รักแสบๆของสาวเพอร์เฟค

ลำดับตอนที่ #1 : มันเริ่มที่ตรงนี้

“ นี่มินามิไปเที่ยวงานโรงเรียนฟุโคกัน ” ไวท์เพื่อนเอง



“ ไม่เอาอ่ะ ฉันอยากนอนอ่านหนังสือที่บ้านมากว่า ” ฉันพูด



ฉันมินามิ อินาอิ เป็นเด็กสาวไฮสคูลปี 2 ที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ไปวันๆ ไม่คอยสนใจคนอื่นเท่าไร แต่ทำไมมาคบกับไวท์เพื่อนสาวเปรี้ยวที่



ชอบเหลือเกินงานเทศกาล



ไวท์ชอบชวนฉันไปงานที่นั่น ที่นี่ ตลอด ไม่ใช่ฉันไม่ชอบงานเทศกาลหรอกนะ แต่ให้เอาเวลาไปเดินเที่ยวที่ ทั้งๆไม่มีเงินเนี่ย มันน่าหดหู่ใจ



มากกว่าไม่ได้ไปงานอีก



“ ไปเถอะนะนะ ขอร้องละ ฉันไม่มีเพื่อนเลย เดียวเราเลี้ยงเธอเองก็ได้ จะได้พามินามิไปหาแฟนกันไง อะไรกันอายุตั้ง 18 ยังไม่เคยมีแฟน



อีก”



“  ถึงไปเค้าก็ชอบเธอหมดไม่มีใครเค้าสนใจฉันหรอก ”



“ นี่ฉันอิจฉาเธอจะตายที่มีรูปร่างเล็กอย่างนั้น “



“นี่จะหลอกด่าฉันเหรอ “



“ เปล่าฉันพูดจริงๆนะ “



มันก็จริง ไวท์เนี่ย เป็นลูกครึ่ง ญี่ปุ่นอังกฤษ สูงตั้ง 176 ซม. แถมยังผมทองซอยรากไทรสีทอง ตาสีน้ำตาล น่ารักจะตาย ส่วนฉันเนี่ยสูงแค่



158 ซม.เอง หน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ แต่ฉันว่า ยังไงก็สู้ไวท์ไม่ได้อยู่ดี



“ ไปเถอะนะเดี๋ยวฉันจะขอร้องเทพบุตรให้เอง “ ไวท์หมายถึงน้องชายฉันเอง



“ ก็ได้ถ้าเขายอมนะ “ ฉันพูด



“ นี่ ฮิโรกิฉันขอยืมตัวพี่สาวเธอไปเที่ยวงานโรงเรียนเธอหน่อย “



“ จะไปทำไม “



สั้นๆง่ายๆเนี่ยน้องชายที่ห่างจากฉันเพียงหนึ่งปีเอง ฮิโรกิ เค้าอยู่โรงเรียนฟุโค ที่เป็น โรงเรียนชายล้วนฉันจึงเรียนที่นั่นไม่ได้ที่ ไวท์เรียกฮิโรกิ



เป็นเทฑบุตรของฉันก็เพราะ ฮิโรกิจะพูดดีดีกับฉันเพียงคนเดียว เค้ารักฉันมาก และฉันก็รักเค้ามาก พวกเราตอนเด็กๆ แทบจะตัวติดกัน ที่ฮิโร



กิเข้าโรงเรียนฟุโคเนี่ยก็เพราะว่าพ่อบังคับให้เข้าเพราะทั้งฉันและฮิโรกิแทบจะไม่มีเพื่อนเลย ตอนนั้นฉันคิดจะปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อจะอยู่



โรงเรียนเดียวกับฮิโรกิเลยแต่ถูกจับได้ก่อน TT_TT



“ ก็อยากให้พี่เธอมีแฟนน่ะ ”



ไวท์ตอบกลับอย่างกวนทั้งที่น่าจะรู้แล้วนะว่าฮิโรกิหวงฉันแค่ไหน ยังจะพูดแบบนี้อีก ตกลงเธออยากให้ฉันไปด้วยรึเปล่า



“ พี่อยากมีแฟนเหรอ “



(- - )( - -) (- - )( - -)



ฉันรีบส่ายหัวเพราะเวลาที่ ฮิโรกิ โกรธน่ากลัวมาก ถึงเค้าจะรักฉันมากแต่พอไวท์พูดเรื่องจะหาแฟนให้ฉันเคาจะเปลี่ยนจากเทพบุตร เป็น



ซาตานทันที ถ้าจำไม่ผิดตอนฉันอายุ 15 จะไปนัดบอดกับไวท์ เมื่อฮิโรกิรู้เรื่องก็ขังฉันไว้ในห้อง T_T ที่ฉันไม่มีแฟนตลอด 18 ปีเนี่ย ก็เพราะ



ฮิโรกิเอง



“ จริงนะ “  จากซาตานก็กลายเป็นเทพบุตรน้อยๆทันที



ฉันจึงดึงแขนเสื้อให้เขาก้มมาหาแล้วหอมเขาดังฟอด ใหญ่ (ระดับตัวเขาและฉันต่างกันมากยึ่งกว่าฉันและไวท์อีก)



ถึงเขาจะเป็นน้องฉันแท้ๆก็ตามแต่เขาก็สูงเหมือนพ่อ ส่วนฉันตัวเล็กเหมือนแม่ อย่างที่บอกถึงเค้าจะเป็นน้องฉันแต่ด้วยความสูง 188 ซม. ทำ



ให้คนส่วนใหญ่คิดว่าฉันเป็นน้อง



“ ถ้าอยากไปก็ตามใจ นี่เงินครับ”



ที่ฉันบอกว่าไม่มีเงินก็เพราะว่า พ่อแม่ฉันให้เงินเป็นเดือนและฉันก็เอาเงินไปซื้อหนังสือจนหมด ส่วนฮิโรกิเนี่ย ไม่ยอมซื้ออะไรเลย เขามีเงิน



เก็บเยอะมากๆ ดังนั้นตอนไปเที่ยวเค้าจึงให้ฉันโดยไม่ต้องขอ >0<



“ แล้วไม่ไปเหรอ “ ฉันถาม



“ เดี๋ยวผมตามไปครับ “   แล้วแววตาหน้ากลัวขึ้น แล้วพูดว่า “ ถ้าผมเห็นพี่เดินกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่ผมมันตาย ”



“ รักพี่จริงนะ “ ไวท์ล้อ



“ ไปได้แล้วครับพี่ “ ฮิโรกิทำเป็นไม่ได้ยิน



โรงเรียนฟุโค



“ มินามิเราไปเล่นกัน “



ฉันกับไวท์เดินไปตาม ซุ้มต่างๆ จนเหนื่อย



“ หิวน้ำจัง ฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ เดี๋ยว มินามิ อย่าไปไหนไกลนะ ถ้าเจ้า ฮิโรกิเห็นเธอเดินคนเดียว เค้าฆ่าฉันแน่ แล้วจะเอาน้ำอะไร “



“ ขอน้ำเปล่าก็แล้วกัน “



หลังจากที่ไวท์เดินไป ฉันก็เห็นซุ้มหนังสือมือสอง ก็เดินไปดูหน่อย เอ มีหนังสือที่ฉันไม่ได้อ่านเพียบ เลย อืม.. เอาเล่มไหนดีน้า เอาเล่มนี้ดี



กว่า เมื่อฉันเอื้อมมือไปหยิบหนังสือก็ถูกดึงไปแล้ว



“ เอ๊  “ฉันมองไปยังมืออันใหญ่ที่แย่งหนังสือฉันไป



โอ้โห เค้าสูงพอๆกับ ฮิโรกิเลยนะเนี่ย สูงจัง



รู้สึกเจ้าตัวจะรู้สึกว่าจะมีดวงตากลมใสบ้องแบ้วมาทางเขาแล้วเค้าก้มลงมามอง



“ ตัวเล็กเป็นบ้าเลย “ เขาพึมพำ



“ เออ ขอโทษนะ นายจะเอารึเปล่า หนังสือเล่มนั้นถ้าไม่เอา ฉันขอนะ “



“ ทำไมขอกันง่ายๆ อย่างนี้ละ “ เขาแกล้งยั่วหล่อน ปกติเขาจะเป็นสุภาพบุรุษเสมอไม่รู้ทำไมเขาจึงอยากยั่วหล่อนก็ไม่รู้



“ ฉันถามว่าจะเอาไหม “



“ นี่ชินยะ แกแกล้งอะไรเค้าวะ ดูซิเค้าโกรธจนหน้าแดงแล้ว “ ชายหนุ่มใส่หมวกพูด



เอ้ คนนี้ก็สูงนะเนี่ยทำไมโรงเรียน ฟุโคมีแต่เด็กตัวสูงๆทั้งนั้นเลย



“ อะไรไม่ได้แกล้งสักหน่อย “



“ ก็เล่มนี้แกเอามาขายเองไม่ใช่เหรอ “



“ ก็เปลี่ยนใจแล้วว่าไม่อยากจะขาย “



“ ขอโทษครับแทนเพื่อนด้วยครับ ไอนี่มันเอาแน่เอานอนไม่ได้ครับหนูน้อย ผมว่าเอาการ์ตูนไปดีกว่าครับ  “



“ ใครหนูน้อย “



“ อ้าวก็หนูยังเป็นเด็กม.ต้นไม่ใช่เหรอ “



“ นายนี่มัน “



“ อะไรครับคุณหนู “



“ ฉันอายุ 18 แล้วย่ะ “



นายใส่หมวกทำหน้าเหวอ แสดงว่าเมื่อกี้ เค้าเข้าใจอย่างงั้นจริงๆเหรอ นี่ฉันดูเป็นเด็กม.ต้นจริงๆหรือเนี่ยแล้วเขาพยายามปรับหน้าเป็นปกติแล้วพูดว่า



“ ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจยินดีที่ได้รู้จัก ผมชื่อ อากิระ ชิบะ ครับไม่ทราบคุณชื่ออะไร “



“ ฉันไม่อยากบอกชื่อ คนที่มองฉันเป็นเด็กม.ต้นหรอกนะ “



“ มินามิ อยู่เนี่ยเองเหรอ หาซะแทบแย่ “ ไวท์วิ่งถือน้ำมาทางฉัน



“ อ๋อชื่อ มินามิเองเหรอ “ อากิระและชินยะ พึมพำ



“ โทษที ก็น่าจะรู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ “



“ สวัสดีครับผม ชินยะครับไม่ทราบคุณชื่อไรครับ “ ตาชินยะพูดไม่เห็นพูดกับฉันแบบนี้เลย เชอะ



“ ดีค่ะชื่อไวท์ค่ะ “ ไวท์ตอบกลับอย่างไม่เขินเลย



ท่าทางตาชินยะจะสะดุงเล็กน้อยที่เจอคนอย่างไวท์ที่ตอบกลับมาอย่างไม่เขินอายแต่อย่างใดสาวๆส่วนใหญ่จะม้วนอายนานมากกว่าจะตอบเขา



“ นี่มินามิเมื่อกี้ฉันเห็นพ่อเทพบุตรของเธอแล้วเจอฉันแล้วไม่เห็นเธอเขาแทบจะ ฆ่าฉัน “



“ เทพบุตร ? “ ทั้งชินยะและอากิระพูดขึ้นพร้อมกัน



“ แฮ่ก แฮ่ก หาแทบตาย นึกว่าใครเอาตัวไปอีก“ แล้วก้มลงมาหอมฉัน และกอดฉันโดยไม่สนใจตาคนมอง



แล้วเริ่มสังเกตเห็น 2 หนุ่ม ที่ อยู่ข้างๆฉัน



“ หวัดดีครับพี่ อากิระ พี่ชินยะ ผมว่าจะมาช่วยพี่ขายอยู่พอดีเลยครับ “ ฮิโรกิทักทายโดยไม่ทันสังเกตสีน้าของรุ่นพี่ทั้ง 2 ว่าตกใจที่เห็นฮิโร



กิหอมแก้มฉัน



“ แล้วเธอเงินที่ฉันให้ใช้หมดยัง “ เค้ามักเป็นอย่างนี้เสมอเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นมักจะเรียกฉันว่า เธอ



“ ยังไม่ได้ใช้เลย ไวท์ออกให้หมดเลย ว้าจะซื้อหนังสือสักหน่อย แต่เขาไม่ขายแล้ว “



“ งั้นกลับบ้านได้แล้ว “



“ ยังไม่อยากกลับเลย “



“ จะกลับเองหรือ จะให้ผมอุ้มกลับ “



“ กลับก็ได้ “



“ เดี๋ยว “ อากิระเรียกฉัน



“ อะไร “ ฮิโรกิพูดอย่างรำคาญ



“ หนังสือนะฉันให้ฟรี เพราะว่าเธอเป็นคนสำคัญของรุ่นน้องคนสำคัญของฉัน “ อากิระไม่อยากพูดคำว่าแฟน



“ ขอบใจนะ “ ^_^ ฉันยิ้มอย่างดีใจ



“ กลับบ้าน “



“ จ้า “