ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แล้วก็เดินเรื่อง
ระหว่างทางเดินกลับ
“ ฉันคิดว่า ชินยะกับอากิระ หน้าตาหล่อดีนะ “
“ อืม นิสัยดีด้วยที่ให้หนังสือฉันฟรีๆ  เล่มนี่นะแพงมากๆเลย “
“นี่เค้าแค่ให้หนังสือ ก็ว่าดีแล้วเหรอ “
“ ก็ดีอย่างเดียวที่ให้หนังสือ แต่นิสัยนะกวน บ-า-ท-า มาก “
“ แต่ผมว่าพวกพี่เค้านิสัยดีนะครับ “
ทั้งฉันกับไวท์แทบช็อก ที่ ฮิโรกิ ที่หวงพี่สาวสุดๆ ชมผู้ชายให้พี่สาวฟัง
“ ถึงบ้านฉันละบาย “ ไวท์พูดพร้อมโบกมือ
บ้านของไวท์เป็นร้านเบเกอรี่ ขนาดตอน 3 ทุ่มกว่าคนยังเต็มร้านอยู่เลยตอนเด็กๆ ฉันไปนอนที่บ้านไวท์ คุณป้านันโจ กับคุณลุง คริตโจเฟอร์
มักหาขนมต่างๆมาบำรุงฉันเหลือเกิน แถมตอนกลับก็ยัง ให้เอากลับไปบ้านอีก
“ ทำไมเพิ่งกลับมา “ แม่ฉันพูด
“ พี้เค้าไปงานโรงเรียนผม “ ฮิโรกิตอบ
“ แล้วเจอหนุ่มถูกใจไหม “ แม่ถามฉัน ทำไมมันต่างจากเมื่อกี้เลยละ
“ แม่ครับ “ หวา เทพบุตรจะกลายร่างเป็นซาตานแล้ว
“ ทานข้าวมายัง “
“เรียบร้อยแล้วครับ/ค่ะ “
“ ราตรี สวัสดิ์ครับ/ค่ะ “
“ พี่ครับ “
“ อะไรจ๊ะ “
“ พี่ไม่โกรธใช่ไหมที่ผมเรียกพี่ว่าเธอ “
“ ไม่หรอก ที่เธอพูดแบบนั้นเพราะว่าเธอหวงพี่ “
“ ผมจะตกนรกไหม “
กริ๊ด >_< ทำไมน่ารักอย่างนี้ น้องฉัน
“ ไม่หรอกจ๊ะ “ ^_^ ฮิโรกิก็น่ารักกับเค้าเป็นเหมือนกันนะเนี่ย
“ ราตรีสวัสดิ์ครับ “
กริ๊ง..ง ง .ง ..ง
ไม่อยากตื่นเลย ง่วงจัง ฉันเดนอย่างโซเซไปอาบน้ำ โครม เสียงน้ำแรกที่ทำให้ฉันตาสว่างเลย ก็ลืมเปิดน้ำอุ่น หวาหนาวเป็นบ้าเลย ฉันรีบออก
มาแต่งตัวให้เรียบร้อย
“ แม่ค่ะ “
“ อะไร เรียกซะดังเชียว “
“เป่า ผมให้หน่อย “
“ เออ “
เป็นบทสนทนาแรกในตอนเช้าของบ้านเรา
แม่เริ่มเป่าผมให้ฉันสัก 2-3 นาทีก็เสร็จมีคนมาไดร์ผมสบายจัง
“ พี่ครับ “
“ จ้าจะไปแล้วจะ “
“ เสร็จไวจัง “
“ ผมของผมไม่ได้ยาวเหมือนพี่นี่ “
“ ไปได้แล้ว “ แม่เร่ง
“ ครับ/ค่ะ “
ดิ๊งดอง ดิ๊งดอง
“ อรุณสวัสดีค่ะ/ครับ “
“ อรุณสวัสดีจ๊ะ “ คุณป้านันโจ ตอบ
“ ไวท์ ยังไม่ตื่นเลย ขอโทษนะเดี๋ยวจะไปปลุกให้ “ คุณลุง คริตโจเฟอร์พูด
“ ไม่เป็นไรค่ะ หนูมาเช้าเอง “
“ มาทานขนมปังกับนมร้อนๆ ก่อนจ๊ะ “
“ ขอบคุณค่ะ/ครับ “
ขนมเค้กร้อนๆที่ออกมาจากตู้ ช่างหอม ชวนกินกับนมอุ่น ช่างเข้ากันอย่างดี
“ เสร็จแล้วจ้า ขอโทษที่ให้รอ “
“ ไปกันเถอะ “ ไวท์พูดต่อ
“ ไม่ทานขนมปังก่อนเหรอ “ ฉันถาม
“ ไม่เอา ไม่อยากกิน แม่ค่ะไปแล้วนะค่ะ “
“ ไปแล้วค่ะ/ครับ “
ฉันอยู่โรงเรียนโระคุจะถึงก่อนโรงเรียนของฮิโรกิหนึ่งป้ายรถเมล์
“ บายจ๊ะ “ ฉันพูด
“ ฉันคิดว่า ชินยะกับอากิระ หน้าตาหล่อดีนะ “
“ อืม นิสัยดีด้วยที่ให้หนังสือฉันฟรีๆ  เล่มนี่นะแพงมากๆเลย “
“นี่เค้าแค่ให้หนังสือ ก็ว่าดีแล้วเหรอ “
“ ก็ดีอย่างเดียวที่ให้หนังสือ แต่นิสัยนะกวน บ-า-ท-า มาก “
“ แต่ผมว่าพวกพี่เค้านิสัยดีนะครับ “
ทั้งฉันกับไวท์แทบช็อก ที่ ฮิโรกิ ที่หวงพี่สาวสุดๆ ชมผู้ชายให้พี่สาวฟัง
“ ถึงบ้านฉันละบาย “ ไวท์พูดพร้อมโบกมือ
บ้านของไวท์เป็นร้านเบเกอรี่ ขนาดตอน 3 ทุ่มกว่าคนยังเต็มร้านอยู่เลยตอนเด็กๆ ฉันไปนอนที่บ้านไวท์ คุณป้านันโจ กับคุณลุง คริตโจเฟอร์
มักหาขนมต่างๆมาบำรุงฉันเหลือเกิน แถมตอนกลับก็ยัง ให้เอากลับไปบ้านอีก
“ ทำไมเพิ่งกลับมา “ แม่ฉันพูด
“ พี้เค้าไปงานโรงเรียนผม “ ฮิโรกิตอบ
“ แล้วเจอหนุ่มถูกใจไหม “ แม่ถามฉัน ทำไมมันต่างจากเมื่อกี้เลยละ
“ แม่ครับ “ หวา เทพบุตรจะกลายร่างเป็นซาตานแล้ว
“ ทานข้าวมายัง “
“เรียบร้อยแล้วครับ/ค่ะ “
“ ราตรี สวัสดิ์ครับ/ค่ะ “
“ พี่ครับ “
“ อะไรจ๊ะ “
“ พี่ไม่โกรธใช่ไหมที่ผมเรียกพี่ว่าเธอ “
“ ไม่หรอก ที่เธอพูดแบบนั้นเพราะว่าเธอหวงพี่ “
“ ผมจะตกนรกไหม “
กริ๊ด >_< ทำไมน่ารักอย่างนี้ น้องฉัน
“ ไม่หรอกจ๊ะ “ ^_^ ฮิโรกิก็น่ารักกับเค้าเป็นเหมือนกันนะเนี่ย
“ ราตรีสวัสดิ์ครับ “
กริ๊ง..ง ง .ง ..ง
ไม่อยากตื่นเลย ง่วงจัง ฉันเดนอย่างโซเซไปอาบน้ำ โครม เสียงน้ำแรกที่ทำให้ฉันตาสว่างเลย ก็ลืมเปิดน้ำอุ่น หวาหนาวเป็นบ้าเลย ฉันรีบออก
มาแต่งตัวให้เรียบร้อย
“ แม่ค่ะ “
“ อะไร เรียกซะดังเชียว “
“เป่า ผมให้หน่อย “
“ เออ “
เป็นบทสนทนาแรกในตอนเช้าของบ้านเรา
แม่เริ่มเป่าผมให้ฉันสัก 2-3 นาทีก็เสร็จมีคนมาไดร์ผมสบายจัง
“ พี่ครับ “
“ จ้าจะไปแล้วจะ “
“ เสร็จไวจัง “
“ ผมของผมไม่ได้ยาวเหมือนพี่นี่ “
“ ไปได้แล้ว “ แม่เร่ง
“ ครับ/ค่ะ “
ดิ๊งดอง ดิ๊งดอง
“ อรุณสวัสดีค่ะ/ครับ “
“ อรุณสวัสดีจ๊ะ “ คุณป้านันโจ ตอบ
“ ไวท์ ยังไม่ตื่นเลย ขอโทษนะเดี๋ยวจะไปปลุกให้ “ คุณลุง คริตโจเฟอร์พูด
“ ไม่เป็นไรค่ะ หนูมาเช้าเอง “
“ มาทานขนมปังกับนมร้อนๆ ก่อนจ๊ะ “
“ ขอบคุณค่ะ/ครับ “
ขนมเค้กร้อนๆที่ออกมาจากตู้ ช่างหอม ชวนกินกับนมอุ่น ช่างเข้ากันอย่างดี
“ เสร็จแล้วจ้า ขอโทษที่ให้รอ “
“ ไปกันเถอะ “ ไวท์พูดต่อ
“ ไม่ทานขนมปังก่อนเหรอ “ ฉันถาม
“ ไม่เอา ไม่อยากกิน แม่ค่ะไปแล้วนะค่ะ “
“ ไปแล้วค่ะ/ครับ “
ฉันอยู่โรงเรียนโระคุจะถึงก่อนโรงเรียนของฮิโรกิหนึ่งป้ายรถเมล์
“ บายจ๊ะ “ ฉันพูด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น