คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 80D *ใครว่าผมหื่น*
80D
Rate:pg13
*ใครว่าผมหื่น*
...
หนุ่มหล่อนามดีโน่ เดินเอ้อระเหยตามประสาคนว่างงาน ที่น่าแปลกใจก็คือ
วันนี้ดีโน่อยู่ตัวคนเดียวไม่มีลูกน้องคอยเกาะแกะซักคน
"ฮึมม~~ ล๊าาา"
ด้วยความสบายใจเสียงเพลงหวานๆจึงหลุดออกจากปากเป็นทำนองที่ฟังดูไพเราะ
แต่ก็ด้วยความทะเล่อทะล่านั่นแหละ ก็เลยเผลอ[- -*]ทำสัตว์เลี้ยงคู่ใจอย่างเอ็นซีโอตกแม่น้ำข้างทาง
"เฮ้ยยย เอ็นซีโอ้!!!" ดีโน่สบถลั่น
เต่าฟองน้ำ...ร่างของเอ็นซีโอเริ่มขยายใหญ่ขึ้นทีละนิด..ทีละนิด..
ดีโน่ไม่รู้จะทำเช่นไร จึงใช้แส้ตวัดเพื่อบังคับให้เอนซีโออยู่นิ่งๆไว้ก่อน
แต่เนื่องจากคนๆนี้เมื่อ..ลูกน้องไม่อยู่..แส้นั่นเลย..
ฟาดหน้ายามาโมโตะที่เพิ่งจะวิ่งเข้ามาช่วยอย่างจังๆ
"อ๊ะ..ขอโทษนะ ยามาโมโตะคุง"
ดีโน่หันมาขอโทษเป็นการใหญ่
"ฮ่ะๆๆ นายนี่นะ เกิดอะไรขึ้นหรอ^^"
ถึงแม้จะถูกฟาดอย่างแรง แต่รอยยิ้มก็ไม่เคยหายไปจากใบหน้าหล่อนั่นเลยแม้แต่น้อย..
"ก็ฉันเผลอ[เผลอหรอลูก- -*]ทำเจ้าเอนซีโอ ตกน้ำน่ะ"
"ฮ่ะๆๆ ไม่เป็นไรๆ.เดี๋ยวชั้นจะลงไปเอามาให้ละกันนะ^^"
ยามาโมโตะว่า
แต่ก่อนที่จะก้าวขานั้น..แขนเล็กๆนั่นได้รั้งไว้ซะก่อน
"เดี๋ยว ..มันอันตรายนะ"
ดีโน่พูดพลางทำสีหน้าเป็นห่วง
"55+ ไม่เป็นไรหรอก"
พูดพลางหยิบดาบขึ้นมาแล้วฟันฉัวะๆ
เพลงที่เท่าไหร่ของสำนักไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่ามันฟันเชือกแถวนั้นแล้วเอาไปพันเอนซีโอ้ได้ก็แล้วกัน
"โอ๊ยย!!!" แต่มันก็พันตัวเองด้วยนี่สิ - -*
"มานี่ๆเดี๋ยวฉันแก้ให้" ดีโน่พูดแล้วแก้เชือกให้
แต่แล้ว กรรมก็ยังไม่หมดลงไป
เจ้าเอนซีโอผู้สร้างปัญหา[ได้ข่าวว่าเป็นดีโน่- -*]ก็ตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
จนจะคว่ำทับสองคนนั้น ยามาโมโตะพาดีโน่หลบออกไปจากพื้นที่นั่นได้ทัน แต่ก็ดั๊นหลบตกน้ำ- -* [กรรมจริงๆ]
"อ๋อยย เปียกหมดเลย"[อ๊ายยยยย >[]< น่าร๊ากกกกกก]
ดีโน่บ่น ก่อนจะพยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น
"งั้นเดี๋ยวนายไปบ้านฉันก่อนนะ"
ยามาโมโตะพูดพลางฉุด[0.0]ดีโน่ที่ล้มอยู่ให้ลุกขึ้น
"อ๊ะ..ไม่ต้องพยุงหรอก"ดีโน่หน้าแดง ถึงแม้ว่ากับลูกน้อง ก็มีเหตุการณ์อย่างนี้ตั้งหลายครั้ง แต่ครั้งนี้..กับคนๆนี้แล้ว..
"ไม่เป็นไรน่าๆ"ยามาโมโตะก็รั้นจะพยุงขึ้นให้ได้ แต่ก็ดันเซล้มลงไปทับดีโน่จนเปียกอีกครั้ง-//-
"อ๊ะ"ดีโน่สะดุ้ง [น่าร๊ากกกกกกกกกกกกก>[]<]
"อึก..//"
*หมอนี่..น่ารักดีแฮะ*
"เอ่อ...ลุกออก ได้แล้ว ///"
ดีโน่ว่า แก้มทั้งสองข้างแดงเถือก
>////////////////////////////////////////////////<
"ฮ่ะๆๆ"
"...งั้นตรงนี้ให้ลูกน้องชั้นจัดการแทนละกัน" ดีโน่ว่าหลังจากที่ยืนขึ้นได้แล้ว
[อ้าว ลูกชั้นปัดความรับผิดชอบ- -*]
"ป่ะ ไปกันเถอะ มาที่บ้านฉันก่อน"
ว่าแล้ว ยามาโมโตะก็พา ดีโน่เดินออกไป
มองๆไปแล้วหมอนี่ตัวเล็กกว่าเราอีกแฮะ ร่างกายก็ดูน่าถนอม บอบบางชะมัด..
ยังอุตส่าห์ได้เล่นเป็นหัวหน้าแก๊งคาบัคโรเน่อีก...- -*
อยาก...ชะมัด
-ที่บ้าน-
"อ้าว พ่อไม่อยู่เหรอเนี่ย"
ยามะพูดหลังจากเดินสำรวจรอบๆบ้านแล้ว
" ..รบกวนนายแย่"
ร่างบางพูดเสียงเบา
"เอาน่า...เข้ามาก่อน"
ยามาโมโตะถือวิสาสะจูงมือ ร่างบางเข้าไป
"อ๊ะ...ไม่ต้องจูงก็ได้....///..เอ่อ...รบกวนด้วยนะครับ"
ดีโน่ว่าว่าก่อนจะเอามือ ร่างสูงให้ออกห่างตัวเอง
"เอาน่าๆ"ยามะพูดแล้วจับมือร่างบางให้เดินขึ้นไปที่ห้องของเขา
" ..ชั้นรอข้างนอกไม่ดีกว่าหรอ"
เกรงใจจังแฮะ บ้านของชาวจาปอนเน่ นอกจากบ้านสึนะแล้ว..ยังไม่เคยเข้าบ้านไหนเลย..
"น่าๆ อ่ะนี่ น่าจะใส่ได้นะ" ว่าแล้ว ก็ยื่นเสื้อตัวใหญ่ให้[แผนสูงนะแก- -*]
"อืม ขอบใจนะ"
ร่างบางรับมา ก่อนจะมองซ้ายมองขวา
"เอ่อ...ห้องน้ำอยู่ทางไหนหรอ"
"ฮ่ะๆๆ ผู้ชายซะเปล่า เปลี่ยนมันตรงนี้แหละ..กลัวอะไรฮ่ะ"
"- -* ห้องน้ำ ทางไหน" ดีโน่เริ่มเดือด ความจริงเปลี่ยนตรงนี้ก็ได้อ่ะนะ แต่ไอ้บ้านี่มันจ้องจังแฮะ เขินนะเฟ้ย!!
"เปลี่ยนมันไปเหอะ"
ยามะยังยืนกราน..
"นี่...นาย - -*"
ดีโน่เม้มปาก เค้าเริ่มโกรธจริงๆแล้วนะ..
"ก็ได้ๆ..ทางนู้นน่ะ"
น่ารักชะมัด..ยอมแพ้เลยแฮะ..
"แค่นี้ก็จบ"
ว่าแล้ว ก็เดินสะบัดก้น?เข้าห้องน้ำไป
"ชิ..เสียดาย-3-"
ร่างสูงพึมพำ..
สักพัก ประตูห้องน้ำก็เปิด..ร่างบางก็เดินออกมา
0_0
แน่นอนว่าเขาใส่เสื้อใหญ่ๆนั่นตัวเดียวเท่านั้น[>[]</////]
ยามะมองด้วยความตะลึงหรือที่เรียกว่า*หื่น*
"ม่ะ..มีอะไรรึเปล่า?ยามาโมโตะคุง"
ดีโน่ถามพลางเอียงคอ
0.,0 หน้ายามะ
*น่ะ..น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก*
แล้วยามะก็เป็นลมเพราะสูญเสียเลือดมากไป
"ยามาโมโตะคุง!!!"
ดีโน่รีบเข้าไปพยุง
"ดีโน่จัง...น่ารัก" ก่อนตายก็ยังอุตส่าห์เพ้อออกมา
"-/////-"
.......................
"หืม..?"ยามาโมโตะลืมตาขื้นก็พบว่า ตัวเขานอนอยู่บนตักของดีโน่
"อ๊ะ โมโตะคุง เป็นยังไงบ้าง!!?"
ดีโน่เมื่อเห็นคนบนตักลืมตาก็รีบถามไถ่อาการ
"อ่า.." ยามะหน้าแดงแต่ก็ไม่อยากลุก จึงนอนต่อแล้วบอกว่าอาการของเขายังไม่ดีขึ้นเลย
"เดี๋ยวชั้นเป็นเอาน้ำให้นะ นายคงจะหิว"
"อย่าเพิ่ง..." จับแขน ไว้ไม่ให้ไป
"นายอยู่กับฉันตรงนี้แหละ"
"///...อืม..."
ดีโน่หันหน้าหนี
"..." ยามะจึงเอามือไปลูบที่หน้า ให้หันกลับมา "จะหนีทำไม..."
"หนีอะไรเล่า...คะ..ใครหนีกัน??" ใบหน้าหวานแดงเถือก
ฉูด!!!!!
-///-+
"อ๊ะ ยามาโมโตะคุง ตายละเลือดกำเดาไหลอีกแล้ว เยอะกว่าเดิมด้วย"
ดีโน่รีบปฐมพยาบาลให้
ร่างบางเอาผ้ามาเช็ดใบหน้า "นะ..นายเป็นอะไร เลือดไหลอีกแล้ว"
"..."ร่างสูงรีบจับข้อมือดีโน่ฉุดลงมา "อ๊ะ"ร่างบางร้อง เพราะใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กันไม่ถึงคืบ
"ทำไม ถึงน่ารักอย่างนี้นะ" ยามะเอ่ยเบาๆ
-///-
"อะ..." ร่างบางหน้าแดงใหญ่ แล้วพยายามจะขยับตัวออก แต่ร่างสูงก็ไม่ปล่อยให้ออกไป
"นายรังเกียจชั้นหรอ..."
"อะ..."ร่างบางไม่ตอบอะไรได้แต่ทำหน้าเหลอหลา
"ทำหน้าอย่างนี้ ชั้นอยากกดนะ"
"จะ..เจ้าบ้า นายพูดอะไรของนายน่ะ อ๊ะ" ดีโน่พูดยังไม่จบ ร่างสุงก็จับใบหน้าหวาน
ลงมาแล้วจรดริมฝีแล้วอันอ่อนนุ่มลงไปอย่างแผ่วเบา
พรูดดดด!!
ร่างบางผลักออกทันที
"..."ยามะลุกขึ้นแล้วมองหน้า
"นาย...ไม่เป็นไรแล้วหรอ"
"..." ยามะไม่ตอบอะไรแต่เดินออกไป
ดีโน่ก็รีบตาม ...."อะ..เอ่อ..."
"อะไร.." ยามะหันหน้ากลับไปพูดกับดีโน่ อย่างเย็นชา
"...."
"......คือ.."
"......"
"...ฮึก"
0_0
"ฮึก...ก็ได้!!! ชั้นจะไม่ถือว่านายทำอะไรชั้น ชั้นจะไม่พูดว่านาย ไม่รับผิดชอบอะไร นายมัน...."
ดีโน่สบถทั้งน้ำตา ก่อนจะรีบวิ่งออกไป
"เฮ้ย" ยามะร้องเสียงหลงเมื่อเห็นน้ำตาของคนข้างหน้าที่วิ่งออกไป
"เดี๋ยว!! ดีโน่!!!" ยามะวิ่งตามทันที
นี่กะจะงอนเล่นๆ แต่ไม่รู้ว่าร่างบางจะ คิดมากน่ะเซ่
ร่างสูงตามมาทัน..จับแขนเอาไว้แล้วรีบสวมกอดทันที
"ปล่อย..ฮึก" ดีโน่เค้นเสียงออกมา
"ไม่" พูดนิดเดียวแต่ได้ใจความ แล้วยิ่งกอดแน่นกว่าเดิมตามด้วยค่อยๆเชยคางร่างบางขึ้นมา
"ฉันรู้ นายไม่รังเกียจฉัน"พูดจบ ก็ก้มลงไปจูบอย่างร้อนแรง
"อึก...อะ..อา"
ยามะค่อยๆถอนจูบออกแล้วมองหน้าร่างบาง
หน้าของดีโน่นั้นหอบแฮกๆเพราะจูบของเขา ใบหน้าแดงระเรื่อราวกันลูกตำลึงสุก ปากแดงเหมือนเชอร์รี่
"นาย..เจ้าบ้า นายทำบ้าอะไร อึก ฮึกๆๆ"พูดพร้อมกับของเหลวใสที่ออกมาจากตาของผู้พูด
"อ๊ะ"ยามะผงะเมื่อเห็นคนตรงหน้าร้องไห้
"ฮึกๆ ฉันไม่ยุ่งกับนายแล้ว"ร่างบางพูดจบก็วิ่งหนีไปทั้งน้ำตา
ร่างสูงพยายามจะตามไปแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว ร่างบางก็วิ่งหนีจากไป
ยามามโตะสลดแล้วนั่งพัก "เฮ้อ นี่ฉันทำบ้าอะไรเนี่ย"
วันต่อมา
ร่างสูงหลังจากกลับจากโรงเรียนก็ไปที่ออฟฟิสของคาบัคโรเน่
ร่างสูงเดินเข้าไปข้างในผ่านห้องต่างๆแล้วก็ได้เดินไปเจอกันร่างบางที่นั่งคุยเรื่องงานอยู่ในห้องออฟฟืส
สักพักคุยเสร็จลูกน้องของ ก็ได้ออกไป จึงเข้าไปในห้องนั้น
"ไง ดีโน่"ร่างสูงพูดด้วยหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส
"..."แต่ร่างบางไม่พูดตอบอะไรทั้งสิ้นเพียงแค่มองด้วยสายตาเย็นชา
"ฉันเอาซูชิมาฝากด้วยนายจะกินมั๊ย ฮ่าๆ"ยามะยิ้มแย้มพร้อมกับหยิบกล่องที่ห่อด้วยผ้าสีม่วงขึ้นมา[สีม่วงO_o]
"...."
ดีโน่ทำไม่สนอะไรแต่กลับสะสางงานบนโต๊ะต่อ
"หืม..."ยามะมองหน้า ยิ้มๆ
จนดีโน่มองกลับ"อะ...อะไร"
"นี่นายงอนเหรอ?"
"..."
"ขอโทษนะ"ยามะทำหน้าตาสลด
"ฉันผิดเองที่อยู่ๆก็ไปจูบนายอย่างงั้นยังไงก็ขอโทษด้วย ทั้งที่รู้ว่านายเกลียดฉันแต่ฉันก็ยังทำ"
พูดพลางเดินเข้าไปใกล้ๆ
"..."แต่ร่างบางไม่พูดอะไรก็เดินออกจากห้องทิ้งให้ร่างสุงอยู่คนเดียว
"เฮ้อ"ยามะถอนหายใจ
สักพักเขาก็เดินกลับบ้านไป
ตัดมาที่ ดีโน่
ร่างบางก็ได้แต่เดินถอนหายใจเรียบๆแล้วเดินไปเรื่อยเปื่อย
ปึก!!
จนเขาได้ชนกับใครบางคน
"อะ.. ขอโทษครับ เอ๊ะ"
ดีโน่ที่กำลังกล่าวขอโทษเงยหน้ามองปรากดว่าคนตรงหน้าคือ โกคุ
"เฮ้ย เดินให้มันดีๆหน่อย เดี๋ยวพ่อ(แม่)ปั๊ดปาระเบิดใส่"
"อ้าว โกคุคุง"
"เจ้าม้าพยศเองเรอะ"
"โกคุคุง เอ่อ...ฉันมีเรื่องจะปรึกษา"
"หืม...?"
ณ...สนามเด็กเล่น(หากินง่ายเนอะ)
"หืม...งั้นนายจะรังเกียจฉันมั๊ยนะ"โกคุพูดหลังจากฟังปัญหาจบ
ค่อยๆดันดีโน่ให้ติดกำแพงแนวนั้นแล้วเชยคางขึ้น
"เอ๊ะ...?"
โกคุค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้จะประทับริมฝีปาก
"อะ..ไม่นะ"ดีโน่ร้อง
ควับ!!
"เฮ้ย นายจะทำอะไร น่ะ "และแล้วผู้ที่ไม่น่าจะปรากดตัวก็โผล่ออกมา
"เหอะๆ ออกมาจนได้นะ เจ้าบ้าเบสบอล"โกคุพูดแล้วออกจากตัวดีโน่
"เอ๋.."ยามะทำหน้างง
"ฉันก็แค่ทำหน้าที่ของฉันเท่านั้นแหละ เชิญพวกนายจี๋จ๋ากันไปเหอะ"โกคุพูดจบก็เดินไป
(งงสินะว่า กลับบ้านแล้วทำไมมาได้ ก็เพราะคนแต่งโดน แบล็คเมลล์ให้บอกคนอ่านไปงั้นเพราะจะเซอร์ไพร์ )
"ดีโน่.."ยามะพูด
"..."
"โกรธฉันเหรอ"
"ขอโทษนะ"ยามะเข้ากอด
"..."ดีโน่ทำหน้าเฉยทั้งน้ำตา
"ฉันไม่ได้รังเกียจนายนะ.. "ร่างบางพูดทั้งน้ำตา
"อึ่ก..นาย..น่ารักอีกแล้ว..ขอโทษนะ..ที่ไม่พูดกันให้รู้เรื่อง " ยิ้นให้อย่างอ่อนโยน
สักพักผ่านไป
"..ชั้น..รักนายนะ..นายรักชั้นมั้ย"ยามะถาม
"......"
-////-
"ฮึก..อืม...ชั้นก็รักนาย"
"เอ่อ...แล้ว....ขอ..จูบได้ม่ะ??"
"ขอทำไมเล่า ไอ้บ้า!!"
"งั้นจูบเลย ต่อจากหนีไม่ขอล่ะ ^^"
ยามะค่อยๆจูบลงไปอย่างแผ่วเบา
ร่างสูงเริ่มเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อร่างบาง "อ๊ะ"
แต่ดีโน่ก็พลั่ก ออก
"พอแค่นั้นแหละ"
"ทำไมอ่า"
"ฉันต้องรีบไปทำงานต่อแล้ว เจอกันพรุ่งนี้นนะ"
ดีโน่พูดยิ้มๆแล้วจุ๊บแก้มยามะทีนึงแล้วเดินจากไป..
โอยยย ทำอย่างนั้นยิ่งอยากกดแฮะ
ฝากไว้ก่อนเถอะ..
"ใครว่าผมหื่นกันล่ะฮะ"
END
ความคิดเห็น