ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ไว้เก็บของของ Ryu

    ลำดับตอนที่ #1 : ใบสมัครตัวละคร

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.ค. 57


    ใบสมัคร

       
       Data

    ชื่อ :: ยามาดะ ฮิคาริ (yamada hikari)

    ชื่อเล่น :: คาริ (kari)

    สัญชาติ :: ญี่ปุ่น

       Manner

    รูปร่าง :: ทรวดทรงถือว่าแทบแบน ตัวก็ค่อนข้างเล็กเหมือนเด็ก (อาจเป็นเพราะกินอาหารไม่มีประโยชน์) มีผมสีเหลือง มัดผมเป็นทวินเทล ชอบติดกิ้บเพื่อเก็บผมหน้าม้า หน้าตาดูเป็นเด็กเข้ากับนิสัย (?) 

    ส่วนสูง :: 155 cm (ค่อนข้างตัวเล็ก)

    น้ำหนัก :: 43 kg (กินเยอะก็งี้)

    อายุ :: 16 

       Trait

    นิสัยส่วนตัว :: นิสัยค่อนข้างเป็นเด็ก มีความสามารถเรื่องการคิดวิธีแกล้งคนอื่นสูงมากก ตัวเธอเองเรียกว่า สกิลเรื่องแกล้งสูง ชอบแกล้งคนอื่นเป็นชีวิตจิตใจ รุ่นพี่กับผู้ใหญ่อาจโดนเล็กๆน้อยๆ เพราะความเคารพ (?)  แต่สำหรับเพื่อนหรือน้อง เธอจัดเต็มเรื่องแกล้ง อย่าหวังจะรอดจากเงื้อมมือได้ ใครที่รอดจากการถูกแกล้งจากฮิคาริหรือฮิคาริเกรงใจจนไม่แกล้ง จะถูกกล่าวขานเหมือนพึ่งล้มพญามังกรที่ไหนสักแห่ง คนที่ทำให้เธอเกรงใจ(กลัว) มีรุ่นพี่หรือเพื่อนวัยเดียวกันที่จะส่งสายตาอำมหิต-เอ้ย แค่ไม่ยอมเล่นด้วย และชิอง เพื่อนสนิทเท่านั้น แต่ถ้าถูกแกล้งเอง หรือโดนจับได้ จะเขินมาก พอรู้ตัวจะทำเป็นงอนไม่เล่นด้วย ต้องเอาอาหารมาล่อถึงจะยอมกลับมาเล่นด้วย (ตะกละว่างั้น) รักการกินอาหารต่างๆ ถ้ามีอาหารทำหมด มักเรียกคนที่สนิทด้วยชื่อเล่น แต่สำหรับคนที่หมั่นไส้ก็เรียกชื่อจริงไปเลย ไม่ชอบเรื่องอะไรที่เข้าใจยาก เพราะตัวเองค่อนข้างหัวช้าไม่ทันชาวบ้าน (แต่เรื่องแกล้งนี้ หัวไวเป็นอันดับหนึ่ง) ถึงแม้ตอนไม่ต่อสู้จะดูเป้นเด็กๆ แต่เมื่อถึงตอนต้องสู้ ก็จะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จะดูเคร่งขรึมและจริงจัง เวลาไปไหนไม่ชอบไปคนเดียวสักเท่าไร จึงชอบหาคนไปเป็นเพื่อน เลยชอบขอร้อง(บังคับ) ให้ชิองหรือคนอื่นไปเป็นเพื่อน ส่วนใหญ่ขอชิองมากกว่า กว่าจะลากออกมาได้ ก็ต้องยอมให้ชิองเรียกว่า เพนกวินน้อย เกือบทั้งวัน เธอเคยถามชิองว่า "ทำไมต้องเพนกวินด้วยอะ" ชิองยิ้มนิดๆ แล้วก็ตอบแบบง่ายๆว่า "ก็ตอนเธอขอร้องใครจะน่ารักเหมือนเพนกวิน น่ารักดีออก คาริไม่ชอบหรอ" ชิองทำหน้าแบบจะร้องไห้ให้ได้ "อะ อ่า ชอบๆๆๆ อย่าร้องๆ" ฮิคาริต้องรีบแก้ทันที สรุปกลัวเพื่อนร้องไห้ เลยไม่กล้าแกล้งหรือแย้งชิองเท่าไร แต่ชอบแอบแซวชิองเรื่องรักแรก ก็นะนิสัยมันเลิกยาก แม้แต่กับเพื่อนสนิท

    ชอบ :: เคนโด้ ดาบ อาหารทุกอย่างโดยเฉพาะซูชิ การแกล้งคนอื่น

    ไม่ชอบ :: กีฬาทุกอย่างที่ไม่เกี่ยวกับดาบ การทำอาหาร เรื่องเข้าใจยาก

    เกลียด :: สิ่งมีชีวิตที่ชื่อ สคอโล่ (พี่ชายต่างแม่) และ ยามาโมโตะ ทาเคชิ

    กลัว :: ลูกเบสบอล รุ่นพี่หรือเพื่อนที่ไม่ยอมเล่นด้วยแล้วยังส่งสายตาน่ากลัวให้อีก

       Past

    ประวัติส่วนตัว :: แม่ของฮิคาริ เป็นคนญี่ปุ่นและเธอก็เกิดญี่ปุ่น พ่อของเธอเป็นคนอิตาลี แต่แม่ของเธอต้องการให้ใช้แค่สัญชาติญี่ปุ่น และใช้นามสกุลของทางแม่ เธอนั้นมาอยู่ที่อิตาลีตั้งแต่อายุ 1 ขวบ ตอนที่เธอเกิดก็มีพี่ชายต่างแม่แล้ว สคอโล่ชอบแกล้งเธอและทำตัวน่ารำคาญจนเธอเกือบจะมัดพี่ตนตอนหลับลึกกับเชือกแล้วห้อยไปกับต้นไม้ แต่เธอทนเสียงกรนตอนนอนของพี่ไม่ไหว เลยวิ่งกลับห้องแถมคืนนั้นยังหลอนเสียงกรนเข้าไปในฝัน เมื่อเธออายุ 11 ปี เธอเรียนหนังสือได้ทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่นสามเดือน ระหว่างสามเดือน ฮิคาริมีเพื่อนใหม่ชื่อ มิ้ตตานี้ เฟอลองค์ ชิอง ลูกคุณหนูอัจฉริยะ และลากชิองจากการอยู่คนเดียว เธอมักใช้เวลาว่างไปกับการไปแวะร้านซูชิที่พ่อยามาโมโตะเป็นเจ้าของร้าน เธอแอบรู้ว่าพ่อของยามาโมโตะเก่งเคนโด้ จึงขอร้องให้สอน เธอชื่นชอบเคนโด้มาก และฝึกตลอดในช่วงสามเดือน ตอนสัปดาห์สุดท้ายที่ใกล้กับบ้าน ระหว่างเดินไปร้านของพ่อยามาโมโตะเพื่อไปลา เธอโดนลูกเบสบอลที่ขว้างโดยเด็กผู้ชายข้างทางเข้าเต็มที่หน้า ฮิคาริจึงกลัวลูกเบสบอลอย่างสุดซึ้ง เด็กผู้ชายคนนั้นขอโทษแล้วหันไปเล่นต่อ เธอโมโหมาก แต่ต้องรีบไปลาจึงไม่สนใจ แต่พอลาพ่อยามาโมโตะเสร็จ กำลังออกจากร้าน เธอกลับเดินชนกับเด็กผู้ชายคนเดิม และรู้ว่าเค้าคือลูกชายเจ้าของร้านนามว่า ยามาโมโตะ ทาเคชิ ซึ่งเธอจำไว้ในสมองและหวังว่าจะไม่ได้เจออีก เมื่อกลับมาที่อิตาลีอีกครั้ง พี่ต่างแม่ก็ไปเข้าหน่วยวาเรียแล้ว ฮิคาริยิ่งชอบใจ ฝึกดาบญี่ปุ่นทุกวัน และเข้าร่วม 'Red Knight' เพื่อแข่งกับพี่ชายตน

       Add

    ตำแหน่งใน ' Red Knight ' :: หน่วยลอบสังหาร (อะไรก็ได้ค่ะ)

    อาวุธ :: ดาบญี่ปุ่น หลายกระบวนท่า ค่อนข้างคล้ายพี่ ก็ไปแอบดูเขาฝึกนิ แต่มีท่าคิดเองนะ ไม่ได้อยากเหมือนพี่ชายต่างแม่มากสักหน่อย

    ธาตุ :: อัศนี

    คู่กับ :: ยามาโมโตะ ทาเคชิ (ชอบตานี้มากเลย)

       Talk with smile

    สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อสมายด์ คุณล่ะ ?
    :: ริวค่ะ

    สมายด์อาจจะเปลี่ยนบางอย่างนะ รับได้มั้ย ?
    :: ได้แน่นอนค่ะ ที่ใส่ไปมันยาวๆยังไงไม่รู้

    จริงซิๆ ลบวงเล็บรึยัง ?
    :: ลบแล้ว (มั้ง) ค่ะ 

    ติดแล้วจะเม้นมั้ย ?
    :: แน่นอนค่ะ จะอ่านหลายๆรอบเลย ยังไงก็อ่านอยู่แล้ว

    ถ้าไม่ติดจะยัดหรือรับกลับดี ? มีบทดีรออยู่นะ
    :: รับกลับค่ะ แต่จะยัดก็ได้ อืม แล้วแต่พี่ละกันค่ะ

    ข้อความถึงสมายด์
    :: ขอบคุณนะค่ะ ที่มาอ่าน ฝากฮิคาริที่เหมือนน้องสาวหนูเอามากๆด้วยค่ะ

    ขอให้โชคดี
    :: ขอให้ลงนิยายให้อ่านเร็วๆนะค่ะ 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×