คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : หอพักอลวล ก็คนแต่งมันบ้าวาย EP*3 ดาวประจำโรงเรียน
หอพักอลวล ก็คนแต่งมันบ้าวาย
Talk:: โอ้ววว ฮอลโล่~!!! 555+ หวัดดีง๊าฟฟฟ
หลังจากข้าน้อยห่างหายจากฟิคชั่นไปนาน
กลับมาแล้วคร๊าบบบบ^ ^
อาเลลูย่าในเรื่องนี้รู้สึกจะซึนนะเนี่ย 55+ แล้วก้อ อิชชิ่ลูกแม่
ลูกจะยั่วนังสตอร์ไปถึงไหนลูก>.,< กรี๊ดๆๆๆ
ใครหนอมาขัดขวางข้าวใหม่ปลามัน ฮ่าๆๆๆ=[]=+
ช่วงนี้ข้าน้อยติดเรื่อง อุเอคิซะ กะว่าจะจับโรเบอร์โต้มาด้วย อ๊ายยยย>///<
ขอบคุณที่ติดตามกัน แหะๆ แล้วก้อ ขอเม้นกำลังใจหน่อยได้มั้ย
ทุกวันนี้ข้าน้อยเปิดดูคอมเม้นฟิคทีไร ไม่ขึ้นเลยซักติ๊ด
T^T เศร้าน๊า ข้าน้อยอุตส่าห์พยายาม ฮึกๆ(พอเหอะ- -)
.
..
...
....
.
.
.
.
.
.
หอพักอลวล ก็คนแต่งมันบ้าวาย
EP*3 ดาวประจำโรงเรียน
.
.
.
.
.
.
"เฮ~~!!!"
เสียงเชียร์ดังลั่นสนาม
ร่างสูงที่อยู่กลางสนามตอนนี้
ใบหน้าคมเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อและรอยยิ้มสดใส
"เซฟ~!"
เสียงกรรมการประกาศลั่น เรียกเฮดังครืนอีกครั้ง
เนื่องจากคนที่ทำแต้มได้ครั้งนี้ ตีโฮมรันติดกันเป็นรอบที่4 ของการแข่งขัน
"โกคุเทร๊า~~~ เห็นรึเปล่า!!>o<"
ร่างสูงนามยามาโมโตะ
หันไปตะโกนเรืยกร่างบางที่นั่งอยู่บนเก้าอี้พิเศษข้างสนาม
"เออๆ เห็นแล้ว- -"
ร่างบางผมสั้นสีเงินสลวย
ใบหน้าเรียวติดหวานที่ตอนนี้แสดงออกถึงความไม่สบอารมณ์
ต่อร่างสูงที่ตะโกนเรียกเขาอย่างไม่อาย
"ง่าส์ๆๆ โกคุเทระอ่า ยิ้มให้หน่อยไม่ได้รึไง
วันนี้เพราะนายมาดูน๊า ชั้นถึงได้เล่นเต็มที่ขนาดนี้"
ร่างสูงเดินเข้าไปหาโกคุเทระที่เอาแต่บ่นพึมพำ
เห..ข่าวลือที่สองคนนั้นคบกันก็จริงอ่ะดิ
ดูสิวะ มาให้กำลังใจกันถึงขอบสนาม
เออๆใช่ๆ
เฮ้อ..อิจฉาไอ้เจ้ายามะฟ่ะ ได้แฟนสวยขนาดนี้
แต่เฮ้ย แล้ว คุณดีโน่ล่ะ?
เออใช่ แล้วคุณดีโน่รู้รึยังล่ะเนี่ย
"เฮ้ย!! พวกนายน่ะ หยุดพล่ามเดี๋ยวนี้เลยนะเฟ้ย!!"
ร่างบางตวาดลั่นกลางสนาม
เนื่องจากทนรับคำนินทาที่ไม่เป็นจริงไม่ไหว
"!!??"
"เฮอะ!"
ว่าแล้วร่างบางก็เดินหนีไป
"ไม่ตามรึไง"
ยามาโมโตะหันควับมาทางต้นเสียงที่ดังขึ้นมา
"ลูลุช!!??"
ร่างบางตีสีหน้าเพิกเฉย
ดวงตาสีม่วงอ่อนฉายความอ่อนโยนให้ร่างสูงตรงหน้า
"ตามไปสิ"
ลูลุชกล่าวเสียงเบาก่อนจะเดินไปหาร่างบางอีกคนที่ยืนรออยู่
ต้องตาม!!!
ร่างสุงสบถในใจก่อนจะรีบวิ่งตามโกคุเทระไปทันที
"ลูลุช ตอนนี้คาบดนตรีนะ รีบไปดีกว่า"
เด็กหนุ่มหน้าหวาน ใบหน้าสวยนั้นประดับไปด้วยแว่นกรอบใสบางๆ ผมสีม่วงเรียบลงแลดูงามกว่าหญิงสาวบางคนเลยทีเดียว
"อืม..ไปกันเถอะ ทิเอเรีย "
ลูลุชตอบก่อนที่รอยยิ้มบางๆจะผุดขึ้นมาบนใบหน้า
.
.
.
.
.
.
"เข้ามาก่อนสิ"
โอ้วววฮอลลลโล่~~~~!!!=[]=
ทุกท่านนนนนนนนนน ช่วยพระเอกด้วยยยยยT^T
ระหว่างที่ผมกำลังสวีทวี๊ดวิ๊วกับภรรยาผม มีมารผจญมาเคาะประตูคร๊าบ!!!
แล้วภรรยาผมก็ชวนมันเข้าม๊าาาาาาาาาาาาาา
มันเป็นคร๊ายยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!
"อิชิดะจัง วันนี้ทำซุปมิโซะหรอครับ"
ไอ้มารมันถามคร๊าบบบบ
นี่มันเข้ามาหาเมียผมบ่อยถึงขนาดจำได้กระทั่งกลิ่นอาหารเลยงั้นเร๊อะ
"ครับ..\^ ^"
โถเมียจ๋า~ ไปยิ้มให้มันทำม๊ายยยT^T โอ้ววพระเอกเศร้า
"รูมเมทของอิชิดะจังหรอครับ"
ไอ้มารมันหันมาถามผมครับ
"ดี! "
ผมตอบสั้นๆ- -
"เอ๋~! นักเรียนทุนนี่ไม่มีมารยาทเลยนะ"
ป๊าดดดดดด!!! ปล่อยตู๊~!!! ตูจะฆ่าม๊านนนน(ไม่มีใครจับเมิงซักหน่อย= =")
"อ๊ะ..ไม่ได้นะครับ คุณสุซากุ อย่าพูดอย่างนั้นนะ"
ทุกคนครับ ผมอยากโดดกอดเมียผมแล้วจับเข้าห้องมันซะตอนนี้เลย
น่ารักจริ๊งๆ~ เมียผม
"อ๊ะ..ขอโทษครับ "
ไอ้มารสุซา...เอ..
ไอ้มารซู่ซ่า เอ..
ไอ้มารสุสาร
เฮ้ย!! มันชื่อไรฟระ= =
"คุณสุซากุ การแข่งของยามาโมโตะคุงเป็นยังไงบ้างครับ"
ป๊าดดด!!
ไอ้มารสาคู!!!
"ชนะใสๆเลยละครับ^ ^"
"ครับ ดีจัง^ ^"
อย่ายิ้มมมมมม เมียจ๋า~ T^T
"อ๊ะ คุโรซากิ คนๆนี้ คุรุรุกิ สุซากุ เป็นเพื่อนชั้นเอง
คุณสุซากุครับ นี่คุโรซากิ อิจิโกะ รูมเมทของผมครับ"
แหมๆตัวก้อ บอกไปเลยซี่ ว่าเราคบกัน อ๊ายยยย โฮกกกกก
(ว๊ากกก หมดมาดแล้วพระเอกตู= =)
(เฮ้ย ! แต่เดี๋ยวก่อน อิลูกเขย
เอ็งสตอร์คนอ่านนี่หว่า เอ็งเป็นซะมีลูกสาวชั้นเมื่อไหร่ฟร่ะ!)
เอาน่าๆๆ เพื่อรสชาติของชีวิต- -
"ยินดีที่รู้จัก"
ไอ้มารสาคูมันยื่นมือมันมาทางผม
"เอ้อ ดีที่รู้จัก- -"
ผมว่าก่อนจะจับ(บีบ)มือกับมัน แล้วยิ้มมมมม-_-+
มันก้อจับ(บีบ)มือผมแล้วยิ้มเช่นกัน-=-+
"ทั้งสองคนถูกกันก็ดีแล้วละนะ มาทานข้าวด้วยกันเถอะ^ ^"
โธ่ เมียจ๋า มามะซะมีจะขัดแว่นให้
ดูก่อนสิคร๊าบบบบ ว่ามันถูกกันแน่เร๊อะ
มือผมเป็นปลากระป๋องสามแม่ครัวถูกรถบรรทุกเหยียบแล้วนะคร๊าบบบ=[]=
.
.
.
.
"ประธานล๊อคออน! ตื่นได้แล้วครับ"
เฮ้อ..ทุกคนครับ ผมอาเลลูย่าเอง
ตอนนี้ผมกำลังปลุกประธานอยุ่ เฮ้อ ให้ตายสิ นี่เค้าไม่ได้นอนมาเลยรึไง
"อืม..ทิเอเรีย.."
เอ๊ะ.. ประธาน ละเมอถึงคุณทิเอเรียงั้นหรอ..
"ทิเอเรีย..ชั้น......รัก .......นาย....นะ"
เอ๋!!! ไม่จริงน่า..ถึงผมจะฟังไม่ชัดก็เถอะ
แต่ว่า..เลิกกันไปแล้วไม่ใช่หรอ..หรือว่า มีเรื่องเข้าใจผิดกันเลยเลิก
เฮ้อ..
แต่ว่า...
"ล๊อคออน!!!!!!!!!!!!!!"
"เหวอ!! จะส่งละน๊ะ!"
ล๊อคออนสะดุ้งก่อนจะตื่นขึ้นมาแล้วอุทานแปลกๆฮ่าๆ
"อาเลลูย่า??"
"ไปมอบรางวัลให้ ทีมเบสบอลเดี๋ยวนี้เลยครับ นี่มันหน้าที่ของคุณนะ!"
"อืม..เดี๋ยวก่อน!"
"ครับ"
"นายได้ยินอะไรจากชั้นงั้นหรอ วันนี้นายแปลกๆ"
"ปล่าวนี่ครับ.."
"อาเลลูย่า.."
"....."
"ชั้นน่ะ..เรื่องของนาย.."
"ไม่ต้องพูดหรอกครับ!! ผมไม่อยากฟัง"
เฮ้อ...
ผมไม่อยากเจ็บอีกแล้ว
.
.
.
TBC..
ความคิดเห็น