักแล้วแกก็ถอดสายชาร์ตแบตคืนให้น้ำ

"ขอบคุณค่ะลุง อ๋อ เงินที่ให้ไปไม่ต้องทอนนะคะ"

น้ำถือกล้องออกมาพร้อมกับโบกมือบ๊ายบายลุง และได้ยินเสียงตะโกนไล่หลังมา

"ทอนเงินบ้านเอ็งสิ เอ็งให้มาพอดีโว้ย!"

.

.

.

หลังจากกลับมาถึงบ้าน น้ำก็เสียบสายชาร์ตแบตกล้องต่อทันที กะว่ากลังจากที่เธออาบน้ำทานข้าวเสร็จแบตก็จะเต็มพอดี

"วันนี้ทำไมกลับค่ำจัง ไปเที่ยวกับหนุ่มหรอ"

น้ำถลึงตาใส่ผู้เป็นพี่ชายก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งรอพี่ชายทำอาหารเย็นให้เสร็จ

"มีหนุ่มให้ไปด้วยก็ดีสิ"

"อ่าว แล้วไปไหนมาล่ะ"

"ไปร้านขายของมือสองซอยข้างๆมหาลัยอ่ะ"

น้ำเอามือหนึ่งนั่งเท้าคาง อีกมือก็ช่วยพี่ชายขยับจัดจานบนโต๊ะไปด้วย

"อ๋อ ซื้ออะไรมาอีกล่ะ จะเปิดพิพิธภัณฑ์ของเก่ารึไง"

"มันก็ไม่ได้เก่าขนาดนั้นไหมล่ะ"

 ดินลากเก้าอี้ตรงข้ามน้องสาวออกมานั่งกินข้าว พลางชวนคุยไปด้วย

"ที่ว่าไม่เก่าแล้วรอบนี้ซื้ออะไรมาล่ะ"

"อืมม ได้กล้องวิดิโอมาอ่ะ ยังใหม่อยู่เลย"

ดินเคี้ยวข้าวพลางมองหน้าน้องสาวงงๆ

"ห้ะ แล้วจะซื้อกล้องวิดิโอมาทำอะไรมิทราบ"

น้ำเกาหัวก่อนจะตอบเสียงแกนๆ

"ก็เห็นมันดูใหม่ดี แถมยังใช้ได้เลยซื้อมา"

ดินถอนหายใจแล้วเขกหัวน้ำเบาๆ

"จะซื้ออะไรก็ดูของที่มันได้ใช้งานจริงหน่อย อย่าซื้อมากองทิ้งไว้อย่างเดียว"

"ค่าๆ"

"ค่ะ แล้วก็ทำตามด้วยไม่ใช่รับปากส่งๆ"

น้ำมุ่ยหน้าก่อนจะยกจานที่กินเสร็จแล้วไปเก็บล้างให้เรียบร้อย หลังจากนั้นเธอก็รีบกลับขึ้นห้องไปดูแบตเตอรี่กล้องที่ชาร์ตไว้ เมื่อเห็นว่าเต็มแล้วเธอก็ถอดแบตออกจากแท่นชาร์ตมาใส่ในตัวกล้องวิดิโอเหมือนเดิม และทำการเปิดกล้องวิดิโอ

ตึ่ง ตึง ตึ้ง

เสียงดนตรีเปิดเครื่องดังขึ้นก่อนเลนส์กล้องจะถูกเปิดออก น้ำลองแพนกล้องไปรอบๆห้อง และลองกดถ่ายวิดิโอดู

"ฮัลโหลๆ ทดสอบเสียงจากกล้องวิดิโอมือสองที่ซื้อมาใหม่ ได้ยินชัดไหมนะ"

น้ำพูดจบก็กดหยุดวิดิโอ ก่อนจะกดเปิดดูวิดิโอที่บันทึกไว้ดู

คุณภาพวิดิโอที่บันทึกไม่ได้ดีหรือแย่เกินไป แต่เหมือนเสียงรอบข้างจะเข้าไปในกล้องเยอะกว่าปกติเล็กน้อย

น้ำกดลบวิดิโอที่เพิ่งถ่ายเสร็จ และกำลังจะปิดกล้องวิดิโอ ก็เห็นว่ามีอีกคลิปหนึ่งถูกบันทึกไว้อยู่ในกล้องวิดิโอ เธอคิดว่ามันน่าจะติดมากับกล้อง เป็นคลิปที่เจ้าของเดิมลืมลบ

รูปหน้าคลิปเป็นรูปบรรยากาศตอนกลางคืนในสถานที่ที่ดูรกร้าง

น้ำกดเล่นวิดิโออย่างไม่คิดอะไร

คลิปเริ่มต้นด้วยความสั่นของกล้องและความมืด ก่อนจะมีแสงสว่างวาบจากการเปิดไฟกล้อง 

แสงสาดไปด้านหน้าทำให้มอลเห็นสถานที่โดยรอบแบบสลัวๆ ด้านหน้าเป็นเหมือนสถานที่รกร้างมีหญ้าขึ้นรกเต็มไปหมด มีโครงสร้างตึกปูนเปลือย และร่องรอยการผ่นสีต่างๆ เสียงจากกล้องวิดิโอมีเพียงเสียงหายใจถี่ๆของคนถือ เสียงย่ำเท้าเหยียบพงหญ้า กับเสียงบรรยากาศเงียบเชียบโดยรอบเท่านั้น ทันใดนั้นเหมือนมีเสียงอะไรบางอย่างดังมาจากทิศทางหนึ่ง กล้องถูกแพนไปทางต้นเสียงทันที

"ว๊าย!"

น้ำเบิกตากว้างร้องเสียงหลงกับภาพที่เห็นจนเผลอปล่อยกล้องตก 

ก๊อกๆ

"น้ำ! ทำอะไรเสียงดัง ลื่นล้มรึไง"

เมื่อน้ำได้ยินเสียงพี่ชายเรียกก็รีบพุ่งตัวไปเปิดประตูดึงพี่ชายเข้ามาในห้องตัวเองทันที

"เฮ้ย ทำอะไรของเธอเนี่ย เป็นสาวเป็นแซ่ดึงผู้ชายเข้าห้องได้ยังไง"

ดินพูดจาหยอกล้อน้องสาวที่ทำท่าทางเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง ก่อนจะหุบยิ้มเมื่อเห็นว่าน้องสาวของตนมีท่าทีแตกต่างไปจากปกติ

"เกิดอะไรขึ้น"

น้ำกุมมือพี่ชายแน่นก่อนจะหยิบกล้องวิดิโอขึ้นมา

"หนูบอกพี่ว่าวันนี้ซื้อกล้องวิดิโอมือสองมาใช่ไหม"

"ใช่ ทำไมหรอ"

"ในกล้องมันมีวิดิโอแปลกๆติดมาด้วย พี่ลองดูสิ"

ดินหยิบกล้องวิดิโอมาจากมือของน้องสาวก่อนจะก้มลงไปกดเล่นวิดิโอที่มีอยู่คลิปเดียวในกล้อง 

ตอนเริ่มต้นคลิปก็ไม่ได้มีอะไรมาก เหมือนแค่อยากลองของไปถ่ายที่ร้าง แต่ดินต้องขมวดคิ้วเมื่อกล้องถูกหันแบบกระทันหันก่อนจะถ่ายให้เห็นบางสิ่งบางอย่าง 

ดินกดหยุดกล้องวิดิโอแล้วพยายามซูมวิดิโอเข้าไป

"นี่มันอะไร.."

ภาพในวิดิโอถ่ายให้เห็นซากปูนที่ถูกทุบทำลายบางส่วน มีคานเหล็กยื่นออกมา และด้านล่างคานเหล็กนั้นมีเชือกเส้นหนึ่งถูกผูกไว้กับของบางอย่างที่ดูรูปร่างแล้วคล้ายลูกบอลหรืออะไรบางอย่างทรงกลม และมีกลุ่มเส้นขนยาวสีดำติดอยู่ ทันทีที่เห็น ในใจของดินมีเพียงคำตอบเดียวที่ผุดขึ้นมา

'มันคือ...หัวของคน'

ใครอยากอ่านต่อทันทีติดตามได้ใน รอร.นะคะ ลงให้อ่านฟรีถึงตอนที่5แล้วค่ะ ขอบคุณรี๊ดทุกท่านที่ผ่านทางเข้ามาอ่านนิยายด้วยนะคะ (´｡• ᵕ •｡`)