ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ปั้ง!
ประตูรถเก๋งสีดำคันหรูถูกปิดลงเสียงดัง ตามมาด้วยเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดังก้องลานจอดรถของอดีตแหล่งช็อปปิ้งที่ถูกปล่อยทิ้งร้างมากกว่าห้าปี มือเรียวยาวดึงแว่นกันแดดออกเผยให้เห็นใบหน้าที่สวยเหมือนออกมาจากนิตยาสาร ปากสวยได้รูปที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสดเม้มเข้าหากัน ก่อนที่นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจะก้มลงมองกระดาษแผ่นเล็กในมือ
"ที่นี่แน่หรอ?"หญิงสาวสบถถามตัวเองเมื่อเริ่มไม่มั่นใจ เบื้องหน้าของเธอคือตัวตึกของอดีตห้างช็อปปิ้งมอลล์ชื่อดังที่ดูยังไงก็ร้างซะจนไม่น่าจะมีร้านอะไรก็ตามหลงเหลืออยู่ แต่เซ้นท์ของเธอกลับบอกว่าสิ่งที่เธอตามหาอยู่นั้นต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ
ประตูรถเก๋งสีดำคันหรูถูกปิดลงเสียงดัง ตามมาด้วยเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นดังก้องลานจอดรถของอดีตแหล่งช็อปปิ้งที่ถูกปล่อยทิ้งร้างมากกว่าห้าปี มือเรียวยาวดึงแว่นกันแดดออกเผยให้เห็นใบหน้าที่สวยเหมือนออกมาจากนิตยาสาร ปากสวยได้รูปที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสดเม้มเข้าหากัน ก่อนที่นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจะก้มลงมองกระดาษแผ่นเล็กในมือ
"ที่นี่แน่หรอ?"หญิงสาวสบถถามตัวเองเมื่อเริ่มไม่มั่นใจ เบื้องหน้าของเธอคือตัวตึกของอดีตห้างช็อปปิ้งมอลล์ชื่อดังที่ดูยังไงก็ร้างซะจนไม่น่าจะมีร้านอะไรก็ตามหลงเหลืออยู่ แต่เซ้นท์ของเธอกลับบอกว่าสิ่งที่เธอตามหาอยู่นั้นต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ
แผนที่ในมือทำให้หญิงสาวหวนนึกถึงที่มาของมัน ตอนนนั้นเธอกำลังจะเดินไปที่รถเพื่อกลับบ้านหลังจากเลิกงานแล้ว แต่ขาเรียวยาวกลับต้องชะงักเมื่อหางตาเหลือบไปเห็นหมอดูอายุราวๆหกสิบนั่งจ้องเธออยู่ เธอตัดสินใจเดินต่อไปโดยไม่สนใจแต่ก็ต้องชะงักอีกครั้งเมื่อโดนเสียงหนึ่งเรียกไว้
'กำลังกลุ้มใจอยู่สินะ'หมอดูที่จ้องเธอนั่นเอง หญิงสาวนิ่งเงียบเพราะไม่แน่ใจว่าใช่เธอหรือไม่'คิดการใหญ่ซะด้วยสิ หึ...หึ'หญิงชราหัวเราะในรำคอ ก่อนจะยื่นกระดาษแผ่นเล็กๆให้เธอ
'อะ...'ปากสีแดงสดขยับได้แค่นั้นก็ถูกขัดขึ้น
'ไปตามแผนที่นี่ซะ แล้วเธอจะได้ดั่งสิ่งที่เธอคิด...ไม่ว่าเธอต้องการอะไรที่นั่นก็จะช่วยให้เธอทำสำเร็จ'มือเหี่ยวย่นยื่นมาคว้ามือเธอเอาไว้แล้วยัดแผ่นกระดาษใส่มือเธอ หญิงสาวก้มมองกระดาษในมือเพียงแค่อึดใจ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นหมอดูชราก็หายไปจากตรงนั้นแล้ว...หายไปเหมือนไม่เคยนั่งอยู่ตรงนั้น
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนมองตึกตรงหน้าแล้วเริ่มพิจารณา ตัวตึกมีสภาพทรุดโทรมตามกาลเวลา ประตูทางเข้าป็นแบบผลักเปิดอยู่ข้างหนึ่งเหมือนเชื้อเชิญให้เธอเข้าไป เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นเริ่มดังอีกครั้งเมื่อเธอตัดสินใจได้ ภายในห้างร้างของตบแต่งในงานเทศกาลวันสุดท้ายของห้างนี้ยังคงประดับอยู่เต็มไปหมด มันจะสวยมากหากสีไม่จืดชืดเช่นนี้ เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเดินไปตรงบันไดเลื่อนที่อยู่หลางห้างเพื่อที่จะขึ้นไปชั้นสาม เพราะที่นี่เป็นห้างร้างบันไดเลื่อนจึงใช้การไม่ได้ทำให้เธอต้องเสียเวลาและเหนื่อยกับการขึ้นบันได นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเห็นไปกระพริบถี่ๆอยู่สุดทางเดิน เป็นสัญลักษณ์บอกให้เธอรู้ว่าเป้าหมายเธออยู่ที่นั่น
ร้านปริศนาเบื้องหน้าเป็นกระจกใสสามารถมองเข้าไปในร้านได้ แต่สิ่งที่่นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเห็นมีความมืดมิดเท่านั้น ประตูที่ถูกเปิดทิ้งไว้เหมือนกำลังเชื้อเชิญให้ลูกค้าเข้าไป ป้ายร้านสีดำเหนือประตูสลักด้วยตัวหนังสือสีแดง
Diavolo? ภาษาอะไรน่ะ?
นัยน์ตาคู่สวยหรี่มองป้ายร้านอย่างสนใจ รองเท้าส้นสูงเริ่มกระทบพื้นเสียงดังอีกครั้งหลังจากลูกค้าสาวตัดสินใจเดินเข้าไป
"อ้ะ!?"ซ้ายมือเกือบติดทางเข้ามีตุ๊กตาหน้าตาประหลาดและชวนสยองกำลังจ้องมองมายังลูกค้ารายใหม่ รอยยิ้มบิดเบี้ยวและนัยน์ตาสีแดงชวนขนลุกมากว่าจะเป็นมิตร หญิงสารเริ่มลังเลในการที่จะใช้บริการที่แห่งนี้ เธออาจจะบ้าเองก็ได้ที่ไปเชื่อหมอดูข้างถนนอย่างนั้น
กึก...กึก...กึก...
เสียงวัตถุกระทบพื้นดังเป็นจังหวะอยู่ในเงามืด เหมือนมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆข้างหลังตุ๊กตาต้อนรับมีตุ๊กตาไม่ตัวหนึ่งกำลังเดินมาทางเธอ ดวงตาของมันไร้อารมณ์ริมฝีปากฉีกยิ้มชวนขนลุก
"ยินดี...ต้อน...รับ...ค่ะ..."เสียงที่ขาดเป็นช่วงๆทำให้ดูน่าขนลุกยิ่งขึ้น"เชิญ...เลือก...สินค้า...ได้...ตามสบาย...ค่ะ..."ตุ๊กตาพนักงานร้านยิ่งทำให้หญิงสาวหวาดกลัวยิ่งขึ้น ขาเรียวยาวเริ่มถอยร่นไปที่ประตู
"คุฟุฟุฟุ...ขออภัยอย่างยิ่งครับคุณลูกค้า...หากพนักร้านของผมทำให้คุณกลัว..."เสียงหนึ่งดังจากมุมมืดของชั้นที่ยาวออกไป เพียงไม่กี่นาทีก็ปรากฏร่างปริศนายืนอยู่ข้างหลังตุ๊กตาพนักงาน ใบหน้าถูกปิดบังไว้ด้วยหน้ากากสิขาวหน้าตาบึ้งตึง ชุดทักซิโด้สีขาวถูกคลุมทับด้วยเสื้อคุมสีดำสนิท ถุงมือสีดำยิ่งทำให้ร่างปริศนาดูลึกลับยิ่งขึ้น"สวัสดีครับ ผมคือเจ้าของร้านหนังสือปีศาจแห่งนี้ยินดีที่ได้รู้จักครับ"น้ำเสียงที่อยู่กึ่งกลางระหว่างผู้หญิงและผู้ชายทำให้ระบุเพศที่แน่ชัดของร่างปริศนาไม่ได้
"มีคนบอกมาว่า..."หญิงสาวตัดสินใจเอ่ยขึ้น"ถ้ามาที่นี่สิ่งที่ฉันปรารถนาจะเป็นจริง"
"คุฟุฟุฟุ...งั้นคุณก็มาถูกที่แล้วล่ะครับ"ร่างปริศนาตอบ"เชิญเลือกหนังสือของคุณเพียงหนึ่งเล่ม...อ้อ แล้วอย่าลังเลที่จะเลือกนะครับ...เพราะหากคุณเลือกผิดไป เจ้าของๆมันเขาจะว่าผมเอา คุฟุฟุฟุ"
หนังสือของฉันงั้นหรอ?
"แล้ว..."หญิงสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้งก่อนจะชะงัก เนื่องจากร่างปริศนาที่ยืนคุยกับเธอเมื่อครู่ได้หายไปแล้ว เหลือเพียงตุ๊กตาพนักงานเท่านั้น
"หนังสือที่คุณสนใจเป็นเล่มแรก...นั่นแหละครับคือหนังสือของคุณ...หลังจากหาพบแล้วกรุณาเดินไปที่เคาน์เตอร์ด้านหลังคุณ...เอ้อ!ค่าหนังสือไม่ต้องนะครับ...เพราะผมจะตามไปเก็บทีหลัง"เสียงปริศนาดังขึ้น เหมือนรู้ว่าเธอต้องการจะถามอะไร หญิงสาวก้าวไปยังชั้นหนังสือที่ยาวออกไปเหมือนไร้ที่สิ้นสุด ภายในร้านต่างจากข้างนอกตรงที่ไม่สามารถมองเห็นเพดานและหลังร้านได้ ยิ่งเดินลึกเข้าไปความน่ากลัวก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ตุ๊กตาหน้าตาประหลาดถูกวางไว้ตามที่ต่างๆในร้าน ทุกย่างก้าวเหมือนมีสายตานับพันจ้องมอง
แค่หนังสือเล่มเดียวจะทำให้ฉันสมปรารถนาได้จริงหรอ?
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเริ่มครุ่นคิด เพราะตามความเป็นจริงหนังสือธรรมดาๆเล่มเดียวคงทำให้สิ่งที่เธอปรารถนาเป็นจริงไม่ได้ ระหว่างที่คิดอยู่นั้นหางตาของเธอก็ไปสะดุดเข้าที่หนังสือเล่มหนึ่ง
'หนังสือที่คุณสนใจเป็นเล่มแรก...นั่นแหละครับคือหนังสือของคุณ'
เสียงปริศนาดังขึ้นในหัวอีกครั้ง มือเรียวตัดสินใจยื่นไปหยิบมันมา ก่อนเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์
เคาน์เตอร์สีดำสนิทถูกทำขึ้นจากไม้ดูค่อนข้างมีราคา บนเคาน์เตอร์มีคอมพิวเตอร์วางอยู่สองตัว แต่สิ่งที่ทำให้หญิงสาวสนใจคงจะเป้นตุ๊กตายุโรปผมบลอนซ์ที่หนังอยู่บนเก้าอี้ไม้หลังเคาน์เตอร์มากกว่า มันคงจะน่ารักดีหากไม่มีของเหลวสีแดงไหลออกมาจากตาเหมือนกำลังร้องไห้ออกมาเป็นเลือด มุมปากสีชมพูไม่ถูกเย็บทั้งสองฝั่ง ผมสีบลอนซ์ม้วนเป็นลอนไม่มีคราบดำแห้งกรังติดอยู่เป็นจุดๆเหมือนเลือดที่แห้งแล้ว เสื้อสไตล์ยุโรปโบราณไม่โชกไปด้วยสีแดงสดขาดหลุดลุ่ย มือขวาไม่ถือหนังสือหนังสือประหลาด มือซ้ายไม่ถูกตอกตะปูติดกับที่วางแขน เห็นแล้วชวนขนลุกกว่าตุ๊กตาตัวอื่นๆในร้านเป็นเท่าตัว และคงจะน่ากลัวกว่านี้หากดวงตาที่เปิดค้างกระพริบได้
"เจอ...หนังสือ...ของคุณ...แล้ว...หรอคะ...?"เสียงขาดช่วงดังขึ้นหลังเคาน์เตอร์ ก่อนจะปรากฏตุ๊กตาพนักงานตัวเดิม"เชิญ...ลง...ชื่อ...ตรงนี้...ค่ะ"มือที่เป็นข้อต่อยื่นสมุดเล่มยาวมาตรงหน้า นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก้มลงเขียนชื่อตรงช่องที่ตุ๊กตาชี้แล้วรีบส่งคืน"เชิญ...อ่าน...ให้สนุก...นะ...คะ"ตุ๊กตาพนักงานสาวพูดอีกครั้งก่อนจะฉีกยิ้มชวนขนลุกให้เป็นการอำลาลูกค้าคนสุดท้ายของวันนี้
'กำลังกลุ้มใจอยู่สินะ'หมอดูที่จ้องเธอนั่นเอง หญิงสาวนิ่งเงียบเพราะไม่แน่ใจว่าใช่เธอหรือไม่'คิดการใหญ่ซะด้วยสิ หึ...หึ'หญิงชราหัวเราะในรำคอ ก่อนจะยื่นกระดาษแผ่นเล็กๆให้เธอ
'อะ...'ปากสีแดงสดขยับได้แค่นั้นก็ถูกขัดขึ้น
'ไปตามแผนที่นี่ซะ แล้วเธอจะได้ดั่งสิ่งที่เธอคิด...ไม่ว่าเธอต้องการอะไรที่นั่นก็จะช่วยให้เธอทำสำเร็จ'มือเหี่ยวย่นยื่นมาคว้ามือเธอเอาไว้แล้วยัดแผ่นกระดาษใส่มือเธอ หญิงสาวก้มมองกระดาษในมือเพียงแค่อึดใจ แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นหมอดูชราก็หายไปจากตรงนั้นแล้ว...หายไปเหมือนไม่เคยนั่งอยู่ตรงนั้น
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนมองตึกตรงหน้าแล้วเริ่มพิจารณา ตัวตึกมีสภาพทรุดโทรมตามกาลเวลา ประตูทางเข้าป็นแบบผลักเปิดอยู่ข้างหนึ่งเหมือนเชื้อเชิญให้เธอเข้าไป เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นเริ่มดังอีกครั้งเมื่อเธอตัดสินใจได้ ภายในห้างร้างของตบแต่งในงานเทศกาลวันสุดท้ายของห้างนี้ยังคงประดับอยู่เต็มไปหมด มันจะสวยมากหากสีไม่จืดชืดเช่นนี้ เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเดินไปตรงบันไดเลื่อนที่อยู่หลางห้างเพื่อที่จะขึ้นไปชั้นสาม เพราะที่นี่เป็นห้างร้างบันไดเลื่อนจึงใช้การไม่ได้ทำให้เธอต้องเสียเวลาและเหนื่อยกับการขึ้นบันได นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเห็นไปกระพริบถี่ๆอยู่สุดทางเดิน เป็นสัญลักษณ์บอกให้เธอรู้ว่าเป้าหมายเธออยู่ที่นั่น
ร้านปริศนาเบื้องหน้าเป็นกระจกใสสามารถมองเข้าไปในร้านได้ แต่สิ่งที่่นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเห็นมีความมืดมิดเท่านั้น ประตูที่ถูกเปิดทิ้งไว้เหมือนกำลังเชื้อเชิญให้ลูกค้าเข้าไป ป้ายร้านสีดำเหนือประตูสลักด้วยตัวหนังสือสีแดง
Diavolo? ภาษาอะไรน่ะ?
นัยน์ตาคู่สวยหรี่มองป้ายร้านอย่างสนใจ รองเท้าส้นสูงเริ่มกระทบพื้นเสียงดังอีกครั้งหลังจากลูกค้าสาวตัดสินใจเดินเข้าไป
"อ้ะ!?"ซ้ายมือเกือบติดทางเข้ามีตุ๊กตาหน้าตาประหลาดและชวนสยองกำลังจ้องมองมายังลูกค้ารายใหม่ รอยยิ้มบิดเบี้ยวและนัยน์ตาสีแดงชวนขนลุกมากว่าจะเป็นมิตร หญิงสารเริ่มลังเลในการที่จะใช้บริการที่แห่งนี้ เธออาจจะบ้าเองก็ได้ที่ไปเชื่อหมอดูข้างถนนอย่างนั้น
กึก...กึก...กึก...
เสียงวัตถุกระทบพื้นดังเป็นจังหวะอยู่ในเงามืด เหมือนมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆข้างหลังตุ๊กตาต้อนรับมีตุ๊กตาไม่ตัวหนึ่งกำลังเดินมาทางเธอ ดวงตาของมันไร้อารมณ์ริมฝีปากฉีกยิ้มชวนขนลุก
"ยินดี...ต้อน...รับ...ค่ะ..."เสียงที่ขาดเป็นช่วงๆทำให้ดูน่าขนลุกยิ่งขึ้น"เชิญ...เลือก...สินค้า...ได้...ตามสบาย...ค่ะ..."ตุ๊กตาพนักงานร้านยิ่งทำให้หญิงสาวหวาดกลัวยิ่งขึ้น ขาเรียวยาวเริ่มถอยร่นไปที่ประตู
"คุฟุฟุฟุ...ขออภัยอย่างยิ่งครับคุณลูกค้า...หากพนักร้านของผมทำให้คุณกลัว..."เสียงหนึ่งดังจากมุมมืดของชั้นที่ยาวออกไป เพียงไม่กี่นาทีก็ปรากฏร่างปริศนายืนอยู่ข้างหลังตุ๊กตาพนักงาน ใบหน้าถูกปิดบังไว้ด้วยหน้ากากสิขาวหน้าตาบึ้งตึง ชุดทักซิโด้สีขาวถูกคลุมทับด้วยเสื้อคุมสีดำสนิท ถุงมือสีดำยิ่งทำให้ร่างปริศนาดูลึกลับยิ่งขึ้น"สวัสดีครับ ผมคือเจ้าของร้านหนังสือปีศาจแห่งนี้ยินดีที่ได้รู้จักครับ"น้ำเสียงที่อยู่กึ่งกลางระหว่างผู้หญิงและผู้ชายทำให้ระบุเพศที่แน่ชัดของร่างปริศนาไม่ได้
"มีคนบอกมาว่า..."หญิงสาวตัดสินใจเอ่ยขึ้น"ถ้ามาที่นี่สิ่งที่ฉันปรารถนาจะเป็นจริง"
"คุฟุฟุฟุ...งั้นคุณก็มาถูกที่แล้วล่ะครับ"ร่างปริศนาตอบ"เชิญเลือกหนังสือของคุณเพียงหนึ่งเล่ม...อ้อ แล้วอย่าลังเลที่จะเลือกนะครับ...เพราะหากคุณเลือกผิดไป เจ้าของๆมันเขาจะว่าผมเอา คุฟุฟุฟุ"
หนังสือของฉันงั้นหรอ?
"แล้ว..."หญิงสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้งก่อนจะชะงัก เนื่องจากร่างปริศนาที่ยืนคุยกับเธอเมื่อครู่ได้หายไปแล้ว เหลือเพียงตุ๊กตาพนักงานเท่านั้น
"หนังสือที่คุณสนใจเป็นเล่มแรก...นั่นแหละครับคือหนังสือของคุณ...หลังจากหาพบแล้วกรุณาเดินไปที่เคาน์เตอร์ด้านหลังคุณ...เอ้อ!ค่าหนังสือไม่ต้องนะครับ...เพราะผมจะตามไปเก็บทีหลัง"เสียงปริศนาดังขึ้น เหมือนรู้ว่าเธอต้องการจะถามอะไร หญิงสาวก้าวไปยังชั้นหนังสือที่ยาวออกไปเหมือนไร้ที่สิ้นสุด ภายในร้านต่างจากข้างนอกตรงที่ไม่สามารถมองเห็นเพดานและหลังร้านได้ ยิ่งเดินลึกเข้าไปความน่ากลัวก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ตุ๊กตาหน้าตาประหลาดถูกวางไว้ตามที่ต่างๆในร้าน ทุกย่างก้าวเหมือนมีสายตานับพันจ้องมอง
แค่หนังสือเล่มเดียวจะทำให้ฉันสมปรารถนาได้จริงหรอ?
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเริ่มครุ่นคิด เพราะตามความเป็นจริงหนังสือธรรมดาๆเล่มเดียวคงทำให้สิ่งที่เธอปรารถนาเป็นจริงไม่ได้ ระหว่างที่คิดอยู่นั้นหางตาของเธอก็ไปสะดุดเข้าที่หนังสือเล่มหนึ่ง
'หนังสือที่คุณสนใจเป็นเล่มแรก...นั่นแหละครับคือหนังสือของคุณ'
เสียงปริศนาดังขึ้นในหัวอีกครั้ง มือเรียวตัดสินใจยื่นไปหยิบมันมา ก่อนเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์
เคาน์เตอร์สีดำสนิทถูกทำขึ้นจากไม้ดูค่อนข้างมีราคา บนเคาน์เตอร์มีคอมพิวเตอร์วางอยู่สองตัว แต่สิ่งที่ทำให้หญิงสาวสนใจคงจะเป้นตุ๊กตายุโรปผมบลอนซ์ที่หนังอยู่บนเก้าอี้ไม้หลังเคาน์เตอร์มากกว่า มันคงจะน่ารักดีหากไม่มีของเหลวสีแดงไหลออกมาจากตาเหมือนกำลังร้องไห้ออกมาเป็นเลือด มุมปากสีชมพูไม่ถูกเย็บทั้งสองฝั่ง ผมสีบลอนซ์ม้วนเป็นลอนไม่มีคราบดำแห้งกรังติดอยู่เป็นจุดๆเหมือนเลือดที่แห้งแล้ว เสื้อสไตล์ยุโรปโบราณไม่โชกไปด้วยสีแดงสดขาดหลุดลุ่ย มือขวาไม่ถือหนังสือหนังสือประหลาด มือซ้ายไม่ถูกตอกตะปูติดกับที่วางแขน เห็นแล้วชวนขนลุกกว่าตุ๊กตาตัวอื่นๆในร้านเป็นเท่าตัว และคงจะน่ากลัวกว่านี้หากดวงตาที่เปิดค้างกระพริบได้
"เจอ...หนังสือ...ของคุณ...แล้ว...หรอคะ...?"เสียงขาดช่วงดังขึ้นหลังเคาน์เตอร์ ก่อนจะปรากฏตุ๊กตาพนักงานตัวเดิม"เชิญ...ลง...ชื่อ...ตรงนี้...ค่ะ"มือที่เป็นข้อต่อยื่นสมุดเล่มยาวมาตรงหน้า นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก้มลงเขียนชื่อตรงช่องที่ตุ๊กตาชี้แล้วรีบส่งคืน"เชิญ...อ่าน...ให้สนุก...นะ...คะ"ตุ๊กตาพนักงานสาวพูดอีกครั้งก่อนจะฉีกยิ้มชวนขนลุกให้เป็นการอำลาลูกค้าคนสุดท้ายของวันนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น