Ueki Yaoi

เนื้อเรื่อง

Anon X Roberto
credit//** เออร์เนส (my--PF)

**************************

โรเบอร์โต้...ผู้ที่ถูกเข้าใจว่าได้ตายจากไปแล้วหลังจากที่ชายหนุ่มนามอาน่อนได้กลืนตัวเขาเข้าไป

ใช่!เขาตายไปแล้ว...ตายทั้งเป็น..ยังไงล่ะ!

"อั่ก.." ร่างบอบบางของชายหนุ่มผู้งดงามนามโรเบอร์โต้ ไฮเดิร์น นอนกระอักเลือดอยู่ในห้องนอน...

ที่เขามาที่นี่ได้ตัวเขาก็ไม่เข้าใจ ตอนที่เขาถูกอาน่อนกินเข้ามา เขาก็ตกลงมาในห้องนอนที่ไหนสักแห่ง...

ไม่มีหน้าต่าง ไม่มีประตู เขาสงสัย..แต่เขาเจ็บหนัก..ไปไหนไม่รอด

"บัดซบ.." ร่างบางสบถด่าร่างกายหนักอึ้งตัวเองอย่างแค้นๆมันเจ็บปวดไปหมดจนขยับแทบไม่ไหว

พริบตานั้น ร่างสูงของชายผมแดงก็ปรากฦตัวขึ้นในห้องนั้นราวใช้คาถา มันมองมาทางเขาด้วยสายตาเย้ยๆ

"โรเบอร์โต้คุง...ยังเจ็บอยู่มั้ย"

".................."

ร่างสูงไม่เห็นว่าร่างบางจะตอบโต้ จึงเดินเข้าไปกระชากตัวขึ้นนั่งแรงๆ

"โอ๊ย!!" ร่างบางที่บอบช้ำกรีดร้องอย่างเจ็บปวด เมื่อปากแผลเปิดจนเลือดซึม

"แผลใหญ่เอาการ..เดี๋ยวจะทำแผลให้..ถอดเสื้อสิ"

ร่างบางอิดออดรู้สึกเขินอายระคนคับแค้น แต่กายนี้ไม่สามารถขยับได้ดังใจนึก

อาน่อนเห็นเช่นนั้นก็ยิ้ม..ดึงเสื้อของโรเบอร์โต้ออกมาจนเห็นผิวกายที่ขาวนวลชวนให้หลงใหล

"สวย..สวยจริงๆ"(ก็สวยจริงๆนั่นแหละ)

อาน่อนเอ่ยเช่นนั้นซ้ำไปซ้ำมา ใช้ปลายลิ้นโลมเลียซอกขอขาวโดยลืมที่จะแผลให้ร่างบางที่พยายามจะขัดขืน

"ไม่เอานะ..ปล่อย" เสียงนั้นช่างเบาและขาดช่วง

อานน่อนผลักร่างบางลงบนเตียง พรมจูบไปทั่วเรือนร่างก่อนจะขบเม้มที่ยอดผลเชอร์รี่แรงๆ

"อื๊อ...อ๊าา...พ..พอ!"

ราวคนโดนสาป อาน่อนที่กำลังหื่นได้ที่แยกขาร่างบางออกแล้วสอดใส่เข้าทันทีโดยไม่อ้อมค้อม...

ไม่ทำให้ร่างบางชิน..นั่นเรียกเอาเลือดสดๆของร่างบางไหลทะลักออกมาแทนที่จะเป็นน้ำสีขาว

ข้างในตัวร่างบางฝืดไปหมด ความใหญ่และยาวของร่างสูงทำให้ร่างบางเจ็บเจียนตาย

โรเบอร์โต้ดิ้นเร่าๆในอ้อมแขนแกร่ง น้ำตาไหลอย่างสะกดไว้ไม่อยู่

"ไม่เอา!..เจ็บ!..อื๊อ..อึก...เจ็บนะ"

ความงดงามของร่างบางทำให้อาน่อนขาดสติ ตามสันดานดิบของปีศาจ หูของอาน่อนพร่าจนไม่สามารถได้ยินเสียงใด

บรรเลงบทเพลงรักสีเลือดให้กับร่างบางที่กำลังขาดใจตาย....

--------------------

"นี่เรา...ทำอะไรลงไป" อาน่อนเอยทอนการกระทำอันป่าเถื่อนของตนอย่างไม่เชื่อสายตา

เลืดสดๆของร่างบางอาบผ้าปูที่นอนสีขาวจนเปรอะเปื้อน

ร่างบางที่เพิ่งผ่านการกระทำอันโหดร้ายหายใจหอบถี่เหมือนเพิ่งถูกกดน้ำมา

เรือนร่างที่ช้ำเลือดสั่นริกๆ ใบหน้าที่เคยยิ้มอย่างเชิดหยิ่งเสมอกลับเปรอะเปื้อนด้วยคราบน้ำตาแห่งความทรมาน

ร่างสูงช้อนตัวร่างบางที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงอีกต่อไปขึ้นมานั่งบนตัก ลูบหัวปลอบใจเบาๆ

"..ว..ไหวมั้ย?" ร่างสูงถามร่างบางอย่างห่วงใย เขาไม่น่าให้อารมณ์ดิบคลอบคลุมจิตใจจนทำร้ายร่างบางอย่างนี้เลย

"เจ็บ.." ร่างบางฟ้อง ซุกหน้าลงกับแผ่นอกอย่างหมดปัญญา เขารู้สึกง่วงนอนจัง...

"ทำแผล..เอามั้ย" ร่างสูงพยายามชวนคุยเมื่อความรู้สึกผิดถาโถมเข้าสู่จิตใจ ทั้งที่เขาตั้งใจจะเข้ามาทำแผลให้ร่างบาง

และที่เขากลืนกินโรเบอร์โต้เข้ามาที่นี้ ก็เพราะว่าอยากครอบครองร่างบาง ร่างบางที่อยู่สูงเกินกว่าที่เขาจะเอื้อม

เขาที่หลงรักร่างบางตั้งแต่แรกเห็นจึงต้องทำเช่นนี้ แค่นั้นเขาก็รู้สึกผิดมากพอแล้ว...แล้วนี่เขายังมาทำร้ายร่างบางอีก..

เขานี่มันชั่วจริงๆ.........

"..-............" ร่างบางเอ่ยเสียงอื้ออึงแต่สายหัวพั่บๆเป็นเชิงว่าไม่ต้องการ

"เอ่อ..นายรู้มั้ยว่า..ทำไมชั้นถึงพานายมา"

".............."

"เฮ้!?ฟังอยู่รึเปล่า"

ร่างบางหลับปุ๋ยในอ้อมอกของเขา จนร่างสูงอดยิ้มบางๆไม่ได้

"ค่อยทำแผลแล้วกัน"

************************************************************************************