รักสุดใจ หัวใจให้เธอ

ฤดูร้อนผ่านพ้นอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมอยู่แล้ว   ไปภาคการศึกษาใหม่กำลังเข้ามา   เด็กสาวคนหนึ่งที่ก้าวเข้ามาสู่ระดับมัธยมตอนปลายในวัยเริ่มสาวเธอช่างดูมีความสุขกับมันซะเหลือเกิน เพราะเปิดเทอมคราวนี้เธอจะได้เจอเพื่อนใหม่ๆ และสิ่งใหม่ๆ อีกมากมาย วันแรกที่เดินเข้าสู่รั้วโรงเรียน มายด์เด็กสาวผมเปีย ตัวเล็กรู้สึกดีใจมากที่ได้เจอกับสิ่งใหม่ๆ รอบๆ ตัวเธอ

                ในห้องเรียนชั้นม.4/2 ที่มีแต่ความวุ่นวายและเสียงพูดคุยของเด็กๆ ที่มาจากต่างที่ต่างถิ่น ที่มีการแสดงความรู้จักกันบางคนก็เป็นเพื่อนมาจากโรงเรียนเดียวกัน บางคนก็มาคนเดียวอย่างเช่น มายด์

                หวัดดีจ่ะ ชื่อไรหรอเราชื่อนุ่นนะ เด็กสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาทักต่ายที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างเพียงลำพัง

                มายด์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ มายด์พูดตอบนุ่น

                ทำไมนั่งคนเดียวล่ะ นุ่นถาม

                เราไม่รู้จักใครน่ะ ก็เลยไม่รู้จะคุยกับใคร

เงียบเสียงจากมายด์พูดก็มีเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมถือกระดาษใบหนึ่งเข้ามา บอกให้ทุกคนในห้องเงียบเสียง เด็กในห้องทุกคนต่างก็เงียบ จากที่พูดคุยกันเสียงดังก่อนหน้านี้ก็กลายเป็นบรรยากาศที่มีแต่ความเงียบมีแต่เสียงพูดของผู้หญิงคนนั้น 

                สวัสดีจ่ะ ครูชื่อ ชนัดดา ทนารัตน์ ครูเป็นครูประจำชั้นของพวกเธอทุกคนนะคะ เดี๋ยวครูจะเช็คชื่อนะพอครูขานชื่อใครให้ตอบว่ามาค่ะ/ มาครับ นะ

 หลังจากนั้นครูก็เรียกชื่อทุกคนในห้อง แต่ในวันแรกก็ยังมีเพื่อนมาไม่ครบหรอกค่ะ และครูก็ให้พวกเราแนะนำตัวให้เพื่อนฟัง โดยให้เราบอกว่ามาจากที่ไหน ชอบอะไรหรือว่าไม่ชอบอะไร   มายด์ก็รู้สึกว่าการเรียนที่นี่น่าจะมีความสุขเพราะเธอได้นั่งเรียนกับนุ่น เด็กที่เข้ามาทักเธอในวันนั้น และเธอก็เป็นเพื่อนสนิทกับนุ่น และรักกันมาก

                แต่นอกจากจะแนะนำตัวให้เพื่อนในห้องฟังแล้ว ก็ต้องมีการปฐมนิเทศที่โรงเรียนอีกซึ่งมายด์กับนุ่นก็ไม่พลาดที่จะมาร่วมการปฐมนิเทศกับเพื่อนๆ ในห้อง และเพื่อนร่วมโรงเรียน และเหตุการณ์ทั้งหมด       ก็เริ่มต้นขึ้นที่นี่ ในห้องประชุมมายด์และนุ่นกำลังต่อแถวเพื่อเซ็นชื่อเข้าร่วมปฐมนิเทศ เมื่อมายด์เขียนชื่อตัวเองเสร็จก็ไม่รอช้าที่จะเดินไปยังที่นั่งของตน   แต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

                น้องครับอย่าเพิ่งไปครับมารับของว่างตรงนี้ก่อนครับ 

เมื่อได้ยินเสียงเรียกมายด์ก็หันไปโดยไม่ได้ใส่ใจว่าคนที่เรียกตนนั้นเป็นใคร เมื่อรับของว่างเสร็จมายด์ก็กล่าวขอบคุณ

 ขอบคุณมากนะคะ แล้วมายด์ก็เดินไปโดยไม่หันหลังกลับมามอง  เมื่อเริ่มการปฐมนิเทศ        นุ่นได้สะกิดมายด์และพูดว่า

                มายด์ ดูพี่คนนั้นดิ เท่ห์จังเลยเป็นนักกีฬาโรงเรียนด้วยอ่ะ เราชอบ นุ่นพูด

                ไหน! อือก้อดีนะ แต่พี่เค้าคงมีแฟนแล้วมั้ง เห็นเพื่อนห้อง 1 ก็ชอบอยู่นิ มายด์พูดกับนุ่นด้วย      สีน่าที่ไม่รู้สึกอะไร

                ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย ก็แค่ชอบแต่เค้าไม่ได้เป็นแฟนกันซักหน่อย แกช่วยอะไรเราหน่อยดิ คือเราชอบพี่เค้ามากเลยอ่ะ เขียนจดหมายหาพี่คนนั้นให้เราหน่อยดิ เราลายมือไม่สวยอ่ะนะช่วยเราหน่อยนะ

                ด้วยความที่เห็นใจเพื่อนมายก็เลยตอบตกลงช่วยนุ่นเขียนจดหมายให้ 

ก็ได้นะแต่ตอนนี้ไม่มีกระดาษ ไว้เลิกแล้วค่อยเขียนนะ

ก็ได้จ่ะ ฉันรักเธอที่สุดเลยเพื่อนรัก

พอจบจากการปฐมนิเทศมายและนุ่นก็พักทานข้าวกลางวันกันที่โรงอาหาร โดยนุ่นเลือกที่จะนั่งโต๊ะที่อยู่ตรงข้ามกับหนุ่มคนนั้นโดยรุ่นพี่คนที่นุ่นชอบนั้น เขามีชื่อว่า เอส เขาเป็นนักกีฬาของโรงเรียนและเป็นที่ชื่นชอบและชื่นชมของผู้หญิงหลายๆ คน 

พี่เอสน่ารักจังเลยนะทั้งหล่อ ทั้งเท่ห์ ทั้งเก่ง มายด์กินข้าวเสร็จแล้ว เขียนจดหมายให้เราหน่อยนะ วันนี้เราจะบอกพี่เอสซะทีว่าเราชอบเขา นุ่นพูดกับมายด์ พรางหันไปมองหน้าตาของรุ่นพี่คนนั้น คนที่เพื่อนของเธอนั้นคลั่งไคล้หนักหนา

พี่คนนี้ก็ดูดีนะ  แต่นิสัยเค้าจะเป็นยังไงนะ ดูเก็กๆ ยังไงไม่รู้ มายด์คิดในใจ พอทานอาหารเสร็จ นุ่นก็หายไปพักหนึ่ง   ทิ้งให้มายด์นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเพียงลำพัง   หลังจากนั้นไม่นานก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหามายด์และพูดว่า

หวัดดีครับ จำพี่ได้มั้ย ที่พี่เอาขนมให้เราน่ะ

จำไม่ได้ค่ะ มายพูดด้วยสีหน้า งงๆ

ว่าแล้ว ไม่เป็นไร พี่ชื่อเอสนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะ

หนูชื่อมายด์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก มายตอบกับเอสด้วยน้ำเสียงที่ดูตื่นเต้น ขณะนั้นในใจของมายมีความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก อยู่ดีๆ มายก็หน้าแดงขึ้นมา จนทำให้เอสถามว่า

น้องมายด์เป็นอะไรหรอครับ ทำไมหน้าแดงแบบนี้ ไม่สบายหรือเปล่า หรือว่าจะเป็นลมให้พี่พาไปห้องพยาบาลมั้ยครับ

ไม่เป็นไรค่ะ ขณะนั้นนุ่นที่เดินหายไปก็กลับมาที่โต๊ะ และก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็นชายหนุ่มในฝันของเธอมานั่งที่โต๊ะ นุ่นค่อยๆ เดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ สายตาของนุ่นมองเอสด้วยความปราบปลื้ม และนุ่นก็แนะนะตัวเองให้เอสทราบ และเอสก็แนะนำตัวให้นุ่นทราบเช่นกัน

หวัดดีค่ะพี่เอส หนูชื่อนุ่นค่ะเรียนอยู่ ม.4

ยินดีที่ได้รู้จักครับนุ่น พี่ชื่อเอสนะ งั้นพี่ขอตัวก่อนนะครับเดี๋ยวจะขึ้นเรียนแล้ว เอสพูดทักทายนุ่นพร้อมกับกล่าวอำลาเพื่อไปเรียน

พี่เอสเค้ามาเมื่อไหร่อ่ะแก เสียดายอ่ะเมื่อกี้เราไม่อยู่ ไม่งั้นนะ แล้วแกคุยอะไรกับพี่เค้าบ้างเนี้ยได้พูดถึงเราหรือเปล่า แล้วพี่เค้าเป็นไงบ้าง นุ่นยิงคำถามรัวใส่จนทำให้มายด์ไม่รู้จะตอบคำถามไหนก่อนและมายด์ก็ตอบว่า

ก็ไม่ได้คุยอะไรมาก เค้าแค่มาทักทาย ส่วนอย่างอื่นไม่รู้หรอก 

น่าเสียดายจังกลับมาไม่ทัน กินข้าวเสร็จแล้วใช่มะ งั้นเขียนจดหมายให้หน่อยดินะๆๆๆๆ

กระดาษมาดิ แล้วจะให้เขียนไรบ้างอ่ะบอกมานะเขียนไม่ถูกหรอก ไม่เคยเขียนจดหมายให้ใครด้วย

น่าเดี๋ยวบอก

                เมื่อจดหมายถูกเขียนเสร็จ ด้วยซองจดหมายสีชมพูสดใสดูน่ารักแบบเด็ก และนุ่นก็ขอร้องให้มายด์เป็นคนส่งจดหมายนั่น โดยไปดักรอเอสที่หน้าห้องเรียนของเขา และพอเจอตัวก็ได้ยื่นจดหมายให้โดยไม่ได้พูดอะไร และมายก็วิ่งหนีออกมา ในใจก็คิดว่าทำไมถึงต้องรู้สึกเขินอาย ทั้งๆ ที่ไม่ใช่ตัวเองซักนิดที่ชอบเขา

                นี่เราเป็นอะไรไปวะเนี้ย ทำไมต้องอายด้วย เราไม่ได้ชอบเขาซะหน่อย มายด์คิดในใจขณะที่เธอหยุดวิ่ง

                แกเป็นไงมั่ง นุ่นตะโกนถามด้วยอาการตื่นเต้นและรอฟังคำตอบ

                ก็ดีนะ ถึงมือพี่เค้าแล้วแหล่ะ ไม่ต้องห่วง

                หลังจากวันนั้นมายด์และนุ่นก็ได้เจอเอสในทุกๆ วัน เอสจะมานั่งกินข้าวโต๊ะใกล้ๆ มายด์และนุ่น ในโต๊ะของเอสจะมีกลุ่มเพื่อนผู้ชายนักกีฬาอยู่หลายคน และตอนนี้กลุ่มเพื่อนๆ ของมายด์และนุ่นก็มีสมาชิกมาเข้ากลุ่มอีกหลายคน เอสกับกลุ่มเพื่อนจะคอยมองและคอยสังเกตพฤติกรรมต่างๆ ของสาวๆ กลุ่มนี้ ซึ่งมายด์เองก็คอยสังเกตพฤติกรรมของกลุ่มเอสอยู่ตลอดเช่นกัน และวันหนึ่งเอสก็เดินเข้ามาในกลุ่มของสาวๆ       เขานำจดหมายฉบับหนึ่งส่งให้กับนุ่น จดหมายนั้นบรรจุอยู่ในซองจดหมายสีชมพูรูปหัวใจดูสดใส น่ารัก

                นุ่นแสดงอาการเขินออกมาอย่างเห็นได้ชัด และเพื่อนทุกคนในกลุ่มก็มีเสียงแซวมาอยู่ตลอด และเอสก็พูดกับนุ่นว่า

 นุ่นครับเพื่อนพี่ฝากมาให้ครับ เมื่อนุ่นได้ยินดังนั้นก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เพราะว่าคนที่ให้จดหมายเธอนั้นไม่ใช่เอส   แต่กลับเป็นเพื่อนของเขา   แต่ตัวนุ่นเองนั้นก็รู้สึกดีเหมือนกันที่มีคนมาชอบตัวเอง

หลังจากนั้นไม่นานนุ่นก็ได้คุยกับหนุ่มคนนั้น เค้ามีชื่อว่า เต๋า หนุ่มคนนี้ค่อนข้างเจ้าชู้ในสายตาของมายด์ แต่เมื่อนุ่นยอมคุยกับเต๋าและอีกไม่นานเค้า 2 คนก็ได้คบกันในฐานะคนรู้ใจมายด์ก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร   เพราะไม่อยากขัดใจเพื่อน 

อีกอาทิตย์นึงจะมีกีฬาสีแล้วนะแก เราจะลงอะไรกันดีอ่ะ นุ่นถามมายด์

เค้าเล่นแชร์บอลกับวอลเลย์ฯ อ่ะ อยากเล่น มายด์พูด

หรอ ดีๆ งั้นเราลงด้วย จะได้ให้พี่เต๋าสอนด้วย ^^!!

แหมๆ เดี๋ยวนี้อะไร อะไร ก็พี่เต๋านะนุ่น

เย็นวันนั้น ก็มีการซ้อมกีฬาก่อนแข่งจริง มายด์ยืนวอมอยู่กับนุ่นและเพื่อนๆ ในทีมที่ขางสนาม มายด์ได้เหลือบไปมองเห็นผู้ชายคนหนึ่ง   หน้าตาคุ้นๆ พอดูดีๆ หนุ่มคนนั้นคือ เอส นั่นเอง เพราะเอสเป็นหัวหน้าทีมกีฬาประเภท วอลเลย์บอล เอสเดินเข้ามายืนข้างๆ มายด์ และก็ตีวอลเล่ย์ด้วยกันกับเธอจนเย็นมากแต่เขา 2 คนกลับไม่ได้คุยอะไรกันเลยแม้แต่คำเดียว   จนเลิกซ้อมแล้วมายด์ก็กำลังนั่งพักอยู่   นุ่นเดินมาขอตัวกลับบ้านกับเต๋า 

มายด์เรากลับก่อนนะ วันนี้พี่เต๋าไปส่งที่บ้านน่ะ 

อืมมมม...โอเคจ่ะ โชคดีละกันนะ มายด์พูดกับนุ่นพรางคิดในใจไปด้วย สรุปวันนี้ต้องกลับบ้านคนเดียวใช่ป่ะเนี้ย ==!!

แต่ตอนนั้นเอสเดินเข้ามานั่งข้างๆ มายด์และก็ถามว่า

เป็นไงซ้อมวอลเลย์ฯ วันนี้เหนื่อยป่าว แล้วทำไมวันนี้เราไม่เห็นคุยกับพี่เลยอ่ะ เป็นอะไรหรือเปล่า พี่ทำอะไรให้โกรธหรือเปล่า 

ก็ไม่เหนื่อยหรอก แล้วหนูก็ไม่ได้เป็นไรด้วย แค่ไม่มีไรจะพูดแค่นั้นเอง  

หรอ แล้วจะกลับบ้านยังไง บ้านเราอยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง นี่เย็นมากแล้ว

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มายด์กลับเองดีกว่า เดี๋ยวแฟนคลับพี่จะเข้าใจผิดกันหมด ^^!! มายด์กระเซ้าเอส

แหนะแซวกันอีก ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวพี่ไปส่งเอง

หลังจากนั้นเอสก็เดินไปพร้อมกับมายด์ ระหว่างทาง เอสชวนมายคุยด้วยตลอด แต่มายด์นั้นก็ไม่ค่อยได้คุยตอบกลับไปสักเท่าไหร่   ได้แต่ยิ้มรับเท่านั้น แล้วเอสก็ได้ส่งมายถึงบ้าน